ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น – บทที่ 2413 ส่งไปตะวันออกกลางแล้ว + ตอนที่ 2414 แค่ส่วนเดียว

ตอนที่ 2413 ส่งไปตะวันออกกลางแล้ว

เหยียนหมิงซุ่นอมยิ้มเล็กน้อย “ได้ เดี๋ยวฉันจะให้คนพาแกไปในป่า”

หากไม่มีเสวี่ยเสวี่ยนำทาง คนของเขาคงหาฝูงลิงและพวกงูที่วิเศษเหล่านั้นไม่เจอหรอก

ภูเขาฝูหนิวอยู่ไกลพอสมควร ช่วงหัวค่ำเหยียนหมิงซุ่นถึงเพิ่งกลับมา เขาให้ยาวิเศษแก่เจ้างูขาวและเจ้าลิงสีทองตัวละหกเม็ดซึ่งมีอานุภาพแกร่งกว่าเนื้อตากแห้งอยู่มากโข

เจ้างูขาวและเจ้าลิงสีทองพึงพอใจต่อของขวัญของเหยียนหมิงซุ่นอย่างมาก

ด้วยเหตุนี้ท่าทีที่เสวี่ยเสวี่ยมีต่อเหยียนหมิงซุ่นจึงอ่อนโยนขึ้นมากและไม่เย็นชาเหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไป

ต่อหน้าพวกเขานายผู้ชายให้หน้าเธอไม่น้อย และแน่นอนว่าเธอย่อมต้องให้หน้านายผู้ชายด้วยเช่นกัน

ช่วงระหว่างนั้นเล่อเล่อตื่นมาครั้งหนึ่ง พอทานนมจนอิ่มท้องก็ผล็อยหลับไปอีกรอบ เหมยเหมยไม่วางใจเท่าไรจึงเรียกหมอมาให้ตรวจเช็คร่างกาย และเมื่อมั่นใจว่าไม่มีอะไรจริง ๆถึงได้วางใจ

“โม่เฉี่ยวหลิงถูกส่งตัวเข้าคุกไปแล้วใช่ไหม?” พอเจอตัวลูกสาวเธอก็มีกะจิตกะใจคิดจัดการคนชั่วแล้ว

พอนึกถึงคนเลวอย่างโม่เฉี่ยวหลิงไฟโทสะก็ปะทุขึ้นมา เธอรู้จากสีอันน่ามาแล้วว่าพวกมันลักพาตัวเด็กกรุ๊ปเลือดโอบอมเบย์ไปทำอะไร

ไอ้สัตว์เดรัจฉานสารเลว!

มีความคิดชั่ว ๆคิดจะเลี้ยงไว้เป็นทาสขายเลือดที่ไร้ศีลธรรมเชียวหรือ!

ถือว่าลูกแกเป็นเหมือนสมบัติล้ำค่า ส่วนลูกคนอื่นเป็นเพียงเศษหญ้าอย่างนั้นเหรอ?

แม้ว่าองค์กรหัตถ์พระเจ้าจะดูน่าสะอิดสะเอียนแต่เหมยเหมยกลับคิดว่าสิ่งที่น่าขยะแขยงที่สุดคือกลุ่มการเงินยุโรป เพราะพวกเขาถือว่าหากไม่มีการซื้อขายก็เท่ากับไม่มีการเข่นฆ่า กลุ่มการเงินนี้ถือเป็นต้นเหตุพฤติกรรมอันเลวร้ายที่สุด

แววตาของเหยียนหมิงซุ่นหม่นลง “ตอนนี้ถูกกักขังชั่วคราวในสถานกักกันเพราะต้องรอคำตัดสินจากศาลถึงจะรู้บทลงโทษของโม่เฉี่ยวหลิง แต่ไม่ต้องกังวลหรอก ความผิดที่หล่อนทำเพียงพอที่จะทำให้รับโทษหนักอย่างแน่นอน”

“อย่าให้มันตายสบายเกินไปนักล่ะ ฉันอยากให้มันถูกทรมานอย่างสาสม ขอชีวิตก็ไม่ได้ ขอความตายก็ไม่ได้เหมือนกัน!” เหมยเหมยกัดฟันพูด แววตาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง

คิดจะเอาเลือดของลูกสาวเธอไปขาย เธอต้องเอาคืนเป็นร้อยเท่าแน่!

