ออกแรงที่เอว เด้งกายลุกยืนขึ้นจากพื้น ก่อนที่ร่างของหลี่ฝางจะหมุนอย่างรุนแรง เข็มพิษสองเล่มปรากฏขึ้นที่มือของเขา ถือโอกาสที่อาซาโทสไม่ระวัง เขวี้ยงไปยังหน้าของเขา
อาซาโทสโน้มเอวลง เข็มพิษลอยผ่านดั้งจมูกของเขาอย่างฉิวเฉียด แม้จะไม่ถึงกับชีวิต แต่เข็มพิษก็สัมผัสกับผิวหนังของเขา จมูกของอาซาโทสกลายเป็นสีแดงช้ำอย่างรวดเร็ว
หลี่ฝางจ้องมองจมูกที่ราวกับตัวตลกของเขา อดกระตุกยิ้มมุมปากไม่ได้ แต่ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาที่เขาจะหัวเราะ แม้พิษของงูแดงจะไม่ส่งผลร้ายแรงต่ออาซาโทส แต่ก็มีผลบ้าง หาโอกาสเหมาะ เขาพลิกมือ ปล่อยเข็มพิษสองเล่มอีกครั้ง
หลังจากที่อาซาโทสได้เห็นอิทธิฤทธิ์ของเข็มพิษพวกนี้ จึงไม่กล้ารุ่มร่าม ร่างกายหลบหลีกอย่างกระฉับกระเฉง
หลี่ฝางเองก็ไม่คิดว่าเข็มพิษสองเล่มนี้จะถูกอาซาโทสอีกครั้ง เขาเพียงแค่หลอกล่อคู่ต่อสู้เท่านั้น เมื่ออาซาโทสหลบเข็มพิษได้ เงาร่างของหลี่ฝางก็มาหยุดอยู่ตรงหน้าอาซาโทส
หลี่ฝางหดหมัดกลับ ก่อนที่จะเหวี่ยงออกไปอย่างรุนแรง อาซาโทสไม่ทันได้ตั้งตัวถูกอัดเข้าไปสามที แก้มซ้ายที่เป็นตุ่มน้ำหมองอยู่แล้วถูกอัดจนเลือดเนื้อเละไม่เป็นท่า
“ฉันจะฆ่าแก!” อาซาโทสคำรามร้องลั่นด้วยความโกรธ พลังอันกล้าแกร่งของเขาแผ่ซ่านออกมาทำให้หลี่ฝางต้องถดถอยไปข้างหลังครึ่งก้าว
อาซาโทสที่จ้องมองประตูเทพที่เปิดกว้าง หน้าผากของหลี่ฝางเหงื่อผุด ไม่คิดเลยว่าความสามารถของอาซาโทสจะน่ากลัวถึงขนาดนี้
หากก่อนหน้า หลี่ฝางใช้ความสามารถทั้งหมดที่มีอาจจะสู้กับอาซาโทสได้บ้าง แต่เพิ่งดูดพลังของนักรบเข้าไปสิบกว่าคน เขาในตอนนี้ห่างจากแดนเทพเพียงแค่ก้าวเดียวเท่านั้น หลี่ฝางเองหลังจากที่ดูดพลังของหินเฮยสวนเข้าไปถึงได้ผลักประตูเทพออกได้เพียงแค่ครึ่งหนึ่งเท่านั้น ความสามารถของทั้งสองห่างกันระดับหนึ่ง
อาซาโทสลูบแก้มซ้ายที่เสียโฉมไปแล้ว ถอนหายใจอย่างแรง สายตาเต็มไปด้วยความโกรธ หมัดกำแน่น กล่าวอย่างน่ากลัว “หลี่ฝาง วันนี้คนที่อยู่ในสุสานทุกคนอย่าคิดว่าจะมีชีวิตรอดออกไป! ครอบครัวของแก สิ่งที่แกรักทั้งหมดฉันจะทำลายมันให้สิ้นซาก!”
