ตอนที่ 3041 ตอนพิเศษของเหยียนหมิงต๋า (1)
อิงหงซานล้างหน้าแปรงฟันที่หอพักอย่างลวก ๆ วันนี้คือวันหยุดสุดสัปดาห์พี่สะใภ้เลยโทรให้เธอกลับบ้าน ความจริงเธอค่อนข้างชอบพี่สะใภ้ใหญ่อย่างเหริ่นเชี่ยนเชี่ยนมากทีเดียว แม้จะอารมณ์ร้อนไปบ้างแต่ไม่ใช่คนไร้เหตุผล
สิ่งสำคัญที่สุดคือเหริ่นเชี่ยนเชี่ยนหน้าตาสวยทำงานเก่ง ภูมิหลังครอบครัวก็ดี ไม่รังเกียจพี่ชายใหญ่ของเธอเลยสักนิด
บอกตามตรงคนนิสัยชักช้ายืดยาดอย่างอิงจวี้กังพี่ชายใหญ่ของเธอ ไหนจะหน้าตาธรรมดาเหมือนคนทั่วไปกับฐานะครอบครัวที่ห่างจากคำว่ายากจนเพียงมิลลิเมตรเดียว…การที่หาภรรยาอย่างเหริ่นเชี่ยนเชี่ยนได้ถือว่าโชคดีมากแล้ว
ดีกว่าฮุ่ยเซียงที่พ่อแม่เธอถูกใจตั้งหลายร้อยเท่า!
โชคดีที่พี่สะใภ้มีเพื่อนดี ๆช่วยรักษาอาการป่วยให้จนหายขาดและตอนนี้ก็ตั้งท้องแล้ว ลูกสาวที่รับเลี้ยงมาก็หน้าตาสะสวยอย่างมาก ตอนนี้พ่อแม่ของเธอตัดใจที่จะให้ฮุ่ยเซียงแต่งเข้าบ้านมาแล้วอย่างสิ้นเชิง
อิงซานหงเดินตัวเบาหวิวไปยังหน้าประตูมหาวิทยาลัย เธอต้องไปนั่งรถประจำทางและไม่คิดจะโบกแท็กซี่เลย แม้เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนจะโอนเงินค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวันแก่เธอทุกเดือนมากมาย แต่อิงซานหงกลับยอมใช้แค่เงินของตน หากจำเป็นจริง ๆถึงจะแตะต้องเงินของเหริ่นเชี่ยนเชี่ยน
เธอเป็นผู้หญิงที่มีความคิดเป็นของตัวเองดี และเธอยอมรับว่าเธอเป็นคนชอบวางแผน
ฉะนั้นเธอต้องสร้างความประทับใจให้แก่พี่สะใภ้ใหญ่ เช่นนี้เธอถึงจะยืนปักหลักอยู่เมืองหลวงได้มั่นคงกว่าเดิม
“คุณอิง ผมไปส่งคุณเอง!”
เหยียนหมิงต๋าเฝ้าอยู่หน้าประตูมหาวิทยาลัยเฉกเช่นปกติพร้อมส่งยิ้มใสซื่อให้เธอ
เกือบครึ่งปีที่ผ่านมาเหยียนหมิงต๋าจะมารอเธอที่หน้าประตูมหาวิทยาลัยแทบจะทุกวันหยุดสุดสัปดาห์ แม้แต่ลมฝนก็ขัดขวางไม่ได้
ความจริงอิงซานหงไม่ได้รำคาญเหยียนหมิงต๋ามากเท่าแต่ก่อนแล้ว เพราะเพื่อนสนิทของพี่สะใภ้ คุณจ้าวเหมยที่หน้าตางดงามผู้นั้นเคยเล่าเรื่องราวของเหยียนหมิงต๋าให้เธอฟัง ซึ่งความจริงเธอเองก็ค่อนข้างเห็นใจเหยียนหมิงต๋าเลยทีเดียว
ผู้หญิงกลัวเจอผู้ชายไม่ดี ผู้ชายก็เช่นกัน
แต่อิงซานหงยังรู้สึกตงิดในใจอยู่บ้าง ใครใช้ให้เหยียนหมิงต๋าบอกว่าเธอมีหน้าตาที่ชวนให้อุ่นใจกันล่ะ!
