บทที่525 หลินชิงชิงโกรธแล้ว
ครั้งที่แล้ววันนั้นที่หยูเถิงตาย หลินชิงชิงไม่ชอบที่หลี่ฝางไม่โทรรายงานความปลอดภัยต่อเธอ จนทำการบล็อก
จนตอนนี้ หลี่ฝางก็ไม่ได้ติดต่อหลินชิงชิงเลย หลินชิงชิงก็ไม่ได้ติดต่อหลี่ฝาง
นี่มันคงไม่ใช่ว่า พอติดต่อมา หลี่ฝางยังไม่ทันตื่นเต้น สุดท้ายก็มีข่าวร้ายมาแบบนี้
ประโยคนี้ของหลินชิงชิง ทำเอาหลี่ฝางตกใจมาก เมื่อกี๊จางกงหมิงยังบอกตัวเองอยู่ว่า ตอนนี้มู่เสี่ยวไป๋แค้นหลินชิงชิงมาก แทบอยากจะฆ่าเธอ
หลี่ฝางรีบถาม：“พี่ พี่ไปเจอเขาที่ไหน？”
“ก็ที่คฤหาสน์บ้านซาน เมื่อกี๊ฉันลงไปซื้อกับข้าว ตอนที่ขึ้นมา เมื่อกี๊เห็นมู่เสี่ยวไป๋พอดี”หลินชิงชิงพูด
หลี่ฝางได้ยินก็รู้สึกเกร็ง：“ทำไม ตอนนี้มู่เสี่ยวไป๋อยู่ที่คฤหาสน์บ้านซาน？เขาเห็นพี่ไหม？”
“ฉันไม่รู้ว่าเขาเห็นฉันหรือไม่ เมื่อกี๊ตอนที่ฉันขึ้นเขาไป เห็นเขาเข็นพี่ชายเขาไปเดินเล่นพอดี ตอนนั้นมืดมาก เหมือนกับว่าเขากับพี่ชายเขากำลังคุยอะไรอยู่ ฉันไม่กล้าแอบฟัง ก็กลับมาเลย”
หลินชิงชิงพูดอย่างกลัวๆ：“คุณไม่ได้บอกเหรอว่าเขาบาดเจ็บหนัก ออกจากโรงพยาบาลไม่ได้สักพักน่ะ？”
“แค่กแค่ก”หลี่ฝางไอแห้งเล็กน้อย พูดว่า：“ผมก็คิดไม่ถึงว่าเขาจะออกจากโรงพยาบาลเร็วขนาดนี้”
“คุณระวังหน่อย อย่าให้เขาพบคุณ ผมรู้สึกว่าไอ้ระยำนี่ใจสลายแล้ว ถ้าเห็นคุณก็ไม่แน่ว่าจะก่อเรื่องอะไร”หลี่ฝางเตือนหลินชิงชิง
“ทางด้านฉันคุณไม่ต้องห่วงหรอก ถึงมู่เสี่ยวไป๋จะกล้าแค่ไหน ก็ไม่กล้าจับตัวฉันไปกลางวันแสกๆหรอกมั้ง？พอตกดึก คฤหาสน์บ้านซานก็มีลาดตระเวนรักษาความปลอดภัยไม่หยุด กฎระเบียบยิ่งไม่ต้องพูดถึง ถึงเขาเห็นฉัน ก็ทำอะไรฉันไม่ได้ คุณต่างหาก ทำไม อยากเล่นหายไปอย่างไร้ร่องรอยกับฉันเหรอไง？”
“ไม่ติดต่อฉันตั้งนาน ในใจคุณยังมีพี่สาวอย่างฉันอยู่หรือเปล่า？”หลินชิงชิงเริ่มทำการถามสอบสวนของเธอ
ความปรักปรำในใจของหลี่ฝาง ทำให้เขาดูขมขื่น：“พี่สาวครับ ผมเหรอที่ไม่ได้ติดต่อคุณนะ？คุณบล็อกผมทั้งวีแชท เบอร์โทร แล้วจะให้ผมติดต่อคุณยังไงล่ะ”
