ตอนที่ 2733 ฝันว่าท้อง
หลายวันมานี้เหมยเหมยไม่ได้ถามไถ่ถึงเรื่องเฝิงอวี้อีกเพราะนาน ๆทีเหยียนหมิงซุ่นจะมีวันหยุดจึงพาเธอกับลูกสาวไปเที่ยวพักร้อนบนเขา ฉิวฉิวกับเสวี่ยเอ๋อร์รวมถึงเจ้าม้าสีขาวที่เพิ่งได้มาใหม่ก็ถูกพามาด้วย
พอมาถึงบนเขาเล่อเล่อก็เหมือนม้าป่าที่ถูกปลดปล่อยเป็นอิสระ เธอเล่นคนเดียวอย่างมีความสุข ออกไปตอนเช้ายันหัวค่ำถึงยอมกลับมาโดยไม่ต้องมีผู้ใหญ่คอยเฝ้าด้วยซ้ำ เหยียนหมิงซุ่นไม่เป็นห่วงสักนิด บนเขามีแต่สัตว์ดุร้ายที่น่ารักกว่าคนมากโข
อีกอย่างเล่อเล่อออกไปเล่นข้างนอกก็เข้าทางเหยียนหมิงซุ่นพอดี เขาจะได้ใช้เวลาส่วนตัวกับภรรยาโดยไม่ต้องมีก้างขวางคอมาขัดจังหวะ
เหมยเหมยถูกสูบพลังไปจนไม่เหลือแม้แต่เรี่ยวแรงจะลุกมาด่า เห็นเศษซากถุงยางอนามัยในถุงขยะก็อยากอุทานคำหยาบออกมาเหลือเกิน…
ทำไปก็เสียเปล่า เธอไม่รู้สึกดีใจเลยสักนิด!
แล้วจะทำบ้าอยู่ทำไมอีก!
“ไม่เอาแล้ว…ฉันจะเอาลูกคนที่สอง ถ้าพี่ไม่ตกลงฉันก็จะเข้าฌาน!”
เหมยเหมยปัดมือใครบางคนที่เนียนเข้ามาใกล้อีกครั้งแล้วขืนตัวไม่ให้แตะต้อง เมื่อคืนเธอฝันอีกแล้ว ในฝันมีเด็กน้อยร่างขาวตัวอวบอ้วนสองคนร้องงอแงไม่มีหยุด เธอกำลังจะอ้าขาดูว่าเพศอะไรแต่ก็ถูกใครบางคนที่ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยมาสะกิดเรียกเสียก่อน จากนั้นก็เริ่มทำการออกกำลังกายยามเช้าอีกระลอกที่ทำเอาเธอโมโหแทบตาย
อีกแค่นิดเดียวเท่านั้นเธอก็จะเห็นชัดแล้วว่าผู้ชายหรือว่าผู้หญิง!
“ฉันฝันเห็นเด็กน้อยสองคนด้วย อีกแค่นิดเดียวก็จะเห็นชัดแล้วแต่โดนพี่มาปลุกซะก่อน พี่มันน่ารำคาญจริง ๆ….น่ารำคาญชะมัดเลย!”
เหมยเหมยยิ่งคิดก็ยิ่งโมโห ช่วงนี้เห็นนันนันเจ้าหนูน้อยน่ารักอยู่ทุกวันเลยกระตุ้นความเป็นแม่ของเธออีกครั้ง เธออยากมีลูกตัวน้อยร่างขาวอวบอ้วนอีกคนจัง ถ้าเป็นลูกชายจะดีที่สุดหรือจะลูกสาวอีกสักคนก็ไม่แย่ แต่ถ้าได้แฝดชายหญิงก็ยิ่งดีเลย!
ครั้นนึกถึงความฝันที่ถูกขัดจังหวะเหมยเหมยก็ดวงตาเป็นประกาย ในฝันมีเด็กสองคน เขาบอกต่อกันมาว่ามีความเชื่อเรื่องฝันถึงลูกไม่ใช่หรือ?
ฝันนี้ของเธอคือฝันทำนายลูกหรือเปล่า?
