“คุณพูดต่อ” ท่านนายพลหญิงไม่เคยเจอผู้ชายอย่างหลี่ฝาง ในใจของเธอนั้นสงสัยหลี่ฝางเป็นอย่างมาก ไม่ว่าหลี่ฝางจะพูดอะไร เขาก็อยากจะฟังสักหน่อย
หลี่ฝางมองท่านนายพลหญิงเล็กน้อย เพราะรู้ว่าปลาติดเบ็ดแล้ว ก่อนจะมีแผนเป็นประกายมาจากแววตา
“ฉันรู้ว่าในฐานะที่เป็นท่านนายพลหญิงของญี่ปุ่น สิ่งที่ไม่ขาดเลยก็คือผู้ชาย ฉันเองก็รู้ว่าคุณแต่สนใจในตัวฉันเพียงตอนแรกเท่านั้น เดี๋ยวพอความสดใหม่ในใจมันหมดไป ฉันก็จะเหมือนกับชายเมื่อครู่ ที่ถูกคุณเตะทิ้งไปเท่านั้น”
“ไม่……” หลังจากที่ท่านนายพลหญิงได้ยินคำพูดของหลี่ฝางแล้ว ก็อยากจะแย้งออกไปในทันที แต่เมื่อจะพูดออกไป ก็ถูกหลี่ฝางตัดบทไปก่อน
“คุณอย่าเพิ่งรีบปฏิเสธ คุณฟังฉันพูดให้จบก่อน” หลี่ฝางใช้นิ้วปิดปากของท่านนายพลหญิง เพื่อตั้งใจให้บรรยากาศมันคลุมเครือขึ้นมา
เมื่อเห็นหลี่ฝางเข้าใกล้ตัวเอง ท่านนายพลหญิงก็อดไม่ได้ที่จะทำให้ทั้งคู่เข้าใกล้กันมากขึ้น แต่ท่าทีที่เธอทำเมื่อครู่ หลี่ฝางเลยกลับไปที่ของตัวเองเหมือนเดิม
ท่าทีที่ปฏิเสธแต่ก็ยังรับอยู่แบบนี้ ทำให้ท่านนายพลหญิงยิ่งอยากได้แล้วล่ะ เขามองแววตาของหลี่ฝางอย่างร้อนรุ่ม ในใจก็เหมือนถูกแมวตะครุบ มันยากจะทนเหลือเกิน
“คนนั้นเขาอยู่กับคุณมาเจ็ดปี คุณทิ้งเขาไปอย่างไร้เยื่อใยแบบนั้น ก็พอจะบอกได้ว่า คุณไม่เคยใจสั่นไหวกับชายคนไหนมาก่อน เงินทองนั้นไม่ได้เป็นปัญหาสำหรับคุณ ฉันว่าในใจของท่านนายพลน่าจะต้องการความรักมากกว่าใช่ไหม？”
“คุณมีตำแหน่งและตัวตนที่สูงศักดิ์ แต่คุณเองก็เหงาใจ คุณจะแข็งแกร่งมากเพียงใด คุณเองก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่ไม่ต้องการได้รับความรักที่จริงใจ ส่วนฉัน อยากจะลองดูสักครั้ง ที่จะชนะใจของหญิงที่สูงศักดิ์อย่างคุณ”
เมื่อได้ยินคำว่าชนะใจนี้ ท่านนายพลหญิงก็ใจสั่น ตั้งแต่เล็กจนโต มีแต่เธอชนะและควบคุมคนอื่น ไม่เคยมีใครสามารถมาชนะเธอได้เลย
แถมคำพูดของหลี่ฝางนั้นมันเข้าไปสู่กลางใจลึกๆ ของท่านนายพลหญิง มันทำให้เธอรู้สึกว่าตัวเองในตอนนี้ไม่มีความลับและสิ่งที่ปกปิดต่อหน้าหลี่ฝางเลย
“เหอะๆ ความทะเยอทะยานของคุณไม่น้อยเลยนะ คุณมั่นใจมาก ว่าจะควบคุมใจของฉันได้งั้นเหรอ？”
ท่านนายพลหญิงพิงพนักพิงที่นั่งด้านหลังอย่างเกียจคร้าน แววตานั้นมืดมัวไม่ชัดเจน หลี่ฝางเองก็เดาไม่ออกว่าเขากำลังคิดอะไร
