ตอนที่239 ที่1
เฉินกุนตะโกนเสียงดังจนเรียกความสนใจของคนทั้งห้องทันที
แน่นอนซิว่าทีมวิ่งผลัดของเรายังไม่ตกรอบ พวกเขายังเหลือแข่งอยู่เลย ถ้าพวกเขาไปได้ถึงเป็นท็อป4 พวกเขาก็จะเข้าไปแข่งในรอบจริงของกีฬาชาติ! คุณเฉงตอบเสียงดัง ถึงแม้ว่าเฉินกุนจะไม่ได้เปิดลําโพงแต่ทั้งห้องก็ได้ยินชัดเจน
การแข่งวิ่งผลัดนั้นเป็นการแข่งแบบกลุ่ม ซึ่งจะมีกฎของรอบคัดเลือกที่ต่างออกไปจากการแข่งแบบเดี่ยว ในแบบเดี่ยวนักกีฬาที่มีคะแนนเป็นท็อป16จะเข้ารอบจริงได้ทันที แต่ถึงอย่างนั้นในแบบกลุ่มมีเพียง12อันดับใน2ปีถึงจะได้เข้าแข่งจริงได้ดังนั้น
การแข่งรอบจริงของวิ่งผลัด 4×100เมตรนั้น จะแบ่งออกเป็น16ทีม นอกเหนือจาก12ทีมที่เข้ามาเพราะผลงานเก่าแล้ว มันก็ยังเหลือที่อีกแค่4ที่เท่านั้น ซึ่ง4ที่นี้มันต้องมาจากการแข่งรอบคัดเลือกล้วนๆจากอีก20กว่าทีม ให้เหลือ4ทีมแต่ละรอบของการแข่งทั้ง6ทีมนั้นแย่งชิงกันอย่างดุเดือดมาก
นักกีฬาอย่างเฉินกุนที่มุ่งมั่นตั้งใจแค่การแข่งของตัวเองเท่านั้น และก็ไม่ได้สนใจการแข่งวิ่ง ผลัดเลยแม้แต่น้อย สําหรับเขา ทีมแข่งวิ่งผลัดนั้นเป็นที่รวมตัวกันของพวกกระจอก ไม่มีทางที่ พวกนั้นจะได้เข้ารอบแข่งจริงได้ ดังนั้นทีมวิ่งผลัดเลยโดนลืมไปตั้งนานแล้ว
แต่ตอนนี้ นักกีฬาที่โดนคัดออกดันมารู้ว่าทีมวิ่งผลัดยังคงแข่งอยู่ อยู่รอดไปจนถึงรอบสุดท้ายแล้วทีมวิ่งผลัดนั้นมีโอกาสที่จะได้ไปแข่งรอบจริงในการแข่งกีฬาชาติแล้วนั้นเป็นเหตุผลที่เฉินกุนกับคนอื่นๆนั้นถึงขั้นตกใจเลยทีเดียว
จําสมาชิกทีมวิ่งงผลัดได้ไหม? ไอ้พวกนั้นมันเข้ารอบสุดท้ายของการแข่งคัดเลือกได้ด้วยเหรอ! เชนตั้งฉานถามทันที
นึกแปปนะ อ้อจําได้ละ หวูหยีฮาว เฉินเค่อหนา แล้วที่เหลือก็… ซูหยูอี้หยายคิดอยู่หลายวิก่อนจะพูด น่าจะเป็นเฉียนตงกับฉางเจียเหลียงละมั่ง
หวูหยีฮาว เฉินเค่อหนา เฉียนตงกับฉางเจียเหลียงเหรอ ทําไมมันถึงเข้ารอบไปได้ด้วยสมาชิกกากๆแบบนี้ได้วะ เป็นไปไม่ได้ เชนตั้งฉานพูดด้วยความตกใจ
และในเวลาเดียวกัน คุณเฉงก็พูด การแข่งจะเริ่มแล้ว เฉิน อย่าพึ่งวางสายนะ เดี๋ยวแข่งจบแล้วฉันคุยด้วยแปปเดียว