“เหอะเหอะ นี่คือเหตุผลเหรอ？”
หลินชิงชิงทำเสียงฮึดฮัด ในน้ำเสียงมีความบ่นและความโกรธผสมอยู่：“ทำไม คุณโทรหาไม่ได้ ก็ใช้โทรศัพท์ของเพื่อนไม่ได้หน่อยเหรอไง？ทำเบอร์ใหม่ก็ได้”
“แล้วก็ ฉันอยู่ไหนคุณไม่รู้หรือว่าอะไร？มาดูฉันหน่อยไม่ได้เลยเหรอ？”
“คุณนี่มันไร้จิตใจ ช่วงนี้ฮอตขึ้นมาแล้ว มีผู้หญิงข้างกายมากมาย ก็ไม่ต้องการพี่สาวอย่างฉันแล้วใช่ไหม？”
คำพูดของหลินชิงชิง ทำให้หลี่ฝางรู้สึกร้อนตัวทันที
ก็จริง หลินชิงชิงพูดไม่ผิด ถ้าหลี่ฝางอยากจะติดต่อหลินชิงชิง จะติดต่อไม่ได้ได้อย่างไร
“พี่ ถ้าผมบอกว่าผมคิดว่าพรุ่งนี้จะไปหาพี่ พี่เชื่อไหม？”หลี่ฝางถาม
“ไสหัวไปไกลๆ คุณคิดว่าฉันเชื่อคุณเหรอ？ไอ้หมอนี่ พอด่าไป คุณถึงรู้ที่จะมาเยี่ยมพี่ ทำไม ตอนนี้ได้รับคนมาดูแลแล้ว？”
“ฉันจะบอกให้นะ เสี่ยวฝาง คุณไม่อยากเห็นฉัน ฉันก็ไม่อยากเห็นคุณ”
“โอเค วางละ ฉันยุ่งมาทั้งวัน เหนื่อยสุดๆ”
หลินชิงชิงพูดจบ ก็วางสายทันที
“พี่……”
หลี่ฝางจะชี้แจงอะไร ที่ปลายสายก็มีเสียงตู๊ดตู๊ดออกมา
เห็นได้ชัดว่า หลินชิงชิงยังไม่ได้เอาหลี่ฝางออกมาจากรายชื่อที่ถูกบล็อก หมายความว่า หลินชิงชิงโทรหาหลี่ฝางได้ แต่หลี่ฝางโทรหาหลินชิงชิงไม่ได้
“ซ่วยซ่วย เอาโทรศัพท์คุณมาให้ผมยืมหน่อย เร็วๆหน่อย”
หลี่ฝางหันไปพูดกับหลี่ซ่วยซ่วย
“อ้ออ้อ”หลี่ซ่วยซ่วยรีบปากอย่างร้อนรน พร้อมกับหาโทรศัพท์ไปด้วย หาอยู่นานหลี่ซ่วยซ่วยจึงตระหนักได้ว่า ตัวเองสวมกางเกงขาสั้น และก็ไม่มีกระเป๋าอยู่
“อยู่ที่หอ ผมลืมเอามา”
หลี่ซ่วยซ่วยหัวเราะอย่างอึดอัด：“ให้ผมกลับไปเอาไหม？”
“รีบๆสิ”หลี่ฝางตบไหล่ของเขา แล้วพูดอย่างร้อนรน
รอไม่นาน หลี่ซ่วยซ่วยก็เอาโทรศัพท์ของตัวเองออกมา
หลี่ฝางท่องเบอร์ของหลินชิงชิงจนขึ้นใจได้นานแล้ว หลังจากโทรไป ก็โทรติดทันที
“เหอะเหอะ ฉลาดแล้วนี่ รู้จักเปลี่ยนเบอร์โทรด้วย？”
หลินชิงชิงหม่นหมอง หัวเราะอย่างลำบาก：“เมื่อก่อนทำไมไม่ทำแบบนี้ล่ะ”
