คฤหาสน์แห่งนี้เป็นซ่องโจรที่กากีทุ่มทุนสร้างมหาศาล เรียกได้ว่าเป็นสถานที่ที่เขาสบายใจที่สุดบนโลกนี้
อย่างไรก็ตามด้วยเสียงที่ดังนี้ จู่ๆกลับทำให้ในใจเขาเกิดความรู้สึกที่ไม่สบายใจอย่างมาก
“ลูกพี่ มีคนบุกเข้ามา！”ทันใดนั้นลูกน้องคนหนึ่งก็พุ่งเข้ามาตะโกนเสียงดัง
“กี่คน？”การตอบสนองแรกของกากีก็คืออันนี้ ถ้าคนมากเกินไป เขาก็สามารถพิจารณาหนีไปทางลับของคฤหาสน์ได้
“แค่ แค่คนเดียว ……”ลูกน้องพูดอย่างกระอักกระอ่วน“เหมือนว่าจะเป็นคนจีน”
“แม่เอ้ยล้อเล่นอะไรเนี่ย！”กากีโมโหทันที“แค่คนเดียวแล้วบุกเข้ามาได้อย่างไร！”
“หึหึหึ ดูเหมือนว่าผู้ชายคนนั้นจะสุดยอดมากนะ”ทันใดนั้นแซมบินที่อยู่ข้างๆก็หัวเราขึ้นมา“ให้ผมไปจัดการเขาเถอะ！”
“โอเค มอบให้คุณละกัน”กากีรีบพูด แต่แซมบินนั้นมีความแข็งแกร่งของปรมาจารย์ ทำลายผู้บุกรุกนี้ไม่มีปัญหาเลย！
ตอนนี้ หลี่ฝางเข้ามาในคฤหาสน์แล้ว ด้านในคฤหาสน์อันธพาลพวกนั้นที่เข้ามาแต่ละคนโหดเหี้ยม ถือปืนแต่ละชนิดยิงมาที่หลี่ฝาง อย่างไรก็ตามกระสุนไม่โดนหลี่ฝางเลย จากนั้น คนที่ยิงปืนก็ล้มลงไปที่พื้น แล้วหยุดลมหายใจ
ตั้งแต่หลี่ฝางเข้าไปในคฤหาสน์จนตอนนี้ ในเวลาไม่ถึงหนึ่งนาที พวกเขาก็ตายแล้วหลายสิบคน แต่ว่าแม้แต่ปลายเสื้อของหลี่ฝางก็ไม่ถูกแตะต้อง
ตอนนี้เอง ร่างเล็กๆเตี้ยๆจู่ๆก็ปรากฏตรงหน้าหลี่ฝาง หมัดเหมือนกับลง ต่อยไปที่ตัวหลี่ฝางอย่างแรง
“ไปตายซะ！”
ในใจแซมบินนั้นดีใจ เหมือนว่ามองเห็นสภาพหลี่ฝางสำลักเลือดล้มลงไปกับพื้นแล้ว
อย่างไรก็ตามต่อมา สีหน้าของเขาก็ดูเสียสุดๆ เพราะว่าเขาไม่รู้สึกถึงเลยว่าตัวเองตีไปที่อะไร
“นั่นห่าอะไร？”หลี่ฝางมองแซมบินที่จู่ๆวิ่งออกมาอย่างแปลกใจเล็กน้อย จากนั้นก็ตบเขาตายด้วยหมัดหนึ่ง
เสียง“ตุบ”ดังขึ้น กากีที่ตามแซมบินมามองเห็นฉากนี้ ก็คุกเข่าไปที่พื้นโดยตรง
ไม่คุกเข่าลงไม่ได้ แซมบินที่พึ่งที่ใหญ่ที่สุดของเขายังตายด้วยฝ่ามือหนึ่งฉาด แล้วเขายังมีวิธีอะไรได้อีก？
“หยุด！หยุดให้หมด！”กากีรีบตะโกนเสียงดัง“ผม ผมยอมแพ้！ผมเอาเงินทั้งหมดให้คุณได้ อย่าฆ่าผม！”
เขาอายุยังน้อย เงินทองมากมายมหาศาล ไม่อยากตายไวตรงนี้
“ลูกพี่นี้คุณเป็นได้อย่างไร ไม่มีศักดิ์ศรีเหมือนลูกน้องคุณเลย”หลี่ฝางเตะกากีล้มไปที่พื้น ถามว่า：“โอเค รีบบอกผมมาว่าสำนักงานใหญ่Blood gold อยู่ไหน”
กากีพยักหน้าอย่างลนลาน หักหลังพ่อตัวเองช่างสะใจสุดๆ
“ดีมาก”หลี่ฝางยิ้มอย่างร้าย หันกลับออกไป
แป๊บเดียว เขาก็เอาข่าวพวกนี้บอกต่อไปในประเทศ เขาเชื่อว่า เบื้องบนจะต้องดำเนินการอย่างสอดคล้อง นำข้อมูลพวกนี้ไปใช้ให้เกิดประโยชน์แน่
เท้าของหลี่ฝางในตอนนี้ได้เหยียบย่ำค่ายของBlood goldแล้ว
ซ่องโจรของBlood goldซ่อนอยู่กลางเขาลึก ที่นี่เต็มไปด้วยอิทธิพลกองกำลังติดอาวุธจำนวนนับร้อย อีกทั้งยังมีอาวุธยุทโธปกรณ์แต่ละชนิด เรียกได้ว่าเป็นแหล่งที่เต็มไปด้วยอันตราย
ตอนนั้นป้อมปราการของลูกพี่หลินเมื่อเปรียบเทียบกับที่นี่แล้ว ช่างน่าตลกเหมือนกับเล่นพ่อแม่ลูก
ตอนนี้ ส่วนที่ลึกที่สุดในป้อมปราการ ยังเป็นสถานที่ที่ได้รับการคุ้มกันอย่างแน่นหนาที่สุดด้วย ลูกพี่วอล์คเกอร์แห่งBlood goldกำลังสบตากับชาวต่างชาติชายหญิงสองคนที่ผมสีทองตาสีฟ้าด้วยใบหน้าอึมครึม
“ราคานี้ผมไม่รับปากเด็ดขาด พวกคุณบ้าไปแล้ว！”วอล์คเกอร์ตะโกนเสียงดัง
อย่างไรก็ตามสองคนที่อยู่ตรงข้ามไม่สนใจเสียงตะโกนของเขาเลย
“คุณวอล์คเกอร์ อย่าใส่อารมณ์ขนาดนี้สิคะ พวกเราร่วมมือกันมานานแล้วไม่ใช่เหรอ？”หญิงสาวยิ้มอย่างมีเสน่ห์ เอากล่องโลหะกล่องหนึ่งเปิดออกแล้วดันไปตรงหน้าวอล์คเกอร์
“ราคาของพวกเรานั่นสมเหตุสมผลมาก แต่ว่าข้อตกลงก็เป็นความตกลงของทั้งสองฝ่ายอยู่แล้ว ไม่ว่าคุณจะยอมหรือไม่ อันนี้……”
รอบยิ้มของเธอมีเสน่ห์อย่างแปลกๆ พูดเสียงเบา：“……ให้คุณค่ะ”
วอล์คเกอร์มองในกล่อง ก็เห็นแค่ด้านในเป็นยาฉีดสีฟ้าหลายตัว เขาคิดเล็กน้อย แป๊บเดียวก็ตะโกนเรียกชายหนุ่มที่ตัวผอมเหมือนกับโหจื่อ
เขาหยิบยาฉีดหนึ่งตัวขึ้นมาให้ผู้ชายผอมๆแล้วพูดว่า：“โดชา ลองของสิ่งนี้สิ”
โดชารับยาฉีดมา แล้วฉีดใส่ร่างกายตัวเองอย่างไม่ลังเล
แป๊บเดียว ฤทธิ์ยาก็ทำงาน โดชากรีดร้องออกมาอย่างโหยหวนก่อน แล้วล้มลงที่พื้น ทั้งใบหน้าบิดเบี้ยวเพราะความเจ็บปวด จากนั้น ร่างกายของเขาก็เริ่มใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็ว ในเวลาสั้นๆไม่กี่นาที เขาก็ตัวสูงใหญ่ขึ้นมา จากคนที่ผอมอย่างโหจื่อกลายเป็นคนที่มีกล้ามเนื้อประหลาดๆน่ากลัวคนหนึ่ง
วอล์คเกอร์เผชิญหน้ากับโดชาในตอนนี้ ก็เกิดความรู้สึกกดขี่
โดชาคว้าเอาไว้มัน และระเบิดออกมาเหมือนบีบอากาศให้ระเบิด
“เป็นไงบ้าง คุณวอล์คเกอร์？”
“โอเค ผมเอา”วอล์คเกอร์รีบพยักหน้า：“ทั้งหมดผม……”
บูม！
เสียงระเบิดจากด้านนอกเข้ามา ตัดบทของวอล์คเกอร์ จากนั้นเสียงกรีดร้องนับไม่ถ้วนกับเสียงระเบิดอย่างบ้าระห่ำก็ดังเข้ามา
“โดชา ออกไปดูสิเกิดอะไรขึ้น”วอล์คเกอร์ตะโกน
โดชาไม่คิดอะไรทั้งนั้น ตะโกนแล้วพุ่งออกจากห้อง จากนั้น เขาก็ถูกตบตายด้วยมือฉาดหนึ่ง
“นั่นมันบ้าอะไร？”หลี่ฝางมองชายหนุ่มกล้ามเนื้อกำยำที่ไม่สวมอะไรเลยอย่างแปลกใจ หันหน้าไปแล้วเมินใส่
