บทที่524 สายด่วนของหลินชิงชิง
หลี่ฝางมองโจวเสี่ยวชิงอย่างเย็นชา ในใจเกลียดผู้หญิงคนนี้สุดๆ
โจวเสี่ยวชิงไม่พูดอยู่นาน เอาแต่ก้มหน้า
“ทำไม ตอนนี้รู้จักกลัว？”สีหน้าหลี่ฝางเย็นชา ถามว่า：“พูดมา คืนนั้นเกิดอะไรขึ้นกันแน่？”
“ตอนนี้ตู้เฟยถูกผมจับไปแล้ว ทางที่ดีคุณอย่าโกหก”
หลี่ฝางพูดจบ โจวเสี่ยวชิงเงยหน้าขึ้นก็มองหลี่ฝางแวบหนึ่ง：“วันนั้นเลิกเรียน ฉันเดินเล่นที่ จู่ๆตู้เฟยก็ปรากฏตรงหน้าของฉัน รูดบัตรให้ฉัน ซื้อเสื้อผ้าสองสามตัวกับเครื่องสำอางสองเซตให้ จ่ายไปทั้งหมดห้าพันหยวนได้ ตอนนั้นฉันคิดว่าเขาจีบฉัน ……”
“สุดท้ายใครจะไปรู้ว่า เขาบอกว่าเขาชอบลู่หลุ่ย เขาให้ฉันนัดลู่หลุ่ยออกมา แค่นัดออกมาเท่านั้น เขาก็จะให้ฉันสามหมื่น”
“ตอนนั้นฉันงง คิดว่าเขาเล่นตลกกับฉัน”
“ฉันตามเขาไปที่รถ เขาให้ฉันสามหมื่นจริงๆ พูดตรงๆแล้ว ตอนนั้นฉันก็เคยสงสัยว่าเขาคิดไม่ดีต่อลู่หลุ่ย และก็กลัวว่าเอาเงินนี้แล้วจะเกิดเรื่อง แต่สุดท้ายฉันก็รับปากไป ช่วยเขาหลอกลู่หลุ่ยออกมา”
“ตอนที่ฉันเห็นลู่หลุ่ยถูกจับขึ้นรถไป ก็ตกใจ ฉันคิดจะแจ้งความ แต่ตู้เฟยบอกฉันว่า จะฆ่าฉันให้ตาย”
“ฉันทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น กลับไปหอ ไม่ได้นอนทั้งคืน จนวันที่สองที่ลู่หลุ่ยกลับมา ฉันจึงโล่งใจ”
“ลู่หลุ่ยไม่ได้มาหาเรื่องฉัน ฉันคิดว่าเรื่องนี้ก็ผ่านไปแล้ว”
โจวเสี่ยวชิงพูดจบ มองหลี่ฝางด้วยสีหน้ากังวล：“ขอร้องล่ะคุณปล่อยฉันเถอะ ฉันไม่ได้คิดทำลู่หลุ่ยจริงๆ”
“ฉันกับลู่หลุ่ยคือเพื่อนที่ดี……จะทำร้ายเธอได้ไง”โจวเสี่ยวชิงพูด
หลี่ฝางหัวเราะเหอะเหอะ：“คุณทำร้ายไปแล้ว และเกือบจะทำเธอตายด้วย”
พูดตรงๆแล้ว หลี่ฝางในตอนนี้ ก็รู้สึกยุ่งเหยิงเหลือเกิน
เพราะว่าหลี่ฝางไม่รู้ว่าจะลงโทษโจวเสี่ยวชิงอย่างไร
ยังไงโจวเสี่ยวชิงก็คือผู้หญิงที่ดี คงฆ่าเธอไปโดยตรงไม่ได้มั้ง？
นั่นก็จะไม่มีกฎหมายเกินไป
หลี่ฝางคิด แล้วพูด：“โจวเสี่ยวชิง พูดตรงๆนะ ผมอยากฆ่าคุณมาก เพื่อขจัดความแค้นในใจผมไป คุณไม่รู้เลยว่าคืนนั้นผมกับลู่หลุ่ยผ่านอะไรบ้าง คุณรู้ไหม？คุณกับตู้เฟยทำการลักพาตัว”
“ถ้าไม่ใช่ผมที่ช่วยลู่หลุ่ย เธอน่าจะถูกคุณทำร้ายจนตายไปแล้ว”
หลี่ฝางเห็นว่า โจวเสี่ยวชิงร้องไห้แล้ว
“ตั้งแต่นี้ไป คุณต้องเป็นทาสตระกูลหลี่ของพวกเรา เวลาสามปี ทุกเดือนผมจะให้เงินเดือนคุณ แต่ไม่เอยะ คุณยอมไหม？”หลี่ฝางมองไปที่โจวเสี่ยวชิง แล้วถาม
“ทาส？”โจวเสี่ยวชิงดูตื่นตระหนกอย่างเห็นได้ชัด
“ไม่ใช่อย่างที่คุณคิด คุณรู้จักสถานตากอากาศหลงเหมิงใช่ไหม คุณไปทำงานที่นั่น เป็นเวลาสามปี”หลี่ฝางพูด
โจวเสี่ยวชิงไม่พอใจหน่อยๆ：“งั้นมหาวิทยาลัยของฉัน ……”
“คุณยังคิดจะเรียนอีก？คุณทำการลักพาตัว ผมไม่เอาคุณเข้าคุกก็ดีแล้ว”
หลี่ฝางพูดอย่างเย็นชา
“ตามนี้แหละ”หลี่ฝางยืนขึ้น เดินออกไป
เดินออกจากห้องเล่นไพ่ของหลิวเหล่าซาน หลี่ฝางเสียใจหน่อยๆ
การลงโทษนี้ เบาไปหรือเปล่า？
“เธอเกือบจะฆ่าผู้หญิงที่ผมรัก ผมกลับปล่อยเธอไป”หลี่ฝางกัดฟัน ยิ่งคิดยิ่งโมโห
“ส้าวส้วย โทรหาลุงเฉียน หาคนรับโจวเสี่ยวชิงไปที่สถานตากอากาศ จัดงานที่สกปรกที่เหนื่อยที่สุดให้เธอ”หลี่ฝางพูด
“เจ้านาย คุณนี่มีความเมตตาจริงๆ”
ส้าวส้วยหัวเราะ แล้วพูด：“ผมคิดว่าคุณจะฆ่าเธอเสียอีก”
“ฆ่าเธอ ผมก็คิดอยู่”หลี่ฝางส่ายหน้า หัวเราะอย่างขมขื่น
“ลู่หลุ่ยเพิ่งขอร้องผม อย่าให้ผมทำร้ายโจวเสี่ยวชิง”หลี่ฝางพูดด้วยใบหน้าที่ทำอะไรไม่ได้
ออกมาจากห้องเล่นไพ่ หลี่ฝางก็เห็นเซี่ยลู่กับจางเชี่ยน กำลังเรียกรถ
ตอนที่เห็นเซี่ยลู่ หลี่ฝางก็คิดถึงคำพูดสุดท้ายก่อนตู้เฟยตาย
ตอนที่หลี่ฝางเตรียมที่จะเรียกเซี่ยลู่ เธอกับขึ้นแท็กซี่ไปแล้ว
“เห้อ ครั้งหน้าละกัน”หลี่ฝางถอนหายใจ พูดกับตัวเอง
หลี่ฝางกลับไปที่หอโรงเรียน มองเห็นหลี่ซ่วยซ่วยนั่งที่เตียงของตัวเอง
“คุณรอผมอยู่เหรอ？”หลี่ฝางถามไป
หลี่ซ่วยซ่วยพยักหน้า พูดว่า：“อือ คุยกันหน่อย หลี่ฝาง”
ท่าทางของหลี่ซ่วยซ่วย ดูนิ่งมาก
ตามหลี่ซ่วยซ่วยออกมา หลี่ซ่วยซ่วยก็ยื่นบุหรี่ให้หลี่ฝาง จากนั้นก็จุดให้ตัวเองด้วย
“คุณเริ่มสูบบุหรี่ตั้งแต่เมื่อไหร่？”หลี่ฝางหัวเราะไปถามไป
หลี่ซ่วยซ่วยสูบไปกี่ที ก็สำลัก
“เพิ่งหัด ยังไม่ชิน”
หลี่ซ่วยซ่วยพูดจบ ก็พยักหน้าให้หลี่ฝาง：“ขอบคุณนะ”
“ขอบคุณอะไรผม？ขอบคุณที่ผมเซ็นสัญญากับไห่เย่น？”หลี่ฝางหัวเราะเหอะเหอะ
“นี่คืออย่างแรก ขอบคุณที่คุณไว้หน้าผม”หลี่ซ่วยซ่วยพยักหน้า พูดว่า：“ถ้าไม่ใช่ผม คุณคงไม่ยอมร่วมมือกับต้าหัว กรุ๊ป ใช่ไหม？”
“ใช่ หยิ่นเหล่ยนั้นผมไม่ชอบเขาเลย ก่อนหน้านี้เคยทะเลาะกันที่สถานตากอากาศ ผมไม่ไปสร้างปัญหาให้พวกเขาก็ดีแล้ว จะไปทำความร่วมมือกับพวกเขาได้ไง”
“เรื่องของหยิ่นเหล่ย ผมได้ยินมาแล้ว”หลี่ซ่วยซ่วยพูด
ท่าทางของหลี่ซ่วยซ่วย นิ่งสุดๆ ทำให้หลี่ฝางแปลกใจหน่อยๆ
หลี่ฝางหัวเราะเหอะเหอะ：“คุณรู้ได้ไง？”
“ผมกับหยิ่นเหล่ยคือคนถิ่นเดียวกัน หยิ่นเหล่ยเป็นคนมีชื่อเสียงของพวกเรา เขาเกิดเรื่อง ก็ปิดไม่อยู่ ผมได้ยินคนพูด วันนี้ผมเลยไปถามไห่เย่น ไห่เย่นก็บอกผม”
“ชาตินี้หยิ่นเหล่ย ไม่มีโอกาสได้เจอผู้หญิงแล้ว”
หลี่ซ่วยซ่วยมองหลี่ฝาง สีหน้าซับซ้อนหน่อยๆ：“ถึงจะโหดหน่อย แต่ผมขอบคุณจริงๆ”
“ขอบคุณผม？”
“ผมรู้หมดแล้ว”
หลี่ซ่วยซ่วยพูดว่า：“วันนั้นกินข้าวเสร็จกลับมา หวางเสี่ยวโก๋ก็โทรหาผม เรียกผมออกไป”
“เขาเรียกคุณทำไม”หลี่ฝางถามต่อ
“ไห่เย่นไปเปิดห้องกับหยิ่นเหล่ย ผมเห็นเองกับตา ……ระหว่างนั้น ผมโทรหาไห่เย่น โทรอยู่หลายสายไห่เย่นถึงรับ ตอนนั้นไห่เย่นหายใจหอบ บอกว่าตัวเองกำลังวิ่ง”
หลี่ซ่วยซ่วยกัดฟันหัวเราะ：“ตอนนั้นผมแทบอยากจะเอามีดเข้าไปในห้อง แล้วแทงพวกเขา”
“ผมอยากไปถามไห่เย่น หวางเสี่ยวโก๋ดึงผมไว้……ที่จริงผมรู้ดีว่า ไห่เย่นหลอกใช้ผม”
สีหน้าหลี่ซ่วยซ่วยซับซ้อนหน่อยๆ：“หลังจากเซ็นสัญญา ไห่เย่นก็ไม่สนใจผม เหมือนกับเปลี่ยนเป็นคนอื่น”
“เสียใจไหม？”หลี่ฝางส่ายหน้าแล้วถาม
