EP 279 แค่ 20 นาทีนะ!
By loop
ณ ปักกิ่ง
ถนนเหอเป่ยเหนือ
สมเข้านี้หนาวซึ่งเป็น ดงซูบินเองเริ่มตัวสั่นเมื่อเขาลงจากรถของเขา เขาเดินขึ้นไปชั้นบนไปยังอพาร์ตเมนต์ของเขาอย่างรวดเร็ว หลังจากที่เขาถูกย้ายออกจากปักกิ่งเขาก็ยังคงจ่ายค่าเช่าอ พาร์ทเมนต์ของเขาต่อไป เป็นเดือนพฤศจิกายนและอุณหภูมิลดลงจนเกือบเป็นศูนย์องศา ช่วงนี้เป็นช่วงที่หนาวที่สุดในปักกิ่งของทุกปีเนื่องจากความร้อนของเมืองจะเริ่มในวันที่ 15 เท่านั้น!
มันหนาวมากจริงๆ
อา!! เครื่องปรับอากาศ
ดงซูบินเปิดเครื่องปรับอากาศอย่างรวดเร็วและอพาร์ตเมนต์ของเขาก็เริ่มอุ่นขึ้น
ดงซูบินนั่งลงบนโซฟาโดยหลับตา
ไม่มีใครรู้ว่าดงซูบินแอบกลับมาที่ปักกิ่ง เนื่องจากกรณีที่พิพิธภัณฑ์ประจําจังหวัดเสียชีวิตลงเป็นถูกขังโดยความปลอดภัยสาธารณะของเมืองจางจื๋อและการทําบุญชั้นหนึ่งขององบินมณฑลหยานไท่จึงยุ่งมาก โทรศัพท์ของเขาตั้งขึ้นไม่หยุดและเพื่อนญาติและเพื่อนร่วมงานก็มาเยี่ยมเขาที่บ้านของเขาดงซูบินทนไม่ไหวและแอบกลับไปที่ปักกิ่งในวันเสาร์เพื่อใช้เวลาช่วงสุดสัปดาห์อย่างสงบสุข
ในที่สุดดงซูบินก็ได้พักผ่อนบ้าง
อา… นี่มันผ่อนคลายมาก
ดงซูบินหยิบบุหรี่ฟูหลิงหวัง ออกมาจากกระเป๋าและจุดบุหรี่ดงซูบินได้รับอานิสงส์ระดับเฟิร์สคลาสจากการสอบสวนนอกเครื่องแบบและต้องแสดงตัวต่อหน้าผู้นําจังหวัดและผู้อยู่อาศัย หัวหน้าสํานักรักษาความปลอดภัยสาธารณะของเมืองจางจื๋อ, ซุนไห่, พี่หยูและคนอื่น ๆ อีกสองสามคนถูกลงโทษ
หลังจากพักผ่อนสักครู่ดงในก็หายจากความเหนื่อยล้า
ฉันควรทําอย่างไรดี? ยิ้มขอถามว่าฉูหยวนอยู่ไหนก่อน
ดงซูบินหยิบโทรศัพท์ของเขาออกมาและโทรหาฉูหยวน แหวน…แหวน.. หลังจากหลายวง สายก็ผ่าน “ ฉูหยวนฉันเอง คุณอยู่ที่ไหน?”
“ฉันอยู่บ้าน.”
“อะ? ทําไมวันนี้คุณไม่มาทํางาน”
“ คุณยังกล้าพูดเรื่องนี้อีกเหรอ! เจ้าโง่!”