หลังจากที่คิดอยู่สักพัก ก็มีรอยยิ้มที่มั่นใจออกมา ก่อนจะรีบพลิกตัวขึ้นมา พลางเอาท่านนายพลหญิงนั้นมากดทับบนเรือนร่างของตัวเอง
“จะทำได้ไหมนั้น แค่ลองก็รู้แล้วไม่ใช่เหรอ？ฉันสามารถทำให้คุณทิ้งชายที่ปรนนิบัติข้างกายคุณมา7ปีได้ นั่นก็หมายความว่าฉันนั้นค่อนข้างพิเศษสำหรับคุณพอสมควรเลยล่ะ”
เมื่อรู้สึกถึงความอบอุ่นที่มาจากกายของหลี่ฝาง ใจของท่านนายพลหญิงก็เต้นรัว ใบหน้าก็แดงระเรื่อขึ้นมา
ความรู้สึกแปลกนี้เธอไม่เคยมีมาก่อน เลยร้อนรนใจอย่างประหลาด ก่อนจะขยับหัวเบาๆ พลางไม่กล้าสบตาหลี่ฝางตรงๆ
“งั้นคุณก็ลองดู” ทั้งๆ ที่ตอนนี้ใจของท่านนายพลหญิงลุกลี้ลุกลนเป็นอย่างมาก แต่ใบหน้าของเธอก็ทำเหมือนไม่ตื่นตกใจอะไร ไม่ว่าจะพูดอย่างไร เขาเองก็เป็นท่านนายพลหญิงของญี่ปุ่น จะแพ้ด้านอำนาจไม่ได้เลย
“งั้นพวกเราก็จับตาดูก็แล้วกัน ใจกับกายของคุณ ฉันจองแล้วนะ” หลี่ฝางหัวเราะเบาๆ ก่อนจะเอาปากเข้ามาใกล้หูของท่านนายพล พลางยิ้มแล้วพูดขึ้น
เขาที่มีภรรยาถึงสองคนแล้วเข้าใจจุดที่ผู้หญิงจะอ่อนไหวเป็นอย่างมาก ท่าทีนี้มันต้องทำให้ท่านนายพลหญิงใจสั่นแน่นอน
เป็นไปตามคาด หลังจากที่เขาพูดออกไปแล้ว ลมหายใจของท่านนายพลหญิงก็เร็วขึ้น ร่างกายของเธอโค้งเบาๆ แววตานั้นมีความต้องการ เหมือนกับกำลังตั้งตารอการกระทำต่อไปของหลี่ฝาง
แต่ยิ่งเป็นในตอนนี้ ยิ่งห้ามใจร้อน หลี่ฝางยิ้มอย่างร้ายกาจ จากนั้นก็กลับไปนั่งที่นั่งเดิมของตัวเอง นั่งตัวตรง เหมือนกับว่าเมื่อครู่ไม่ได้เกิดอะไรขึ้นทั้งนั้น
ท่านนายพลหญิงที่นอนอยู่เบาะหลังนั้นอึ้งเป็นอย่างมาก ผ่านไปสักพักถึงจะมีสติกลับมา ก่อนจะลุกขึ้นมานั่งจากเบาะหลัง พลางมองหลี่ฝางด้วยความโศกเล็กน้อย
“คุณหมายความว่าอย่างไร？หรือว่าไม่อยากได้ฉันไปงั้นเหรอ？”
เมื่อจ้องหลี่ฝางอยู่นาน ท่านนายพลหญิงก็แทบจะกัดฟันถาม
เธอไม่เคยอยู่ในจุดที่นั่งลำบาก แล้วก็ไม่เคยต้องการร่างกายของชายคนไหนมากขนาดนี้เลย
เธออายุ14ปีก็เปิดโลกกว้างแล้วมีชายแบบไหนบ้างที่ไม่เคยได้？มีใครบ้างที่ไม่ได้มายั่วยวนเธอ และปรี่เข้ามาหาเรือนร่างของเธอ
มีเพียงหลี่ฝางคนเดียวเท่านั้น ที่เล่นกับตัวเองแบบนี้
“ท่านนายพล คนอย่างฉันหัวโบราณมาก แต่ก่อนที่คุณจะให้สินสมรสนั้น ฉันไม่มีทางเกิดอะไรที่เกินเลยกับคุณ อีกอย่าง ฉันไม่อยากทำร้ายท่านนายพลคุณ”
หลี่ฝางขยับตัวนั่งให้ดี ก่อนจะพูดอย่างจริงจัง
