“นอกจากนี้ ฉันก็ไม่ต้องการลดราคาด้วย”
หวางซวงพูดขึ้นอย่างนิ่งๆ ด้วยท่าทีทายาทของมหาเศรษฐี
สักพัก พวกสาวๆในห้องไพรเวท ก็ตื่นเต้นดีใจขึ้นมาทันที
เหล้านำเข้าที่แพงที่สุดตั้งหนึ่งร้อยขวดหมายถึงอะไร?
หมายถึงค่าคอมมิชชั่นในคืนนี้ของพวกเธอยังไงล่ะ สามารถช่วยเพิ่มแต้มการทำงานหนึ่งเดือนของพวกเธอได้ ถึงขนาดที่ ยังสามารถได้โบนัสเพิ่มอีกด้วย
แขกแบบนี้ พวกเธอไม่เพียงแต่แค่ยอมปรนนิบัติดูแลเพียงอย่างเดียวเท่านั้น แต่ยังยอมพลีกายถวายตัวให้อีกด้วย
จากนั้น ทุกคนก็พากันเข้ามาล้อมรอบหวางซวงเอาไว้ แน่นอนว่าหลุ่ยเหวินเจ๋กับอันธพาลคนนั้น ก็โดนเช่นเดียวกัน
ในห้องนี้ มีผู้หญิงตั้งยี่สิบกว่าคน ส่วนผู้ชายมีแค่พวกเขาสามคนเท่านั้น
หมาป่ามีน้อยแต่เหยื่อมีมากมาย แทบจะแยกไม่ได้
ไม่นาน โต๊ะก็เต็มไปด้วยไวน์มากมายหลายชนิด
หวางซวงไม่ได้ยกขึ้นมาดื่มสักแก้ว หญิงสาวคนนั้นกล้ามาชวนหวางซวงดื่ม หวางซวงจึงเอาแก้วที่เต็มไปด้วยไวน์ สาดใส่หน้าเธอไปจนหมด รดลงไปที่หัวของพวกเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า
สักพัก พวกสาวๆในห้อง ก็ไม่มีใครกล้ามามายุแหย่กับหวางซวงเลยสักคน
พอดื่มมาได้สักพัก หวางซวงก็ส่งสายตาไปให้หลุ่ยเหวินเจ๋ ความหมายคือให้หลุ่ยเหวินเจ๋ก่อเรื่องวุ่นวายขึ้น
“ให้ตายสิ คนพวกนี้อารมณ์ดีเกินไปแล้ว เมื่อตะกี้รังแกพวกเธอไปเยอะขนาดนั้น กลับไม่เป็นไรซะอย่างนั้น”
หลุ่ยเหวินเจ๋ขมวดคิ้ว
ถ้าคิดจะยั่วโมโหพวกเธอ ก็เกรงว่าจะมีแค่หลอกให้กินฟรีเท่านั้นแล้ว
แต่ถ้าคิดจะกินฟรีๆ ก็ไม่ได้ง่ายขนาดนั้น ถึงยังไงรถของตัวเองก็ยังจอดอยู่ข้างนอก
จะหนีก็หนีไม่ได้ หรุ่ยเหวินเจ๋โทรไปหาหวางซวง”รายงานแจ้งปัญหาเลยว่าเหล้าของที่นี่มันเป็นของปลอม”
หวางซวงหันไปมองหลุ่ยเหวินเจ๋ หัวเราะเหอะๆ”นี่เป็นถิ่นของแมงป่อง คุณคิดว่าจะมีคนกล้ามายุ่งเหรอ?”
