“รนหาที่ตาย!” นิคหรี่ตา พลังงานในตัวของเขาเปลี่ยนไปทันที
ฉินวี่เฟยรู้สึกว่าเธอเสมือนกับตกเป็นเป้าของงูพิษตัวหนึ่ง แผ่นหลังของเธอเหงื่อแตกโชก ลำคอของเธอราวกับถูกมือที่มองไม่เห็นบีบรัดเอาไว้ อากาศในปอดน้อยลงทุกที ใบหน้าแดงก่ำ แต่ต่อให้เป็นอย่างนั้นเธอก็ยังคงยั่วโทสะนิคด้วยคำพูด
“เหอะ แน่จริงก็ฆ่าฉันเลยสิ ถ้าแกไม่ฆ่าฉันตอนนี้ แกก็ไม่ใช่ลูกผู้ชาย”
จบคำ ฉินวี่เฟยรู้สึกได้ถึงมือที่มองไม่เห็นนั้นรัดแน่นขึ้นกว่าเก่า ลำคอเสมือนจะถูกบีบจนหัก น้ำตาไหลเอ่อไม่หยุด แรงเริ่มอ่อนลงทุกที ร่างกายสั่นเทาตามสัญชาตญาณ
“นิค พอได้แล้ว!”
ในขณะที่ฉินวี่เฟยรู้สึกใกล้ตาย เสือดำสีหน้าบึ้งตึงคำรามหยุดรั้งเขาเอาไว้
สายตาของนิคเต็มไปด้วยความไม่พอใจ ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ท้ายที่สุดก็ผ่อนแรงของตนเองลง
ฉินวี่เฟยที่สติเริ่มพร่ามัวเมื่อรู้สึกได้ถึงลำคอถูกคลายออก อากาศบริสุทธิ์ปะทุเข้าปอด ทำให้เธอทรุดนั่งลงกับพื้นสำลักไออย่างหนักไม่หยุดอย่างควบคุมไม่ได้
“แค่กๆ ……หึหึ แกอวดดีนักไม่ใช่หรือไง? ทำ ทำไมไม่ฆ่าฉันเลยล่ะ? อ่อนหัด!”
ฉินวี่เฟยไอไม่หยุดพลางหัวเราะยั่วยุนิค
เธอในตอนนี้อยากจะตายไปให้พ้นๆ ไม่ว่ายังไงเธอก็ไม่อยากเป็นตัวถ่วงของหลี่ฝาง
นิคสีหน้าหม่นหมอง พลังงานรอบกายของเขารุนแรงจนน่ากลัว ปล่อยหมัดใส่ต้นไม่ใหญ่ข้างๆ ต้นไม้ที่ใหญ่เท่ากับสองคนกอดรัดเละไม่เป็นท่า ฉินวี่เฟยสะดุ้งตกใจ
“นางแพศยา เธออยากจะยั่วโมโหฉันไม่ใช่หรือไง ให้ฉันฆ่าเธอซะ จะได้ไม่เป็นตัวถ่วงของหลี่ฝางสินะ? ฉันจะไม่ให้เธอได้สมหวัง ฉันจะเฉือนเนื้อของมันทีละชิ้น ต่อหน้าเธอ ทรมานมันจนตาย”
นิคที่ผ่านการระบายอารมณ์หันกลับไปมองฉินวี่เฟยด้วยรอยยิ้มกระหายเลือด ดวงตาสีฟ้ากลายเป็นสีแดงเลือดที่น่าหวาดหวั่น
ฉินวี่เฟยที่ไม่เคยกลัวมาก่อนในตอนนี้เธอตกสู่ห้องน้ำแข็งใต้ดิน ในใจปกคลุมไปด้วยความหวาดผวาอย่างถึงที่สุด
“จอห์น นิคจะกำเริบแล้ว ฉีดยาระงับให้เขาเร็ว”
เมื่อเสือดำเห็นดวงตาของนิคเปลี่ยนไปสีหน้าของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้เผยสีหน้าตื่นตระหนก เพียงส่งสายตาให้กับชาวต่างชาติอีกคน ส่วนเขาควักเอาปืนพกขนาดเล็กออกมาหนึ่งกระบอก จ่อไปที่ลำคอของนิค