เหอะ เธอรู้ตัวดีว่าตัวเองไม่สวย รู้มาตั้งแต่เด็กแล้วด้วย ฉะนั้นเธอถึงได้ตั้งใจเรียนเพราะพี่ชายเคยบอกไว้ว่าผู้หญิงมีรูปลักษณ์ภายนอกที่ไม่สวยได้แต่จะขาดความรู้ความสามารถไม่ได้
เธอต้องพยายามทำให้จิตวิญญาณของตัวเองน่าสนใจและมีความลึกซึ้งยิ่งกว่านี้
ต่อให้เธอไม่คิดจะแต่งงานทั้งชีวิต เธอก็จะไม่รู้สึกโดดเดี่ยวแน่นอน
เพราะเธอมีหัวใจที่แข็งแกร่งมากพอ
แต่ไม่ว่าหัวใจจะแข็งแกร่งมากเพียงใด อิงซานหงก็ยังสนใจเวลาคนอื่นวิจารณ์หน้าตาเธออยู่ดี โดยเฉพาะอีกฝ่ายเป็นคนเพศตรงข้าม
เหยียนหมิงต๋าไล่ตามอย่างไม่ย่อท้อ นี่เลยทำให้อิงซานหงคิดว่าเธอเป็นเพียงตัวสำรองที่ถูกเลือกหลังเหยียนหมิงต๋าผิดหวังในความรัก วันไหนเหยียนหมิงต๋าทำใจได้แล้วตัวสำรองอย่างเธอก็จะหมดประโยชน์และไสหัวไปเอง!
“ไม่ต้องหรอก ฉันนั่งรถไปเองได้”
อิงซานหงไม่ได้เย็นชาเช่นเคย ทว่าปฏิเสธอย่างเกรงใจและห่างเหินแล้วเดินมุ่งตรงไปทางป้ายรถเมล์
“คุณอิง คุณไม่พอใจผมตรงไหนเหรอ ผมแก้ไขมันได้นะ” เหยียนหมิงต๋าพูดขึ้นอย่างจริงใจ
“ไม่มีตรงไหนที่ไม่พอใจ ฉันแค่ไม่อยากเป็นตัวสำรองแค่นั้นเอง!” ในที่สุดอิงซานหงก็บอกเหตุผลไป
หัวใจมนุษย์เราสร้างขึ้นมาจากเลือดเนื้อ เหยียนหมิงต๋าขยันมาหาชนิดที่ลมฝนก็ไม่ใช่อุปสรรคทุกวัน เธอเองก็ไม่ใช่พระอิฐพระปูน อีกทั้งเหริ่นเชี่ยนเชี่ยนยังคอยเป่าหูเธอว่าอย่าปล่อยโอกาสอันดีตรงหน้าหลุดมือไปจนทำให้อิงซานหงปฏิเสธไม่ได้ว่า…
ความจริงเธอก็หวั่นไหวแล้ว!
แต่เธอต้องรอให้มั่นใจก่อนว่าตนไม่ใช่ตัวสำรอง!
เหยียนหมิงต๋าร้อนใจ “ไม่ใช่อยู่แล้ว ผมหวังแต่งนะ ขอแค่คุณตกลงเราไปจดทะเบียนกันตอนนี้เลย ผมจะให้คุณเป็นคนดูแลทรัพย์สินทั้งหมดของผมด้วย”
……………………………….
ตอนที่ 3042 ตอนพิเศษของเหยียนหมิงต๋า (2)
อิงซานหงหน้าแดงระเรื่อ เธอแค่อยากวัดใจของเหยียนหมิงต๋าให้แน่ใจเท่านั้นเอง แต่จะรู้ได้อย่างไรว่าหมอนี่กลับโพล่งคำว่าแต่งงานออกมา
ยังไม่ทันคบหาดูใจกันแล้วจะแต่งงานกันได้ไงล่ะ!
