เฮอร์มีส ระบบเปลี่ยนโลก – ตอนที่ 13

ตอนที่ 13

“…”

 

ทั้งสนามเงียบลงทันที เมื่อพวกเขาจ้องไปที่นักเรียนที่ตัวเล็กที่สุด แวนส์ยังคงชูนิ้วกลางทั้งสองข้างขึ้น และชี้ไปที่ชั้นเรียนอื่นๆ

 

“นี่ … “

 

คนในชั้นเรียนอื่นๆพูดไม่ออกกับคำหยาบคายที่ถูกโยนใส่พวกเขาอย่างกะทันหัน อย่างไรก็ตามชั้นเรียนของแวนส์เริ่มส่งเสียงโวยวาย และตะโกนเหมือนลิงด้วยความตื่นเต้นหลังจากนั้นไม่กี่วินาที

 

“ไปเลย กลับไปเลียตูดแม่แกนู้น ไอ้กระจอก”

 

“ฮ่าๆ! กระจอกจริงๆ”

 

ในไม่ช้านักเรียนทุกคนจากชั้นเรียนของแวนส์ก็ชูนิ้วกลางไปที่ชั้นเรียนอื่นๆ บางคนถึงกับถุยน้ำลายลงบนพื้นหญ้า ชั้นเรียนที่เคยสงบ…ตอนนี้เต็มไปด้วยพวกอันธพาลในทันที

 

“กลับบ้านไปหาแม่แกซะ เจ้าหนูน้อย!”

 

“อะไรกัน…”

 

นักเรียนในชั้นเรียนอื่นๆอดไม่ได้ที่จะถอยห่างออกไปอย่างช้าๆ เนื่องจากบรรยากาศที่เปลี่ยนไปอย่างรุนแรง คู่ต่อสู้ของพวกเขา…เป็นบ้าหรือเปล่า?

 

“ซ่ามากนักหรอ เจอหมัดหน่อยเป็นไง!?”

 

ทันใดนั้นเด็กผู้ชายผมแดงจากชั้นเรียนอื่นๆ ก็วิ่งเข้ามาพร้อมกับหมัดของเขา

 

“ได้! เข้ามาเลย!?”

 

นักเรียนจากชั้นเรียนของแวนส์โต้ตอบการยั่วยุของเขา และก้าวไปข้างหน้าเช่นกัน

 

แต่ก่อนที่การทะเลาะจะกลายเป็นการจลาจล ทันใดนั้นพื้นก็สั่นสะเทือนทำให้นักเรียนทั้งสองคนนั้นล้มลงทันที

 

“พอแล้ว!”

 

ชายคนหนึ่งที่หลับตาค่อยๆเดินไปที่ตรงกลางของกลุ่ม

 

“มิสเตอร์หลาง!”

 

นักเรียนของชั้นเรียนคนอื่นๆรีบโค้งเข้าหาชายคนนั้น

 

แวนส์ที่ถือก้อนหินก็ทิ้งมันลงที่พื้นอย่างช้าๆ ก่อนที่ใครจะสังเกตเห็นเขา

 

“ไม่อายกันบ้างหรอ!”

 

มิสเตอร์หลางกระทืบเท้า

 

“ตอนนี้มีคนจากกิลด์นักสำรวจเฝ้าดูพวกคุณอยู่”

 

เขาพูดขณะที่ชี้ไปที่ที่นั่งด้านข้างซึ่งมีคนจำนวนมากกำลังสังเกตพวกเขา

 

“แล้วคุณล่ะ!”

 

จากนั้นมิสเตอร์หลางก็ชี้ไปที่มิสเตอร์จาค็อบส์

 

“คุณห้ามนักเรียนไม่ให้แสดงตัวเป็นอันธพานไม่ได้รึไง!“

 

“คุณเข้าข้างนักเรียกตัวเองเกินไป นักเรียนชั้นสูงพวกนั้นเป็นคนเริ่มก่อนนี่”

 

มิสเตอร์จาค็อบส์ส่งเสียงดัง ขณะที่เขาเดินเข้าไปใกล้มิสเตอร์หลางจมูกของพวกเขาแทบจะติดกัน

 

“มีปัญหาอะไรงั้นหรอ!?”

