ไนท์คลับBD เป็นหนึ่งในไนต์คลับที่ใหญ่ที่สุดในอำเภอหลิน
แม้ว่าที่นี่จะเสียงดังวุ่นวาย เต็มไปด้วยนักเลงอันธพาล แต่ในขณะเดียวกันก็ดึงดูดทายาทมหาเศรษฐีจำนวนไม่น้อยเช่นกัน
หวางซวง ก็พาหลุ่ยเหวินเจ๋กับลูกน้องอีกหนึ่งคน มาถึงยังที่นี่
หรุ่ยเหวินเจ๋มาสถานที่แบบนี้ไม่บ่อย จึงรู้สึกตื่นเต้นไม่น้อย
พอพวกเขาเข้าไป ก็ได้รับการต้อนรับที่อบอุ่นภายในร้านทันที
หวางซวงขับรถเบนท์ลีย์เปิดประทุน พอมาถึง ก็ดึงดูดความสนใจของคนไม่น้อย แน่นอนว่า พวกพนักงานขายที่สายตาไว ไม่มีทางปล่อยไปแน่นอน
พวกหวางซวง จึงถูกล้อมไว้ทันที
“สวัสดีครับพวกพี่ชาย นี่เป็นเมนูอาหารเมนูใหม่ของร้านของพวกเราครับ Armand de Brignac Midasสองขวดแค่5888หยวนเท่านั้นครับ แล้วยังแถมกับแกล้มอีกสี่อย่างด้วยนะครับ พวกผลไม้ซอฟต์ดริ๊งค์ต่างๆ คุณสนใจไหมครับ?”
พอพวกพนักงานขายคนนี้พูดจบ หรุ่ยเหวินเจ๋ก็จ้องเขม็งตาโต”ให้ตายสิ เรียกใครพี่ชาย แหกสองตาดูให้ดีๆ ว่าพวกเรามีใครแก่กว่าแกบ้าง?”
พนักงานขายคนนี้กวาดสายตามองทั้งสามคน ก่อนจะรีบเปลี่ยนคำพูด”เถ้าแก่ ขอโทษด้วยครับ ผมพูดผิดไปแล้ว”
หวางซวงก็ตบไปที่หัวของพนักงานขายทันที ตบไปอย่างจังจนเขาแทบจะมึนหัว
หวางซวงตบไปอย่างแรง พนักงานขายคนนั้นโกรธจนเกือบจะด่าออกมา แต่พอเห็นกุญแจรถหรูในมือของหวางซวงแล้ว ก็ล้มเลิกความคิดนี้ไป
ในสถานที่แบบนี้ ตำแหน่งของพนักงานขาย แทบจะเทียบไม่ได้กับพนักงานบริการเลยแม้แต่น้อย
คุณชายแบบหวางซวง แค่ดูก็รู้แล้วว่าเป็นพวกแขกวีไอพี
ตัวเองยังไม่ได้ถูกทำร้ายจนเป็นแผลอะไร ต่อให้ไปร้องเรียกความยุติธรรม ไม่เพียงแต่จะไม่มีใครสนใจใยดีแล้ว ตัวเองกลับยังไม่มีหลักฐานอีกด้วย เผลอๆอาจโดนไล่ออกจากไนท์คลับBDด้วยซ้ำ
พอตบคนไปแล้ว หวางซวงก็ยังพูดขึ้นต่ออย่างไม่หยุด”นี่แกคิดจะหลอกใคร Armand de Brignac Midasมันถูกขนาดนี้ที่ไหนกันล่ะ ต่อให้ซื้อในเถาเป่า อย่างน้อยก็ราคาสามพันกว่าต่อขวดแล้ว”
“นี่มันเหล้าเถื่อนสินะ?”
หวางซวงจ้องมองพนักงานขายด้วยสายตาเย็นชา
พนักงาขายคนนั้นจะพูดอะไรได้ เหล้าเป็นของปลอมจริงๆ ถ้าเป็นของแท้ ต้นทุนมันก็แพงมากๆน่ะสิ
คนที่มาเที่ยวที่นี่ มาเพื่อบรรยากาศ แล้วก็มาเพื่อเที่ยวผู้หญิงทั้งนั้น
ใครจะมาเพื่อกินเหล้าจริงๆกันล่ะ?