“ใครจะแต่งกับคุณกัน?” อิงซานหงถลึงตาใส่ แก้มแดงระเรื่อทำให้เธอดูน่าเย้ายวนกว่าเดิมเล็กน้อย
เหยียนหมิงต๋ามองจนตาค้างแล้วหลุดปากพูด “คุณอิง ความจริงคุณก็ดูดีมากนะ”
เขาคิดเช่นนี้จริง ๆ หรืออาจจะเป็นเพราะคนที่เราชอบมักดูดีในสายตาเราเสมอหรือเปล่านะ?
อย่างไรเสียตอนนี้เขารู้สึกว่าอิงซานหงดูดีกว่าอู่เยวี่ยร้อยเท่า!
อิงซานหงแอบดีใจ แม้รู้ว่าเหยียนหมิงต๋าหลอกแต่เธอก็ชอบฟัง ทว่าภายนอกเธอไม่แสดงอาการให้เห็นแถมยังตอบกลับไปอย่างไม่พอใจว่า “ไหนคุณบอกว่าฉันหน้าตาชวนให้คุณสบายใจไม่ใช่เหรอ? ฉันรู้ตัวว่าไม่สวย คุณไม่ต้องมาปลอบฉัน!”
เหยียนหมิงต๋าหัวเราะเคอะเขินแล้วตอบกลับไปตามตรงว่า “เมื่อก่อนผมรู้สึกว่าคุณทำให้ผมสบายใจจริง ๆ แต่เมื่อกี้ผมรู้สึกว่าคุณดูดี ดูดีจริง ๆนะ ผมไม่ได้พูดโกหก”
เขาเห็นอิงซานหงจุดยิ้มมุมปากอ่อน ๆก็ยิ้มร่าในใจ เรียกกำลังใจให้ตัวเองพูดขึ้นว่า “สิ่งที่ผมพูดมาจากใจจริง ๆนะ พี่สะใภ้ใหญ่ของผมเคยบอกว่าความรักทำให้อีกคนเหมือนเป็นซีซือ[1]ในสายตาเรา ในสายตาผมคุณสวยเหมือนซีซือเลย!”
อิงซานหงรู้สึกหวานจับใจ พยายามเกร็งหน้าไว้ถึงไม่หลุดยิ้มออกมา
ไม่รู้ว่าเจ้าโง่นี่ไปหัดพูดจาหวาน ๆมาจากไหน เมื่อก่อนพูดเป็นแค่ ‘ผมไปส่งคุณ’ ‘ผมชอบคุณ’ ‘ผมคิดว่าเราค่อนข้างเหมาะสมกันเลย’….อะไรที่แข็งทื่อพวกนี้ ทว่าตอนนี้แม้แต่คำว่าความรักทำให้กลายเป็นซีซือในสายตาอีกคนยังพูดออกมาได้
มิน่าพี่ชายถึงพูดจาหวาน ๆน่าฟังเอาใจพี่สะใภ้ทุกวัน
เธอเป็นผู้ฟังอยู่ข้าง ๆยังรู้สึกเลี่ยน แต่พี่สะใภ้กลับใจเบิกบานฟังเท่าไรก็ไม่เบื่อ
“คุณไปหลอกเด็กสามขวบเถอะ ฉันกับคุณไม่นับว่าเป็นเพื่อนกันด้วยซ้ำ” อิงซานหงกลอกตาใส่ แต่ไม่ทันสังเกตว่ารถเมล์ที่เธอจะนั่งขับผ่านไปแล้ว
เหยียนหมิงต๋าถูกรอยยิ้มของอิงซานหงกระตุ้นจนใจฟูและความสุขก็แทบล้นทะลักออกมา ตกผลึกเปิดอกเรื่องความรักในพริบตาเดียว
“ผมคิดว่าเรากำลังคบกันมาโดยตลอดจนเกือบครึ่งปีแล้ว” เหยียนหมิงต๋าเรียกกำลังใจพูดไปอีกประโยค พอเห็นอิงซานหงหน้าแดงแต่ไม่มีท่าทีขุ่นเคือง แถมรอยยิ้มตรงมุมปากกว้างขึ้นกว่าเดิมก็มั่นใจกว่าเดิมเป็นเท่าตัว
มิน่าพี่ชายใหญ่ถึงบอกว่าตามจีบผู้หญิงต้องหน้าด้าน ปากต้องหวาน เขาคิดได้ช้าเกินไปแล้ว
“ซานหง…” เหยียนหมิงต๋าคิดว่าสามารถรุกหน้าไปใกล้ได้อีกหนึ่งก้าว เขาจึงตัดสินใจตัดนามสกุลทิ้งไป ช่วงนี้คุณย่าเร่งเร้าเหมือนจ้องจะเอาชีวิตอย่างไรอย่างนั้น เขารีบจัดการเรื่องสำคัญในชีวิตให้เร็วที่สุดดีกว่า!