ดงซูบินรู้ว่าฉูหยวนหมายถึงอะไร เขาโดนเธอค่าอย่างจังเมื่อเขาโทรหาเธอเมื่อสองวันก่อน “ อ่า…มันเป็นความผิดของฉันทั้งหมดและฉันขอโทษ หลายวันผ่านไปแล้วทําไมเธอยังโกรธฉันอยู่? ฉันบอกเธอไปแล้วไม่ใช่หรอว่าโทรศัพท์ของฉันถูกยึดตอนที่ฉันตอนที่ถูกจับตัวอยู่? ฉันโทรหาเธอไม่ได้และหลังจากนั้นฉันก็ถูกจับกุมโดยกรมตํารวจของเมืองจางจื๋อ ฉันโทรหาเธอตอนที่ฉันได้รับการปล่อยตัว ฉันสัญญาว่ามันจะไม่เกิดขึ้นอีก” เขารู้ว่าฉูหยวนเป็นห่วงเขามากตอนที่เขาหายตัว
ฉูหยวนดุ “ ถ้านายกล้าทําอย่างงั้นอีก ฉันจะไม่ยกโทษให้นายแน่!”
ดงซูบินหัวเราะออกมา “ โอเค..ตกลง…”
“ คิดว่ามันเป็นเรื่องตลกหรือยังไง?”
“ เอาล่ะ ฉันจะปล่อยให้เธอลงโทษฉันทีหลังละกัน”
“นายนี้มันบ้าจริงๆ ! ตอนนี้นายเอกลายเป็นคนดังแล้ว เมื่อไม่กี่วันนี้มีข่าวรายงานเกี่ยวกับคดีนี้และพ่อแม่ของฉันก็รู้เรื่องนี้แล้ว”
“ ฮ่าฮ่าฮ่าพวกเขาชื่นชมฉันไหม?”
“ หยุดเขาข้างตัวเองได้แล้ว!” ฉูหยวนระเบิดหัวเราะออกมา
“ เอ่อ…. ตอนนี้ฉันกําลังใช้คอมพิวเตอร์อยู่” ตอนนี้เสียงของฉูหยวนดูแปลกๆไป
“โอวตกลง”
“ นายมีอะไรจะพูดอีกไหม? ถ้าไม่ ฉันจะวางสายก่อน พอดียังมีงานอีกมากมายที่จะต้องทํา”
ดงซูบินสามารถบอกได้ว่าน้ำเสียงของฉูหยวนตูแปลก ๆ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก พวกเขาคุยกันสักพักก็วางสาย หลังจากนั้นดงซูบินก็ปิดเครื่องปรับอากาศและออกจากอพาร์ตเมนต์พร้อมกระเป๋าของเขา เขาหยิบกุญแจของฉูหยวนออกมาแล้วไขประตูและประตูของเธออย่างเงียบ ๆ เพราะเขาต้องการทําให้เธอประหลาดใจ
ดงซูบินเขย่งเท้าเข้าไปในอพาร์ตเมนต์และปิดประตูด้านหลังเขา
คลิก. ประตูปิตสงอย่างนุ่มนวล
ดงซูบินก้มตัวและเปลี่ยนเป็นรองเท้าแตะก่อนจะเดินผ่านห้องนั่งเล่นฉูหยวนดูแลอพาร์ตเมนต์ของเธอให้สะอาดมาก ไม่กี่วันที่ผ่านมามีฝนตกหนัก แต่ดงซูบินไม่พบคราบน้ำที่หน้าต่างเลย เขามองไปรอบ ๆ และเขย่งไปที่ห้องของฉูหยวนประตูถูกปิดและดงซูบินนวางหูของเขาไว้เพื่อดูว่า เธอกําลังทําอะไร
แต่สิ่งที่ดงซูบินได้ยินนั้นคือ…!
ชายคนหนึ่งร้องครวญครางอยู่ในห้องและด้านหลังมีเสียง ‘ปี่คิกปี่’ ดงซูบินได้ยินเสียงผู้หญิงร้องครวญครางดงซูบินรู้จักฉูหยวนมาประมาณสี่ปีแล้วและรับรู้ได้ว่ามันคือเสียงครางของเธอ!
ดงซูบินเองต้องการให้ฉูหยวน ประหลาดใจ แต่เขากลับทําให้เธอประหลาดใจ!