 

มิสเตอร์หลางและมิสเตอร์จาค็อบส์ จ้องหน้ากัน ตาของพวกเขาที่อยู่ห่างจากกันเพียงไม่กี่นิ้ว

 

ความจริงก็คือการประลองครั้งนี้ไม่ได้เป็นเหตุการณ์ของโรงเรียนแต่อย่างใด มันไม่ได้เป็นกิจกรรมอย่างเป็นทางการ มันเป็นเพียงความบาดหมางส่วนตัวระหว่างจาค็อบส์และหลางที่เกิดขึ้นมาหลายปีแล้ว

 

ผู้คนจากกิลด์นักสำรวจต่างๆที่เฝ้ามองจากด้านข้างไม่สามารถเข้ามาช่วยได้ แต่เผยให้เห็นใบหน้าที่มีความสุข

 

“ปีนี้คึกคักจัง”

 

เบลลิกมองไปที่ซาร่าห์ ขณะที่เขาหัวเราะ

 

“เธอไม่คิดอย่างนั้นเหรอซาร่าห์”

 

อย่างไรก็ตามซาร่าห์เพิกเฉยต่อเบลลิกอีกครั้ง ในขณะที่เธอมุ่งความสนใจไปที่นักเรียนคนหนึ่ง ‘แวนส์’

 

‘ดูเหมือนว่าเขาจะทำได้ดีขึ้นแล้ว’ เธอคิดในขณะที่เธอจำการแสดงออกที่ดูหดหู่ของแวนส์ ตอนที่เขาอยู่ในโรงพยาบาลได้ดี

 

แน่นอนว่าเธอมาที่นี่เพื่อที่จะดูแวนส์ นอกจากองครักษ์ที่เธอไว้ใจที่สุดแล้ว เธอเป็นคนเดียวที่รู้ว่าแวนส์ฆ่าพ่อของเขาแน่นอน

 

คำถามเดียวที่เธอต้องการคำตอบในตอนนี้คือ แวนส์มีทักษะและระบบแบบไหน เพื่อให้เธอสามารถป้องกันไม่ให้เกิดเหตุการณ์ไม่ดีได้อีก แต่เมื่อพิจารณาแล้วเขาน่าจะเป็นแค่ระดับ 1

 

ขณะที่เธอจ้องมองแวนส์จากระยะไกล เบลลิคกำลังจ้องมองเธออย่างใกล้ชิด เขาอยากรู้ว่าใครกันแน่ที่ซาร่าห์ให้ความสนใจเป็นพิเศษ

 

ไม่ใช่แค่เขาคนเดียว ตัวแทนที่เหลือจากกิลด์นักสำรวจคนอื่นๆก็มองมาที่เธอเช่นกัน

 

ทุกคนต่างสงสัยว่าทำไมคนในตำแหน่งพิเศษอย่างซาร่าห์ถึงมาอยู่ที่นี่?

 

“ไปรวมตัวกัน เร็ว!”

 

ใช้เวลาไม่กี่นาที แต่ดูเหมือนว่าทุกคนจะสงบลงในที่สุด เมื่อนักเรียนจากทั้งสองชั้นเรียนเรียงแถวกัน

 

“ตอนนี้ จงตั้งใจฟัง!”

 

เสียงดังของมิสเตอร์จาค็อบส์ดังเข้าหูนักเรียน

 

“การประลองจะประกอบด้วยสามเกมไตรกีฬา”

 

“หอกขว้าง…”

 

มิสเตอร์จาคอบส์พูดต่อในขณะที่เขาแสดงท่าทางไปยังจุดต่างๆ ที่จะมีการแข่งขันเกม

 

“…การแข่งขัน และแน่นอนว่าฉันชอบมากที่สุด”

 

“ศิลปะการต่อสู้แบบแพนเครชัน?” *แพนเครชันเป็นการต่อสู้ในสมัยก่อนเปรียบเหมือนมวยปล้ำยุคโบราณ*

 

แวนส์อดไม่ได้ที่จะเอียงศีรษะนี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินคำนั้น

 

“มันเป็นคำที่แปลกใหม่สำหรับคนสองคนที่ตีกัน”

 

เบียทริซกระซิบข้างหูเขา

 

“…ฉันเข้าใจ” แวนส์พยักหน้า

 

“ขอบคุณ”

 

“ตอนนี้พวกนายแต่ละคนอาจจะสงสัยว่าจะเข้าร่วมเกมอะไร”

 

คราวนี้เป็นมิสเตอร์หลางที่ก้าวไปข้างหน้า

 

“คำตอบคือ…ทั้งหมดทุกเกม”

 

“อะไรนะ!?”