“เถ้าแก่ครับ ผมขอตัวไปเข้าห้องน้ำสักครู่นะครับ ไปก่อนนะครับ”พอเห็นพวกหวางซวงหาเรื่องซ้ำแล้วซ้ำเล่า พนักงายขายคนนี้ก็คิดที่จะจากไปทันที
ใครจะไปรู้ว่าหวางซวงกลับคว้าแขนของเขาเอาไว้ พร้อมกับพูดขึ้น”พอแล้ว แค่แกล้งๆแกเท่านั้นแหละ ฉันไม่สนราคาหรอก แล้วก็ไม่ต้องมาเสนอโปรโมชั่นเมนูอาหารอะไรด้วย ไปเอาเหล้ามาให้ฉันก็พอแล้ว”
“ไอ้เด็กน้อย ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย เหล้าสองขวดนี้มันพอกินที่ไหนล่ะ เอามาอีกสองขวด หนึ่งคนอย่างน้อยสองขวด”หรุ่ยเหวินเจ๋พูดขึ้นอย่างใจใหญ่ใจโต
“ครับๆๆ ผมจะไปเตรียมห้องวีไอพีให้พวกคุณนะครับ”
พนักงานขายคนนี้ก็ใบหน้ายิ้มแย้มทันที
ขายArmand de Brignac Midasได้ตั้งหกขวด แต้มการขายของเขาได้เดือนนี้ ไม่ถือว่าน่าเกลียดแล้ว
“ใช่แล้ว เรียกสาวมาดื่มเป็นเพื่อนให้ด้วย”
พนักงานขายพยักหน้า ก่อนจะรีบออกไป ตะโกนเรียกพวกสาวๆที่รอกันอยู่ข้างนอกเรียบร้อยแล้วเข้ามา
จริงๆแล้ว ตอนที่รถเบนท์ลีย์คันนั้นขับมาจอด พวกผู้หญิงบริการที่ว่างอยู่พวกนี้ ก็พากันเดินตามมาเรียบร้อยแล้ว
“สวัสดีค่ะพี่ชาย ชอบสาวๆไหน แล้วชี้เลือกเอาเลย เดี๋ยวฉันจะได้ให้เธอมาอยู่เป็นเพื่อนพวกคุณ”แม่เล้าพูดขึ้นด้วยสีหน้าดีอกดีใจ
หรุ่ยเหวินเจ๋กวาดสายตามองไปหนึ่งรอบ พอดูๆแล้ว ก็รู้สึกว่าไม่เลวเลย
หวางซวงไม่ได้มองดูอะไร การเป็นทายาทมหาเศรษฐีแบบหวางซวง เขามีภูมิคุ้มกันต่อสาวสวยแบบนี้ตั้งนานแล้ว
หลังจากที่หลุ่ยเหวินเจ๋กวาดสายตามองไปหนึ่งรอบแล้ว ก็ชี้ไปที่แม่เล้า แม่เล้าคนนี้สีหน้าเริ่มอึดอัดทันที
เธอใกล้จะสี่สิบปีแล้ว เธอออกจากสายงานที่ปรนนิบัติดูแลแขกแบบนี้มาตั้งนานแล้ว อีกอย่าง ต่อให้เธออยากจะปรนนิบัติดูแล ก็มีแขกไม่กี่คนที่ถูกใจเธอหรอก
แต่วันนี้ แขกคนนี้ไม่เลือกสาวสวย กลับเลือกตัวเองแทนอย่างนั้นเหรอ?
แม่เล้าคนนี้รู้สึกประหลาดใจนิดหน่อย แต่ว่าเธอก็ไม่กล้าปฏิเสธแขกวีไอพีแบบนี้ แค่แขกต้องการ พวกพนักงานบริการที่นี่ก็ต้องยอมรับหมด
แม่เล้าเพิ่งจะเดินไปข้างๆหรุ่ยเหวินเจ๋ ตอนที่กำลังจะนั่งลง จู่ๆหรุ่ยเหวินเจ๋กลับยกขาขึ้นมา ถีบแม่เล้าล้มลงไปที่พื้น”ยาย นี่แกบ้าเหรอ ฉันชี้ให้แกไสหัวออกไป ไม่ใช่เรียกให้แกมานั่งลงข้างๆฉัน”
“จริงๆเลย ไม่หัดตักน้ำใส่กะโหลกชะโงกดูสารรูปตัวเองซะบ้าง ฉันจ่ายเงินไปเพื่อแลกกับสภาพแก่ๆแบบแกเนี่ยนะ?”
“คิดว่าฉันตาบอดหรือไง”
หรุ่ยเหวินเจ๋ขมวดคิ้วพูดขึ้น”ความหมายของฉันคือให้แกไสหัวออกไป ส่วนสาวๆคนอื่น อยู่ที่นี่ทั้งหมด”
หรุ่ยเหวินเจ๋โมโหเกรี้ยวกราด พวกสาวๆเหล่านั้นก็รู้สึกกลัวเล็กน้อย
ถึงยังไงที่นี่มันก็เป็นสถานที่ของแมงป่อง ในวันปกติแล้ว ใครจะกล้ามาตบตีคนที่นี่กันล่ะ?
ไม่อย่างนั้น มันก็เท่ากับว่าไม่ไว้หน้าแมงป่อง
แต่ว่า ยังไงคนพวกนี้ก็เป็นคนรวยทั้งนั้น ดังนั้นแม่เล้าจึงอดกลั้นเอาไว้ เธอลุกขึ้นยืนตบๆก้น ยังคงพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้มอยู่”สาวๆ บริการดูแลคุณชายให้ดีๆด้วยล่ะ ถ้าดูแลไม่ดี เดี๋ยวฉันจะมาจัดการกับพวกเธอเอง”
พูดจบ แม่เล้าคนนี้ก็รีบออกไปทันที
หลังจากออกไปแล้ว แม่เล้าก็เผยให้เห็นถึงสีหน้าชั่วร้าย ก่อนจะพูดขึ้น”ไอ้พวกนี้มันมาจากไหนกัน ให้ตายสิ อารมณ์รุนแรงอะไรขนาดนั้นเชียว กล้าลงมือแม้กระทั่งฉัน”
คุณชายของอำเภอหลิน แม่เล้าคนนี้ก็ไม่รู้จักสักคน แต่แม้ว่าจะไม่ได้รู้จักคุ้นเคยกันมากนัก แต่ก็เคยเจอกันอยู่บ้างประมาณสองสามครั้ง ได้ทักทายกันอยู่บ้าง แต่ก็ไม่มีใครที่ไม่ไว้หน้าเธอขนาดนี้
ถึงยังไงเธอก็ทำงานอยู่ที่ไนท์คลับBDมานานหลายปีแล้ว
พนักงานขายคนนั้นยิ้มด้วยความอึดอัด”พี่หง เมื่อตะกี้ผมก็โดนตบมาเหมือนกัน คุณชายพวกนี้ อารมณ์รุนแรง ผมแค่พูดผิดนิดเดียว พวกเขาก็ลงไม้ลงมือพูดจาต่อว่าผมแล้ว แต่พวกเขาจ่ายหนักอยู่นะ สั่งArmand de Brignac Midasตั้งหกขวดแหนะ แหะๆ ตอนนี้พวกเราจะรวยแล้ว”
“ใช่ๆ เหล้าหกขวดนี้ จะต้องไม่พอแน่ๆ สาวๆถูกพวกเขาชี้ตัวไปมากขนาดนี้ เกรงว่าไม่เกินสิบนาที Armand de Brignac Midasหกขวดนี้ ก็จะถูกดื่มจนหมดแน่นอน นายไปเตรียมอีกสักสองสามขวดได้เลย”
แม่เล้ายิ้มๆ พร้อมกับพูดขึ้น”เอามาเตรียมให้กับพวกเขาได้เลย”
“เข้าใจแล้วครับๆ ผมไปเอาเหล้ามาให้พวกเขาก่อนนะครับ”พนักงานขายคนนี้สีหน้ายิ้มแย้ม ราวกับเก็บเงินได้อย่างไรอย่างนั้น
ไม่ถึงสองนาที พนักงานขายคนนี้ก็เอาArmand de Brignac Midasมา ในตอนนี้ หรุ่ยเหวินเจ๋รู้สึกไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไร เขาลุกขึ้นยืน เดินมาอยู่ตรงหน้าของพนักงานขายคนนี้
“หูหนวกหรือไง หรือว่าแกนับเลขไม่เป็น?”
