ตอนที่ 91 จิตใจของเจอรัลด์
เจอรัลด์ ลอเดอร์ ลูกชายคนโตของเจ้าของปัจจุบันของลอเดอร์ ยุทโธปกรณ์ซึ่งเป็นผู้จัดจําหน่ายอาวุธรายใหญ่ที่สุดในประเทศ อาวุธและอุปกรณ์ที่ทํามาจากโลหะที่มาจากประตูมิติ
เจอรัลด์เกิดก่อนฮาร์วีย์น้องชายของเขาเมื่อ 2 ปีก่อน และพวกเขาก็ถูกแม่ของพวกเขาเอาใจใส่อยู่เสมอ แม่ของพวกเขาซื้อทุกอย่างที่พวกเขาต้องการ แม้ว่าพวกเขาจะเป็นครอบครัวที่ร่ํารวยที่สุดในประเทศ แต่ว่าพวกเขาก็ใช้ชีวิตปกติเหมือนคนอื่นๆ
พวกเขาไม่ได้หรูหราเกินไป พวกเขาไม่ได้ดื่มด่กับความหรูหราที่ใครๆก็คาดหวังจากความมั่งคั่งของพวกเขา แม่ของเจอรัลด์ชอบบริจาคทรัพย์สมบัติบางส่วนให้กับหมู่บ้านใกล้ๆ ซึ่งทุกครั้งที่พวกเขาบริจาคก็สามารถนําเงินตรงนั้นไปเลี้ยงคนทั้งหมู่บ้านได้ทันที
แม่ของเจอรัลด์มักจะทิ้งเขาและฮาร์วีย์ในวัยเยาว์ไว้กับคนรับใช้ทุกครั้งที่พวกเขาไปบริจาค แต่วันหนึ่งแม่ของพวกเขาก็ไม่กลับมา
เธอถูกฆ่าตาย และไม่ใช้โดยมอนสเตอร์ประตูมิติ เธอถูกฆ่าโดยมนุษย์จากดินแดนแห่งความตาย ซึ่งพ่อแม่ของเจอรัลด์พยายามช่วยเหลือพวกเขาอยู่เสมอ และเหตุผลที่เป็นอย่างนั้นเพราะเธอไม่สามารถให้ของที่พวกเขาต้องการแก่ทุกคนได้
พ่อของเขากลับมาคนเดียว พร้อมเดินกะเผลกไปด้วยเลือด หมอของพวกเขาพยายามรักษาขาของเขา แต่มันสายเกินไปแล้ว
ไม่กี่ชั่วโมงต่อมา พ่อของเขาก็กลับไปที่ดินแดนแห่งความตายเพื่อนําศพของภรรยาของเขากลับมาพร้อมกับกองทัพในมือ
ไม่มีใครรู้สิ่งที่เกิดขึ้นในหมู่บ้านนั้นหลังจากนั้น
เจอรัลด์อายุเพียง 5 ขวบในตอนนั้น ทั้งเขาและฮาร์วีย์ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขาไม่รู้ด้วยซ้ําว่าทําไมแม่ของเขาถึงไม่ตื่นมาเล่นกับพวกเขาอีกต่อไป
และไม่ถึงหนึ่งเดือนหลังจากเหตุการณ์นั้นเจอรัลด์ก็มีรอยฟกช้ําครั้งแรก ฮาร์วีย์ทําแก้วน้ําของพ่อหกโดยไม่ได้ตั้งใจ ขณะที่พวกเขากําลังเรียนหนังสือ และเนื่องจากเจอรัลด์ไม่ต้องการให้ฮาร์วีย์มีปัญหากับพ่อของเขา เขาจึงบอกพ่อว่าเขาเป็นคนทํา
เขายังมีรอยยิ้มที่สดใส หัวเราะคิกคักเล็กน้อยเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เขาพยายามจะโกหก แต่สิ่งที่ตามมาหลังจากนั้นคือการตบแก้มของเขาดังก้อง
และเมื่อเจอรัลด์ร้องไห้ พ่อของเขาก็ตีเขาอีก
การร้องไห้มีไว้เพื่อคนอ่อนแอ พ่อของเขากล่าว
“รู้ไหมทําไมแม่ของแกถึงตาย!? เพราะฉันมันอ่อนแอไง!”