เอาล่ะ! ใบหน้าของดงซูบินเปลี่ยนไป เกิดอะไรขึ้น? ฉูหยวนกําลังทําอะไรอยู่! ทําไมมีผู้ชายอยู่ ในห้องของเธอ! เธอ เธอมีชู้หรือเปล่า? เดี๋ยวก่อน เธอยังไม่ได้แต่งงานและนี่ถือไม่ได้ว่าเป็นเรื่องชู้สาว เธออาจจะคบคนอื่นอยู่หรือเปล่า? สีหน้าของดงซูบินดูแปลงทันที เป็นไปได้ไหมว่าหลังจากที่พบพี่สาวเสี่ยว แล้วฉูหยวน เป็นไปไม่ได้ มันเป็นไปไม่ได้!
“ ฉูหยวน!” ดงซูบินเข้าไปในห้อง
ฉูหยวนหันไปรอบ ๆ และตกใจ “ซูบิน?”
“ ฉูหยวนเธอ”
แอร์เป็ดแล้วห้องก็อุ่นฮูหยวน สวมเพียงท่อนและขายาวๆของเธอถูกเปิดเผยใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงเมื่อเธอเห็นดงซูบิน เธอรีบใช้มือปิดสวนส่วนตัวของเธอแล้ววิ่งเข้าไปใต้ผ้าห่มบนเตียง!
“ นาย นายมาที่นี่ทําไม?!”
“ฮะ? ฉันเพิ่งกลับมาและอยากจะเซอร์ไพรส์เธอ”
“นายมัน?! นายทําบ้าอะไรกันเนี่ย! “
ดงซูบินมองไปรอบ ๆ ห้องและคอมพิวเตอร์ของฉูหยวนกําลังเล่นวิดีโอของคู่รักที่กําลังทํา “สิ่งนั้น” เสียงของชายคนนั้นมาจากวิดีโอและดงซูบินรู้สึกโล่งใจ
“ฉูหยวน?”
“…… ” ฉูหยวนที่ซ่อนตัวอยู่ใต้ผ้าห่มไม่ตอบกลับ
ดงซูบินยิ้ม “ เอ่อ..ฉันคิดว่าฉันไม่ควรมาในเวลานี้”
“……..” ฉูหยวนยังคงเงียบ
ดงซูบินเดินเข้าไปผลักกันของฉูหยวน “หยุดซ่อนตัวได้แล้ว ไม่ใช่ว่าฉันไม่เคยเห็นเธอเปลือยมาก่อน มีอะไรให้เป็นบ้าง”
หลังจากหยุดสักครู่ ฉูหยวนกล่าว “ ปิดคอม! เดียวนี้”
ดงซูบินรับทราบและไปปิดคอมพิวเตอร์ “ตกลง.”
สองวินาทีต่อมาฉูหยวน ดึงผ้าห่มลงเล็กน้อยเผยให้เห็นใบหน้าของเธอ เธอจ้องมองไปที่ดงซูบิน และ ดงซูบินกําลังยิ้มให้เธอ เธอตะโกน “ คนบ้า! มานี้สิ!” คงซูบินเดินไปและเธอตบตูดของเขาหลายครั้ง “ ฉันจะตนายให้ตาย! ใครสอนให้นายเข้าโดยไม่เคาะ! นายกล้าหัวเราะเยาะฉันได้ยังไง?! อะ?!”
ดงซูบินหัวเราะ ” ฉันจะรู้ได้อย่างไรว่าเธอ” ยุ่ง””
“ ไหนว่าอย่างไรนะ!” ฉูหยวนบีบแขนของดงซูบิน “ นายมันบ้า! นายทําให้ฉันอายตัวเอง!”
ดงซูบินหัวเราะ “ไม่เป็นไรหรอก”
หลังจากที่ ดงซูบินสองสามครั้ง ฉูหยวนก็คลุมศีรษะด้วยผ้าห่มอีกครั้ง
ดงซูบินรู้ว่าฉูหยวนนั้นขี้อายและพยายามปลอบโยนเธอ “ ก่อนหน้านี้ฉันไม่เห็นอะไรเลยจริงเหรอ…”
“ฉูหยวน: “……”
“ หยุดซ่อนตัวใต้ผ้าห่มแล้วมาคุยกัน นานแล้วที่ฉันไม่ได้กลับมาที่นี่”
ดงซูบินขบริมฝีปากของเขาเมื่อฉูหยวนไม่ยอมออกมาจากผ้าห่ม เขามองไปที่กางเกงในสีเนื้อและขุดชั้นในสีขาวแล้วรู้สึกว่าหัวใจเต้นแรง เขาถอดเสื้อผ้าอย่างรวดเร็วปีนขึ้นไปบนเตียงและใต้ผ้าห่ม
“นายกําลังทําอะไร?” ฉูหยวนตะโกนด้วยความโกรธ
ดงซูบินตอบด้วยท่าทางไร้เดียงสา “ ข้างนอกมันหนาวและฉันอยากให้เธอทําให้ฉันอบอุ่น”
“หยุดนะ! นายอยากโดนฉันหรือยังไงกัน?” ทันใดนั้น ฉูหยวนพยายามสลัดผ้าห่มและตะโกน “ อ้ะ…หยุดแตะต้องตัวฉัน! มือของนายเย็นมาก!”
“ ฉูหยวนร่างกายของเธออบอุ่นมาก”
“ เจ้าบ้า! หยุดล้อเล่นได้แล้ว! ฉันเกลียดนาย!”
ใต้ผ้าห่มดงซูบินถูตัวกับขาของฉูหยวนต้นขาของเธออุ่นและนุ่มมากและรู้สึกดีที่เอามือถูกับพวกเขา เขาปรับตําแหน่งของเขาและฝังใบหน้าของเขาลงในผมของฉูหยวน เขาถามเมื่อสัมผัสเธอจนทั่ว “คิดถึงฉันไหม?”
“คิดสิ เห้ยไม่ใช่ ฉันคิดจะตีนายตั้งหาก !”
“ฮะ? นั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันหมายถึง”
“ ไม่”
“ ไม่? ก่อนหน้านี้เธอทําอะไร”
ฉูหยวนบีบแขนของดงซูบินอีกครั้ง “ นายยังต้องการพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้หรือเปล่า? ฮะ?”
“ หยุด… ฉันจะไม่พูดถึงมันอีก” ดงซูบินหัวเราะและกอดเธอ “ ผิวของเธอเรียบเนียนมาก จะไม่มีใครเชื่อว่าเธออายุเกือบสามสิบและจะคิดว่าเธออายุแค่สิบเจ็ดหรือสิบแปด” ดงซูบินมักจะชมเชย ฉูหยวนทุกครั้งที่พบกันเพราะเขารู้ว่าฉูหยวนชอบที่จะได้ยิน
“ หยุดโกหก” ฉูหยวนสะบัดจมูกของดงซูบิน “ นายกําลังประจบฉันหรอ”
“ ทําไมเธอยังหยิกฉัน? เอ่อ ขอนวดหน่อย สองสามวันนี้มันเหนื่อยมากเลย”
” ตกลง” ฉูหยวนเริ่มนวดศีรษะของดงซูบิน” อย่าลืมสิ่งที่หมอพูด งานของนายรอได้และสุขภาพของนายสําคัญกว่าเข้าใจไหม? หยุดทําเรื่องเสี่ยงๆได้แล้ว! ตอนที่ฉันได้ยินว่านายไปทําการสืบสวนนอกเครื่องแบบ ฉันกังวลมาก นายลืมไปหรือเปล่าว่าหัวใจของนาย เคยหยุดเต้นมาครั้งหนึ่งแล้ว” ฉูหยวนยังคงนวดไหล่และหลังเบา ๆ
ดงซูบินพยักหน้า “ อย่างงั้นฉันจะหาวันพักร้อนสักหน่อย”
นายโกหกฉันหรือเปล่า? ทุกครั้งที่นายพักร้อนมักจะต้องมีเรื่องทุกที่ “
“ ไม่ ฉันจะแสร้งทําเป็นไม่เห็นอะไรเลยแม้ว่าวันนี้ฟ้าจะถล่มลงมา ฮ่า ๆ ๆ …”
ฉูหยวนใบแขนขององบินจากด้านหลังของเขา “ ตอนนี้ฉันกําลังคุยกับนายอย่างจริงจัง หยุดล้อเล่นกับฉันได้แล้ว นายจะได้รับการเลื่อนตําแหน่งเป็นหัวหน้าส่วนหลังจากคลี่คลายคดีนี้ถูกไหม?”