หรุ่ยเหวินเจ๋ตบพนักงานขายไปหนึ่งที ก่อนจะพูดขึ้น”ฉันบอกแกไปแล้ว ว่าหนึ่งคนสองขวด แกนับดูซิ ว่านี่มันมีกี่คน?”
“นี่มันยี่สิบกว่าคน แกเอามาให้ฉันแค่หกขวดเนี่ยนะ? หนึ่งคนกินได้กี่แก้วเอง? สมองแกผิดปกติหรือไง?”
หลังจากที่หลุ่ยเหวินเจ๋พูดด่าทอแล้ว ก็ตบพนักงานขายไปอย่างแรงอีกหนึ่งที
หรุ่ยเหวินเจ๋มือหนักมาก ไม่นานก็ตบจนครึ่งชีวิตที่เหลือของพนักงานขายคนนั้นไม่มีแล้ว ผู้ดูแลห้องนี้ก็รีบวิ่งเข้ามาทันที หลังจากที่สอบถามสถานการณ์แล้ว เขาก็ขอโทษหลุ่ยเหวินเจ๋ทันที
“การบริการของพวกเราแย่เองครับ พี่สุดหล่ออย่าโกรธเลยนะครับ เชิญคุณนั่งลงก่อน เดี๋ยวผมจะให้คนเอาเหล้ามาให้คุณสองลังนะครับ”ผู้ดูแลพูดยิ้มๆ”ให้ไปเลยฟรีๆครับ”
“ไสหัวกลับไปเลยนะ หมายความว่าไง ให้เหล้าฟรีกับพวกเรา กำลังจะบอกว่าพวกเราไม่มีปัญญาซื้อเหล้าพวกนี้กินใช่ไหม? กำลังดูถูกพวกเราอยู่อย่างนั้นสินะ?”
“ให้ตายสิ นี่มันที่บ้าอะไรกันวะ มีแต่พวกคิดว่าตัวเองเจ๋งดูถูกดูแคลนคนอื่น คุณชายหวาง พวกเราไปเถอะ ไปเที่ยวที่อื่นดีกว่า ที่นี่มันน่าเบื่อน่าผิดหวังเกินไป”
หรุ่ยเหวินเจ๋ก้าวเท้าเดิน พร้อมกับพูดขึ้นด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์
ผู้ดูแลคนนั้นตื่นตกใจทันที พูดขึ้นด้วยสีหน้าขอโทษขอโพย”คุณพี่สุดหล่อครับ เชิญอยู่ก่อนนะครับ แบบนี้ไหม เดี๋ยวผมจะเอาเมนูให้กับคุณตอนนี้ ให้พวกคุณเลือกเอาเองเลยดีไหม?”
“เสร็จแล้วพวกผมจะลดราคาให้กับพวกคุณยี่สิบเปอร์เซ็นต์ ถือซะว่าชดเชยให้กับเมื่อตะกี้นี้ก็แล้วกันนะครับ”ผู้ดูแลเช็ดเหงื่อบนใบหน้า
ถ้าแขกกลุ่มนี้ไป แล้วผู้จัดการรู้เข้า จะต้องด่าเขาตายแน่ๆ
ถึงยังไง ธุรกิจใหญ่ขนาดนี้ สามารถหาเงินได้ตั้งหลายหมื่นภายในคืนเดียวได้เลยนะ
พอหันมองเมนูเหล้า หรุ่ยเหวินเจ๋ก็ตกใจกับราคา เขาที่มาจากบ้านนอก เคยเจอโลกภายนอกที่กว้างใหญ่แบบนี้ที่ไหนกันล่ะ แค่เหล้าขวดเดียว ก็ปาเข้าไปเป็นพัน
หวางซวงรับเมนูเหล้ามา กวาดสายตามองคร่าวๆหนึ่งรอบ ก่อนจะพูดขึ้น”Armand de Brignac Midasยังเหลือในสต็อกอีกเท่าไร? เอามาให้กับพวกฉันทั้งหมด”
“ถ้ารวมกันแล้วไม่ถึงหนึ่งร้อยขวด ก็คิดตามราคานี้เลย”