ทันทีที่คุณเฉงพูดจบ เสียงดังลั่นก็ดังขึ้นมาเข้าโทรศัพท์ เป็นสัญญาณของการแข่งที่เริ่มขึ้น
สําหรับการแข่งรอบคัดเลือกของวิ่งผลัด ทีมที่ดีที่สุด ทีมจะได้เข้าไปแข่งรอบแข่งจริงนี้ แล้ว นี้มันก็รอบสุดท้ายแล้ว จะบอกว่า พวกเขาแค่เข้าที่4ได้ก็เข้ารอบแล้ว ซูหยูอี้หยางพูด
ที่4มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆนะ! ถ้าเป็นเราไปอยู่ในสนามนั้นยังทําไม่ได้เลย แล้วพวกนั้นจะทําได้เหรอเหอะตลก! เชนตั้งฉานเบะปากพูดอย่างเหยียดหยาม ก่อนพูดต่อ ฉันแพ้ให้กับหรูหยีฮาวแค่ตอนที่ฉันอยู่ทีมเยาวชน ส่วนเฉินเค่อหนานก็ดูเก่งแค่ตอนยังหนุ่ม แต่ถึงอย่างนั้นก็เหอะ พระอาทิตย์ในอดีตก็ทําให้ผ้าในวันนี้แห้งไม่ได้ ระดับของพวกเขาต่ําลงกว่าแต่ก่อนเยอะ ทั้งฉางเจียเหลียงแล้วก็เฉียนตง พวกนั้นสร้เราไม่ได้เลยซักนิด
เฉินกุนพูด ความเร็วมันไม่ใช่ปัจจัยเดียวที่จะตัดสินการแข่งวิ่งผลัดนี้ ทีมเวิร์คต่างหากที่สำคัญที่สุด อีกอย่าง การแข่งวิ่งผลัดมันไม่มีอะไรแน่นอนเลย การผิดพลาดเพียงนิดเดียวมันก็อาจจะหายนะได้เลยเพราะงั้นทีมวิ่งผลัดจึงจําเป็นที่จะต้องผสานงานที่ดีที่สุด4คน
ในขณะที่พวกเขาคุยกันนั้น พวกเขาก็ได้ยินเสียงเชียร์ดังลั่นจากโทรศัพท์ของเฉินกุน
เอาหน่อยเว้ย เร็วอีก
เสียงคุณเฉงลั่นมา
เฉินกุนดูเขินๆนิดหน่อย เขาไม่คิดว่าจะได้ยินเสียงคุณเฉงตะโกนสุดเสียงแบบนั้น
ทั้งห้องนั้นเงียบมาก ทุกคนในห้องเงียบหมด มีเพียงเสียงจากโทรศัพท์เท่านั้นที่ดังลั่น
นําแล้ว เรานําแล้ว อีกหน่อยเดียวเท่านั้น! คุณเฉงพูดดังมาก
ไปอีก ไปเลย
เอาเลย!!
นั้นเสียงโค้ชหวางรึเปล่า? เซนติ้งฉานถาม
ไม่น่าใช่นะ ฉันว่าเป็นเสียงโค้ชหลิวมากกว่า ซูหยูอี้หยางตอบ เฉินกุน เปิดลําโพงเหอะจะได้ชัดๆ
เฉินกุนพยักหน้าแล้วเปิดลําโพง
ทันทีที่เปิด เสียงดังลั่นก็ออกมาอย่างชัดเจน
ชนะ!! เราชนะ!! ที่1เลย เราได้ที่1! ยอดไปเลย!
นั้นเป็นเสียงคุณเฉง เสียงตะโกนของเขาทําให้ทุกคนในห้องอึ้งไปเลย
หลังจากหลายวิถัดไป ซูหยูอี้หยางพูด ได้ยินใช่ไหม คุณเฉงบอกว่าเราชนะเหรอ บอกว่าที่ได้วยใช่ไหม?