ผ่านไปราวหนึ่งชั่วโมง สายตาของนิคถึงได้กลับมาเป็นปกติ เขาที่กระฉับกระเฉงเมื่อถูกฉีดยาเข้าไปเริ่มรู้สึกอ่อนล้า แม้แต่สายตาเอวก็เสียแววไปด้วย
“พี่ใหญ่เหยสง จอห์น นี่ผมกำเริบอีกแล้วหรือ?” นิคยกมือขึ้นกุมหน้าผากของตนเองเอาไว้อย่างอ่อนล้า น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความเหนื่อยอ่อน
“อืม ตอนนี้สถานการณ์ของแกไม่ดีเลย เราพักผ่อนสักเดี๋ยวแล้วค่อยเดินทาง”
จากปฏิกิริยาของเหยสง การกำเริบของนิคดูเหมือนว่าจะเป็นเรื่องปกติไปแล้ว
“ไม่ต้อง เราต้องไปรวมตัวกับฝ่าบาทโดยเร็ว คนของตระกูลหลี่คงจะอยู่ระหว่างทางไล่ตามมา แม้แต่นาทีเดียวก็เสียไม่ได้แล้ว”
นิคหายใจหอบ ปฏิเสธข้อเสนอการพักผ่อนของเหยสง คิดจะเดินทางต่อ
“ขึ้นมา ฉันแบกนายเอง” จอห์นที่อยู่อีกด้านเหลือบมองนิค แม้เขาจะมีสีหน้าเย็นชา ก็กลับโน้มเอวลงเล็กน้อย
“อะไรนะ? นายแน่ใจหรือ?” เมื่อได้ยินคำของจอห์น นิคเบิกตากว้าง ตอกกลับอย่างไม่มั่นใจ
“พูดมากอะไรอยู่อีก ขึ้นมาเร็วเข้า ถ้าไม่ใช่เพราะไม่อยากเสียงานของฝ่าบาท ฉันไม่มีทางแบกนายแน่” จอห์นที่หันหลังให้กับนิคน้ำเสียงแข็งกระด้างในพริบตา กล่าวด้วยน้ำเสียงออกคำสั่ง
“ฮ่าฮ่า ที่รักคุณน่ารักจังเลย” นิคส่งเสียงหัวเราะ ก่อนกระโดดขึ้นหลังของจอห์น โอบรอบลำคอขอจอห์นเอาไว้อย่างสนิทสนม
ทว่าอีกฝ่ายกลับไร้ความโมโหเลยแม้แต่น้อยอย่างผิดปกติ หรือแม้แต่ใบหูของเขาเกิดแดงระเรื่อซะอย่างงั้น
ฉินวี่เฟยจ้องมองการคุยกันกระหนุงกระหนิงของชายฉกรรจ์ทั้งสองอย่างตระหนก เกิดรู้สึกสะอิดสะเอียนขึ้นมา เธอคาดไม่ถึงเลยว่านิคและจอห์นจะมีความสัมพันธ์เช่นนี้
“แม่สาว ฉันว่าเธอควรจะว่าง่ายหน่อยนะ ผลลัพธ์ที่ยั่วโมโหเราเธอรับมือไม่ไหวแน่”
เพราะจอห์นต้องแบกนิค เพราะงั้นจึงต้องให้เสือดำดูฉินวี่เฟย พลังงานในร่างของเขาแรงกว่านิคมาก คำพูดคำจาก็เย็นชาและแข็งกระด้างกว่านิคมาก
ฉินวี่เฟยเบะปาก ได้แต่ปล่อยให้พวกเสือดำพาเธอไปที่ซากปรักหักพังลึกลับอย่างว่าง่าย
พวกเขาเดินทางอยู่ราวสามชั่วโมง ก็ได้พบกับเหล่าหลี่ต๋าคางและมังกรฟ้า
ทั้งสองฝ่ายมีระยะห่างราวหนึ่งร้อยเมตร หลี่ต๋าคางจ้องไปที่เสือดำอย่างดุดัน “เสือดำ แกปล่อยเธอซะ ฉันก็จะไว้ชีวิตแก”
“เหอะ หลี่ต๋าคาง ปล่อยเธอได้อยู่แล้ว อยู่ที่ว่าแกมีปัญหารึเปล่า” เสือดำเองก็ไม่อ่อนข้อ ประจันสายตาของหลี่ต๋าคาง เต็มไปด้วยความเย้ยหยัน
“แกรนหาที่ตาย!” เมื่อได้ยินอย่างน้อยหลี่ต๋าคางไม่เสียเวลาอีกต่อไป ปราณในร่างปะทุ โจมตีไปที่เสือดำ
“พี่เสือดำระวัง!” นิคและจอห์นที่อยู่อีกด้านเป็นกังวลเล็กน้อย ความสามารถของหลี่ต๋าคางไม่ด้อยเลย หากสู้กับเสือดำด้วยพลังทั้งหมดละก็ ใครแพ้ใครจะชนะนั้นไม่แน่นอน
เสือดำกลับไม่รีบไม่ร้อน เขาลากฉินวี่เฟยที่อยู่อีกด้านเข้ามาบังหน้าของเขา
ตอนนี้ฉินวี่เฟยเป็นอาวุธที่ดีที่สุดของเขา ขอเพียงแค่มีฉินวี่เฟยอยู่ ถ้างั้นหลี่ต๋าคางก็ไม่สามารถใช้พลังได้เต็มร้อย
ตอนนี้หลี่ต๋าคางไปตรงหน้าของฉินวี่เฟย คิดจะเบรกตอนนี้ไม่ทันเสียแล้ว เขาได้แต่พยายามเปลี่ยนทิศทางของร่างเขา ปล่อยหมัดเฉียดผ่านเส้นผมของฉินวี่เฟย
เสือดำไม่มีทางปล่อยโอกาสนี้ไปอยู่แล้ว ถือโอกาสที่หลี่ต๋าคางเสียการทรงตัวพุ่งเข้าใส่
“คุณลุงหลี่ระวัง!” ขณะที่มือของเสือดำถูกตัวหลี่ต๋าคาง มังกรฟ้าขยับร่างไปที่ด้านหลังของหลี่ต๋าคาง ดึงเขาเอาไว้กระโดดไปด้านหลังสองก้าว หลบหลีกการโจมตีของเสือดำได้อย่างฉิวเฉียด
“ขอบใจ” หลี่ต๋าคางแสดงความขอบคุณต่อมังกรฟ้า ก่อนปรับตัวเอง จู่โจมเสือดำอีกครั้ง
มังกรฟ้าเองก็รีบตามหลังไป ร่วมมือกับหลี่ต๋าคางโจมตีซ้ายขวา ต่อให้เสือดำๆ มีไพ่ใบเด็ดอย่างฉินวี่เฟย การเผชิญหน้าต่อการโจมตีของยอดฝีมือทั้งสองก็กินแรงอย่างมาก
ฉินวี่เฟยที่เสือดำนำมาเป็นกำบังในคราแรกตอนนี้กลับกลายเป็นตัวถ่วง เขาไม่เพียงแต่ต้องหลบการโจมตีของหลี่ต๋าคางและมังกรฟ้าที่จู่โจมพร้อมกัน แถมยังต้องปกป้องความปลอดภัยของฉินวี่เฟยอีกต่างหาก
“นายไปพักผ่อนตรงนั้นก่อน ฉันไปช่วยเขา” จอห์นวางนิคที่อยู่บนหลังลง คิดที่จะเข้าไปช่วยเสือดำ
ขณะที่เขาคิดที่จะจู่โจม เสือขาว หงส์แดงและเต่าดำสามคนก็ล้อมเขาเอาไว้เสียก่อน แม้จอห์นจะเหนือกว่าหน่อย แต่เมื่อเผชิญหน้าต่อพวกเขาสามคน ก็ไม่กล้าไว้วางใจแม้แต่น้อย
เป็นถึงทีมปฏิบัติการพิเศษของประเทศจีน ที่มีชื่อเสียงในใต้หล้าอย่างมาก
พริบตาทั้งสี่ต่อสู้กันกระหน่ำอย่าดุเดือด ทันใดนั้นป่าทึบถูกพวกเขาทำลายจนเป็นพื้นที่เรียบ
พลังทำร้ายล้างที่แรงกล้าดึงดูดนักรบคนอื่นๆ อย่างรวดเร็ว ในนั้นมีคนอยู่ไม่น้อยที่จำหลี่ต๋าคางและเหล่ามังกรฟ้าได้ ทุกคนต่างวิพากษ์วิจารณ์อยู่อีกด้าน