“อือ เสียใจมาก ถึงแม้มองคนออกจะเป็นเรื่องดี แต่ผมก็ไม่หวังอย่างนั้น ไห่เย่นดันเป็นคนแบบนี้ เมื่อก่อนเธอ ใสบริสุทธิ์สุดๆ ซื่อสัตย์มาก ไม่มีความเจ้าเล่ห์ พูดแล้วคุณอาจจะไม่เชื่อ ตอนนั้นที่เพิ่งรู้จักไห่เย่น เธอมักจะช่วยผม แม้กระทั่งไปกินข้าว เธอก็จ่าย ……ผมก็ไม่รู้ว่าทำไม ไห่เย่นในตอนหลัง ถึงได้กลายเป็นคนแบบนี้”
“คนเปลี่ยนแปลงได้ตลอดแหละ เธอทนต่อการล่อลวงด้วยเงินไม่ได้ หยิ่นเหล่ยเอาให้เธอเยอะ ก็ทำให้เธอเห็นได้เยอะตาม”
จู่ๆหลี่ฝางก็คิดถึงคนหนึ่ง ถังหยู่ซวน
ถังหยู่ซวนก็ไม่ใช่ว่าเปลี่ยนไป เพราะว่าเงินหรอกเหรอ？
แต่เทียบถังหยู่ซวนกับไห่เย่นแล้ว ดีกว่าเยอะ
อย่างน้อย ถังหยู่ซวนก็ไม่ได้หลงทางไปหมด แต่ไห่เย่น กลับหลงทางไปอย่างสมบูรณ์
“ผู้หญิงคนนั้นใช้ชีวิตอย่างจนๆไม่ได้อีกแล้ว เธอคบกับหยิ่นเหล่ย เพราะว่าหยิ่นเหล่ยสามารถทำให้เธอใช้ชีวิตอย่างคนรวยได้”
“ที่จริง ผู้หญิงอย่างไห่เย่น ต่อไปคุณมีเงินก็จะได้มาอย่างง่ายดาย แต่ตอนนี้คุณยังไม่มีเงิน เธอสำหรับคุณแล้ว ยากสุดๆ”
หลี่ซ่วยซ่วยพยักหน้า พูดว่า：“ผมเข้าใจ ดังนั้นเมื่อกี๊ ผมจึงลบไห่เย่นแล้ว”
“เธอไม่จริงใจอย่างมาก ยังไม่ยอมรับว่าเข้าใกล้ผมเพราะมีผลประโยชน์”
หลี่ซ่วยซ่วยส่ายหน้า พูดว่า：“ผมอยากจะเปิดเผยหน้ากากที่แท้จริงของเธอจริงๆ”
หลี่ฝางพูด：“มองออกแล้วก็ดี”
“พวกเราต่างเป็นห่วงว่าคุณจะถูกความรักของไห่เย่นทำให้ตาบอด ถูกเธอหลอกต่อไปตลอด”หลี่ฝางพูดอย่างชื่นชม
หลี่ซ่วยซ่วยโอบไหล่ของหลี่ฝางทันที พูดว่า：“หลี่ฝาง พูดตรงๆนะ ผมคิดไม่ถึงว่าเรื่องหนึ่ง”
“อะไร”
“ที่คุณตัดของหยิ่นเหล่ยทิ้ง เพื่อผมเหรอ？”
“นั่นเป็นถึงคุณชายแห่งต้าหัว กรุ๊ป เพื่อรูมเมทคนหนึ่ง คุณก็ไปขัดใจต้าหัว กรุ๊ป คุ้มค่าเหรอ？”
หลี่ซ่วยซ่วยมองหลี่ฝาง ใบหน้าดูซับซ้อน：“ผมแค่เด็กจนๆคนหนึ่ง จริงๆนะ ผมไม่รู้ว่าควรจะขอบคุณคุณอย่างไร”
ตอนที่หลี่ฝางกำลังจะพูดอะไร จู่ๆโทรศัพท์ของหลี่ฝางก็ดังขึ้นมา
“พี่ชิงชิง？”หลี่ฝางมองเห็นสายที่โชว์ ก็ดีใจทันที
“พี่ พี่ให้อภัยผมเถอะนะ”หลี่ฝางรับสาย แล้วพูด
“เสี่ยวฝาง ฉันเจอมู่เสี่ยวไป๋แล้ว”หลินชิงชิงพูดอย่างประหม่า