 

“นั่นมันไม่ยุติธรรมเลย!”

 

“เห็นได้ชัดว่าเกมเหล่านี้เป็นของถนัดสำหรับผู้ควบคุมระบบแบบเพิ่มประสิทธิภาพ!”

 

เมื่อได้ยินคำบ่นของนักเรียน มิสเตอร์หลางก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ ในขณะที่เขาเดินไปหากลุ่มหอกที่อยู่ด้านข้าง

 

ในขณะที่เขากำลังเดินกองหินก็ค่อยๆ คืบคลานขึ้นไปที่แขนขวาของเขาครอบคลุมตั้งแต่ปลายนิ้วจนถึงหน้าอกขวาของเขา

 

“ฉันเป็นผู้ควบคุมระบบประเภทนักเวทย์”

 

มิสเตอร์หลางหยิบหอกขึ้นมาด้วยแขนของเขาที่ปกคลุมไปด้วยหินอย่างนุ่มนวล

 

“นายคิดว่ามิโนทอร์จะสนใจระบบที่นายมีเมื่อนายอยู่ภายในประตูมิติงั้นหรอ?”

 

“นายคิดว่าฮาร์ปี้ หรือครอกกาไทรส์จะสู้กับนายบนพื้นดินงั้นหรอ?”

 

มิสเตอร์หลางพูดขณะที่ก้อนหินที่พันนิ้วของเขาเริ่มหมุน

 

และในไม่ช้าก้อนหินก็หมุนในอัตราที่ทำให้เกิดเสียงดังก้องขึ้นในอากาศ

 

“นั่นมันเป็นไปไม่ได้!”

 

มิสเตอร์หลางกำมือของเขาแน่นขึ้นอย่างรวดเร็ว เสียงดังทะลุหูของนักเรียน ขณะที่ประกายไฟเต้นอยู่ในมือของมิสเตอร์หลาง

 

จากนั้นด้วยเสียงระเบิดดังๆ หอกในมือของเขาก็บินจากไป มันถูกยิงด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อทั่วทั้งสนาม นักเรียนทุกคนอ้าปากค้าง ขณะที่พวกเขาจ้องมองไปที่หอกที่เจาะเข้าไปในกำแพง

 

“ขีดจำกัดระบบของพวกนาย จะขึ้นอยู่กับนาย”

 

มิสเตอร์หลางกล่าว ขณะที่เขากลับไปที่ตรงกลางอีกครั้ง

 

“จงใช้มันอย่างชาญฉลาด”

 

“เชอะ”

 

มิสเตอร์จาค็อบส์อดไม่ได้ที่จะแสดงท่าทางของเขา ขณะที่เขามองไปที่มิสเตอร์หลางที่อยู่ข้างๆ

 

“…อวดดีเสมอ”

 

นักเรียนยังคงมองดูมิสเตอร์หลาง และการแสดงที่น่าประทับใจของเขาด้วยความหวาดกลัว มือของเบียทริซสั่นด้วยความตื่นเต้น ขณะที่เธอจ้องมองไปที่พื้น

 

“เธอ…โอเคไหม”

 

เมื่อเห็นการแสดงออกของเบียทริซ แวนส์ก็อดเป็นห่วงเธอไม่ได้

 

เบียทริซพยักหน้าตอบรับอย่างรวดเร็ว

 

“ฉันจะต้องชนะ”

 

เธอกล่าว

 

“ฉันฝึกฝนอย่างหนักมาตลอดชีวิตเพื่อสิ่งนี้…ฉันจะต้องอยู่ในจุดสูงสุด!”