นั่นเป็นคําพูดที่พ่อของเขาพูดตอนที่เขาทุบตีเขาซ้ําแล้วซ้ําเล่าด้วยไม้เท้าของเขา แม่ของเขาถูกขอทานฆ่าเพราะว่าพวกเขาไม่ได้สิ่งที่ต้องการ พวกเขามารุมล้อมและฆ่าเธอ และพ่อของเขาไม่สามารถทําอะไรกับมันได้
อย่าร้องไห้! อย่าอ่อนแอ
ซ้ําแล้วซ้ําเล่า….และอีกครั้ง ร่างเล็กๆของเจอรัลด์ถูกไม้เท้าที่สูงกว่าเขาตี คนใช้ต้องดึงไลโอเนลออกไป และอุ้มเจอรัลด์ออกจากห้องเพื่อจะหยุดเขา พวกเขายังต้องเรียกผู้ควบคุมระบบอีกคนหนึ่งเพื่อรักษาเจอรัลด์
และจากนั้นมันก็กลายเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นประจํา เจอรัลด์ถูกทุบตีจนกระดูกของเขาแตกเป็นเสี่ยงๆครั้งแล้วครั้งเล่า และเมื่อฮาร์วีย์โตขึ้นเขาก็เริ่มมีรอยฟกช้ําเหมือนกัน
และเจอรัลด์ เขายอมรับผิดทั้งหมดหลังจากที่เห็นน้องชายของเขาร้องไห้ เขากอดน้องชายของเขาทุกคืน โดยบอกเขาว่าทุกอย่างจะไม่เป็นไรเมื่อเขาเลือดออกจากจมูก
เขาบอกว่าเขาจะปกป้องฮาร์วีย์จะปกป้องจากพ่อของพวกเขา เขาจะปกป้องพวกเขาจากขอทานที่ฆ่าแม่ของพวกเขา
ขอทาน มันเป็นความผิดของพวกมัน สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นเพราะพวกมัน เจอรัลด์ในตอนที่อายุ 5 ขวบตําหนิทุกอย่างเกี่ยวกับพวกคนขอทาน และในตอนนั้นเองที่ไฟแห่งความโกรธแค้นได้ลุกโชนขึ้นในดวงตาของเจอรัลด์ ขณะที่เขาโอบกอดน้องชายของเขาแน่น ความตั้งใจที่จะปกป้องฮาร์วีย์ถือกําเนิดขึ้น
แต่มีอย่างอื่นที่ตื่นขึ้นในตัวเจอรัลด์เช่นเดียวกัน ทุกครั้งที่เขาถูกพ่อทุบตี ไก่ที่คนใช้ดูแลจะหายไปจากเล้าไก่ตัวหนึ่ง
ต่อมาคนใช้พบว่าเจอรัลด์กําลังพาพวกมันเข้าไปในป่า และเมื่อพวกเขาตามเขาไป พวกเขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกแน่นหน้าอก
เพราะสิ่งที่พวกเขาเห็นคือเจอรัลด์กําลังฆ่าพวกมัน โดยการทุบหัว หักคอ ทุบด้วยไม้ หรือแค่กระทืบมันด้วยเท้าธรรมดาๆ
และเมื่อเจอรัลด์อายุได้ 13 ปี เขาได้รับการปลดล็อกระบบ
พ่อของเขาต้องการให้เขาลงทะเบียนในสถาบันการศึกษาทันที แต่เจอรัลด์ปฏิเสธ เพราะฮาร์วีย์จะถูกทิ้งให้อยู่ตามลําพังกับพ่อของเขา และด้วยเหตุผลบางอย่าง พ่อของเขาก็เห็นด้วย แต่ในทางกลับกัน เขาต้องได้รับการฝึกฝนทุกวันโดยผู้ควบคุมระบบต่างๆ
เขายังถูกบังคับให้ดูดซับคริสตัล แม้ในร่างที่ยังเด็กของเขา
และเมื่อระบบของเขาตื่นขึ้น ความชั่วร้ายที่แปลกประหลาดของเจอรัลด์ก็แย่ลงไปอีก จากไก่ กลายเป็นวัว ขยี้หัวมองดูเลือดที่ไหลออกมา และหักขาบังคับให้เดินด้วยขาที่หัก
คนรับใช้ไม่สามารถหยุดเขาได้จริงๆพวกเขาจะเป็นอย่างไรหากไปหยุดเขา? และเมื่อถูกถามว่าทําไมเขาถึงทําสิ่งเหล่านี้ เขาก็ตอบไปว่า
“เพราะพวกมันอ่อนแอ?”
และหนึ่งปีหลังจากนั้น ฮาร์วีย์ก็ปลดล็อคระบบของเขาด้วยเช่นกัน ทั้งคู่มีระบบประเภทเสริมประสิทธิภาพ ด้วยเหตุนี้เจอรัลด์จึงไม่ต้องกังวลว่าน้องชายของเขาจะถูกพ่อทุบตีอีกต่อไป พ่อของเขาไม่สามารถทําร้ายเขาได้อีกต่อไป แม้ว่าเขาจะพยายามก็ตาม
ดังนั้นเจอรัลด์จึงรู้สึกว่าภาระที่หนักอึ้งของเขาถูกปลดออก และมันถูกแทนที่ด้วยความตื่นเต้นที่จะได้เข้าเรียนที่สถาบันในปีต่อไป
ถึงกระนั้นเขาไม่ได้เลือกที่จะอยู่ในหอพัก เนื่องจากฮาร์วีย์ยังคงถูกทิ้งไว้ในคฤหาสน์ ไม่ว่าใครจะพูดอย่างไร เขาก็ไม่ต้องการทิ้งฮาร์วีย์ไว้ตามลําพังกับพ่อของพวกเขาจริงๆ
ใครจะไปรู้ว่าพ่อจะทําอะไรกับเขา
แต่บางทีในปีถัดไปหรือปีหน้า เขาคิดว่าบางทีทั้งเขาและฮาร์วีย์อาจจะไปอยู่ในหอพัก และอยู่ห่างจากพ่อของพวกเขา
ดังนั้น เมื่ออายุได้ 15 ปี เจอรัลด์ก็ลงทะเบียนเรียนในสถาบันการศึกษาในที่สุด เขาคิดว่าในที่สุดเขาก็จะมีชีวิตตามปกติ แต่สุดท้ายเขาก็ยังถูกรายล้อมไปด้วยผู้คนที่พ่อจ้างมา พวกนั้นติดตามเขาไปรอบๆราวกับสุนัขและทําทุกอย่างที่เขาต้องการ
สิ่งที่เขาได้ทําเองอย่างถูกต้องก็น่าจะเป็นการที่อาจารย์ใหญ่บังคับให้เขาเข้าร่วมสภานักเรียน ซึ่งบางครั้งเขาก็ตั้งหน้าตั้งตารอที่จะเข้าร่วมบ้าง
เอาล่ะ…ถ้าแวนส์ขอทานคนนั้นไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของมัน ทุกสิ่งทุกอย่างก็จะสมบูรณ์แบบ
ทําไม…ทําไมคนแบบนั้นถึงได้รับอนุญาตให้อยู่ในสถาบัน? พวกเขาไม่รู้ว่าคนแบบนั้นมันอันตรายแค่ไหน?
และทําไมเขาถึงได้รับการสนับสนุนจากคนอย่างลูกสาวของประธานสมาคมนักสํารวจด้วย? พวกเขาไม่รู้หรอว่าถ้าเขาไม่ได้รับสิ่งที่ต้องการ เขาจะทรยศพวกเขาโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย
แล้วก็ขอทานคนนั้น แวนส์ เขาจะต้องหายไป
และการทัศนศึกษาที่จะมาถึงจะเป็นสถานที่ที่ดีที่สุดที่จะทําให้เขาหายไป ประตูมิติ
เรื่องต่างๆสามารถเกิดขึ้นได้มากมายภายในประตูมิติ
