ตอนที่ 2389 ไม่ได้เกิดขึ้นครั้งแรก
แม่ลูกคู่นี้ไม่ได้มีความเข้าใจกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับลูกชายหรือพี่ชายของพวกเธอนัก หญิงสาวอาจจะรู้มากกว่าหน่อยเพราะเธอกับพี่ชายทำงานอยู่เมืองหลวงกันทั้งคู่
แต่เพราะโรงงานที่ทำงานอยู่ห่างกันค่อนข้างไกลเลยไม่ค่อยรู้อะไรมากเท่าไร รู้เพียงว่าคนรักครั้งนี้เป็นแฟนใหม่ของพี่ชายเธอที่เพิ่งคบกันไม่ถึงครึ่งเดือน
“ฉันไม่เคยเจอแฟนใหม่ของพี่ชายฉันเลย และไม่รู้ว่าชื่ออะไรด้วย” หญิงสาวร้องไห้กล่าว
“เดี๋ยวพี่ชายเธอฟื้นก็ถามเรื่องของผู้หญิงคนนั้นดูสิ” เหมยเหมยเตือน
สัญชาตญาณบอกเธอว่าคนรักคนใหม่นี้มีข้อน่าสงสัยบางอย่าง
ชาติที่แล้วเคยได้ยินตามข่าวรายงานว่าองค์กรขายอวัยวะมักใช้วิธีให้หญิงสาวหน้าตาละสวยหลอกล่อผู้ชายร่างกายแข็งแรงแล้วใช้ยาสลบให้พวกเขาหมดสติ…
“พวกคุณแจ้งตำรวจหรือยัง?” เหมยเหมยถามอีก
หญิงสาวหยักหน้ารับ “ตำรวจเป็นคนโทรแจ้งฉันเอง ไม่งั้นฉันคงไม่รู้ว่าเกิดเรื่องกับพี่ชายฉัน…”
ชายหนุ่มผู้น่าสงสารถูกพนักงานทำความสะอาดพบนอนตัวเปลือยช่วงบนอยู่บนท้องถนนในเวลาเช้ามืดตีห้า หากช้ากว่านี้อีกนิดชีวิตเล็ก ๆนั่นคงไม่รอด
“เหมยเหมย ฉีฉีเก๋อฟื้นแล้ว!”
เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนออกมาตามตัว เหมยเหมยหยิบเอากระดาษโน้ตจากกระเป๋ามาเขียนเบอร์โทรศัพท์ตัวเอง “นี่คือช่องทางติดต่อฉัน ฉันรู้จักคนที่สถานีตำรวจ คดีของพี่ชายเธอฉันช่วยได้”
สองแม่ลูกกล่าวขอบคุณไม่หยุด “ขอบคุณ ขอบคุณคุณมากจริง ๆ!”
“ไม่ต้องเกรงใจ มีเรื่องอะไรก็มาหาฉันได้เลย”
เหมยเหมยไม่ได้ใจดีเรี่ยราดอยู่แล้ว นับตั้งแต่คลอดเล่อเล่อความคิดหลายอย่างของเธอก็ได้เปลี่ยนแปลงไปมาก
ไม่ง่ายเลยกว่าเธอจะได้เกิดใหม่อีกครั้ง เธอมักรู้สึกว่าต้องทำอะไรเพื่อสังคมนี้บ้าง ต่อให้ไม่ใช่แม่พระผู้ใจดีแต่ก็ให้ความช่วยเหลือผู้อื่นเท่าที่ตัวเองจะทำได้
อีกอย่างองค์กรลักขโมยอวัยวะนี้ก็น่าโมโหจริง ๆ สมควรถูกกำจัดทิ้งให้สิ้นซากโดยเร็วที่สุด ไม่อย่างนั้นไม่รู้ว่าจะมีคนตกเป็นเหยื่ออีกมากน้อยแค่ไหน!
“เธอรู้จักสองแม่ลูกนั่นเหรอ?” เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนสงสัยเหลือเกิน
“ไม่รู้จัก เรื่องราวที่พวกเขาเจอน่าสงสารมากเลยคุยกันไม่กี่ประโยค”
เหมยเหมยเล่าเหตุการณ์ที่ชายหนุ่มถูกขโมยไตคร่าว ๆให้ฟัง ใครจะรู้ว่าเหริ่นเชี่ยนเชี่ยนไม่ได้ตกใจสักนิด
“เรื่องแบบนี้ไม่ได้เกิดขึ้นเป็นครั้งแรกแล้ว เดือนที่แล้วฉันก็ได้ยินมาว่ามีชายวัยกลางคนคนหนึ่งถูกขโมยไตไป เกือบตายแล้วเชียว”
“เดือนที่แล้วก็เคยเกิดคดีแบบนี้ด้วยเหรอ? ทำไมฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยล่ะ”
เหมยเหมยขมวดคิ้วแน่น ใจหล่นตุบถึงตาตุ่ม
เห็นได้ชัดว่าในเมืองหลวงไม่ได้เกิดแค่เพียงสองคดีนี้เท่านั้น บางทีอาจจะมากกว่านี้ด้วยซ้ำ
เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนกล่าว “ไม่ใช่คดีฆาตกรรมหั่นศพอะไรสักหน่อย ไม่ถึงขั้นตายนี่นา”
ข่าวที่ไม่น่าสนใจแบบนี้ใครเล่าจะมีอารมณ์ไปเล่าต่อ!
เหมยเหมยจำเรื่องนี้เอาไว้เตรียมกลับไปถามเหยียนหมิงซุ่น ดูว่าเขาเคยได้ยินมาก่อนหรือไม่
คดีนี้สาหัสกว่าคดีฆาตกรรมหั่นศพมากโข หากไม่รีบยับยั้งจะเกิดผลร้ายอย่างที่คาดคิดไม่ถึงเชียวล่ะ
ป้าฟางมาถึงพร้อมซุปไก่หอมกรุ่นเรียกน้ำลายสอ ฉีฉีเก๋อฟื้นแล้ว สีหน้าซีดเซียวดูท่าทางอ่อนแรงอย่างมาก
“ลูกเป็นอย่างไรบ้าง…”
เพิ่งฟื้นก็ถามถึงอาการของลูกทันทีพร้อมสายตาที่กวาดมองไปรอบ ๆ พอเห็นเด็กทารกที่นอนอยู่ในเปลก็เผยรอยยิ้มอย่างปลื้มใจ
“เด็กสบายดี ตอนนี้เธอต่างหากที่อาการแย่ รีบทานซุปไก่ซะ”
เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนตักซุปไก่มาหนึ่งช้อน แม้ปากจะว่าแต่มือก็ป้อนซุปเธอไม่หยุด
“ฉันไม่เป็นไร…”
เสียงฉีฉีเก๋อหายไปภายใต้สายตาดุดันของเหริ่นเชี่ยนเชี่ยน ไม่กล้าปริเสียงอีกได้แต่ทานซุปไปแต่โดยดี
แม้ร่างกายจะอ่อนแอมากแต่ฉีฉีเก๋อกลับเจริญอาหารไม่น้อย น้ำซุปถูกทานหมดไปกว่าครึ่งชามจึงรู้สึกมีเรี่ยวแรงขึ้นมาบ้าง
เพียงแต่ตอนนี้ยังไม่มีน้ำนม ป้าฟางเอานมผงมาด้วยจึงชงนมให้เด็กน้อยดื่ม
เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนอยู่ดูแลฉีฉีเก๋อที่โรงพยาบาล เหมยเหมยโทรหาลุงปาเกินเพราะเกิดเรื่องใหญ่ขนาดนี้ก็ต้องโทรแจ้งพวกเขาบ้าง
ลุงปาเกินบอกว่าจะรีบเดินทางมาภายในวันนี้จึงทำให้เหมยเหมยวางใจลงบ้าง อย่างน้อยฉีฉีเก๋อก็มีพ่อแม่กับพี่ชายที่รักเธอ รวมถึงเพื่อน ๆอย่างพวกเธอด้วย
เธอจะไม่โดดเดี่ยวแน่นอน!
“พี่ชายฉันฟื้นแล้ว…” หญิงสาวคนก่อนหน้าวิ่งมาหาเหมยเหมย
“พี่ชายฉันบอกว่าแฟนชื่อหลิงหลิง…”
………………….
ตอนที่ 2390 มีจุดน่าสงสัย
หญิงสาวฉลาดไม่น้อยเพราะเธอดูออกว่าเหมยเหมยไม่ใช่คนธรรมดา ฉะนั้นพอมีความคืบหน้าอะไรก็วิ่งมาแจ้งเหมยเหมยทันที หวังว่าเหมยเหมยจะช่วยจับตัวคนร้ายที่ขโมยไตพี่ชายเธอไปได้
“แค่ชื่อหลิงหลิงเหรอ? เธอทำงานอะไร? แซ่อะไร…” เหมยเหมยถาม
ทั้งเมืองหลวงมีหญิงสาวที่ชื่อหลิงหลิงมากมายจนนับแทบไม่หวาดไม่ไหว
“ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้บอกแซ่ให้พี่ชายฉันรู้” หญิงสาวก็เริ่มจับผิดสังเกตบางอย่างได้พลางกัดปากแน่นอย่างกระวนกระวายใจ
“ตอนนี้ฉันไปพบพี่ชายเธอได้ไหม? ฉันอยากถามอะไรเขาหน่อย”
“ได้สิ ๆ”
หญิงสาวพยักหน้ารัว ๆแล้วพาเหมยเหมยไปที่ห้องพักผู้ป่วยพี่ชายเธอ
พี่ชายของหญิงสาวนอนอยู่ในสภาพอ่อนแรงหน้าซีดเซียว พร้อมทั้งมีหญิงวัยกลางคนเช็ดน้ำตาอยู่ข้างเตียงไม่หยุดหย่อน
“พี่ พี่สาวคนนี้มีเรื่องจะถามพี่หน่อย” หญิงสาวชี้ไปที่เหมยเหมยแล้วเอ่ยขึ้น
หนุ่มวัยรุ่นพยักหน้ารับอย่างอ่อนแรง ดูจากหน้าตาเขาแล้วเขาดูเป็นคนซื่อ ๆ คิดว่าเป็นคนขี้อายมากเหมือนกัน
“พอจะรู้แซ่แฟนของคุณบ้างไหม?” เหมยเหมยถามออกไปตรง ๆ
“ไม่รู้ เรารู้จักกันไม่ถึงครึ่งเดือน เธอเป็นนักศึกษา ทั้งสวยทั้งทำงานเก่ง ไม่คิดว่าเธอจะนัดผมไปดูหนัง…”
ชายหนุ่มเล่าอย่างมีความสุข ดวงตาเป็นประกายวิบวับและดูสดใสขึ้นมาก
พอจะดูออกว่าเขาชอบหญิงสาวที่ชื่อหลิงหลิงคนนี้มากทีเดียว
เหมยเหมยถามคำถามอีกเล็กน้อย เพียงแต่ชายหนุ่มเองก็ไม่รู้เรื่องหลิงหลิงมากนัก แถมฟังดูแล้วตั้งแต่เริ่มรู้จักกันจนถึงไปดูหนังด้วยกันล้วนแต่มีหลิงหลิงคอยเป็นคนคุมเกม
หลิงหลิงคนนี้ต้องมีอะไรแน่!
“คุณมีช่องทางติดต่อหลิงหลิงไหม?”
“ไม่มี หลิงหลิงเป็นคนติดต่อผมมาเอง นี่ หลิงหลิงมาเยี่ยมผมหรือยัง?”
