นักเล่นแร่แปรธาตุแห่งฮอกวอตส์

ตอนที่ 232 เกลเลียน(เงิน)แก้ปัญหา

สโมสรการ์ดพ่อมด ประกาศว่าจะเป็นเจ้าภาพเกมแข่งขันการ์ดพ่อมด เกมแรก อย่างไรก็ตามเหตุการณ์นี้ไม่ ได้ก่อให้เกิดความวุ่นวายในฮอกวอตส์แต่อย่างใดท้ายที่สุดมันเป็นเพียงกิจกรรมภายในสโมสรเท่านั้น

เมื่อข่าวปรากฏบนกระดานข่าวของบ้านต่างๆนักเรียนฮอกวอตส์ก็แปลกใจเล็กน้อยในตอนแรก แต่นั่นคือทั้งหมดมีหลายคนที่อยากรู้เกี่ยวกับเกมนี้แต่คนที่สมัครจริง ๆ ไม่ค่อยมีคนส่วนใหญ่ยังดูอยู่ นอกจากนี้การประกาศถึงฮอกมีดส์เมื่อปลายเดือนพฤศจิกายนได้ดึงดูดความสนใจของทุกคนอย่างชัดเจน

“มีผู้ลงทะเบียนเข้าร่วมในเกมการ์ดพ่อมดกี่คน”จอร์จสํารวจรายชื่อของลีจอร์แดนอย่างสงสัยเขาอยากรู้ว่ามีกี่คนที่วางแผนจะเข้าร่วมในเกมการ์ดพ่อมด

“ขณะนี้มีเพียง 4 คนที่สมัครฝั่งกริฟฟินดอร์” ลีจอร์แดนมองอัลเบิร์ตอย่างไม่เต็มใจและถามว่า “ถ้ามีไม่ถึง 16 คนล่ะ?”

“มันไม่ใช่เรื่องใหญ่ แต่เดิมเป็นเกมของสโมสร”อัลเบิร์ตไม่สนใจเกมนี้มากนัก

เขาเป็นคนมองโลกในแง่ดีเกี่ยวกับโอกาสของการ์ดพ่อมดแต่ตอนนี้การ์ดพ่อมดยังอยู่ในช่วงเริ่มต้นและอัลเบิร์ตได้เตรียมใจถึงสิ่งที่แย่ที่สุดในหัวใจของเขาแม้ว่าจะมีเพียงสามคนที่เข้าร่วมการแข่งขันในที่สุดแชมป์และฤดูกาลที่สองสามารถมาจากสามคนนี้ สําหรับอัลเบิร์ตและเพื่อนร่วมห้องอีกสองสามคน พวกเขาจะไม่เข้าร่วมการแข่งขันไม่เช่นนั้นคนอื่นๆจะมีความสุขได้ยังไง

“แล้วถ้าไม่มีใครลงทะเบียนล่ะ?” เฟร็ดถามขึ้นทันที

“พวกเราสี่คนลงเองไง?” อัลเบิร์ตยกนิ้วให้ทั้งสี่คนยิ้มและปลอบโยน “ฉันจะตั้งรางวัลชมเชยอีกรางวัลถ้าเป็นงั้น”

“รางวัลชมเชยต้องตกเป็นของจอร์จ”ลีจอร์แดนหัวเราะเยาะจอร์จในบรรดาสี่คนจอร์จเล่นได้แย่ที่สุด

แน่นอนว่าคุณสนใจผลลัพธ์มากเกินไปหรือไม่?

เกมดังกล่าวมีขึ้นเพื่อความสนุกสนาน

บางที่อัลเบิร์ตไม่ได้คาดหวังว่าสโมสรการ์ดพ่อมดนี้จะยิ่งใหญ่ได้ขนาดไหน บางอย่างต้องทําอย่างช้าๆ

“ว่าแต่ สิ้นเดือนนายจะยังไปฮอกส์มีดอีกไหม”หลังจากทําการ์ดพ่อมดเสร็จแล้วเฟร็ดก็เงยหน้าขึ้นมองอัลเบิร์ตและถามเสียงต่ํา

“ไปสิ” อัลเบิร์ตรู้ดีว่าเฟร็ดหมายถึงอะไร “ฉันมีนัดกับคุณแด็กเวิร์ธและฉันน่าจะเรียนรู้วิธีปรุงยานั้นจากเขาดูเหมือนความยากลําบากจะยากเกินคาด”

“ถ้ามันสําเร็จ อย่าลืมทําให้ฉันชิม บางทีมันอาจจะทําให้สมองของฉันดีขึ้นได้

“ในที่สุดนายก็ยอมรับว่าเจ้าโง่”

เฟร็ดถามด้วยท่าทางแปลกๆ “นายหมายถึงอัลเบิร์ตเป็นคนโง่ด้วยเหรอ?”