เมื่อได้ยินอย่างงั้น หางตาของหลี่ฝางกระตุกอย่างแรง ต่อมาลมพัดที่ข้างหูของเขาอย่างแรง หมัดของอาซาโทสก็ลอยมาอยู่ตรงหน้าของเขาเสียแล้ว
ราวกับตั้งใจหัวเราะเยาะหลี่ฝาง อาซาโทสเก็บพลังการเขมือบกลืน ใช้พลังของตนเองล้วนๆ ในการต่อสู้กับหลี่ฝาง
หลี่ฝางคิดที่จะหลบเลี่ยงแต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว “ปัง” เกิดเสียงดังลั่น ร่างของเขาลอยออกไปสิบกว่าเมตร กระแทกกับหิน เศษหินกระจัดกระจาย เลือดสดพ่นออกมาจากปากของเขา
อวัยวะภายในของเขาแทบแหลกสลาย หลี่ฝางไม่กล้าหละหลวมแม้แต่น้อย แม้ประสาทของเขาจะคร่ำเครียดกว่าเมื่อสักครู่ก็ตามที
กัดฟันแน่นกลิ้งไปด้านข้าง หลบหลีกหมัดที่สองของอาซาโทสได้ ก่อนที่จะโดดหนีสามหนติด ลากระยะห่างของทั้งสอง
เขาใช้หลังมือเช็ดคราบเลือดที่มุมปาก สายตาของหลี่ฝางฉายแววอาฆาตอย่างดุเดือด กล่าวอย่างเย็นชา “เข้ามาเลย วันนี้ไม่ใช่แกตาย ก็ฉันดับ”
ฝ่าเท้ากระแทกกับพื้นอย่างหนัก เงาร่างไปอยู่ตรงหน้าอาซาโทสอย่างประหลาด ในทางเดินอันคับแคบ การคู่แลกกันคนละหมัด
แต่ความแตกต่างความสามารถของทั้งคู่ ส่วนมากหลี่ฝางอัดเขาหนึ่งหมัด ตัวเองเองได้รับบาดเจ็บสองเท่า
“ตายซะ หลี่ฝาง” อาซาโทสแสยะยิ้มใส่หลี่ฝาง ปฏิกิริยาบนใบหน้าน่ากลัว ถอนหายใจอย่างโล่งอก ความสามารถเองก็เพิ่งมากขึ้นหลายขุม
หลี่ฝางรู้สึกสายตาพร่ามัว อาซาโทสที่ใบหน้าน่ากลัวมาอยู่ตรงหน้าของเขากะทันหัน หมัดใหญ่และหนักเหวี่ยงไปที่หัวของเขา
กระบวนท่าที่แกร่งกล้าขนาดนี้ สีหน้าของหลี่ฝางเปลี่ยนไปอย่างแรง โน้มตัวลงอย่างว่องไว เกลือกกลิ้งกับที่ คิดที่จะลากระยะห่างของทั้งคู่
“แกหนีพ้นงั้นหรือ?” จ้องมองร่างที่ถอยกรูดของหลี่ฝาง อาซาโทสหัวเราะอย่างเย็นชา ไม่มีโอกาสหลี่ฝางได้หนีแม้แต่น้อย พลันก้าวฝีเท้าไปอยู่ตรงหน้าหลี่ฝางอย่างรวดเร็ว
“ไปตายซะ!” อาซาโทสฉีกรอยยิ้มกระหายเลือด กำปั้นเหวี่ยงไปที่หัวของหลี่ฝางอีกครั้ง
“แม่ง มึงบังคับกูเองนะ!” เมื่อเห็นว่าไร้หนทางหนี หลี่ฝางคำรามลั่น ยอมแลกด้วยการแผดเผาชีวิต ผลักประตูเทพออกอีกนิดอีกครั้ง ก่อนที่จะพุ่งไปยังอาซาโทสโดยตรง
เขารัดแขนของอาซาโทสแน่น ในปากท่องมนต์ที่ฟังไม่ได้ศัพท์ ไม่ทันที่อาซาโทสจะได้เข้าใจว่าเขาคิดจะทำอะไร ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่าพลังในร่างของเขาระบายออกราวกับเขื่อนแตก
“อ้า! แกจะทำอะไร!” ในที่สุดอาซาโทสก็รู้สึกถึงความผิดปกติ ใช้แขนอีกข้างทุบตีหลี่ฝางอย่างบ้าคลั่ง เพื่อหลุดพ้นจากการพันธนาการของเขา
“เหอะ” เสียงอุทานทุ้มต่ำลั่นออกจากลำคอของหลี่ฝาง กลิ่นคาวเลือดพุ่งเข้าสู่ลำคอ แต่ต่อให้เป็นอย่างงั้น เขาก็ยังคงรัดอาซาโทสแน่น
เหตุการณ์นี้ดำเนินอยู่ราวครึ่งนาที หลี่ฝางถึงได้คลายมือออก กระอักเลือดออกจากปากคำโต
“ทำอะไรของแก! แกทำอะไรกับร่างกายของฉัน!”
ดวงตาของอาซาโทสแทบจะถลนออกจากเบ้า จับจ้องฝ่ามือของตนเองอย่างยากที่จะเชื่อ ในเวลาครึ่งนาทีสั้นๆ เขาที่อยู่ในแดนครึ่งเทพตกไปอยู่ที่สูงสุดของแดนเต๋า หลี่ฝางที่อยู่ในแดนครึ่งเทพ กลับไปอยู่ที่จุดสูงสุด
“ฮ่าๆ แกคิดว่าวิธีการดูดพลังของคนอื่นมีเพียงแค่พลังแห่งการเขมือบกลืนเท่านั้นงั้นหรือ?” หลี่ฝางแบฝ่ามือออกพร้อมกับหัวเราะ หินเฮยสวนปรากฏขึ้นบนฝ่ามือของเขา
เมื่อสักครู่หลี่ฝางแผดเผาชีวิตให้พลังของเขาไปอยู่ที่จุดเดียวกับอาซาโทสในพริบตา ก่อนที่จะใช้หินเฮยสวนขโมยพลังของอาซาโทสมากว่าครึ่ง
“หินเอยสวน! ทำไมของพันธุ์นั้นถึงได้อยู่กับแก!” จ้องมองก้อนสีดำที่อยู่ในฝ่ามือของหลี่ฝาง สายตาของอาซาโทสแทบลุกเป็นไฟ เขาคิดไม่ถึงเลยว่าใกล้จะตายอยู่แล้ว หลี่ฝางยังมียันต์ช่วยชีวิตแบบนั้นติดตัว