อิงซานหงหัวใจเต้นรัวอย่างรุนแรง จู่ ๆเธอก็พบว่าเสียงของเหยียนหมิงต๋าเพราะมาก เป็นเสียงทุ้มต่ำที่เธอชอบที่สุด เสียงแหบพร่า แถมหมอนี่ก็หน้าตาใช้ได้ด้วย
ไม่ว่าจะเรื่องส่วนสูงหรือหน้าตาหรือหน้าที่การงาน ล้วนสามารถเติมเต็มความทระนงตนของหญิงสาวได้นับไม่ถ้วน
รวมถึงเธอด้วยเช่นกัน
‘หน้าตาธรรมดาอย่างอิงซานหงน่ะเหรอ ไม่อยู่เป็นสาวโสดไปตลอดชีวิต ก็รอแต่งงานกับผู้ชายแก่ ๆหรือคนพิการ พวกเธอรอดูเถอะ!’
คำพูดของเพื่อนผู้หญิงในห้องที่มักต่อกรกับเธอในวัยเรียนคนหนึ่งดังขึ้นข้างหูอิงซานหงอีกครั้ง
ประโยคนี้เธอจำมันได้ดีมาตลอด
อีกทั้งเพื่อนผู้หญิงหน้าตาสวยงามคนนี้แต่งงานไปแล้ว แต่งงานกับคนเมืองเดียวกันซึ่งสามีเป็นผู้ปฏิบัติการตำรวจประจำสำนักสันติบาลของเมือง ส่วนเธอเป็นคุณครูโรงเรียนประถมแห่งหนึ่ง ถือว่ามีชีวิตที่ไม่เลวในบรรดากลุ่มเพื่อน ๆแล้ว
ทุกครั้งที่มีงานนัดรวมรุ่นเพื่อนผู้หญิงคนนี้จะทำตัวเย่อหยิ่งอวดเก่ง ต่อให้อิงซานหงไม่ไปร่วมงานด้วยเพื่อนผู้หญิงคนนี้ก็ต้องตามสืบเรื่องของเธอให้ได้ พอได้ยินว่าเธอสอบติดนักศึกษาปริญญาโทที่มหาวิทยาลัยเมืองหลวง เพื่อนผู้หญิงคนนี้ก็พูดอีกว่าถึงเธอจะเรียนถึงปริญญาเอกก็ขายไม่ออกอยู่ดี
ถึงขั้นเคยบอกว่าเพราะเธอไม่มีผู้ชายตามจีบถึงได้แปรเปลี่ยนอารมณ์โกรธเคืองเศร้าหมองเป็นแรงผลักดัน และเอาแต่ให้ใจจดจ่ออยู่แต่กับเรื่องเรียน
ถ้อยคำเหล่านี้เพื่อนคนอื่น ๆเป็นคนส่งสารมาให้อิงซานหง ความจริงเธอโกรธอย่างมาก แน่นอนว่าอยากเอาคืนให้ตัวเองสักที!
“ซานหง…ขอแค่คุณตกลง เราจะไปจดทะเบียนกันตอนนี้ได้เลย ผมรับรองว่าหลังจากนี้เงินเดือนทั้งหมดจะให้คุณหมดเลย คุณแค่ให้เงินค่าใช้จ่ายผมไม่กี่ร้อยก็พอ ผมยัง…”
เหยียนหมิงต๋ายังพร่ำพูดเรื่อย ๆ อิงซานหงกัดฟัน เธอตัดสินใจจะลองเสี่ยงครั้งแรกในชีวิต
“ได้ ไปจดทะเบียนกันตอนนี้เลย!”
……………………