แกก็ได้ยินใช่ไหม งั้นก็หมายความว่าฉันได้ยินถูกแล้ว เฉินกุนซื้อก
คุณเฉงพึ่งตะโกนมาเมื่อกี้ใช่ไหม เป็นไปไม่ได้หน่า ไม่น่าใช่คุณเฉงละ ทีมวิ่งผลัดเราจะไปได้ที่1ได้ไง? เชนตั้งฉานถามอย่างไม่มั่นใจ
นั้นเสียงคุณเฉงแหล่ะ! เฉินกุนพูด ฉันรู้จักเขามานานแล้ว คนที่พูดนั้นคือคุณเฉงจริงๆ
หรือว่าเราอาจจะฟังเพี้ยนก็ได้ บางทีเสียงจากโทรศัพท์อาจจะคล้ายๆกันไง แต่ไม่ใช่คุณเฉงเงีย เซนติ้งฉานเถียง ถามเขากลับไปด
เฉินกุนตะโกนกลับใส่โทรศัพท์ คุณเฉง คุณเฉงครับ อยู่ไหมครับ!
อา โทษทีๆ อยู่ๆ ฉันตื่นเต้นไปหน่อยเลยลืมว่านายยังอยู่ในสาย เสียงคุณเฉงดังขึ้นอีกครั้งและเขาเองนั้นและที่เป็นคนตะโกนคําว่าที่1ออกมา
ความหวังในใจของเชนตั้งฉานถูกทําลายทันที
คุณเฉงพูด ก็นะ เฉิน จะถามอะไรฉันนะขออีกทีซิ?
คุณเฉงครับ เมื่อกี้คุณตะโกนว่าเราชนะใช่ไหมครับ เฉินกุนถามทันที
ฉันจําได้ว่าฉันตะโกนนะ ไม่ใช่แค่ฉันหรอก แต่ทั้งโค้ชหลิวโค้ชหวางเลย โทษทีนะที่ดังไป หน่อย คุณเฉงพูด
งั้นหมายความว่าทีมวิ่งผลัดของเราชนะเหรอครับ เฉินกุนพูดอย่างกังวล
แน่นอนซิ ทีมวิ่งผลัดของเราชนะ ไม่งั้นฉันจะตะโกนเพื่อ? คุณเฉงตอบ
อันดับละครับ ที่1เหรอ? เฉินกุนเสียงอ่อนลง
แน่นอนซิ ที่เท่านั้นละถึงจะเรียกว่าชนะ! คุณเฉงพูดต่อ เฉิน เป็นไรเนี่ย แปลกๆไปนะ
อา ผมปรกติดีครับ วางสายแล้วนะครับ เฉินกุนวางสายแล้วมองหน้าทุกคนในห้อง
ได้ยินใช่ไหม ทีมวิ่งผลัดชนะที่11 เฉินกุนพูด
ที่1เหรอ หมายความว่าพวกเขาผ่านเข้ารอบไปแข่งรอบจริงเดือนสิงหางั้นเหรอ? ซูหยูอี้หยางตบะแตก
ทีมวิ่งผลัดได้ที่1จริงๆเหรอ ทั้งหมดในนั้นกากกว่าฉันหมดเลยนะ พวกนั้นจะไปเข้ารอบแข่งจริงได้ไง เซนติ้งฉานกําหมัดไม่อยากยอมรับชะตากรรม
ก็นะ…. เออ เฉิน นักกีฬาที่มาพร้อมเซนติ้งฉานพูดขึ้นมา เฉิน เราว่านายลืมอะไรบางอย่างนะ
อะไร! เฉินกุนถามกลับทันที
นายลืมถามคุณเฉงเรื่องร้านของฝาก
เฉินกุนจ้องพวกนั้นอยากกับจะกินหัว ตอนนี้มันใช่เวลาจะมาซื้อของไหมละ!
