ไม่นานนัก ผู้คนส่วนใหญ่ในจัตุรัสถูกปลุกระดม พากันตะโกนอย่างบ้าคลั่ง ภาพที่แสนบ้าคลั่งนั้น ราวกับต้าเซี่ยหลงเช่วฆ่าพ่อแม่พวกเขาอย่างไรอย่างนั้น
ส่วนชิวเฉิงหลี่กำลังพยักหน้าอย่างพึงพอใจ
บางทียังมีไม่กี่คนที่ยังไม่กินเบ็ด ยังคงไม่สะทกสะท้าน แต่ไม่เป็นไร บรรยากาศรวมๆแล้วอิสระทางความคิดของฝูงชนลดอ่อนลงไปมากแล้ว
ตอนนี้จะทำอะไรก็ง่ายขึ้นเยอะ
เขาจึงอาศัยบรรยากาศนี้ตะโกนออกมา：“ที่ผมเปิดศึกชิงจ้าวยุทธภพนี้ขึ้น จุดประสงค์เพื่อรวบรวมทุกท่านที่อยู่ ณ ที่นี้สร้างพันธมิตรขึ้น ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน แบบนี้ถึงจะต่อต้านต้าเซี่ยหลงเช่วได้ และเอาพื้นที่อยู่รอดของตัวเอง！”
ทุกคนส่งเสียงดังขึ้นทันทีที่ชิวเฉิงหลี่พูดอ้างออกมา กระตุ้นอารมณ์ของทุกคนในทันที และยิ่งทำให้ผู้เข้าร่วมอีกจำนวนมาก บรรยากาศดุเดือดขึ้นทันใด
เห็นเช่นนั้น ชิวเฉิงหลี่ก็พยักหน้าอย่างพึงพอใจ จากนั้นหันไปมองเหล่านักศิลปะการต่อสู้แดนสุดกำลังภายนอกที่อยู่ในกลุ่มคน
“พวกท่านล้วนมีอำนาจ น่าจะเข้าใจสถานการณ์ตอนนี้ดี ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป พลังของพวกท่านจะลดลงเรื่อยๆ มิสู้มาร่วมมือรุกและถอยไปด้วยกัน”
เหล่าแดนสุดกำลังภายนอกล้วนเป็นผู้กุมอำนาจของสำนักใหญ่ ความรุ่งโรจน์ยังปรากฏชัด แม้ทุกวันนี้สำนักจะไม่มีปรมาจารย์อยู่แล้ว แต่ยังคงมีพลังมหาศาล
แน่นอนว่าชิวเฉิงหลี่อยากดึงคนเหล่านี้เข้ามาในพันธมิตรของตนด้วย เพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งให้ตัวเอง
ทว่าพวกเขากลับไม่คล้อยตาม หลังจากครุ่นคิดกันแล้ว จึงพูดความเห็นของตนออกมา
“ที่เจ้าตระกูลชิวกล่าว แม้จะมีความสงสัยกับการพูดเกินจริง แต่ก็ไม่ได้ปั้นน้ำเป็นตัวขึ้นมา อำนาจของสำนักผมทุกวันนี้เลวร้ายลงไปทุกวัน”
ขณะพูดเขาก็กวาดสายตามองคนบนเวที พลางพูดด้วยความหวาดกลัว：“ถ้าปรมาจารย์ทุกท่านบนเวทีเห็นด้วย พวกเราก็ไม่มีความเห็นอะไร”
คนอื่นดูไม่ออก แต่เจ้าสำนักเจิ้งและสำนักอื่นๆ จะดูสถานะของคนที่อยู่บนเวทีเหล่านั้นไม่ออกได้ยังไง
เพราะทุกคนล้วนเป็นผู้แข็งแกร่ง บางทีพลังอาจแตกต่างกัน แต่ได้พบปะกันบ้างไม่มากก็น้อย
“ฮ่าๆๆ เจ้าสำนักเจิ้งนี่ตรงไปตรงมาจริงๆ！”ชิวเฉิงหลี่พูดปนหัวเราะ“แน่นอนว่าเหล่าปรมาจารย์บนเวทีเห็นด้วยกับข้อเสนอแนะนี้ของผมแล้ว ไม่งั้นจะยืนอยู่ตรงนี้ได้ยังไง？”
ได้ยินเช่นนั้น ไท่ซางที่อยู่บนเวทีงงขึ้นมาทันใด เขาไม่รู้อะไรสักนิด แค่ตามพวกเขาขึ้นมา
เห็นได้ชัดว่าชิวเฉิงหลี่ไม่ได้พูดความจริง แต่ไม่รู้ทำไมเหล่าปรมาจารย์บนเวที ถึงไม่ออกมาเปิดเผยเรื่องโกหกนี้แม้แต่คนเดียว
ส่วนเจ้าสำนักเจิ้งบนเวทีเห็นเช่นนั้นจึงพยักหน้าหงึกๆ
“แต่ผมยังมีอีกปัญหาหนึ่ง ต้าเซี่ยหลงเช่วมียอดฝีมือเยอะมาก ถ้ามีแค่พวกเราคงไม่พอ พวกเขามีแค่อันธพาลกำลังภายในยอดฝีมือ หรือกู่ยี่เทียน ก็เพียงพอที่จะบดขยี้พวกเราได้แล้ว”
กู่ยี่เทียนเป็นตัวหลักสำคัญของหน่วยการต่อสู้ พูดได้ว่าทั้งหน่วยการต่อสู้พัฒนามาถึงจุดนี้ได้เพราะชื่ออันทรงเกียรติของกู่ยี่เทียน
และพลังของกู่ยี่เทียนนั้น จัดอยู่ในลำดับที่3บนรายชื่อปรมาจารย์กำลังภายใน แน่นอนว่านี่ทำให้ทุกคนที่อยู่ตรงนี้กลัวกันสุดขีด
“พลังของกู่ยี่เทียนแข็งแกร่งมากจริง แต่ว่า……”ชิวเฉิงหลี่ยิ้มๆ รับหัวข้อสนทนาแล้วจู่ๆก็พูดขึ้น“ด้วยพลังของกู่ยี่เทียนคนเดียว จะต่อต้านกำลังภายในได้สักกี่คน？ถ้ามีพลังกำลังภายในถึง3ท่าน จะบดขยี้กู่ยี่เทียนได้หรือไม่？”
เจ้าสำนักเจิ้งและคนอื่นๆได้ยินชิวเฉิงหลี่พูดเช่นนั้น สีหน้าเปลี่ยนทันที รีบมองไปยัง3คนที่นั่งอยู่อย่างหวาดผวา พูดเสียงสั่น：“หรือว่าทั้ง3ท่านนั้นล้วนเป็นกำลังภายใน？”
“เป็นไปไม่ได้ คนอื่นผมไม่รู้จัก แต่ผมเคยเจอนายท่านชิวจงเทียน！”อีกคนหนึ่งพูดเสียงดังขึ้นมาทันที“นายท่านชิวเป็นกำลังภายในตั้งแต่เมื่อไหร่กัน？”
“ฮ่าๆ ข้าจำศีลอยู่นาน ดูท่าโลกใกล้จะลืมชื่อข้าไปแล้วกระมัง！”น้ำเสียงโกรธๆติดตลกดังก้องไปทั้งลาน ชายชราด้านหลังชิวเฉิงหลี่ค่อยๆยืนขึ้น
ทันใดนั้นลมก็กระโชกแรงเข้ามาในลาน ท้องฟ้ามืดครึ้มลง แรงกดดันอันน่าตกใจก็เกิดขึ้นตรงลานในเวลานี้
ภาพนี้มีเรื่องหนึ่งที่ประกาศให้ทุกคนรู้อย่างชัดเจน คือชิวจงเทียนเป็นยอดฝีมือกำลังภายในจริงๆ！
“คิดไม่ถึงว่าปู่ฉันจะฝ่าทะลวงเป็นกำลังภายในแล้วจริงๆ？”ชิวทิงหยุนพูดทั้งประหลาดใจและดีใจ
“อืม ไม่ใช่แค่ปู่ของคุณ”หลี่ฝางพยักหน้าพูด“ที่นั่งอยู่3คนนั้นเป็นปรมาจารย์กำลังภายในทั้งหมด”
นอกจากชิวจงเทียน หนึ่งในที่นั่งอยู่สองคน หลี่ฝางจำเขาได้
หรือกล่าวได้ว่า คนที่อยู่ในรายชื่อปรมาจารย์บนๆต้องคุ้นหน้าคุ้นตาบ้าง เพราะคนที่อยู่บนจุดสูงสุดของนักศิลปะกาต่อสู้มีไม่กี่คน มองหลายๆรอบก็ต้องจำได้แน่นอน
คนที่หลี่ฝางจำได้ชื่อส้งหมิง อยู่อันดับที่21บนรายชื่อกำลังภายใน แม้ไร้สำนักแต่พลังนั้นแข็งแกร่งมาก เก่งกว่าไท่ซางอีก เป็นตำนานจริงๆ
“หรือว่าปู่และพวกเขาอยาก……”ชิวทิงหยุนได้ยินหลี่ฝางพูดเช่นนั้น ในใจก็คาดเดาด้านไม่ดีออกมา
ส่วนคนที่อยู่บนเวที หลังจากได้สติกลับมา รีบหันไปแสดงความยินดีกับชิวจงเทียนทันที เสียงแสดงความยินดีดังก้องสูงราวกับกระแสน้ำ ทำเอาหน้าชราๆของชิวจงเทียนยิ้มซะสดใสสุดๆ
เขารอคอยวันนี้มานานมาก ในที่สุดก็ได้เห็นแล้วแต่จู่ๆกลับรู้สึกเฉยๆ มีพลังอันแข็งแกร่ง แน่นอนว่าลักษณะทางอารมณ์ไม่เหมือนกัน