“ได้ หล่อนไม่มีจุดจบที่ดีนักหรอก เธอไม่ต้องคิดเรื่องพวกนี้แล้วล่ะ นอนพักผ่อนเถอะ” เหยียนหมิงซุ่นมองเหมยเหมยที่เบ้าตาลึกโบ๋และสีหน้าซีดเซียวของเธออย่างปวดใจ เมื่อเทียบกับเล่อเล่อแล้ว เหมยเหมยยังดูเหมือนคนที่โดนลักพาตัวไปเสียมากกว่า

“ฉันนอนไม่หลับ สมองตื่นตัว มีหลายเรื่องคิดวนเวียนในหัวเต็มไปหมด”

เหมยเหมยนวดขมับ ร่างกายของเธออ่อนแรงเต็มทีแต่สมองกลับคิดฟุ้งซ่านราวกับมีม้าวิ่งอยู่ในหัว สงบลงไม่ได้เลย

ช่วงหลายวันนี้เกิดเรื่องราวขึ้นมากมาย นอกจากเรื่องเล่อเล่อแล้ว ยังมี…

“จริงสิ ตอนนี้สีอันน่าอยู่ที่ไหนเหรอ ฉันยังมีเรื่องอยากจะถามเธอ!” ในที่สุดเหมยเหมยก็นึกเรื่องที่เธอลืมขึ้นได้

ชู้รักของสีอันน่าเป็นเจ้าของลึกลับแห่งลานไควฟง ทั้งยังเป็นผู้รับผิดชอบหัตถ์พระเจ้าในเมืองหลวง ฉะนั้นต้องมีอำนาจอยู่ในมือไม่น้อยแน่ ๆ การที่เธอเกาะต้นไม้ต้นใหญ่นี้ได้แสดงว่าต้องแก้แค้นถังม่านลี่อดีตคู่แค้นของเธอแน่นอน

มิน่าเธอถึงเคยได้ยินเหริ่นเชี่ยนเชี่ยนพูดถึงเรื่องนี้มาก่อน เหมือนว่าถังม่านลี่จะหายตัวไปอย่างลึกลับช่วงประมาณก่อนเธอใกล้คลอดซึ่งก็คือช่วง 2-3 เดือนที่ผ่านมา ถังม่านลี่หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยราวกับระเหยกลายเป็นไอลอยไปในอากาศ

ตอนนั้นทั้งเธอและเหริ่นเชี่ยนเชี่ยนนึกว่าถังม่านลี่วางมือจากวงการแล้ว หรือไม่ก็เจอผู้ชายที่ดีจนได้ดิบได้ดีไปแล้ว

แต่ดูจากตอนนี้เกรงว่าจะเป็นเรื่องร้ายมากกว่าเรื่องดีแฮะ!

เหยียนหมิงซุ่นให้ลูกน้องพาตัวสีอันน่ามา ผู้หญิงคนนี้รู้เรื่องอะไรอีกมาก ฉะนั้นการที่เขาเก็บเธอไว้ยังถือว่ามีประโยชน์

“เธอทำอะไรถังม่านลี่?” เหมยเหมยถามออกไปตรง ๆ

สีอันน่าตกตะลึง เธอไม่คิดว่าอยู่ดี ๆเหมยเหมยจะถามถึงถังม่านลี่ เธอไม่กล้าปิดบังอะไรจึงพูดออกไปตามตรงว่า “น่าจะอยู่ที่ตะวันออกกลาง แต่รายละเอียดเป็นอย่างไรฉันไม่รู้”

ตอนนั้นเธอพบชู้รักคนปัจจุบันโดยบังเอิญ แต่หลังจากทราบถึงอิทธิพลของชู้รัก สีอันน่าก็คิดที่จะแก้แค้นถังม่านลี่ หลังจากพูดไปไม่กี่ประโยค พอผ่านไปไม่กี่วันถังม่านลี่ก็หายตัวไป ชู้รักบอกเธอว่าขายไปทางตะวันออกกลางแล้ว และจะไม่กลับมาที่ฮวาเซี่ยอีก

……………………………………….