หลี่ฝางสำลักทันที：“นี่ไม่ใช่คิดไม่ถึงว่าเหรอ พี่ชิงชิง พี่ก็รู้ ผมมันโง่ ใช้ไม่ได้”
“คุณโง่หน่อย แต่หมายความได้อย่างหนึ่งว่า คุณไม่เคยคิดที่จะติดต่อฉัน ถ้าในหัวคุณคิดจะตามหาฉัน ก็ติดต่อได้อยู่แล้ว”
“ไอ้หมอนี่ ฉันบล็อกคุณไปแล้ว ก็หมายความว่าฉันโกรธคุณ คุณอีคิวต่ำเหมือนหมูเหรอ คุณน่าจะเข้าใจเหตุผลนี้ดี ตอนนั้นคุณควรจะโทรหาฉัน เข้าใจไหม？”
“นี่ก็ผ่านไปตั้งนานแล้ว ถ้าฉันไม่โทรหาคุณ คุณคงจะลืมฉันไปอย่างสมบูรณ์สินะ？”
หลินชิงชิงยังคงไม่พอใจและยากที่จะสงบลง
ทันใดนั้นหลี่ฝางก็รู้สึกว่า เรื่องของมู่เสี่ยวไป๋นี้ หรือว่าหลินชิงชิงแต่งเรื่องขึ้นมา？
ถึงไม่ได้แต่งเรื่องขึ้นมา ก็เป็นไปได้ที่หลินชิงชิงจะใช้วิธีการนี้ มาโทรหาตัวเอง
หลี่ฝางคิดว่าตัวเองไม่มีความเป็นคนเลย
“ทำไมไม่พูดล่ะ？ไม่พูด หรือว่าไม่อยากคุยกับฉัน？”
“ไม่งั้นชาตินี้เราสองคนไม่ต้องเจอกันอีกเลยดีไหม”หลินชิงชิงพูดด้วยเสียงเย็นชา
คำนี้ ทำให้หลี่ฝางตกใจหมด หลี่ฝางตกใจกลัวจนตัวสั่น
“อย่าสิพี่ ผมผิดไปแล้ว ผมผิดจริงๆ ช่วงนี้ยุ่งมาก ไม่ได้ดูแลคุณ เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้า ……ไม่สิ ผมจะไปขอโทษคุณเลยตอนนี้”
หลี่ฝางพูดจบ ก็เตรียมจะลุกขึ้น
“ช่างเถอะ นี่มันกี่โมงแล้ว มาหาฉันเวลานี้ คุณคิดจะทำไร？”หลินชิงชิงพูดอย่างเซ็งๆ
“ขอโทษนะ พี่”หลี่ฝางกลั้นอยู่นาน จึงพูด
“ช่างเถอะ ช่างเถอะ รู้ว่าช่วงนี้คุณยุ่ง งั้นไม่คิดบัญชีกับคุณแล้ว หาเวลามาดูบริษัท ทำไม บริษัทนี่ไม่ใช่คุณเปิดเหรอ มาดูแลให้คุณทั้งวันที่ทิ้งบริษัทไป คุณกลับอยู่สบาย ช่วงนี้จำนวนเข้าชมแพลตฟอร์มเยอะขึ้นเรื่อยๆ แล้วยังมีคนคิดประสงค์ร้ายทำร้ายเรา……”
“ประสงค์ร้ายทำร้ายเรา？”หลี่ฝางขมวดคิ้ว ถามว่า：“ใครเหรอ”
“คุณถามฉัน แล้วฉันจะถามใคร ใครนั้นฉันไม่รู้หรอก แต่ต้องเป็นคู่แข่งที่ทำแน่ เมื่อคืนก่อนมีห้องถ่ายทอดสดที่หนึ่ง ก็ปรากฏคู่รักคู่หนึ่งกำลังมีอะไรกันขึ้นมา และเมื่อตอนตีสามกว่า ถ่ายทอดสดไปหนึ่งนาทีเต็มๆจึงถูกผู้ดูแลระบบบล็อก ตอนนี้คลิปนี้ถูกอัปโหลดไปที่อินเทอร์เน็ตแล้ว ส่งผลกระทบไม่ดีต่อแพลตฟอร์มพวกเราอย่างมาก”