 

“โอ…โอเค”

 

แวนส์ยังคงจ้องไปที่เบียทริซ เขาคุ้นเคยกับการแสดงออกของเบียทริซ เกือบทุกคนในชั้นเรียนของเขามีท่าทางแบบนี้

 

“อย่ากดดันตัวเองมากเกินไปล่ะ”

 

เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่เป็นห่วง

 

“นายก็ด้วย”

 

เบียทริซพยักหน้ามือของเธอยังคงสั่น

 

“ฉันด้วย!”

 

ทันใดนั้นฮาร์วีย์ก็กระโดดขึ้นมาตรงหน้าพวกเขา ในขณะที่เขาชูหมัดขึ้นไปในอากาศ

 

ทั้งสองอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเบาๆขณะที่พวกเขามองไปที่ฮาร์วีย์

 

“มาทำให้ดีที่สุดกันเถอะทุกคน”

 

“ตอนนี้พวกเราจะเริ่มการแข่งขันเกมแรก…”

 

นักเรียนเงียบลงเมื่อมิสเตอร์หลางพูดอีกครั้ง

 

‘ต้องแข่งแล้วงั้นหรอ!?’ แวนส์อดไม่ได้ที่จะเหงื่อตก เมื่อได้ยินคำพูดของมิสเตอร์หลาง เขาไม่สามารถใช้ความเร็วขนาดนั้นได้อีกตั้งแต่ถูกส่งตัวไปที่โรงพยาบาล

 

แน่นอนว่าเขาสามารถชะลอการรับรู้เวลาได้ด้วยการใช้ [การรับรู้เวลา] แต่มันก็ไร้ประโยชน์ ถ้าตัวเขาเองช้า

 

…เขาสามารถใช้ความเร็วระดับนั้นในตอนนี้ได้อีกไหมนะ?

 

แวนส์ตบแก้มตัวเองเบาๆเขาต้องใช้มัน ผู้คนจากกิลด์นักสำรวจกำลังเฝ้าดูอยู่

 

เขาต้องได้รับสปอนเซอร์เพื่อให้เขามีกำลังและมีเงิน!

 

ด้วยความคิดนั้นแวนส์ก็ปล่อยลมหายใจเฮือกใหญ่ ในขณะที่เขากระซิบกับตัวเองเบาๆว่า

 

“มาเริ่มกัน!“

เฮอร์มีส ระบบเปลี่ยนโลก

เฮอร์มีส ระบบเปลี่ยนโลก

Status: Ongoing

เรื่องย่อ

เป็นเวลากว่าหนึ่งพันปีแล้วที่จู่ๆก็มีประตูมิติเปิดขึ้นภายในโลก

มันกลืนกินโลกทั้งใบด้วยสิ่งมีชีวิตชั่วร้ายที่ออกมาจากประตูมิตินั้น

มนุษย์ต่อสู้ดิ้นรนเป็นเวลาหลายปีเพื่อเอาชีวิตรอด อาวุธของมนุษย์สามารถกำจัดได้แต่พวกอ่อนแอเท่านั้น

แต่ทุกอย่างได้เปลี่ยนไป เมื่อมีการค้นพบสุดยอดมนุษย์คนแรก เด็กที่เกิดหลังจากประตูมิติได้ปรากฏขึ้น

พวกเขาค้นพบว่ามีคนอื่นๆที่มีพลังเหมือนกัน…และพลังนี้ถูกเรียกกันว่า ‘ระบบ’

ผู้ที่เกิดมาพร้อมกับระบบจะถูกเรียกว่า ‘ผู้ควบคุมระบบ’

ผู้ควบคุมระบบที่มีพลังลึกลับ เป็นผู้ที่ช่วยกอบกู้โลกจากสัตว์ประหลาดและได้นำพาโลกกลับมาสู่ความสงบสุขอีกครั้ง

ตอนนี้ในอีกหนึ่งร้อยปีต่อมาผู้ควบคุมระบบก็ได้ถือกำเนิดขึ้นอีกครั้ง

ผู้ควบคุมระบบของเฮอร์มีส เขาเป็นผู้รวบรวมวิญญาณ

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท