เมื่อเทียนหลางและเฟิงหยวนออกมาจากด่านตรวจ เทียนหลางก็มองไปรอบๆก่อนจะพูดออกมาด้วยความแปลกใจ
“นักท่องเที่ยวเยอะมากเลยนะเนี้ย หรือว่านี่จะเป็นช่วงเทศกาลกันนะ ?”
เฟิงหยวนที่ได้ยินแบบนั้นก็ส่ายหน้าก่อนจะพูดกับเทียนหลางว่า
“เราไปเช็คอินกันก่อนเถอะ แล้วเดียวค่อยออกมาเดินเที่ยว”
“นั่นสินะ”
เทียนหลางพยักหน้าก่อนจะเดินพาเฟิงหยวนออกไปหารถ ซึ่งเมื่อออกมาด้านนอกทั้งคู่ก็พบกับรถรับจ้างจำนวนมากที่กำลังจอดเรียกลูกค้าอยู่
มีลุกคนหนึ่งเมื่อเห็นทั้งคู่กำลังหันซ้ายหันขวาอยู่ก็รีบกวักมือเรียกทันที
“พ่อหนุ่มกำลังหารถอยู่ใช่ไหมล๊า ?”
เทียนหลางเห็นแบบนั้นก็ชี้มาที่ตัวเองด้วยความสงสัย คุณลุงพยักหน้าพร้อมกับรอยยิ้ม เทียนหลางกับเฟิงหยวนจึงมองหน้ากันเล็กน้อย ก่อนจะเดินไปที่รถ
เมื่อมาถึงคุณลุงคนขับก็ถามกับเทียนหลางทันทีเลยว่า
“จะไปไหนละพ่อหนุ่ม ?”
เทียนหลางมองไปที่เฟิงหยวนเล็กน้อย และเธอก็พูดขึ้นว่า
“ไปโรงแรมสตาร์ไลท์ค่ะ”
“โอ้ ~ งั้นขึ้นมาได้เลยเดียวลุงจะพาไปเอง”
ทั้งคู่มองหน้ากันเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้าและขึ้นไปบนรถ จากนั้นรถก็เคลื่อนตัวออกจากสนามบิน ในระหว่างทางคุณลุงก็ได้เอ่ยถามกับทั้งคู่ว่า
“พวกเธอมาเที่ยวกันงั้นเหรอ ?”
เทียนหลางได้ยินแบบนั้นก็พยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะตอบกลับไปว่า
“พอดีว่าพวกเราจะมาร่วงงานประมูลที่จะจัดขึ้นในคืนพรุ่งนี้นะครับ ก็เลยถือโอกาสจะมาฮันนีมูนด้วยสะเลย”
เมื่อคุณลุงคนขับได้ยินแบบนั้นก็แสดงสีหน้าตกตะลึงออกมาก่อนจะพูดขึ้นว่า
“ไม่คิดเลยว่าพวกเธอจะเป็นคู่แต่งงานใหม่นะเนี้ย ฉันคิดว่าพวกเธอเป็นแค่คู่รักที่มาเที่ยวพักผ่อนที่นี้กันสะอีก”
เทียนหลางที่ได้ยินแบบนั้นก็หัวเราะออกมาเล็กน้อย ก่อนจะถามคุณลุงคนขับไปว่า
“ช่วงนี้เป็นช่วงเทศกาลงั้นเหรอครับ ? พอดีว่าผมเห็นนักท่องเที่ยวจำนวนมากอยู่ที่สนามบิน”
คุณลุงส่ายหน้าก่อนจะพูดว่า
“ไม่ใช่หรอกพ่อหนุ่ม นี่ถือว่าเป็นปกติมากเลยละ เนื่องด้วยประเทศดาราของเราเนี่ยนอกจากช่วงมรสุมแล้วก็จะมีนักท่องเที่ยวจำนวนมากเข้ามาตลอดแหละ”
เทียนหลางพยักหน้าก่อนจะพูดขึ้นว่า
“งี้เศรษฐกิจด้านท่องเที่ยงคงดีไม่น้อยเลยสินะครับ”
คุณลุงพยักหน้าพร้อมกับตอบกลับไปอย่างไม่ค่อยพอใจเล็กน้อยว่า
“ก็ใช่แหละ แต่รายได้หลักของประเทศกลับกลายเป็นการส่งออกแร่ และอัญมณีเนี้ยสิ ทั้งที่เราเป็นประเทศท่องเที่ยวแท้ๆ”
เฟิงหยวนที่เงียบอยู่นานก็ถามออกมาด้วยความสงสัย
“แล้วมันไม่ดีงั้นเหรอคะ ? เพราะดูเหมือนคุณลุงจะไม่ค่อยชอบเท่าไหร่”
คุณลุงได้ยินแบบนั้นก็ส่ายหน้าเล็กน้อยก่อนจะพูดขึ้นว่า
“ก็ไม่เชิงหรอกนะครับคุณหนู แม้การส่งออกแร่ดิบนั้นจะเป็นรายได้หลักของประเทศแต่นั่นก็กลับกลายเป็นว่ามันเป็นการทำลายธรรมชาติอันงดงามของภูมิประเทศนี้ไปด้วย เมื่อไม่นานมานี้ทางรัฐบาลมักจะใช้วิธีที่รุนแรงในการขุดหาแร่ดิบอยู่เสมอ”
“เพราะความเห็นแก่เงินของพวกมันทำให้อะไรหลายๆอย่างเปลี่ยนไป บางสถานที่ท่องเที่ยวถูกปิดเพราะทางรัฐบาลเกิดค้นพบเส้นแร่ดิบใต้ดิน ทำให้หมู่บ้านแถวนั้นเดิมทีมีรายได้เข้ามาจากนักท่องเที่ยวกลายเป็นว่าพวกเขานั้นต้องดิ้นรนเข้ามาในเมืองเพื่อหางานทำแทน”
คุณลุงพูดจบเขาก็ถอนหายใจออกมาทันที
เมื่อเฟิงหยวนและเทียนหลางได้ยินแบบนั้นก็ต่างมองหน้ากันเล็กน้อย และอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมาเช่นกัน ต้องบอกก่อนว่าทั้งคู่นั้นไม่ใช่พวกหลงใหลในเงินทองหรือสิ่งของหรูหรา แต่ทั้งคู่มักจะชื่นชอบทิวทัศน์ที่งดงามของธรรมชาติเสียมากกว่า
เมื่อได้ยินว่าธรรมชาติถูกทำลายลงเพราะความโลภพวกเขาทั้งคู่ก็อดไม่ได้ที่จะเสียดายกับมัน แต่ถึงอย่างงั้นทั้งคู่ก็ไม่สามารถจะทำอะไรได้ เพราะพวกเขาไม่ใช่คนในประเทศนี้ พวกเขาเป็นเพียงแค่นักท่องเที่ยวเท่านั้น
เมื่อคุณลุงคนขับเห็นท่าทีของทั้งคู่ เขาก็หัวเราะออกมาเล็กน้อยก่อนจะกล่าวว่า
“ดูเหมือนทั้งสองคนจะชื่นชอบธรรมชาติมากกว่าเงินทองสินะ แต่พวกคุณไม่ต้องห่วงหรอกนะ ที่ประเทศดาราของเรานั้นมีทิวทัศน์ที่งดงามมากมาย เกินกว่าจะทำลายไหวถ้าหากรัฐบาลไม่โลภเกินไป”
เฟิงหยวนพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะมองออกไปที่หน้าต่างและพบเห็นบรรยากาศที่คึกคักราวกับอยู่ในงานเทศกาล ทำให้เธอเชื่อหากคนระดับสูงของประเภทนี้ไม่โลภจนเกินไป ประเทศแห่งนี้คงอยู่ไปอีกนาน
