ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น – บทที่ 2795 ถูกล้อมไว้หมดแล้ว + ตอนที่ 2796 งัดไม้โหดออกมา

บทที่ 2795 ถูกล้อมไว้หมดแล้ว + ตอนที่ 2796 งัดไม้โหดออกมา

ตอนที่ 2795 ถูกล้อมไว้หมดแล้ว

อู่เชาลอบเหลือบมองเซียวเซ่อที่สายตาเย็นชาแวบหนึ่ง ในใจพลอยเต้นตูมตามไปด้วย ทำไมยัยทอมนี่ฟังตั้งนานแต่ไม่แสดงท่าทีอะไรเลย เล่นละครอยู่ฝ่ายเดียวมันไม่สนุกนะ!

“การแก้ปัญหาที่ต้นเหตุก็ไม่ยากเลย ขอแค่ความมือจากเซียวเซ่อเท่านั้น”

“นายบอกมาก่อนสิว่าทำอย่างไร เซ่อเซ่อต้องให้ความร่วมมืออย่างแน่นอน” เหมยเหมยเชื่อมั่นในตัวเพื่อนมาก เซียวเซ่อเป็นคนชอบช่วยเหลือคนอื่นแต่แค่ดูเย็นชาเท่านั้น ไม่มีทางนิ่งดูดายโดยไม่ช่วยอะไรอยู่แล้ว

เซียวเซ่อกอดอกแล้วเอ่ยอย่างเท่ ๆว่า “งั้นก็ต้องดูว่าให้ความร่วมมือแบบไหน”

เหมยเหมยโง่จนมองเจตนาร้ายของเจ้าอ้วยนี่ไม่ออก เธอไม่ได้เลอะเลือนสักหน่อย ถ้าเป็นความร่วมมือที่ไม่ได้หนักหนาสาหัสอะไร ถ้ามองในแง่มิตรภาพที่รู้จักกันมาหลายปีให้ความร่วมมือสักหน่อยก็ไม่เป็นไรหรอก

แต่ถ้ารุกล้ำขีดจำกัดของเธอ งั้นก็อย่าหาว่าเธอไม่เห็นแก่เขาแล้วกัน!

สยงมู่มู่เป็นกังวล เขาหัวใจเต้นตึกตัก สรุปแล้วความคิดของเจ้าอ้วนใช้ได้ผลไหมนะ?

อู่เชาหัวเราะเสียงแห้ง “ง่ายมาก…คิก ๆ…ตอนนี้แฟนคลับโกรธเรื่องที่สยงมู่มู่เป็นไบเซ็คชวลที่สุด ฉะนั้นเราต้องทำให้แฟนคลับเข้าใจว่าเซียวเซ่อเป็นผู้หญิงไม่ใช่ผู้ชาย เราต้องจัดการเรื่องนี้ให้สงบลงก่อน”

เซียวเซ่อครุ่นคิด คำร้องขอนี้ก็ไม่ได้ถือว่ายุ่งยากอะไร “ได้ ฉันจะให้อัลเบิร์ตแถลงข่าวไปแล้วแสดงสถานะของฉัน”

อู่เชากล่าวพร้อมยิ้มตาหยี “จะแถลงข่าวก็ได้อยู่แล้ว แต่ฉันมีวิธีที่ดีกว่านั้น ไม่งั้นเซียวเซ่อเธอก็ไปร่วมรายการของฉันกับสยงมู่มู่และเหมยเหมยด้วยสิ จากนั้นก็อธิบายเรื่องนี้ในรายการเลย แบบนี้ทั้งดีต่อเธอ ดีต่อสยงมู่มู่และดีต่อทุกคนด้วย!”

เซียวเซ่อปฏิเสธเสียงกร้าว “ไม่ว่าง ฉันต้องบินกลับอังกฤษตอนสิบโมง ตอนนี้ต้องออกไปแล้ว”

เธอจะเอาเวลาที่ไหนไปร่วมรายการ อีกอย่างคุณย่าไม่ชอบให้เธอโผล่หน้าบนจอทีวีเป็นที่สุด เธอไม่อยากหาเรื่องให้คุณย่าต้องโกรธหรอกนะ

สยงมู่มู่ตกใจยกใหญ่ “เธอจองตั๋วแล้วเหรอ? ทำไมเธอไม่บอกฉันสักคำ?”