“ฉันอาจจะมีลูกแฝดก็ได้…ถ้าได้ชายหนึ่งหญิงหนึ่งก็ดีเลย…” เหมยเหมยจมดิ่งอยู่ในห้วงความฝันอันงดงาม เพ้อฝันด้วยความหลงใหล
เหยียนหมิงซุ่นมุมปากกระตุกอย่างระอา ฟ้าเพิ่งสร่างแต่ยังไม่ตื่นจากฝันอีก!
น้ำเชื้อของเขาถูกเก็บเรียบทุกหยด แล้วจะมีลูกแฝดมาจากไหน?
“ได้ เรามาทำลูกกันตอนนี้เลย ขอแค่เธอท้องได้จะแฝดสามคนก็ไม่ใช่ปัญหา!”
เหยียนหมิงซุ่นว่าแล้วก็จะทำตามที่เธอพูดแล้วรวดหยิบถุงยางอนามัยมาอีกหนึ่งซอง เหมยเหมยโมโหจนตับแทบระเบิดนึกอยากกัดใครบางคนให้ตายๆ ไปเสีย “แล้วพี่จะใส่อันนี้อีกทำไม? ห้ามใส่…ฉันจะมีลูก…เหยียนหมิงซุ่นเจ้าบ้า…ไอ้คนนิสัยไม่ดี…”
“ไม่ได้ห้ามเธอมีลูกสักหน่อย…ขอแค่เธอท้องได้เราก็เก็บไว้ แบบนี้ก็ได้แล้วสินะ!” เหยียนหมิงซุ่นคิดว่าเขาค่อนข้างคุยง่ายเลย
“พี่ใส่ถุงยางแล้วฉันจะท้องได้ไง ฉันผลิตลูกเองไม่ได้สักหน่อย!” เหมยเหมยอยากกัดเจ้าบ้านี่ให้ตายเหลือเกิน สิ่งที่พูดมามันเกินความเป็นมนุษย์ไปแล้วจริงๆ
“ก็ไม่แน่หรอกนะ ถุงยางก็ใช่ว่าจะป้องกันได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ มีผลวิจัยออกมาว่ามีโอกาสพลาดท้องได้ถึงหนึ่งในพันครั้ง ฉะนั้นเราต้องทำบ่อย ๆก็มีโอกาสสำเร็จแล้ว!”
“พูดบ้าอะไร…อื้ออื้อ…”
เหมยเหมยมองใครบางคนที่ขึ้นคร่อมตัวเองไว้ด้วยสายตาโกรธแค้น โอกาสเป็นไปได้หนึ่งในพันซึ่งต่อให้เธอเหนื่อยตายก็ไม่มีทางท้องหรอก เจ้าบ้านี่จงใจไม่อยากให้เธอมีลูกแล้วยังทำเป็นพูดจาดีอีก น่าโมโหชะมัดเลย!
พอเช้าตรู่เล่อเล่อก็แต่งตัวเองแล้วขี่หลังเสวี่ยฮวาโดยมีคุณชายฉิวอยู่บนศีรษะ ส่วนเสวี่ยเอ๋อร์ตามไปติด ๆเพื่อออกไปหาอาหารเองเพียงลำพัง
“ฉิวฉิว…คุณพ่อคุณแม่ขี้เกียจจัง วัน ๆให้ฉันไปหาอาหารอยู่คนเดียว!” เล่อเล่อพร่ำบ่นยาวเหยียด เธอไม่เพียงแต่ต้องรับผิดชอบอาหารการกินของตัวเอง แต่ยังต้องหาอาหารกลับไปให้คนขี้เกียจสองคนนั้นอีกต่างหาก
“พวกเขากำลังจะมีเจ้าตัวเล็กให้เธอต่างหากล่ะ อย่าโวยวายสิ!” ฉิวฉิวเผยรอยยิ้มอย่างมีเลศนัย
เขาได้เจาะถุงยางอนามัยที่มีรูหลายสิบอัน น่าจะสำเร็จแหละ!
…………………………….
ตอนที่ 2734 น้องชายน้องสาวที่เล่นไม่พัง
อยู่บนเขาเหนื่อยมาหลายวันจนเหมยเหมยเดาว่าเธอคงผอมลงไปอีกหลายกิโล ในเมื่อถูกจอมหื่นนั่นพาออกกำลังกายทุกวัน ถ้าไม่ผอมสิแปลก!
ประเด็นคือหลังเสียเหงื่อไปก็ไม่ได้ผลอะไรตอบแทน นี่ต่างหากคือเรื่องที่เธอขุ่นเคืองใจที่สุด มองเหยียนหมิงซุ่นอย่างไรก็รู้สึกขัดหูขัดตาไปหมดจึงตัดสินใจมองข้ามเขาไปเสีย
“ที่รัก…เล่อเล่อเอาน้ำแร่จากบนเขามา ฉันต้มแล้วชงชาให้เธอดีไหม?” เหยียนหมิงซุ่นประคองกาน้ำจากภูเขาที่เพิ่งต้มเดือดหมาด ๆมาประจบประแจง เหมยเหมยหันหน้าหนีคร้านจะสนใจเขา
เหยียนหมิงซุ่นหัวเราะน้อย ๆแล้วเริ่มชงชาอย่างอารมณ์ดี ใบชาวันนี้เป็นชาหลงจิ่งที่เก็บก่อนฝนตกซึ่งเพิ่งได้มาใหม่ปีนี้ ทั้งหอมทั้งละมุนลิ้น น้ำก็เป็นน้ำจากภูเขาชั้นดีใสสะอาดยิ่งกว่าน้ำจากลำธารที่เคยใช้มาเสียอีก
น้ำใสจากบนภูเขาที่เพิ่งต้มเดือดเทใส่กาน้ำชาที่มีใบชาไป๋เฟิงบิดพลิ้วเริงระบำบนผิวน้ำราวกับกลีบดอกที่บานสะพรั่งซ้ำแล้วซ้ำเล่า ขับให้น้ำใสในทีแรกเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นสีเขียวอ่อน ๆ เมื่อรินใส่แก้วชาหยกขาวก็งดงามดั่งภาพวาดสีพู่กัน กลิ่นชาเข้มข้นหอมกรุ่น
เหมยเหมยที่หันหน้าหนีอดสูดจมูกดมไม่ได้ ชาหลงจิ่งที่เก็บก่อนฝนตกหอมจัง แล้วน้ำนี่ก็ดีมากด้วย น้ำดี ๆคู่กับชาดี ๆต้องอร่อยอย่างแน่นอน แต่เมื่อกี้เธอเพิ่งตอบปัดไปว่าไม่ดื่ม…
จะตบหน้าตัวเองไม่ได้ ไม่ดื่มเด็ดขาด!
“คุณแม่…น้ำอร่อยไหมคะ?”
เล่อเล่อกลิ้งเข้ามาหาเหมือนลูกบอลกลม ๆ น้ำพวกนี้เธอเป็นคนหามาเองจากป่าลึกที่มีฝูงลิงคอยคุมอยู่ เธอเอาของอร่อย ๆติดสินบนจ่าฝูงถึงตักน้ำมาได้หนึ่งหม้อ ฉิวฉิวบอกว่าขอเพียงมีน้ำดี ๆเหล่านี้คุณแม่ก็จะมีน้องชายมาเป็นเพื่อนเล่นกับเธอแล้ว!
เธออยากมีน้องชายมาเล่นเป็นเพื่อนแถมยังเป็นประเภทที่เล่นไม่พังด้วย เป่ารื่อน่านุ่มนิ่มเกินไปจนเธอไม่กล้าใช้แรง!
เหมยเหมยรีบฉีกยิ้มให้ทันทีแล้วหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาซับรอยเปรอะเปื้อนบนใบหน้าของเล่อเล่อ “แม่ยังไม่ได้ดื่มเลย ร้อนไปหน่อย รอเย็นอีกสักนิดค่อยดื่ม น้ำที่ลูกสาวแม่เอามาต้องอร่อยอยู่แล้ว”
เล่อเล่อยื่นพุงกลม ๆออกมา “หวานมากเลยละ หนูดื่มไปตั้งเยอะ”
เธอกับเสวี่ยเอ๋อร์แล้วก็เสวี่ยฮวากรอกน้ำลงท้องไปตั้งมากจนกรอกไม่ไหวแล้วจริง ๆ น้ำนี้เหมือนมีพลังบางอย่าง มิน่าเจ้าลิงพวกนั้นถึงคุมเข้มขนาดนั้น แม้แต่หมาป่ายังไม่กล้าไปแหยมด้วยเลย
เหมยเหมยได้ยินก็เริ่มลนพลางตำหนิว่า “ลูกดื่มน้ำโดยไม่ต้มได้อย่างไร? น้ำพวกนี้สกปรกจะตาย มีพยาธิกับเชื้อโรคตั้งเยอะ ถ้าเกิดป่วยขึ้นมาจะทำอย่างไร…”
เธอถลึงตาใส่เหยียนหมิงซุ่นอย่างดุดันทีหนึ่ง ทุกอย่างเป็นเพราะเจ้าหมอนี่คนเดียวที่ปล่อยให้เล่อเล่อวิ่งพ่านออกไปข้างนอกเพียงลำพังทุกวัน ถ้าเกิดลูกสาวท้องร่วงเธอไม่ปล่อยเจ้าหมอนี่ไว้แน่!
“วางใจเถอะ…น้ำพวกนี้เป็นแหล่งต้นน้ำสะอาดยิ่งกว่าน้ำต้มเดือดซะอีก ไม่เป็นอะไรหรอก” เหยียนหมิงซุ่นอธิบาย
“แล้วพี่จะต้มเดือดทำไม? ไม่ดื่มไปทั้งแบบนั้นเลยล่ะ?” เหมยเหมยเถียงกลับไปอย่างไม่ต้องคิด
เหยียนหมิงซุ่นแบมืออย่างเอือมระอา เวลาผู้หญิงไร้เหตุผลขึ้นมานี่รับมือยากยิ่งกว่าระเบิดปรมาณูเสียอีก เขาพูดอย่างเอาอกเอาใจ “ก็เพราะจะชงชาให้เธอนี่ไง ไม่ต้มเดือดแล้วจะชงชาอย่างไรล่ะ?”
เหมยเหมยแค่นเสียงเบาและรู้ตัวดีว่าเผลอทำตัวงี่เง่าไปบ้าง แต่เห็นเหยียนหมิงซุ่นก็โมโหถึงอดเถียงไม่ได้
เล่อเล่อกลอกตามองไปที่กาน้ำชาบนโต๊ะ ในมือมียาอยู่หลายเม็ดที่ฉิวฉิวเป็นคนให้เธอมาแล้วบอกว่าแค่ให้คุณแม่ทานมันเธอก็จะมีน้องชายกับน้องสาวที่เล่นไม่มีวันพังอีกสองคนแล้ว!
“คุณแม่…ดื่มน้ำ…” เล่อเล่อร้องขึ้นมา
เหมยเหมยคิดจะให้เหยียนหมิงซุ่นรินน้ำเปล่าให้ดื่มแต่เล่อเล่อคว้าแก้วน้ำชาบนโต๊ะมาดื่มเสียเองชนิดที่เหมยเหมยไม่ทันห้ามเสียด้วยซ้ำ ดีที่เล่อเล่อดื่มไปแค่อึกเดียวก็ไม่ดื่มมันอีก พวงแก้มยู่เข้าหากันแล้วคายใบชาออกมาหลายใบ
ไม่อร่อยเลยสักนิด ทั้งที่น้ำรสชาติหวานแต่ทำไมคุณแม่ต้องใส่ใบชาด้วย?
ผู้ใหญ่นี่เข้าใจยากจริง ๆ เล่อเล่อเช็ดมุมปากทีหนึ่ง สบโอกาสตอนที่เหยียนหมิงซุ่นจดจ่ออยู่ที่ตัวคุณแม่เอายาใส่ในแก้วน้ำ พอเม็ดยาเจอน้ำก็ละลายทันทีโดยไม่มีสีและไม่มีกลิ่น ดูไม่ออกเลยว่าในน้ำชามีสารปนเปื้อนอะไรบ้าง
………………