“ดังนั้น จำเป็นต้องให้คุณช่วยไงล่ะ หรือว่าตระกูลหวางของพวกคุณไม่รู้จักใครสักคนในอำเภอหลินเลยเหรอ? ถ้าพวกคุณไม่รู้จักคนเลยล่ะก็ โทรหาหยิ่นเจิ้งให้ช่วยได้”
“พูดให้ชัดเจน พวกเรามาแก้แค้น แล้วก็กำลังมาหาผลประโยชน์ให้กับหยิ่นเจิ้งด้วย เขาคิดที่จะได้รับผลประโยชน์ไปฟรีๆแบบนี้ ไม่มีทางหรอก”หลุ่ยเหวินเจ๋พูดยิ้มอย่างเย้ยหยัน
หวางซวงพูดขึ้น”ถ้าอย่างนั้นผมโทรไปหาลุงหยิ่นเลยแล้วกัน ผมมีเบอร์เขาพอดี”
หวางซวงหยิบมือถือออกมา โทรไปหาหยิ่นเจิ้ง จากนั้นหยิ่นเจิ้งก็โทรไปหาอีกสาย หลังจากที่พูดข่มขู่ไปเรียบร้อยแล้ว อีกฝั่งก็ยอมตกลง
ในเวลานี้เอง จู่ๆคนกลุ่มหนึ่งก็พุ่งตรงเข้ามาในไนท์คลับBD มายังห้องไพรเวทของหวางซวง
ผู้ดูแลและแม่เล้าก็เข้ามาเหมือนกัน”พี่ถิง มาได้ยังไง?”
คนที่เป็นผู้นำพูดขึ้น”พวกเราได้รับการรายงานจากแขก บอกว่าในไนต์คลับของพวกคุณ ได้ทำการจำหน่ายสุราปลอม ดังนั้นพวกเราขอทำการสุ่มตรวจหน่อยครับ”
“พูดเรื่องอะไร? พวกเราจะขายเหล้าเถื่อนได้ยังไง พี่ถิง ไนต์คลับนี้ของพวกเราเปิดมากี่ปีแล้ว ร้านเก่าร้านแก่นะ ถ้าขายเหล้าเถื่อนล่ะก็ วันๆจะมีแขกมากันมากมายขนาดนี้เหรอ?”ในแววตาที่ที่ยิ้มแย้มของผู้ดูแล เผยให้เห็นถึงความมืดมน
ส่วนผู้จัดการก็รีบเข้ามาทันที จูงคนเป็นหัวหน้ามาออกไปอยู่ริมๆ ก่อนจะพูดถามขึ้น”เหล่าถิง เกิดเรื่องอะไรขึ้น? เงินของเดือนที่แล้วให้น้อยเกินไปเหรอ? ทำไมถึงทำให้ผมต้องอับอายแบบนี้ล่ะ?”
“ถ้าให้น้อยไป เดี๋ยวผมจะโทรไปหาลูกพี่แมงป่องให้เขาให้เงินคุณเพิ่มเดี๋ยวนี้เลย”ผู้จัดการพูดขึ้นด้วยท่าทีแปลกๆลับๆล่อๆ
เหล่าถิงคนนั้นก็เผยให้เห็นถึงสีหน้าอมทุกข์”คุณคิดว่าผมอยากมาอย่างนั้นเหรอ มีคนบังคับให้ผมมาต่างหากล่ะ จะบอกกับคุณตรงๆเลยแล้วกัน หยิ่นเจิ้งจิ้งจอกแก่นั่นเป็นคนให้ผมมา”
“หมายความว่ายังไง?”ผู้จัดการขมวดคิ้ว
“เหอะๆ ยังไม่เข้าใจอีกเหรอ? คนพวกนี้ เป็นคนที่หยิ่นเจิ้งส่งมา คุณดูในห้องนี้สิ อย่างน้อยก็ใช้จ่ายไปแล้วหลายแสน แต่คุณคิดว่าพวกเขาจะยอมให้เงินไหม? พวกเขาไม่เพียงแต่จะไม่ให้เงินเท่านั้นนะ ยังคิดที่จะให้ผมมาตรวจค้นร้านของคุณด้วย”เหล่าถิงพูดขึ้น
“ไอ้สารเลวพวกนี้ มาหาที่ตายชัดๆ”
ผู้จัดการสายตาเผยให้เห็นถึงความเหี้ยมโหด พร้อมกับพูดขึ้น”ช่างใจกล้าจริงๆ กล้ามาก่อเรื่องถึงถิ่นของลูกพี่แมงป่องแบบนี้ พวกมันคงไม่อยากจะมีชีวิตรอดออกไปแล้วสินะ”
“คุณพาคนของคุณออกไปสูบบุหรี่ก่อนสิ”
หลังจากที่เหล่าถิงทำตามที่เขาบอกแล้ว ผู้จัดการคนนี้ก็พากลุ่มคนกลุ่มหนึ่งยืนเตรียมพร้อมอยู่ตรงประตูทางเข้า
“พี่หง เรียกคนของคุณออกมาก่อน พวกทายาทมหาเศรษฐีพวกนี้ เป็นคนของหยิ่นเจิ้ง”ผู้จัดการพูดขึ้นอย่างเย็นชา”เดี๋ยวผมขอจัดการเอง”
“ได้ๆๆ”พี่หงพยักหน้า เข้าไปในห้อง ก่อนจะส่งสายตาเรียกให้พวกสาวๆออกมา
หลังจากที่พวกของตัวเองออกมากันหมดแล้ว ผู้จัดการคนนี้ก็พาชายร่างกำยำกลุ่มหนึ่งเข้าไปข้างใน
ในเวลานี้เอง หวางซวงดูเหมือนจะเริ่มรู้สึกกลัวบ้างแล้ว ถึงยังไงคุณชายแบบเขา ก็ไม่เคยถูกทุบถูกตีมาก่อน แล้วก็ยิ่งไม่เคยเจอสถานการณ์แบบนี้ด้วย
พวกชายรูปร่างกำยำดักล้อมพวกของหวางซวงเอาไว้ที่โซฟาตรงมุมมุมหนึ่ง
ผู้จัดการเดินเข้าไป มาหยุดอยู่ตรงหน้าของหวางซวง นั่งลงไขว่ห้างที่โต๊ะเหล้า พร้อมกับพูดยิ้มๆ”ได้ พวกแกนี่ช่างใจกล้าจริงๆนะ กล้าเข้ามาสร้างเรื่องที่นี่ รู้ไหมว่าที่นี่เป็นถิ่นของใคร?”
หวางซวงตกใจจนไม่กล้าพูดอะไร ส่วนหลุ่ยเหวินเจ๋กลับลุกเดินออกมา ก่อนจะพูดขึ้น”รู้สิ เป็นถิ่นของแมงป่องสินะ?”
ในตอนนี้ ตัวตนของตัวเองถูกเปิดเผยแล้ว ขืนปิดบังต่อไป ก็ไม่มีความหมายแล้ว ดังนั้นหลุ่ยเหวินเจ๋จึงยอมรับอย่างใจกล้า จากนั้นก็พูดยิ้มๆ”เป็นถิ่นของแมงป่องแล้วไง หรือเพราะเถ้าแก่ของที่นี่คือแมงป่อง พวกแกก็เลยขายเหล้าเถื่อนให้กับลูกค้าได้อย่างนั้นเหรอ?
“ฉันแนะนำให้แกระวังคำพูดหน่อยนะ เรื่องแบบนี้มันพูดออกมามั่วซั่วไม่ได้ แกบอกว่าเหล้าของพวกเราเป็นของเถื่อน มีหลักฐานไหม? อย่าถูกจิ้งจอกแก่แบบหยิ่งเจิ้งหลอกเอาล่ะ เขาให้เงินพวกแกสามคนมาเท่าไร ถึงให้พวกแกมารนหาที่ตายที่นี่ได้?”
ผู้จัดการคนนี้พูดขึ้นยิ้มๆอย่างนิ่งๆ”จะให้ตัวเลือกกับพวกแกสองตัวเลือก ตัวเลือกแรก โทรไปหาหยิ่นเจิ้ง ให้มันเอาเงินหนึ่งล้านมาจากนั้นฉันก็จะยอมปล่อยพวกแกไป อีกตัวเลือกหนึ่ง ก็คือให้มันมาเก็บศพพวกแกสามคนได้เลย”
“จุ๊ๆๆ สุดยอดจริงๆ”
หรุ่ยเหวินเจ๋ยิ้มๆ พูดขึ้นด้วยสีหน้าไม่สนใจเลยแม้แต่น้อย”พูดซะเว่อร์เกินจริงไปหรือเปล่า? แกกล้าฆ่าพวกเราที่นี่ ฉันไม่เชื่อหรอก”
“ไหน แกฆ่าสักคนให้ฉันดูหน่อยสิ”
หรุ่ยเหวินเจ๋หยกขวดเหล้าขึ้นมาหนึ่งขวด หลังจากที่ทุบให้แตกแล้ว ก็เอาชิ้นส่วนเศษแก้วไปวางไว้ตรงหน้าของผู้จัดการ”แทงฉันให้ตายด้วยเศษแก้วนี้สิ ฉันจะดูว่าแกใจกล้าพอหรือเปล่า”
“ไอ้เจ้าหนู แกนี่มันดื้อดึงยุ่งยากจริงๆนะ ฉันไม่กล้าฆ่าแกตายที่นี่หรอก แต่ถ้าออกไปจากไนต์คลับนี้แล้ว ฉันจะเอาแกให้ตายแน่นอนเชื่อไหม”ผู้จัดการพูดขึ้นอย่างเยือกเย็น
หรุ่ยเหวินเจ๋พูดยิ้มๆ”เหรอ? แกไม่กล้า แต่ฉันกล้านะ”
ขณะที่หลุ่ยเหวินเจ๋พูดอยู่ ก็หยิบเศษแก้วขึ้นมา จ่อไปที่คอของผู้จัดการ
หรุ่ยเหวินเจ๋รวดเร็วว่องไวมาก ผู้จัดการแทบจะไม่ได้ตอบสนองกลับมาเลยด้วยซ้ำ แถมเขาก็ยังไม่ทันได้เตรียมป้องกันตัว ถึงยังไงข้างหลังของเขาก็มีชายกำยำอยู่หนึ่งกลุ่ม
หรุ่ยเหวินเจ๋ดูผอมอ่อนแอ แต่ทำไมผู้จัดการถึงคิดไม่ถึงว่า เขาจะใจกล้าใจเด็ดไม่สนใจอะไรได้ขนาดนี้
ส่วนกลุ่มชายกำยำที่อยู่ข้างหลังของผู้จัดการ พอเห็นแบบนี้ ทั้งหมดก็เริ่มขยับเขยื้อนทันที ส่วนนักเลงที่อยู่ข้างหลังของหลุ่ยเหวินเจ๋หลิวชง ก็ชักปืนสีดำออกมาหนึ่งกระบอก เล็งไปที่กลุ่มคนกลุ่มนั้น
“ไม่อยากจะชีวิตอยู่กันแล้วสินะ? ก็ลองกล้าก้าวเข้ามาอีกหนึ่งก้าวดูสิ”
หลังจากที่หลิวชงพูดขึ้นอย่างเย็นชา ก็หันไปพูดกับหวางซวง”คุณชายหวาง คุณไปก่อนเลย”
สักพัก ก็ไม่ใครกล้าไปขวางเขา หลังจากที่หวางซวงออกไปก่อนแล้ว ก็พูดขึ้นกับกลุ่มคนที่อยู่ข้างนอกไนท์คลับทันที”เอาล่ะ พวกนายเข้าไปข้างในได้แล้ว”
ชายชุดดำที่ปกปิดใบหน้า ทั้งหมดต่างพากันบุกเข้าไปข้างในไนต์คลับทันที
ส่วนคนที่ดูแลความปลอดภัยของในไนต์คลับแห่งนี้ ส่วนใหญ่ก็อยู่ข้างในห้องไพรเวทกันหมดแล้ว
มีคนก่อเรื่องสร้างความวุ่นวาย พวกเขากลับไม่กล้าออกไป เพราะว่าหลิวชงกำลังจ่อปืนไปที่พวกเขา
มองดูไนต์คลับของตัวเองกำลังถูกบุกโจมตี ผู้จัดการคนนี้กลับไม่รู้สึกเคืองโกรธเลยแม้แต่น้อย หลิวชงกับหรุ่ยเหวินเจ๋สองคนได้ควบคุมพวกเขาทั้งหมดเอาไว้แล้ว
ผู้จัดการเป็นหัวหน้าของพวกเขา พวกนักเลงที่อยู่ข้างหลังพวกนี้ ก็เป็นพวกที่คอยเฝ้าดูแลความปลอดภัย
ไม่มีพวกเขาแล้ว ไนต์คลับแห่งนี้ก็ไร้ซึ่งเกาะป้องกัน
ผ่านไปได้ครึ่งชั่วโมง ก็มีคนมาเคาะประตู ก่อนจะพูดขึ้น”พี่เจ๋ จัดการเรียบร้อยแล้วครับ ออกไปได้แล้ว”