“และก็ เมื่อกี๊ก็ปรากฏอีกแล้ว มีอะไรกันที่ครัว ถึงแม้ผู้ดูแลระบบจะบล็อกทัน แต่วิดีโอไม่กี่วินาที ก็ถูกอัปโหลดไปที่ weibo ตอนนี้ทุกคนกำลังถามหาคลิปนั้น”
“ข่าวสารถูกแพร่ออกไปเป็นทอดๆอย่างรวดเร็ว พรุ่งนี้จะต้องขึ้นเสิร์ชติดอันดับแน่”
หลินชิงชิงถอนหายใจ：“ถ้าเกิดแต่เหตุการณ์แบบนี้ แพลตฟอร์มจะต้องได้รับการตรวจสอบแน่……”
หลี่ฝางขมวดคิ้ว：“มีเรื่องแบบนี้ด้วย”
“นั่นแน่นอน แพลตฟอร์มของพวกเรามีผู้เข้าชมมากขึ้นเรื่อยๆ หลายวันก่อนโจวเจ๋หลุนกับโจวซิงฉือ ต่างก็ถ่ายทอดสดกันไป จำนวนคนดูถ่ายทอดสดแป๊บเดียวก็ไปถึงสองล้านกว่า แน่นอนว่า ถ่ายทอดสดขึ้นว่าห้าล้านกว่า ซึ่งไม่ได้อยู่ภายใต้การโฆษณาใดๆ โดยจำนวนเข้าชมนี้น่ากลัวมาก”
“บวกกับที่คุณเซ็นสัญญากับดาราเด็กพวกนั้น มีการถ่ายทอดสดเป็นประจำ ดังนั้นแพลตฟอร์มของพวกเรา ดึงดูดผู้เข้าชมกับพิธีกรได้มาก ”
“พอดังขึ้นมา ก็จะมีคนอิจฉา แล้วนับประสาอะไรกับการงาน？”
“คุณลองดูว่าหาคอนเนคชั่น ช่วยระงับความเห็นหน่อยได้ไหม เหมือนว่าคู่แข่งจะจ้างพวกแอคหลุม และยังเชิญสื่อมวลชนอีก”
หลี่ฝางพยักหน้า：“โอเค ส่งให้ผมก็พอ”
“ที่บริษัท ยังมีปัญหาอื่นไหม？”หลี่ฝางถามต่อ
“เหมือนว่าโจวหยางจะมีเรื่องอยากไปหาคุณ แต่ไม่กล้าพูด”
หลินชิงชิงพูด：“โจวเจ๋พี่ชายเขามาหาหลายครั้ง เหมือนว่าอยากจะมาเป็นผู้ช่วย แต่หลายครั้งก่อนก็ถูกโจวหยางปฏิเสธไป แต่ตอนกลางวัน แม่ของโจวเจ๋ก็มา เป็นการเข้ามาอย่างมีคุณธรรมอย่างเห็นได้ชัด”
“เหมือนว่าโจวหยางยากที่จะปฏิเสธหน่อยๆ แต่ก็ไม่กล้ารับปาก น่าจะคำนึงถึงคุณอยู่”
หลินชิงชิงถาม：“คุณดู……”
“โอเค ผมรู้แล้ว พรุ่งนี้ผมจะไป”หลี่ฝางพูด
“ใช่สิ พี่ ผมก็มีเรื่องจะถามพี่”สีหน้าของหลี่ฝาง ทันใดนั้นก็หนักอึ้งขึ้นมา
“คุณถามเถอะ”หลินชิงชิงก็พูดตาม
“ช่วงนี้ คุณได้ติดต่อกับลูกพี่หลินไหม？”หลี่ฝางถาม
“พ่อฉันไม่ได้หนีไปเหรอ？”หลินชิงชิงพูด