“ไม่จำเป็นหรอก ส่วนเรื่องแถลงข่าวจะทำหลังจากกลับถึงอังกฤษ”

เซียวเซ่อแบกกระเป๋าขึ้นหลังแล้วก้าวเท้ามุ่งไปทางประตู สยงมู่มู่ไล่ตามไปตามสัญชาตญาณแล้วบ่นเสียงน้อยใจว่า “ทำไมจะไม่จำเป็นล่ะ…ฉันกลับมาเพราะอะไรถ้าไม่ใช่เพราะเป็นห่วงเธอเหรอ พอตอนนี้เกิดเรื่องใหญ่ขึ้นเธอกลับลุกขึ้นปัดฝุ่นหนีไปแล้วทิ้งหายนะใหญ่โตแบบนี้ไว้ให้ฉันเก็บกวาด…ทำไมเธอเห็นแก่ตัวขนาดนี้…เธอยังมีความเป็นคนอยู่บ้างไหม…”

เซียวเซ่อชะงักฝีเท้าแล้วความรู้สึกผิดก็ประเดประดังเข้ามา

แต่เธอก็สะกดมันไว้ได้อย่างรวดเร็ว เธอจะหวั่นไหวไม่ได้…จะหวั่นไหวไม่ได้เด็ดขาด คุณย่าเคยบอกว่าจะมีแฟนกี่คนก็ได้แต่ห้ามหวั่นไหวกับผู้ชายเด็ดขาด

ถ้าไม่หวั่นไหวก็จะไม่ต้องเจ็บปวด แล้วยังใช้ชีวิตอย่างสง่างามไปชั่วชีวิตได้

เธอไม่อยากมีแฟนและไม่อยากหวั่นไหวกับผู้ชาย ใช้ชีวิตอยู่คนเดียวก็มีความสุขดีแล้ว ฉะนั้น…เธอต้องตัดไฟเสียตั้งแต่ต้นลม!

เซียวเซ่อยกเท้าขึ้นด้วยท่าทีเด็ดเดี่ยวหันไปเอ่ยเสียงเย็นชาว่า “ฉันจะบอกให้อัลเบิร์ตแถลงข่าวแน่นอน ที่เหลือนายก็จัดการเอง ถ้าจัดการไม่ได้ก็กลับไปเลี้ยงไก่ที่บ้านเถอะ!”

แม้แต่เรื่องเล็กน้อยแค่นี้ยังจัดการไม่ได้ แล้วจะยังอยู่ในวงการบันเทิงทำไมอีก!

อู่เชาตะคอกใส่ “เซียวเซ่อเธออย่าคิดว่าวงการบันเทิงมันง่ายดายนักนะ น้ำในวงการนี้ลึกจะตายแถมน่ากลัวยิ่งกว่ากิจการร้านค้าของพวกเธออีก…”

“ไปหลอกเด็กสามขวบเถอะ…”

เซียวเซ่อไม่เชื่อเลยสักนิด คนพวกนี้งัดอะไรออกมาแสดงกัน เธอไม่ใช่เหมยเหมยนะที่จะหลอกง่ายดายขนาดนั้น!

“เซียวเซ่ออย่าไปเลย…”

เหมยเหมยยังอยากรั้งไว้อยู่แต่เซียวเซ่อกลับดึงประตูเปิดออก ในใจของสยงมู่มู่เย็นวาบ สีหน้าเจ็บปวด แต่ทว่า——

หน้าประตูกลับมีฝูงชนมหาศาลอยู่ แสงแฟลชกะพริบวิบวับ ปากทางเข้าตึกเบียดเสียดไปด้วยกลุ่มปาปารัสซี่ซึ่งอย่างน้อยหลายสิบคน

“ออกมาแล้ว…เห็นสยงมู่มู่แล้ว…” มีคนตะโกนดังขึ้น เสียงกดชัตเตอร์ดังไม่หยุด

เซียวเซ่อชะงักไปสามสิบวินาทีก่อนจะปิดประตู

เธอเก็บคำพูดเมื่อครู่กลับไป สายน้ำในวงการบันเทิงลึกมากจริง ๆ…เจ้าบ้าพวกนี้แม่นเสียงยิ่งกว่าจมูกหมาอีก!

………………………………….

ตอนที่ 2796 งัดไม้โหดออกมา

“ด้านล่างก็มี…ออกไปไม่ได้แล้ว!” อู่เชาตะโกนบอกตรงระเบียง แววตาทอประกายความตื่นเต้นและดีใจ

พลันเขาก็รู้สึกว่าไม่ได้เกลียดพวกปาปารัสซี่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว ทั้งยังเจ๋งมากด้วย!

สยงมู่มู่วิ่งเยาะไปก็มองเห็นเหล่าปาปารัสซี่ที่รวมตัวเป็นกลุ่มก้อนด้านล่าง เขาก็อดเหยียดยิ้มที่มุมปากไม่ได้ คิดอะไรก็ได้อย่างนั้น เย้!

“เพื่อนเอ๋ย พอจะช่วยได้แล้วสินะ ถ้าครั้งนี้นายยังคว้าโอกาสไว้ไม่ได้ วันหลังออกไปไหนก็อย่าบอกว่าเป็นเพื่อนฉันล่ะ ฉันขายขี้หน้า!” อู่เชากดเสียงต่ำพร้อมเอ่ยแผนเด็ดออกไป

“วางใจเถอะ ครั้งนี้ฉันจะทุ่มสุดตัว ต้องรวบหัวรวบหางให้ได้” สยงมู่มู่กำหมัดทั้งสองข้างแน่นพร้อมเอ่ยคำปณิธานออกมา

“ทำแบบนั้นก็ไม่มีประโยชน์หรอก ม้าพยศอย่างยัยทอมนี่ต้องงัดไม้โหดออกมา นายไปขั้นผลิดอกออกผลเลย เอาเมล็ดพันธุ์แห่งชีวิตของนายให้ยัยทอมที่สัดส่วนเหมือนไม้กระดานราบก่อนค่อยเก็บเกี่ยวผล…”

อู่เชาร่ายแผนชั่วข้างหูเพื่อนรัก สยงมู่มู่กลอกตามองบนอย่างไม่สบอารมณ์ “ต้องอ้วน ๆเหมือนนายถึงจะดีสินะ…พูดแบบนี้ได้ไง!”

ยัยทอมไม่มีหน้าอกจริง ๆแล้วก็ไม่มีก้นด้วย…และยิ่งไม่ใช่สาวงามโบราณ ด้านหน้าแบบราบด้านหลังเรียบสนิท…แต่เขาชอบแบบนี้ มีแต่เขาเท่านั้นที่พูดว่าไม้กระกานได้แต่คนอื่นห้ามพูด แม้แต่เจ้าอ้วนบ้านี่ก็ไม่ได้

ใครพูดเขาก็จะเอาถึงตายเลย!

“ได้ ๆ…ยัยทอมของนายอิ่มเอิบ ต้องมาดูแล้วล่ะว่าเมล็ดพันธุ์ของนายจะมีคุณภาพเป็นไงบ้าง!” อู่เชายิ้มตาหยี

สยงมู่มู่กลอกตามองบนแล้วล้วงหยิบรายงานผลการตรวจทางการแพทย์อันล้ำค่าแผนนั้นออกมา “ดูซะ…ขนาดความยาวและความอึดแกร่งกว่าคนทั่วไป นายกับฉันเปรียบเทียบกันไม่ได้อยู่แล้ว ตั้งแต่เด็กมาไม่มีใครฉี่ไกลเกินหน้าฉันได้เลย!”

อู่เชาโมโหหมุนตัวเตรียมเดินหนี โธ่เว้ย เขาเกลียดที่สุดก็เรื่องวัดขนาดนี่แหละ…คนเราไม่ควรเอาเรื่องส่วนตัวแบบนี้มาเปรียบเทียบกันนี่นา!

“ดูนายเข้าสิใจคับแคบ ถึงแม้นายจะแย่กว่าฉันหน่อยแต่คนเราต้องรู้จักพอเพียง สำหรับคนธรรมดาก็นับว่าไม่เลวแล้ว นายรู้จักพอบ้างเถอะ!” สยงมู่มู่รั้งเขาไว้ แล้วเพื่อนรักทั้งสองก็กลับมาคืนดีกันดั่งเดิมอย่างรวดเร็ว

“ฉันกังวลว่าแผนนี้ของนายจะได้ผลลัพธ์อย่างที่คิดไหม ยัยทอมไม่ใช่แค่พยศธรรมดา ถ้าหล่อนบล็อกฉันไปเลยจะทำอย่างไร ฉันไม่อยากโสดไปตลอดชีวิตหรอกนะ!”