………
เหมยเหมยถอนหายใจแล้วไม่ได้ถามอะไรต่อ ชายหนุ่มคนนี้โง่เหลือเกิน เห็นได้ชัดว่าหลิงหลิงมีจุดประสงค์แสร้งเข้ามาตีสนิทเขาแต่เขากลับยังหลงใหลไม่เปลี่ยน
พอเห็นว่าทางนี้ไม่มีความคืบหน้าอะไรเหมยเหมยก็กลับไปที่ห้องพักผู้ป่วยฉีฉีเก๋อ บอกลาเธอไม่กี่ประโยคแล้วก็กลับบ้านไปพร้อมกับป้าฟาง
พอเดินถึงห้องโถงโรงพยาบาลพลันป้าฟางก็พูดขึ้นว่า “นั่นหมิงต๋าไม่ใช่เหรอ? ทำไมเขาถึงมาอยู่ที่โรงพยาบาลได้ล่ะ?”
เหมยเหมยมองไปตามมือแล้วก็เห็นว่าเป็นเหยียนหมิงต๋าจริง ๆ เขากำลังสวมชุดไปรเวทสวมหมวกเบสบอลเดินฝ่าฝูงชนไปยังทางบันได
ชั้นบนเป็นส่วนของผู้ป่วยใน เหยียนหมิงต๋าไปส่วนของผู้ป่วยในทำไมกัน?
“ป้าจะลองตามไปดู คุณหนูรออยู่ตรงนี้นะ” ป้าฟางพูดทิ้งท้ายแล้วก็หายวับตามหลังเหยียนหมิงต๋าไป
ยังไม่ถึงสิบห้านาทีป้าฟางก็กลับมา
“หมิงต๋าไปที่ห้องพักผู้ป่วยพ่อหนุ่มคนเมื่อกี้ ป้าไม่กล้าตามไปใกล้มาก ไม่รู้ว่าพวกเขาคุยอะไรกันบ้าง”
เหมยเหมยขมวดคิ้วพลางครุ่นคิด ทำไมเหยียนหมิงต๋าถึงไปที่ห้องพักผู้ป่วยนั่นล่ะ หรือว่าเขารู้จักกับชายหนุ่มคนนั้นเหรอ?
ช่วงนี้พฤติกรรมของเหยียนหมิงต๋าแปลกประหลาดขึ้นเรื่อย ๆจนจับทางไม่ถูก
กลับไปต้องบอกเหยียนหมิงซุ่นให้คอยคุมเหยียนหมิงต๋าสักหน่อยแล้ว เจ้าโง่นี่โตแต่ตัวแต่สมองคิดตื้นเกินไป อย่าถูกคนหลอกไปทำเรื่องชั่ว ๆอะไรอีกล่ะ!
พอนึกถึงเรื่องที่เหยียนหมิงต๋าคบกับโม่เฉี่ยวหลิง เหมยเหมยก็รู้สึกพะอืดพะอมเหมือนแมลงวันเข้าปาก
“ไม่ต้องสนใจเขาแล้ว เรากลับบ้านกันเถอะ…”
เหมยเหมยเดินไปข้างหน้าไม่กี่ก้าวก็หยุดชะงักในฉับพลัน เมื่อกี้เธอเหมือนจะค้นพบอะไรบางอย่าง
โม่เฉี่ยวหลิง กับ หลิงหลิง
จุดนี้มีส่วนเกี่ยวข้องกันไหมนะ?
โม่เฉี่ยวหลิงเป็นนักศึกษาที่ทั้งสาวทั้งสวยและชื่อมีคำว่าหลิงเหมือนกัน แถมยังมีส่วนคล้ายคลึงกับหลิงหลิงที่ชายคนนั้นพูดถึงอีกต่างหาก
ประเด็นสำคัญคือจู่ ๆโม่เฉี่ยวหลิงก็มีเงินมากมายขึ้นมา เพชรพลอยเสื้อผ้ากระเป๋าแบรนด์เนม เงินพวกนี้ได้มาจากไหนกัน?
คงไม่มีทางตกลงมาจากฟ้าอยู่แล้วมั้ง!
“ฉันจะกลับไปอีกรอบ…” เหมยเหมยรีบเดินวกย้อนกลับไปทางเดิม
……………………