“ถ้ามันได้ผล นายไม่จําเป็นต้องท่องทฤษฎีที่น่ารําคาญเหล่านั้นทั้งวัน และนายจะไม่ต้องใช้เวลามากกับการบ้าน” ลีจอร์แดนก็สนใจน้ำยาสมองควายซึ่งจะทําให้ตัวเองฉลาดขึ้นได้ใครจะไม่สนใจ?

“ถ้าอย่างนั้นก็ต้องปรุงให้สําเร็จ”อัลเบิร์ตพูดไม่ออก “และผลลัพธ์ก็ไม่ได้ดีอย่างที่นายคิด”

เฟร็ดเหลือบไปเห็นคนที่มาที่นี่ หุบปากและหยุดพูดถึงเรื่องนี้ทันที และไม่ลืมที่จะเตะอัลเบิร์ตด้วยเท้าของเขา

“ไอ้บ้า ใครเตะฉัน” ลี จอร์แดนจ้องไปที่เฟร็ดและจอร์จ

เฟร็ดแสดงสีหน้าที่ฉันไม่รู้ว่านายกําลังพูดถึงอะไร

อัลเบิร์ตสังเกตว่ามีคนนั่งตรงข้ามพวกเขา มันคือทรูแมน พรีเฟ็คของฮัฟเฟิลพัฟ

“มีอะไรหรอ?” อัลเบิร์ตถาม นอกจากนี้ เขายังสังเกตเห็นท่าที่หดหูของทรูแมน ซึ่งคงจะไม่ใช่เรื่องดีอย่างแน่นอน

“การ์ดเกมพ่อมดไม่เป็นน่าสนใจ มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ลงทะเบียน” ทรูแมนกล่าวอย่างหดหู

“มีคนเดียวครับ นายสมัครเองหรือเปล่า” อัลเบิร์ตถามด้วยสีหน้าแปลกๆ

“ใช่ ฉันเป็นคนเดียว” ทรูแมนพยักหน้าและกล่าวว่าสถานการณ์ไม่ได้เลวร้ายไปกว่าที่เขาคิดผ่านไปหลายวันแล้วแต่เขาไม่คิดว่าจะไม่มีใครขอให้เขาสมัครให้ทรูแมนรู้สึกหดหูทันที

“ฝั่งเรามีสี่คน และมีทั้งหมดห้าคน” ลี จอร์แดนพูดด้วยนิ้วของเขาว่า “ฉันน่าจะเพิ่มได้ถึงแปดคน”

“นายต้องมีความมั่นใจและความอดทนเพียงเล็กน้อย” อัลเบิร์ตมองดูทรูแมนและพูดอย่างมีความหมายว่า”เราได้ให้โอกาสแล้วหากพวกเขาไม่ต้องการเข้าร่วมก็ลืมมันไปซะ แล้วพวกเขาจะอิจฉารางวัลของแชมป์เปี้ย นอย่างแน่นอน”

“นายจะใช้อะไรเป็นรางวัล?” ทรูแมนรู้สึกสงสัยเล็กน้อย เขารู้ว่าอัลเบิร์ตควรเตรียมของรางวัลมาให้แต่เขาไม่ได้คาดหวังรางวัลมากนัก

“ยังไม่ได้กําหนดเลย อาจจะเป็นเกลเลี่ยนหรืออะไรทํานองนั้น”

อันที่จริง อัลเบิร์ตไม่ได้ตั้งใจจะใช้ เกลเลียนเป็นรางวัลในตอนเริ่มแรก แต่ไม่นานมานี้ เขาพบว่ามีภารกิตใหม่ปรากฏขึ้นบนระบบของเขาและเขาก็เปลี่ยนใจ

[การแข่งขันขนาดเล็ก]

คุณกําลังวางแผนเกมการ์ดวิซาร์ดและตั้งใจที่จะใช้เพื่อโปรโมตการ์ดวิซาร์ด จากนั้นเชิญผู้แข่งขันอย่างน้อย 32 คนและดึงดูดผู้ชมมากกว่า 100 คนให้จัดการแข่งขันอย่างจริงจัง

รางวัล: ค่าประสบการณ์ 5,000 ,1 แต้มทักษะ, เปลี่ยนทักษะการร่าย, ชื่อเสียง +300 และฉายา:ผู้ก่อตั้งการ์ดพ่อมด