หรุ่ยเหวินเจ๋จึงปล่อยผู้จัดการไป แล้วก็ช่วยเขาจัดๆปกเสื้อพร้อมกับพูดขึ้น”เหอะๆ ขอโทษด้วยนะ พี่ชาย ต่างคนก็ต่างทำงานให้กับเจ้านายของตนเอง คงเข้าใจนะ”
“แล้วก็พวกแก พวกเราก็ทำงานแลกกับเงินกันทั้งนั้น แต่ทำงานก็ไม่ได้หมายความว่าจะเอาชีวิตมาเสี่ยง พวกแกก็เห็นแล้วว่าพี่น้องของฉันมีปืน ถ้ามีใครกล้าขยับเขยื้อนแม้แต่นิดเดียว ก็อย่าหาว่าพวกเราไม่เกรงใจก็แล้วกัน”
“พวกเราก็ไม่อยากฆ่าคนหรอกนะ แต่พวกแกก็อย่ามาบังคับให้พวกเราทำก็แล้วกัน”
หรุ่ยเหวินเจ๋ตบๆลงที่ไหล่ของหลิวชง พร้อมกับพูดขึ้น”ไปกันเถอะ”
พอทั้งสองคนออกมาจากห้องแล้ว ก็ยืนพูดคุยกันตรงประตู”รออีกห้านาทีค่อยออกมาแล้วกัน”
หรุ่ยเหวินเจ๋กับหลิวชง เพิ่งจะออกมาจากห้อง ก็ถูกคนของจ้าวโหย่วฉายจับตัวเอาไว้ จ้าวโหย่วฉายแย่งปืนมาจากมือของหลิวชง พร้อมกับพูดยิ้มๆ”มีแค่ปืนฉีดน้ำกระบอกเดียว ยังกล้ามาบุกทำลายขนาดนี้ พวกคุณนี่ช่างใจกว่าที่ผมคิดไว้เยอะเลยนะ”
“เมื่อตะกี้สถานการณ์อันตรายและคับขันมาก พวกเราทำได้แค่ปกป้องตัวเองเท่านั้น พวกมันขายเหล้าเถื่อน พวกเราก็ควรจะปกป้องสิทธิ์ในการเป็นผู้บริโภคของพวกเราไว้สิ”
หรุ่ยเหวินเจ๋พูดยิ้มๆ”ใช่แล้ว นี่เป็นเสียงที่อัดเอาไว้ส่วนหนึ่ง ผมเพิ่งอัดเอาไว้ตอนที่อยู่ข้างใน คุณลองฟังดูสิ จากนั้นก็เข้าไปจับพวกมันได้เลย”
พอจ้าวโหย่วฉายได้ฟังแล้ว ก็ขมวดคิ้ว”จับพวกผู้หญิงที่ขายบริการพวกนั้นออกมาให้หมด”
พอจ้าวโหย่วฉายพูดเสร็จ ก็หันไปมองหลุ่ยเหวินเจ๋ด้วยความชื่นชมยินดี พร้อมกับพูดขึ้น”คุณนี่มันอัจฉริยะจริงๆ เพื่อนเหล่านั้นของคุณอย่างมากที่สุดก็ทำได้ก่อเรื่องสร้างความวุ่นวาย ปั่นป่วนธุรกิจของแมงป่องเท่านั้น แต่คุณกลับวางแผนก่อนจะลงมือ ทำลายสถานที่ของแมงป่อง จากนั้นก็ให้พวกเขาหนีออกไปข้างหลัง แล้วให้ผมมาเก็บกวาดที่เหลือให้กับคุณ”
“เหอะๆ ไม่เพียงไม่ให้เงินแมงป่องแล้ว ยังหลอกลวงสาวในไนต์คลับแห่งนี้อีก แผนการไม่เลวเลยนี่ เกรงว่าภายในช่วงระยะนี้ ไนต์คลับแห่งนี้ คงจะไม่สามารถเปิดกิจการได้ก่อนแน่ๆ”
จ้าวโหย่วฉายมองหลุ่ยเหวินเจ๋ พร้อมกับพูดขึ้น”ถ้าให้เวลากับคุณมากสักหน่อย คุณก็คงจะต้องกลายเป็นแมงป่องคนต่อไปแน่ๆ”
“ดูจากท่าทีของคุณแล้ว คงจะไม่ได้กำลังชมผมอยู่แน่ๆ”หลุ่ยเหวินเจ๋หัวเราะเหอะๆ
“อย่ามาขยายอำนาจที่อำเภอหลินของพวกเรา อยู่เมืองเอกของคุณไปเถอะ”จ้าวโหย่วฉายพูดขึ้น