“ฮะ? ใครจะรู้?”
“ ถ้านายได้รับการเลื่อนตําแหน่งแล้ว นายไม่จําเป็นจะต้องทํางานในสํานักความปลอดภัยสาธารณะแล้ว ทําไมนายไม่สามารถทํางานที่แผนกการเงินหรือสํานักงานอุตสาหกรรมและการพาณิชย์ได้? ที่นั่นปลอดภัยกว่า”
ดงซูบินคิดสักพักแล้วตอบกลับ “ตกลง. ฉันจะลองเอาเรื่องนี้ไปคิด”
ฉูหยวนหัวเราะและหยิกแก้มของเขาอย่างสนุกสนาน “เด็กดี”
“ หยุดบีบหน้าฉัน ช่วยนวดขาให้ฉันด้วย ฉันขับรถมาตั้งหลายชั่วโมงตอนนี้ฉันปวดขามากเอย”
– ทําไมนายขอบสั่งฉันให้ทํานั้นทํานี้จัง ” ฉูหยวนบ่น แต่เธอยังคงสดตัวลงและเริ่มนวดขาและเท้าของดงซูบิน “ ฉันเคยอ่านหนังสือเกี่ยวกับการนวดเท้า การนวดเท้าของเราดีต่อสุขภาพของเราและนายควรนวดเท้าบ้างเมื่อนายว่างนะ
“ตกลง”
“ รู้สึกดีไหม”
“ดี. ฉูหยวนเธอดีกับฉันมาก”
“เพิ่งรู้ตัวหรือยังไงกัน? เจ้าบ้า”
“ ฮ่าฮ่าฮ่า ฉันรู้ตัวเมื่อนานมาแล้ว”
“ บลา…บลา…บลา… ใครจะรู้ว่านายพูดความจริง”
หลังจากนวดตัวแล้วดงในรู้สึกตัวเบาขึ้นเยอะ “ ฉันยังไม่ได้กินอาหารเช้า เธอช่วยทําบะหมี่ให้ฉันหน่อยได้ไหม”
ฉูหยวนเองโมโหขึ้นมาทันที “ ทําไมมาขออะไรเยอะแยะ!”
ดงซูบินตอบทันที “ไม่เป็นไร. ฉันไม่หิวแล้ว”
“รออยู่ตรงนี้นะ!”ฉูหยวนลุกจากเตียงและสวมกางเกงกลับก่อนออกจากห้อง
หลังจากนั้นไม่นานคงซูบิน ก็ได้กลิ่นอาหารจากห้องครัว
“ บะหมี่พร้อมแล้ว” ฉูหยวนกลับไปที่ห้องพร้อมกับชาม
ดงซูบินลุกขึ้น ” ขอบคุณมาก”
“ หยุดแสร้งทํามาเป็นขอบคุณเลย” ฉูหยวนวางชามลงบนโต๊ะและส่งตะเกียบคู่หนึ่งให้ดงซูบิน “ นี่กินตอนร้อนๆนะ ฉันเพิ่มไข่เข้าไปด้วย”
ดงซูบินดูหิวโหยมากและเริ่มรับประทานอย่างเอร็ดอร่อย
ฉูหยุนชวนหยิบกระดาษเช็ดปากเช็ดปากของเขา “ข้าลงหน่อย.”
“ อืม…”
“ ดีไหม?”
“แน่นอน ฝีมือการทําอาหารของเธอที่สุด”
ฉูหยวนยิ้ม “ นายแต่พยายามประจบฉัน นี้แค่บะหมี่เอง”
ดงซูบินซดน้ำในชามบะหมี่เสร็จและส่งเสียงดัง
ถูกฉูหยวนกลับไปที่ห้องหลังจากล้างชามและเริ่มเล่นกับผมของดงซูบิน
หลังจากที่ ดงซูบินอิ่มแล้วเขาก็เริ่มมีอารมณ์ทางเพศขึ้นมาอีก เมื่อมองไปที่ร่างกายที่ยั่วยวนของฉูหยวน เขากอดฉูหยวน และอุ้มเธอไปที่เตียง
ฉูหยวนตื่นตระหนก “ นายจะทําอะไรเนี่ย”
“ ไม่ ฉันแค่อยากจะกอดเธอสักพัก ”
“ หยุด… ฉันยังต้องไปที่ บริษัท หลังจากนี้”
“ แค่นอนกับฉันสักพัก ฉันจะไม่ทําอย่างอื่น”
แล้วทําไมมือของนายอยู่ที่ก้นของฉัน! หยุด! หยุดแตะต้องตัวฉัน! ฉันจะโมโหแล้วนะ!”
เนื่องจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับพี่สาวเสี่ยว ทําให้ดงซูบิน ไม่กล้าทําอะไรซนๆ แต่หลังจากผ่านไปสิบนาทีดงซูบินสังเกตว่าฉูหยวนยังเหมือนเดิมและเขาก็เปิดตัวเอง เขาดึงกางเกงของฉูหยวนลงมาที่หัวเข่าใต้ผ้าห่ม
“ นายนี้มัน!” ฉูหยวนตบแขนของดงซูบิน
บิงซูบินถูกกระตุ้นด้วยการกระทําของเธอและเริ่มจูบที่ริมฝีปากของเธอ
ฉูหยวนหน้าแดงและจ้องมองเขา “ ฉันยังต้องไปทํางานและจะให้เวลานายแค่สิบนาที”
“ฮะ? งาน? วันนี้ก็ข้ามไปสิ”
“ นายคิดว่าฉันสามารถข้ามงานนี้ไปได้ไหม? วันนี้ฉันยังมีงานอีกเยอะ”
“อย่างงั้นให้เวลาฉันครึ่งชั่วโมง”
“สิบห้านาที”
“ ยี่สิบห้านาที”
“ สิบแปดนาที”
หลังจากการต่อรองหลายครั้งพวกเขาตัดสินกันเป็นเวลายี่สิบนาที
ดงซูบินไม่เสียเวลาใด ๆ เขาถอดเสื้อผ้าและตะครุบฉูหยวน ขาของฉูหยวน ถูกโอบรอบเอวของเขาและใช้มือขวาปิดปากของเธอเพื่อไม่ให้ตัวเองครางดังเกินไป
สิบนาที
ยี่สิบนาที
สามสิบนาที
ในท้ายที่สุดดงซูบิน ใช้เวลาประมาณหนึ่งชั่วโมงและทั้งคู่ก็หอบขณะนอนบนเตียง
ฉูหยวนรู้สึกเหนื่อยล้าขณะที่เธอเช็ดเหงื่อออกจากหน้าผาก เธอดันตัวเองขึ้นและมองไปที่นาฬิกาก่อนที่จะตบหลังของ ดงซูบิน “ ฉันบอกว่าแค่ยี่สิบนาที! นายนี่มันงี่เง่า!”
ดงซูบินกอดฉูหยวนแน่น “ เธอไม่ได้ขอให้ฉันหยุด”
“ นายนี้มันบ้ามาก! แม้ว่าฉันจะขอให้นายหยุด นายจะหยุดไหมล่ะ!”