รางวัลสําหรับภารกิจนี้ดีเกินกว่าจะพูด แต่ถ้าไม่มีใครเข้าร่วมก็จะเป็นปัญหา

อย่างไรก็ตาม อัลเบิร์ตไม่กังวลเลยว่าจะไม่มีใครเข้าร่วม ท้ายที่สุด เงินสามารถทําสิ่งต่างๆ ได้ถ้าได้ยินมาว่ามี10เกลเลียนในการแข่งขันชิงแชมป์งานนี้ต้องมีคนสนใจเยอะแน่ๆ

“นายจะจ่ายเหรอ” ทรูแมนมองไปที่อัลเบิร์ตด้วยท่าทางแปลกๆ

“ถ้าใช้ เกลเลียนเป็นรางวัล อาจต้องเสียค่าธรรมเนียมการสมัคร” อัลเบิร์ตคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า: “ฉันจะ ไม่ถูกเอาเปรียบ และจะลําบากมากถ้ามีคนสมัครเยอะ พวกเขาควรอ่านกฎของการแข่งขันดีๆ”

“ค่าลงทะเบียน?” ดวงตาของเฟร็ดเป็นประกาย แต่ทรูแมนขมวดคิ้ว

“หากมีค่าธรรมเนียมการลงทะเบียน จํานวนผู้เข้าร่วมอาจน้อยกว่านี้”

“อืม มันเป็นการลบล้างผู้เข้าแข่งขัน ถ้าแชมป์เปี้ยนได้รับรางวัลเป็น10เกลเลียน” อัลเบิร์ตคิดอยู่ครู่หนึ่งและต้องการดําเนินการต่อ

“10เกลเลียน?” ทรูแมนตกตะลึงชั่วขณะหนึ่งทันใดนั้นก็รู้สึกว่าลมหายใจของเขาแรงราวกับเครื่องยนต์

10เกลเลียน น่าสนใจมากสําหรับหลาย ๆ คน คุณต้องรู้ว่านักเรียนหลายคนอาจไม่มีแม้แต่เกลเลียนอยู่ในกระเป๋า

“เยอะขนาดนั้นเลยเหรอ?” ทรูแมนกังวลเล็กน้อยว่าอัลเบิร์ตจะดึงเกลเลียนออกมาได้หรือไม่ ถ้าเขาเอามันออกไปไม่ได้เกมจะกลายเป็นเรื่องตลก

“ยังไม่ได้รับการยืนยัน ฉันกําลังดูอยู่ นายสามารถลองปล่อยข้อความว่ารางวัลแชมป์ของการ์ดพ่อมดอาจเป็นเงิน10เกลเลียน”

“เยี่ยม ฉันคิดว่าต้องมีกลุ่มคนที่สนใจเรื่องนี้ รอข่าวดีจากฉัน” ทรูแมนยกนิ้วให้อัลเบิร์ต แม้ว่าเขาจะไม่เข้าใจว่าทําไมอัลเบิร์ตจึงเต็มใจที่จะมอบเงินจํานวนนี้เพื่อเป็นรางวัลสําหรับการแข่งขันชิงแชมป์แต่เขาก็ยังชื่นชมเขาทรูแมนรู้ว่าอัลเบิร์ตต้องทําเช่นนี้ด้วยเหตุผลอื่นผู้ชายคนนี้ไม่ใช่คนที่จะทนทุกข์ทรมานยอมเสียเปรียบ

“อัลเบิร์ต ใช้เงินแบบนี้จะดีจริงหรือ?” ไม่ใช่แค่เฟร็ด ทุกคนมองอัลเบิร์ตด้วยความเป็นห่วง 10เกลเลียนไม่ ใช่เงินเพียงเล็กน้อยสําหรับพวกเขา!

“พวกนายกลัวอะไร เราจัดแค่ปีละครั้งเท่านั้น อย่างไรก็ตาม เราต้องเร่งความเร็วและพยายามปรับปรุงการ์ดพ่อมดเราจะเริ่มขายการ์ดพ่อมดในเทอมหน้า”

ใช่ เมื่อการ์ดพ่อมดเริ่มร้อนแรง การขายการ์ดจะทํากําไรได้มากที่สุด

อย่างไรก็ตาม คุณภาพของการ์ดพ่อมดชุดแรกไม่ควรแย่เกินไป นี่เป็นเรื่องยุ่งยาก นี่ไม่ใช่สิ่งที่สามารถทํา ได้ในหนึ่งหรือสองปี