หลุ่ยเหวินเจ๋ยิ้มๆ ไม่ได้พูดอะไร
ในเวลานี้เอง สถานบันเทิงทั้งหมดของแมงป่อง ก็เกิดความวุ่นวายขึ้นมาพร้อมกัน มีทั้งเล็กทั้งใหญ่ แต่ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดก็อยู่ที่ไนท์คลับBDแห่งนี้นี่เอง
ต่อมา ไนท์คลับBDก็ปิดทำการชั่วคราว
อย่างแรกคือพังเสียหาย มีหลายจุดที่ต้องบำรุงซ่อมแซม อย่างที่สองคือปัญหาเรื่องเครื่องดื่มต่างๆเป็นของเถื่อนของปลอม ปัญหาพวกนี้ แมงป่องสามารถแก้ไขได้ แต่ปัญหาที่สามเขากลับยากที่จะแก้ไข
ก็คือผู้หญิงทั้งหมดของไนท์คลับBD ส่วนใหญ่ถูกจ้าวโหย่วฉายจับตัวไว้หมดแล้ว แถมจ้าวโหย่วฉายก็มีหลักฐานด้วย ผู้หญิงพวกนี้คงจะถูกปล่อยตัวออกมาไม่ได้ง่ายๆสักระยะหนึ่ง
ต่อให้ปล่อยออกมาแล้ว ก็คงจะไม่ได้มาทำงานให้กับเขาอีกเป็นแน่
ถ้าไม่มีสาวงามแล้ว ไนต์คลับแห่งนี้จะมีใครมาใช้บริการอีก
ในตอนนี้ ทั้งอำเภอหลิน ต่างก็รู้ว่าแมงป่องกับหยิ่นเจิ้งเริ่มจะทำสงครามต่อสู้กันแล้ว กลิ่นอายสงครามของพวกเขาทั้งสองคนกระจายไปทั่วทุกที่ภายในวันเดียว ในจุดจุดนี้ แม่เล้าคนนั้นจะกล้ามาช่วยแมงป่องอีกเหรอ?
ใครจะรับปะกันได้ว่าหยิ่นเจิ้งจะไม่กลับมาอีก?
ถ้าจะรับสมัครคนมาจากข้างนอก ก็เป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว เรื่องที่เกิดขึ้นนี้มันดังฉาวโฉ่ไปทั่ว แค่ได้ยิน พวกผู้หญิงที่อยู่ข้างนอกก็พากันวิ่งหนีหมดแล้ว
ในเวลานี้ แมงป่องเพิ่งจะรักษาบาดแผลกำลังนอนอยู่บนเตียง หลังจากที่ได้ยินข่าวนี้ เขาก็รู้สึกโมโหขึ้นมาทันที
“ให้ตายสิ เกิดอะไรขึ้นกันแน่ จับตัวคนที่ก่อเรื่องได้แล้วยัง?”แมงป่องถามขึ้นอย่างเกรี้ยวกราด
ฉ่างจือที่ยืนอยู่ข้างๆ ขมวดคิ้วพูดขึ้น”พ่อเลี้ยง พวกมันถูกจ้าวโหย่วฉายจับตัวไว้แล้ว แต่ไม่นานก็ถูกปล่อยออกมา แต่ว่า ต่อให้ปล่อยออกมาแล้ว พวกเราก็ทำอะไรพวกมันไม่ได้อยู่ดี คนพวกนี้ ล้วนแต่เป็นทายาทมหาเศรษฐีทั้งนั้น ต่างก็เป็นคนที่มีสถานะที่สูงส่งทั้งสิ้นเลยครับ”
“พ่อเลี้ยง พวกเราทำอะไรทายาทมหาเศรษฐีพวกนี้ไม่ได้เลยครับ”ฉ่างจือพูดขึ้น
ถ้าเป็นทายาทแค่คนสองคน แมงป่องยังพอกล้าที่จะไปจัดการ แต่ทายาทมหาเศรษฐีเป็นกลุ่มแบบนี้ แมงป่องรับมือไม่ไหว
ในตอนนี้ แมงป่องเริ่มขมวดคิ้วขึ้นมาแล้ว
“ดูท่า เรื่องนี้ คงจะมีคนจากเมืองเอกมาช่วยด้วยสินะ”