คำพูดคำสุดท้ายของเขาทำให้ท่านนายพลหญิงชะงักไป อารมณ์บนใบหน้าเองก็นิ่งไปเหมือนกัน
ไม่เคยมีใครพูดอะไรแบบนี้กับเธอ ตั้งแต่เธอโตมา พ่อของเธอก็เอาลูกสาวไปแลกกับการสนับสนุนจากพวกคนในรัฐบาล เพื่อความมั่นคงในอำนาจ
ไม่เคยมีใครพูดมาก่อน ว่าไม่อยากทำร้ายเธอแบบนี้
เพียงคำพูดง่ายๆ ทำให้ใจของท่านนายพลหญิงนั้นสั่นไหว ก่อนจะรู้สึกเจ็บขึ้นมาอยู่ลึกๆ
“ตามใจคุณเถอะ ฉันเหนื่อยแล้ว” เพื่อไม่ให้ตัวเองเสียท่า ท่านนายพลหญิงเลยรีบปกปิดความรู้สึกของตัวเอง หลังจากที่รีบพูดคำนี้ออกมาก็หลับตาลง แกล้งทำเป็นหลับเท่านั้น
หลี่ฝางแอบมองท่านนายพลหญิงที่พิงอยู่ที่ที่นั่งด้านหลัง จากนั้นก็พบว่าขนตาของเธอขยับเบาๆ จากนั้นก็เห็นแสงรำไรเล็กน้อย
เขาอดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้ว ท่านนายพลหญิงคนนี้ไม่ควรจะมาซึ้งใจจนร้องไห้เพราะคำพูดแบบนี้ของตัวเองใช่ไหม？
เมื่อคิดไป หลี่ฝางก็เข้าไปใกล้ท่านนายพลหญิง จากนั้นก็เอาหัวของเธอมาพิงที่ไหล่ของตัวเอง
ท่านนายพลหญิงลืมตาขึ้นตอนที่หลี่ฝางยื่นมือออกมาจับตัวเอง ก่อนจะมองเขาด้วยความสงสัย
“ซบฉันแล้วหลับจะสบายขึ้นหน่อยนะ” หลี่ฝางพูดอย่างที่ใจไม่ได้รู้สึกหวั่นไหวอะไร
ที่เขาทำแบบนั้น ก็เพื่อให้ท่านนายพลหญิงรู้สึกซึ้งใจมากกว่าเดิมอีกหน่อยเท่านั้นเอง
ผู้หญิงน่ะ สนใจความละเอียดอ่อนมาก โดยเฉพาะตอนที่ใจรู้สึกไม่ดี ยิ่งอยากได้ความเป็นห่วงและความรักใคร่
ตอนที่ให้ท่านนายพลหญิงนอนซบตัวเองนั้น ยิ่งได้แต้มต่ออย่างไม่ต้องสงสัย
เป็นไปตามคาด ท่านนายพลหญิงมองเขาด้วยแววตาที่อ่อนโยนมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ความอ่อนโยนนี้บางทีขนาดตัวท่านนายพลหญิงเองยังไม่ได้สังเกตถึงมันเลย
“ขอบคุณ” ท่านนายพลหญิงเอาหัวของตัวเองซบบนไหล่ของหลี่ฝาง ก่อนจะใช้เสียงที่ใส่ใจขอบคุณหลี่ฝาง
เมื่อได้กลิ่นบางๆ ของฮอร์โมนเพศชายจากกายของหลี่ฝาง ท่านนายพลหญิงคิดว่าใจของตัวเองมีอะไรที่ทำให้เต้นแรง ใจที่ถูกเปิดเป็นเวลานานก็เกิดรอยร้าวขึ้นมา
“คุณยังไม่ได้บอกฉันเลยว่าคุณชื่ออะไร” ถึงแม้ท่านนายพลหญิงจะกลับแต่ แต่หลี่ฝางรู้ว่าเธอไม่ได้หลับ เมื่อปรับท่าทางแล้ว ก็ถามออกมา
ท่านนายพลหญิงเงียบไปก่อนสักพัก จากนั้นถึงพูดออกมา “ฉันชื่อเคโกะ อิชิมะ”
ชื่อนี้ของผู้หญิงญี่ปุ่นมันน่าฟังเป็นอย่างมาก หลี่ฝางนั้นแอบพูดซ้ำในใจ