ตอนที่ 2414 แค่ส่วนเดียว

ความจริงตอนนี้สีอันน่านึกเสียใจภายหลังแล้ว ความเละเทะในตะวันออกกลางเธอเคยได้ยินมาก่อน เล่าลือกันว่าผู้ชายที่นั่นวิปริตสุด ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งชอบทารุณสาวเอเชียโดยไม่มองว่าเป็นมนุษย์คนหนึ่งเลยด้วยซ้ำ

ถังม่านลี่ถูกขายไปในขุมนรกแบบนั้น เธอคงทรมานเหมือนตายทั้งเป็น

พอถึงตอนนี้ ความจริงเธอก็ไม่ได้เกลียดถังม่านลี่ขนาดนั้นแล้ว

แม้ว่าความบริสุทธิ์ของเธอจะถูกทำลายด้วยน้ำมือของถังม่านลี่แต่นั่นก็เป็นเพราะเธอไปหาเรื่องก่อน ถังม่านลี่จึงไปหาผู้ชายวิปริตมาทำลายความบริสุทธิ์ในคืนแรกของเธอ แต่หากเมื่อเทียบกับสิ่งที่ชู้รักของเธอทำยังนับว่าเมตตาอยู่มาก

“จ้าวเหมย เธอช่วยถังม่านลี่ได้ไหม? ฉันไม่อยากให้เขาตาย…”

จู่ ๆสีอันน่าก็ขอร้องขึ้นมา

เหมยเหมยมองเธอด้วยสายตาแดกดัน “เธอเป็นคนที่ทำร้ายเขาเอง แต่ตอนนี้จะมาขอให้ฉันช่วยเขา เธอจิตใจดีมากสินะ!”

“ฉันเสียใจในสิ่งที่ทำลงไปแล้ว ฉันไม่คิดว่าเรื่องจะเลยเถิดไปไกลขนาดนี้ ฉันแค่อยากจะเอาคืนในสิ่งที่ถังม่านลี่ทำกับฉันไว้ก็เท่านั้นเอง แต่ตอนนี้มันอยู่นอกเหนือการควบคุมของฉันแล้ว…”

สีอันน่าแก้ต่างให้ตัวเองเสียงเบา เธอไม่รู้จริง ๆว่าชู้รักของเธอจะทำเช่นนี้กับถังม่านลี่

ถ้ารู้ก่อนเธอคงไม่พูดเรื่องแก้แค้นอะไรนั่นอย่างแน่นอน

“ฉันจะบอกพวกเธอให้ สวีหล่างเป็นพ่อค้ามนุษย์ เขาลักพาตัวเด็กผู้หญิงไปขายที่ตะวันออกกลางหลายรายแล้ว แต่เท่าที่ฉันรู้ตอนนี้มีประมาณร้อยกว่าคน ที่นั่นไม่ใช่ที่ที่คนจะอยู่ได้แต่เป็นเหมือนนรกบนดินมากกว่า…”

แววตาของสีอันน่าเผยความหวาดกลัวออกมา ร่างกายสั่นเทา

“สวีหล่างคือใคร?” เหยียนหมิงซุ่นถามขึ้น

“เขาก็คือเจ้าของลานไควฟง ชู้รักของฉัน” สีอันน่าตัวสั่น

ครั้งหนึ่งเธอบังเอิญเห็นสวีหล่างดูวิดีโออยู่ ตอนนั้นเธอคิดว่าเป็นหนังแอคชั่นที่ส่งมาจากประเทศญี่ปุ่น แต่พอเห็นฉากหลังเธอก็หวาดกลัวจนไม่กล้าออกไปไหนถึงสามวัน

เทปวิดีโอนี้ถูกถ่ายทำขึ้นโดยคนจริง ๆ การเข่นฆ่าทารุณที่เกิดขึ้นในนั้น…ล้วนเป็นเรื่องจริงทั้งหมด