สยงมู่มู่หวาดกลัวจับใจ อู่เชาจ้องเขาด้วยสายหยามเหยียดแวบหนึ่ง แล้วงอนิ้วกระดิกให้เขาก้มหัวลงหน่อย “นายคิดว่าหล่อนเป็นทอมแล้วจะเป็นเหมือนผู้ชายจริง ๆหรือไง ในกระดูกฝังลึกความเป็นผู้หญิงอยู่ แต่ในเมื่อเป็นผู้หญิงก็ต้องมีจุดอ่อนแอด้านหนึ่งบ้างแหละ นายรู้ไหมว่าทำไมหลายปีมานี้ยัยทอมทำตัวกับนายเหมือนคนใกล้ก็ไม่ใช่คนไกลก็ไม่เชิง กัดยังไงก็กัดไม่ปล่อย?”

“ไม่รู้!” สยงมู่มู่ส่ายศีรษะอย่างกลัดกลุ้ม

“เพราะหล่อนกลัวไง…ยัยทอมใช้ชีวิตในครอบครัวแบบนั้น ตัวหล่อนเองเลยต่อต้านการแต่งงาน อีกทั้งคุณย่าที่ล้มเหลวในความรักจนทำให้มีสภาวะผิดปกติทางจิตนั่นเป่าหูเรื่องทฤษฎีบ้า ๆทุกวัน ถ้าจนถึงตอนนี้ยัยทอมยังชอบผู้ชายอย่างนายได้นั่นก็แสดงว่าอันที่จริงในใจของหล่อนก็มีมุมของผู้หญิงเหมือนกัน

แต่หล่อนไม่ชอบผู้ชายบึกบึนทั้งแท่งแบบนั้นเท่าไหร่เหมือนชวาร์เซเน็กเกอร์แบบนั้นจะหมดโอกาสอย่างสิ้นเชิง ยัยทอมจะมีใจคิดระแวง แต่อย่างนายกำลังดีเพราะถึงจะรูปลักษณ์เหมือนผู้หญิงแต่ในกระดูกกลับฝังความเป็นชายแท้ไว้…”

เดิมทีสยงมู่มู่ถลึงตาใส่อย่างเกรี้ยวโกรธ แต่พอได้ยินว่าชายแท้ก็หายโกรธเป็นปลิดทิ้ง นับว่าเจ้าอ้วนบ้านี่แววตาใช้ได้เลย!

“ฉะนั้นพวกนายสองคนก็ถือว่าเป็นคู่ที่ฟ้าลิขิตมา นายแค่ทำตัวแมนกว่านี้หน่อยแล้วคว้ายัยทอมมาให้ได้ ต่อไปสามปีข้างหน้าคงอุ้มลูกสอง ห้าปีอุ้มลูกสามแน่นอน!” อู่เชามั่นใจมาก

คนที่หวาดกลัวความรักอย่างยัยทอมต้องโดนไม้โหด มัวแต่ยุดยื้อไปวัน ๆเหมือนอะไรก็ไม่รู้!

……………..

ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น

ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น

จุดจบที่ความตาย กลับกลายเป็นจุดเริ่มต้นบันดาลให้เธอได้ย้อนกลับไปในปี 1985

เธอตื่นขึ้นมาอีกครั้งในร่างตัวเองวัย 12 ปี!

เมื่อได้รับชีวิตที่เหมือนได้เกิดใหม่คราวนี้ เธอจึงตัดสินใจลิขิตชะตาด้วยสองเป้าหมาย…

หนึ่ง… มีชีวิตอย่างอิสรเสรี ไม่สนใจสายตาใคร และไม่รับความรักอันน้อยนิดที่ญาติมิตรมีให้

สอง… แก้แค้น สิ่งที่พี่สาวกับอดีตคนรักติดค้างไว้ เธอจะต้องเอาคืนให้หมดในชาตินี้!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท