EP 309 เหตุการณ์บานปลาย!
By loop
ดงซูบินออกจากวอร์ดของ หยูเหมยเซียวเพื่อลงไปชั้นล่างเพื่อเยี่ยมนักเรียนต่างชาติเหล่านั้น ซุนจื่อซึ่งอยู่ในอาการโคม่าตื่นขึ้นมาเมื่อเย็นที่ผ่านมา หลังจากการรักษาฉุกเฉินหลายครั้งชีวิตของเขาก็ไม่ตกอยู่ในอันตรายอีกต่อไป ดงซูบินรู้สึกโล่งใจที่ได้ยินเช่นนั้น แม้ว่าจะไม่มีผู้เสียชีวิต แต่โรงเรียนเทควันโดเทียนหม่า ก็ยังไม่ได้ส่งใครไปโรงพยาบาล นักเรียนเกาหลีเหล่านั้นยังไม่ชําระค่ารักษาพยาบาล
ตามทางเดิน ดงซูบินได้ยินเสียงตะโกนและดุ
ดงซูบินมองไปและเห็นว่าความวุ่นวายมาจากวอร์ดนักเรียนต่างชาติ
“ คุณบอกว่าสิ่งนี้ไม่เกี่ยวข้องกับคุณทั้งหมด?! คุณยังมีความเป็นมนุษย์อยู่หรือเปล่าเนี่ย!
“ ซุนจื่อถูกนักเรียนของคุณทําร้ายจนเกือบตายและคุณบอกว่าสิ่งนี้ไม่เกี่ยวข้องกับพวกคุณทั้งหมด?!”
เสียงของชายวัยกลางคนตอบกลับและ ดงซูบินรู้สึกว่าเขาฟังดูคุ้นเคย “ ฉันได้พูดในสิ่งที่ฉันต้องพูด รายงานการสอบสวนของตํารวจระบุว่าทั้งสองฝ่ายต้องรับผิดชอบ ที่นี่! ฉันจะฝากเงินค่าเรียนที่เหลือไว้ที่นี่ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปพวกคุณจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับโรงเรียนเทควันโดเทียนหม่าอีก!”
“ ใครให้สิทธิ์คุณทําสิ่งนี้!” หลี่อันตะโกน
“ แล้วเงินค่ารักษาพยาบาลที่คนของคุณทําร้ายคนของเราล่ะ!?”
ชายวัยกลางคนตอบ “ เหตุการณ์นี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับโรงเรียน คุณทุกคนเป็นคนเริ่มเหตุการณ์นี้และคุณทุกคนควรรับผิดชอบต่อการกระทําของคุณเอง”
“ ไอเวรนิ!” “ คุณปัดความรับผิดชอบแบบนี้ได้ยังไง!”
หนึ่งวินาทีต่อมาประตูเปิดออกและชายวัยกลางคนก็เดินออกไป ดงซูบินหรี่ตาลงเมื่อเห็นใบหน้าของชายคนนั้น เขาเป็นหนึ่งในผู้ชายที่จ้องมองใบหน้าของ หยูเหมยเซียวในเที่ยวบิน ดงซูบิน จําผู้ชายคนนี้ได้ว่าเป็นเข็มขัดสีแดง เขาสามารถเป็นผู้รับผิดชอบโรงเรียนเทียนมะเทควันโดได้หรือไม่? ฮานยังหยูยังเห็น ดงซูบินก่อนที่เขาจะจากไป
การโต้เถียงเป็นภาษาเกาหลีและ ดงซูบินไม่เข้าใจคําใดคําหนึ่ง
หลังจากเข้าไปในวอร์ด ดงซูบินมองไปที่นักเรียนที่โกรธพวกนั้นและถาม “ ผู้ชายคนนั้นคือใคร”
“ พี่ซูบิน!” หลี่อันกัดฟันและพูด “ ผมเพิ่งรู้ว่าคนเกาหลีที่เราเจอบนเครื่องบินมาจากโรงเรียนเทควันโดเทียนหม่า ชายคนนี้มีชื่อว่าฮานชานหยูเขาเป็นผู้สอนที่โรงเรียน ชายอีกคนที่มีใบหน้ากลมชื่อว่าปาร์คอึนจี เขาเป็นหัวหน้าโรงเรียนและนักเรียนของพวกเขาคือคนที่เอาชนะ ดาฮุยและคนอื่น ๆ !”
ดงซูบินถาม “ ผู้ชายคนนั้นพูดอะไร”
เฉินดาฮุย ตอบอย่างโกรธ ๆ “ เขากล่าวว่าเหตุการณ์นี้ไม่เกี่ยวข้องกับโรงเรียนเทควันโดเทียนหม่า พวกเขาพยายามปัดความรับผิดชอบและคืนเงินค่าเล่าเรียนให้เราแล้ว พวกเขาอ้างว่านี้เป็นความรับผิดชอบของเราเองและพวกเขามีสิทธิ์ที่จะบอกเลิกเราจากโรงเรียน นั่นหมายความว่าโรงเรียนจะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใด ๆ กับเราและเราจะไม่ได้รับการชดเชยทางการแพทย์ใด ๆ จากพวกเขา! พวกเขากลัวว่าเหตุการณ์นี้จะส่งผลกระทบต่อธุรกิจของโรงเรียน!”
“ใช่. เราได้ยินมาหมดแล้ว” นักเรียนคนหนึ่งที่มีอาการกระดูกหักตอบ และลงจากเตียง
“ ไอ้พวกนี้เ” ใบหน้าของ ดงซูบินเปลี่ยนไป “ ตํารวจพูดว่าอย่างไร”
หลี่อันระงับความโกรธของเขาและกล่าวว่า “ ตํารวจบอกว่าทั้งสองฝ่ายต้องรับผิดชอบต่อเหตุการณ์นี้และนักเรียนของเทียนหม่า ยืนยันว่าการบาดเจ็บนั้นมาจากการฝึกซ้อมและไม่ได้มีเจตนาฮานชานหยู ผู้ฝึกสอนของโรงเรียนเทควันโดเทียนหม่า บอกว่านี่ไม่ใช่การต่อสู้ เมื่อตำรวจขอภาพจากกล้องวงจรปิดพวกเขาอ้างว่าได้รับความเสียหายและการบันทึกของสัปดาห์ที่ผ่านมาก็หายไป ต้องเป็นอาจารย์และนักเรียนที่ลบออก! พวกเขาอยู่ในกลุ่มผู้ต่อต้านเรา!”
ดงซูบินมองไปที่หลีอัน “ แล้วค่ารักษาพยาบาลล่ะ”
“ เรายังไม่รู้ว่าใครจะเป็นคนจ่ายค่ารักษาพยาบาล!” หลี่อันตอบ
เฉินดาฮุยกล่าว “ ตํารวจบอกว่านักเรียนเกาหลีเหล่านั้นควรจ่ายค่ารักษาพยาบาลของเรา แต่พวกเขาไม่ได้บังคับ ตํารวจได้นําพวกเขากลับมาเพื่อสอบสวนเท่านั้นและปล่อยตัวพวกเขาในวันรุ่งขึ้น เราพยายามติดต่อนักเรียนเกาหลีเหล่านั้น แต่พวกเขาปฏิเสธที่จะรับสายของเราและไม่กลับไปที่โรงเรียนเทควันโดเทียนหม่า เราจะได้ค่าตอบแทนอย่างไร! เห็นได้ชัดว่าตํารวจเข้าข้างชาวเกาหลี! โรงเรียนเทควันโดเทียนหม่าหรือสมาคมเทควันโดต้องพูดอะไรกับตํารวจ!”
นักเรียนที่นั่งรถเข็นถาม “ นั่นหมายความว่าจะไม่มีใครติดตามเรื่องนี้ถูกต้องไหม?”
“ถูกต้อง, เพื่อนของเราถูกทําร้ายจนเกือบตายแต่เราไม่สามารถเอาผิดอะไรเขาได้เลย!” นักเรียนอีกคนพูดเสริมขึ้นมา
เฉินดาฮุยชกกําแพงด้วยความโกรธ “ พวกเขาเป็นคนเริ่มหาเรื่องก่อน! พวกเขาอ้างว่าอาการบาดเจ็บของเรามาจากการฝึกเทควันโดได้อย่างไร?! ตํารวจเชื่อถือในคําพูดของพวกเขาและไม่ได้กักขังพวกเขา! เวรนิ!”
ทุกคนต่างโกรธเกรี้ยว ในเกาหลีนักเรียนต่างชาติเป็นชนกลุ่มน้อยที่อ่อนแอกว่าและต้องเผชิญกับการปฏิบัติที่ไม่เป็นธรรม แต่เหตุการณ์นี้มันมากเกินไป พวกเขาถูกทุบตีและไม่มีใครยืนหยัดเพื่อพวกเขา นี่คือการเลือกปฏิบัติที่ชัดเจน!
ดงซูบินฟังพวกเขาและตอบกลับอย่างเย็นชา “ ทํารายงานตํารวจต่อไป!”
“ถูกต้อง! เราต้องรับผิดชอบพวกเขาและจะไม่ปล่อยให้เรื่องนี้สงบ!” นักเรียนตอบ
“ ฉันจะโทรหาตํารวจเดี๋ยวนี้! เวรเอ๊ย!” เฉินดาฮุยเดินออกจากวอร์ด
ดงซูบินพูดต่อ “ ไม่ว่าตํารวจจะพูดอย่างไรโรงเรียนเทควันโดต้องรับผิดชอบ คุณทั้งหมดเป็นนักเรียนของพวกเขาและได้รับบาดเจ็บที่โรงเรียน ถ้าไม่จ่ายค่ารักษาพยาบาลใครจะจ่าย?! นอกจากนี้นักเรียนเกาหลีเหล่านั้นคิดว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับพวกเขาหลังจากที่พวกเขาไปซ่อนตัวแล้ว?! เนื่องจากหาไม่เจอเราจะไปที่โรงเรียนเทียนหม่าเทควันโด! แจ้งสื่อจีนของเราเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้! ฉันอยากดูว่าพวกเขาจะยังกล้าปัดความรับผิดชอบไหม!”
“ ติดต่อสื่อ?!” หลี่อันตาสว่างขึ้น! “ถูกต้อง!”
นักเรียนเริ่มขยับ หลังจากรายงานของตํารวจและติดต่อสื่อหลี่อันแล้วเฉินดาฮุยได้นํานักเรียนบางคนไปที่โรงเรียนเทควันโดเทียนหม่าเพื่อเรียกร้องค่าชดเชย แต่โรงเรียนเทควันโดเทียนหม่าปฏิเสธที่จะให้ความบันเทิงกับพวกเขา ดังนั้นหล่อนและนักเรียนคนอื่น ๆ จึงไม่ยอมออกไปและตั้งแคมป์นอกโรงเรียน
วันหนึ่ง…
สองวัน…
สามวัน…
หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป
ดงซูบินรู้สึกประหลาดใจที่รู้ว่าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นภายในสัปดาห์ที่ผ่านมา
ในวันที่สามหลังจากเหตุการณ์ดังกล่าวหนังสือพิมพ์ในสามจังหวัดรายงานเกี่ยวกับการปฏิบัติที่ไม่เป็นธรรมของนักเรียนจีนที่โรงเรียนเทควันโดของเกาหลี แน่นอนว่ามันเป็นเพียงบทความสั้น ๆ ในเอกสารเนื่องจากหัวข้อที่ละเอียดอ่อนเช่นนี้จะไม่ถูกรายงานในข่าว หลังจากนั้นมณฑลและเมืองในจังหวัดต่างๆก็เริ่มติดตามบทความนี้และข่าวของเหตุการณ์นี้ก็แพร่กระจายไปทั่วประเทศ
การสนทนาเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้เป็นไปอย่างดุเดือดบนอินเทอร์เน็ต
บทความในหนังสือพิมพ์ได้ควบคุมผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นจากเหตุการณ์นี้ แต่ไม่มีข้อจํากัด บนอินเทอร์เน็ต ภาพของนักเรียนชาวจีนในการร่ายมนตร์และผ้าพันแผลในหอผู้ปวยในโรงพยาบาลสร้างความโกรธแค้นให้กับทุกคน การอภิปรายเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้ในฟอรัมยอดนิยมของจีนมีผู้เข้าชมมากกว่าสองสามล้านครั้งภายในหนึ่งวัน
นักเรียนจีนโพ้นทะเล 9 คนถูกทุบตี!?
นักเรียนคนหนึ่งเกือบเสียชีวิตส่วนที่เหลือต้องทนทุกข์ทรมานจากกระดูกหักหลายจุด!
โรงเรียนเทียนมาเทควันโดงดชดเชยค่ารักษาพยาบาล!?
นักเรียนเกาหลีที่ทุบตีนักเรียนจีนไม่ถูกลงโทษ!?
เหตุการณ์นี้จุดชนวนความเดือดดาลของชาวจีนทุกคน ประกอบกับเหตุการณ์เมื่อ 2 ปีก่อนทุกคนโดยเฉพาะเยาวชนอายุต่ำกว่า 30 ปีระเบิด!
ดุ!
ผู้คนเริ่มด่าว่าชาวเกาหลีในฟอรัมอินเทอร์เน็ต!
“ ฉันไม่ชอบคนเกาหลีมานานแล้ว! พวกชอบสร้างปัญหา! พวกมันจะเงียบได้เมื่อไหร่กัน!”
“ แมร่ง! ฉันจะฆ่าด้วยมือของฉันเอง!”
“ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปถ้าฉันใช้ผลิตภัณฑ์เกาหลีฉันจะตัดมือของฉันทิ้งส่ะ!”
“ พวกมันทํามากเกิดนไป! เทควันโด?! ฉันจะเลิกเรียนเทควันโด! ไปลงนรกส่ะ!” นักเรียนเทควันโดเหล่านั้นสบถออกมา
คนข้างล่างตอบกลับ “ถูกต้อง! เราควรเปลี่ยนจากการฝึกเทควันโดเป็นวูซูแทน!”
ในตอนแรกชาวเน็ตเหล่านี้ค่อนข้างหลากหลายและพวกเขากําลังด่าว่าอะไรก็ตามที่เกี่ยวข้องกับเกาหลีในฟอรัม แต่ในเวลาต่อมามีคนเริ่มระดมชาวเน็ตให้ไปสนใจเรื่องของพวกเขาที่โรงเรียนเทควันโดในโซลและสมาคมเทควันโดของเกาหลีในไม่ช้าก็มีคําสาปแช่งและคําด่ามากมายผุดขึ้นมาและอารมณ์โกรธของชาวเน็ตก็ทวีความรุนแรงขึ้นสู่โลกแห่งความเป็นจริง
ในวันที่ห้าหลังเกิดเหตุหน้าต่างของโรงเรียนเทควันโด 4 แห่งซึ่งเป็นของชาวเกาหลีในประเทศจีนถูกทุบทิ้งกลางดึก
เช้าวันรุ่งขึ้นนักศึกษาจีนจํานวนมากปะทะกับนักศึกษาเกาหลีโพ้นทะเลในมหาวิทยาลัยทั่วประเทศจีนและมีผู้ได้รับบาดเจ็บหลายคน
ต่อมาในวันนั้นมีนักศึกษาบางส่วนจากมหาวิทยาลัยชื่อดังของจีนเริ่มประท้วงการปฏิบัติต่อนักศึกษาชาวจีนโพ้นทะเลในเกาหลีอย่างไม่เป็นธรรม นักเรียนแขวนป้ายในโรงเรียนและบางคนก็แขวนไว้ที่หน้าต่างของหอพัก ความขัดแย้งนี้เพิ่มขึ้นไปอีกระดับ
ในวันที่หกองค์กรแฮกเกอร์เริ่มโจมตีเกาหลี
กลุ่มแฮกเกอร์ทุกกลุ่มถูกระดมและมีเยาวชนที่โกรธแค้นหลายคนเข้าร่วม
“ การโจมตีเริ่มตั้งแต่เวลา 20.00 น.! เข้าสู่ระบบ YY เดี๋ยวนี้!”
“ เอ่อ.ฉันไม่ใช่แฮ็กเกอร์ ฉันสามารถเข้าร่วมได้หรือไม่”
“ฉันไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับการแฮ็ก ทุกคนช่วยให้ซอฟต์แวร์เราช่วยได้ไหม”
“ มันก็ดีถ้าพวกคุณไม่รู้อะไรเลย ฉันจะส่งคําแนะนําในภายหลังและทุกคนก็ต้องทําตามขั้นตอน เรามีผู้คนมากมายและแค่การโจมตีระบบดอต (DDOS) ก็เพียงพอแล้วที่จะทําให้พวกเขาปวดหัว!”
“ ได้เลย!”
“ คนเข้าอินเทอร์เน็ตมีจํานวนมหาศาลมาก!”
เวลา 20.00 น. เว็บไซต์ของโรงเรียนเทควันโดในโซลบางแห่งเว็บไซต์สมาคมเทควันโดเกาหลี และฟอรัมถูกโจมตีอย่างไร้ความปราณี ภายในยี่สิบนาที่เว็บไซต์ทั้งหมดจะล่มหรือถูกแฮก แฮกเกอร์โพสต์ภาพธงชาติจีนและบางเว็บไซต์เล่นเพลงชาติจีน เว็บไซต์บางแห่งมีการใช้คําสบถภาษาจีนและภาษาเกาหลี
เพื่อนของเฟิงหยูบางคนเคยเข้าร่วมในการโจมตีครั้งนี้
ตัวอย่างเช่นลูกชายของจียง, เสี่ยวฮวงและลูกพี่ลูกน้องคนเล็กของเสี่ยวหลาน, เสี่ยวหาว
เสี่ยวฮาว นั้นเล่นคอมพิวเตอร์ไม่เก่งมากนักแต่เขาเองเป็นพวกนักสร้างปัญหาอยู่ เขาดาวน์โหลดซอฟต์แวร์แอ็คหลายตัวและส่งไปยังเว็บไซต์ที่มีที่อยู่ IP ของเกาหลีกับเพื่อนร่วมชั้นของเขา ทักษะการแฮ็คของเสี่ยวฮัวดีขึ้น เขาสามารถแฮกเข้าสู่เว็บไซต์ของโรงเรียนเทควันโดผ่านช่องโหว่ในเซิร์ฟเวอร์ของพวกเขาและเปลี่ยนหน้าแรกเป็นรูปธงชาติจีน นอกจากนี้เขายังฝังเพลงที่เรียกว่าบนเว็บไซต์
สงครามแฮกเกอร์ระหว่างจีนและเกาหลีเริ่มต้นขึ้น ไม่มีใครทราบจํานวนที่แน่นอนของจีนที่เข้าร่วมสงครามครั้งนี้ ค่าประมาณเป็นภาษาจีนไม่กี่แสน
ในที่สุดเงินวอนของจีนและเว็บไซต์ของเกาหลีหลายแห่งก็ถูกลบไป
ในขณะที่เว็บไซต์ของเกาหลีได้รับการซ่อมแซมพวกเขาก็ได้รับการโจมตีอย่างไม่หยุดยั้งอีกครั้ง
การต่อสู้ทวีความรุนแรงขึ้น
ชาวจีนเรียกร้องให้ชาวเกาหลีชดเชยค่ารักษาพยาบาลและคําขอโทษจากโรงเรียนเทียนมะเทควันโดและสมาคมเทควันโดเกาหลี ถ้าไม่เช่นนั้นกิจกรรมการแฮ็กจะไม่หยุดลง
ชาวเกาหลี: “ โทษตัวเองสิ ว่าประเทศของแกมันอ่อนแอมาก! หุบปากไปเลย!”
ชาวเกาหลี: “ เราแค่อยากเอาชนะพวกแกให้ได้! ขอโทษ?! ฝันไปเถอะ!!”
ชาวเกาหลีมีความแน่วแน่ที่จะไม่ขอโทษและชดใช้ค่ารักษาพยาบาล พวกเขารู้สึกถูกต้องแล้วที่เอาชนะนักเรียนจีนเหล่านั้น!
ฝ่ายจีนโกรธและมีคนเข้าร่วมสงครามออนไลน์กับชาวเกาหลีมากขึ้น พวกเขาทั้งหมดต้องการแก้แค้นให้กับนักเรียนจีนโพ้นทะเล!
สงครามนี้กําลังบานปลายไปอีกขั้น
ดงซูบินซึ่งยังอยู่ในโซลได้รับโทรศัพท์
มันคือเบอร์ของเสี่ยวหยาง “ ซูบินนายยังอยู่ที่โซลหรือเปล่า”
“ใช่. เพื่อนของผมยังอยู่ระหว่างการรักษา” เสี่ยวหยางได้ช่วย ดงซูบินขอหนังสือเดินทางของเขาเนื่องจากไม่ใช่เรื่องง่ายที่อดีตเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของรัฐจะได้รับการอนุมัติเสี่ยวหยางเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่รู้ว่า ดงซูบินอยู่ในโซล
เสี่ยวหยางถาม “เพื่อนของนายเป็นอย่างไรบ้าง? การผ่าตัดสําเร็จหรือปาว”
ดงซูบินหัวเราะ “ ขอบคุณสําหรับความห่วงใยครับ การดําเนินการประสบความสําเร็จเป็นอย่างดี”
หลังจากสนทนากันสักพัก ดงซูบินก็ถาม “ หัวหน้าหยางครับ ผมได้ยินเหตุการณ์ที่กรุงโซลเกิดขึ้นในประเทศจีน จริงหรือเปล่า?”
“ ฮ่าฮ่า….นายเพิ่งเคยได้ยินเรื่องนี้เหรอ?” เสี่ยวหยางหัวเราะ “ ลูกชายของฉันมาอยู่กับฉันเมื่อวันจันทร์และฉันได้ยินเขาพูดคุยกับชาวเกาหลีที่หน้าทีวี ฉันสงสัยว่าเขาไปเรียนรู้คําสบถมาจากไหนและฉันก็โกรธมากจนตีเขาไปหนึ่งที”
ดงซูบินหยุดชั่ววินาทีและพูด “ มันร้ายแรงขนาดนั้นเลยเหรอ”
เสี่ยวหยางตอบ “ ที่ฉันโทรหานายคือการเตือนนายว่าตอนนี้โซลค่อนข้างอันตราย นายต้องระวังตัวด้วย”
“ เฮ้อ…มันไม่ใช่ธุระอะไรของผมเลย”
“ มันไม่ใช่อีกต่อไปแล้วว่าจะเป็นธุระของนายหรือไม่ ฉันได้รับข่าวว่านักเรียนและอาจารย์ของโรงเรียนเทควันโดของเกาหลีบางคนตั้งเป้าไปที่ชาวจีน นักเรียนและนักท่องเที่ยวในต่างแดนของเราบางคนถูกพวกเขาทําร้าย คุณต้องระวังพวกเขา”
ดวงตาของ ดงซูบินเบิกกว้าง “ พวกเขาทําอย่างนั้นจริงๆเหรอ”
“ใช่. ชาวเกาหลีเหล่านี้เป็นพวกหัวรุนแรง”
หลังจากวางสาย ดงซูบินโทรหาหลีอันและตรวจสอบสิ่งที่เสี่ยวหยานบอกเขา ไม่เพียงแต่นักเรียนและนักท่องเที่ยวชาวจีนเท่านั้นที่ถูกทุบตี ร้านอาหารจีน 2 แห่งถูกทุบและมีนักศึกษาและคนงานชาวจีนจํานวนนับไม่ถ้วนถูกดุด่าและดูถูก ทั้งหมดนี้ทําโดยผู้คนจากโรงเรียนโซลเทควันโด พวกเขาระบายความโกรธที่มีต่อชาวจีนทั้งหมด!
ไอ้!
ดงซูบินโกรธ!