ผู้หญิงที่ถูกทารุณพวกนั้นก็คือเด็กผู้หญิงที่น่าสงสารที่ถูกลักพาตัวแล้วส่งไปขายต่อ

ซึ่งเกินกว่าครึ่งเป็นเด็กผู้หญิงชาวฮวาเซี่ย

ถึงแม้ว่าสีอันน่าไม่ใช่คนดีอะไรแต่เธอก็รู้สึกโกรธเมื่อเห็นชาวต่างชาติที่น่าสะอิดสะเอียนพวกนั้นทรมานเพื่อนร่วมชาติของเธอแบบนี้

“เธอไม่ต้องเสแสร้งแล้ว ถ้าเธอเป็นคนดีจริงเธอจะช่วยสวีหล่างทำเรื่องเลวร้ายมากมายขนาดนี้ทำไม?” เหมยเหมยเอ่ยประชดประชัน

“ฉันถูกบังคับ ถ้าฉันไม่ทำสวีหล่างก็จะขายฉันไปที่ตะวันออกกลางเหมือนกัน…ฉันกลัว!” สีอันน่าเสียงสั่น เธอรู้สึกหวาดกลัวจริง ๆ เธอไม่อยากเป็นเหมือนเด็กผู้หญิงในวิดีโอนั่น

เธอกลัวตาย!

และยิ่งกว่านั้นเธอกลัวสวีหล่างที่เหมือนซาตานนี่ด้วย!

สีอันน่าเล่าเรื่องเทปวิดีโออย่างติด ๆขัด ๆ นี่เป็นเหมือนฝันร้ายของเธอ ช่วงเวลาที่ผ่านมาเธอพยายามที่จะลืมมัน แต่กลับลืมไม่ได้ ทุกคืนจะต้องฝันร้ายจนตื่นขึ้นมา

“ฉันเคยดูแค่ครั้งเดียว คนพวกนั้นบังคับให้เด็กผู้หญิงมีอะไรกับวัวกับม้า หรือแม้กระทั่งกับสิงโตหรือเสือ… และจะมีคนมากมายยืนชมอยู่ด้านล่างเวทีเหมือนสังเวียนในอดีต เด็กผู้หญิงพวกนั้นสู้เหล่าสัตว์ร้ายพวกนั้นไม่ได้อยู่แล้ว…เลยถูกทรมานจนอ่อนแรง น้อยคนนักที่จะรอดออกมาได้…”

สีอันน่ายิ่งเล่าก็ยิ่งหวาดกลัว ร่างกายสั่นเทา และนับตั้งแต่นั้นมาเธอก็คิดจะตีตัวออกห่างจากสวีหล่าง แต่เมื่อได้เข้าไปพัวพันกับซาตานแล้วก็ยากที่จะสลัดทิ้งได้!

“สารเลว…ทำไมโลกนี้ถึงมีคนสารเลวแบบนี้ได้นะ!”

เหมยเหมยไม่เคยได้ยินเรื่องแบบนี้มาก่อน จะมีเรื่องน่าสะพรึงกลัวขนาดนี้อยู่จริงหรือ?

แต่จากท่าทางของสีอันน่า ดูไม่เหมือนคนที่กำลังพูดโกหกเลยแฮะ

“นี่แค่ส่วนหนึ่งนะ ตอนนั้นสวีหล่างดื่มหนักเขาหลุดปากบอกฉันมาตั้งหลายเรื่อง เขาจะรับผิดชอบแค่ส่วนของฮวาเซี่ย แถมได้ยินมาว่าที่สำนักงานใหญ่ของเขามีสาขาในหลายประเทศ อวัยวะเป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้น แต่ส่วนที่สำคัญเลยคือการค้ามนุษย์”

สีอันน่าก็ไม่อยากจะเชื่อว่าในโลกใบนี้ยังมีมุมมืดที่แสงพระอาทิตย์ยังส่องไม่ถึงเยอะถึงเพียงนี้ ฆ่าคนเพื่อความสนุกแล้วยังไม่ผิดกฎหมายอีกต่างหาก เสมือนเรื่องในจินตนาการแต่กลับมีอยู่จริง

…………………………