ไม่เพียง แต่คุณทุกคนเท่านั้นที่ไม่ขอโทษหลังจากที่ทําร้ายนักเรียนของเรา แต่ตอนนี้คุณทุกคนยังตั้งเป้าไปที่คนจีนทั้งหมดด้วย! พวกคุณบ้าไปแล้วเหรอ?!
ข้อมูลนี้ถูกส่งกลับไปยังประเทศจีนและกลายเป็นจุดเปลี่ยนของสงครามออนไลน์ ฝายจีนได้ยินว่าชาวจีนถูกทุบตีในเกาหลีและตํารวจเกาหลีไม่ได้ทําอะไรเพื่อหยุดยั้งมัน ต่างก็โกรธเกรี้ยว แฮกเกอร์บางรายใช้รูปแบบการโจมตีที่รุนแรงมากขึ้นและการโจมตีของพวกเขาก็แพร่กระจายไปยังโรงเรียนเทควันโดของเกาหลีทั้งหมด แต่หลายคนเริ่มเรียกร้องให้แฮกเกอร์หยุด ทั้งนี้เพื่อป้องกันไม่ให้จีนเกาหลีพ่ายแพ้
ไม่กี่ชั่วโมงต่อมาฝายจีนหยุดโจมตีเว็บไซต์ของโรงเรียนเทควันโดเกาหลี
ทุกคนยังคงบ้าคลั่ง
แต่ถึงแม้ฝ่ายจีนจะหยุดโจมตี แต่ชาวเกาหลีก็ไม่หยุด นักเรียนเทควันโดเกาหลีบางคนยังคงยัง มีปัญหากับชาวจีน พวกเขาไปที่ร้านอาหารจีนเพื่อก่อความวุ่นวายและทําลายร้าน บางคนถึงกับ กินแล้วชักดาบโดยไม่ต้องจ่ายเงิน
การโจมตีทั่วไปบางส่วนอยู่ในรูปแบบของการดูถูก เหยียดชนชาติ!
เมื่อนักเรียนของโรงเรียนเทควันโดได้ยินเสียงคนพูดภาษาจีนตามท้องถนนพวกเขาจะพบปัญหาและดูถูกพวกเขา บางคนถึงกับเริ่มพูดภาษาจีน นักร้องเกาหลีที่เคยฝึกเทควันโดในโซลถึงกับดูถูกชาวจีนต่อหน้าสาธารณชนในระหว่างคอนเสิร์ตของเขา!
ภายในไม่กี่วันมีคดีทําร้ายร่างกายหลายสิบคดีในโซล
แต่นี่เป็นเพียงกรณีที่ถูกรายงานเท่านั้น ชาวจีนจํานวนมากไม่สามารถพูดภาษาเกาหลีได้และไม่ได้ทํารายงานใด ๆ
ผู้บาดเจ็บส่วนใหญ่เป็นชาวจีน แต่มีนักท่องเที่ยวชาวญี่ปุ่นจํานวนหนึ่งถูกทําร้ายเนื่องจากเข้าใจผิดว่าเป็นชาวจีน
ตํารวจเกาหลีก้าวเข้ามาควบคุมสถานการณ์และจับกุมนักเรียนเทควันโดหลายคน
แต่สมาคมเทควันโดแห่งโซลมีเส้นสายที่ทรงพลัง เพียงแค่โทรศัพท์ไม่กี่ครั้งนักเรียนเกาหลีเหล่านั้นก็ได้รับการปล่อยตัว สื่อเกาหลีไม่ได้รายงานเกี่ยวกับเหตุการณ์เหล่านี้และตํารวจไม่มีการติดตาม ไม่มีอะไรที่เหยื่อสามารถทําได้เหมือนอยู่ในประเทศอื่น
ในโซล อาจารย์สอนเทควันโดปล่อยให้นักเรียนรังแกจีนและความหยิ่งผยองของนักเรียนเกาหลีนั้นเริ่มมีมากจนเกินพอดีแล้ว!
ในเวลานี้ความโกรธของผู้คนเริ่มสะสมจนถึงจุดเดือดในประเทศจีน
