บ่ายวันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2010 แสงแดดอุ่น ๆ ขณะที่ลูเอนและอิงกริดมุ่งหน้ากลับโรงแรม
‘เหลือเวลาอีกเพียง 4 เดือนและฉันต้องเตรียมตัวสำหรับสิ่งที่เลวร้ายที่สุดจนถึงตอนนั้น คราวนี้ฉันจะช่วยแม่และน้องสาวให้ได้! ‘ ลูเอนคิดอย่างมุ่งมั่น
เมื่อมาถึงห้องมีอย่างอื่นที่ ลูเอนจำเป็นต้องซื้อ แต่ไม่ใช่ของที่เขาจะหาซื้อได้ง่ายๆจากร้านค้าใด ๆ เขาต้องโทรหาแม่อีกครั้ง
“ ลูกคุณต้องการอะไรไหม ลูกเปลี่ยนใจกลับบ้านหรือยัง?” เสียงแม่ของเขาดังก้องเมื่อเขาตอบ
“ มันไม่เกี่ยวกับเรื่องนั้นแม่ผมต้องการของที่หาซื้อเองไม่ได้ผมเลยโทรหาแม่” ลูเอนกล่าวด้วยนน้ำเสียงที่แสดงความเคารพ
“ อ๋อ?” แม่ของเขาแปลกใจกับวิธีการพูดของเขา หลังจากนั้นไม่นานเธอก็ยิ้มและถามว่า “จะเป็นอะไรก็ตาม ถ้าเป็นของที่อยู่ใกล้แค่เอื้อมแม่สัญญาว่าจะหามาให้ได้”
“อืมม.. มันคือเพชรสีแดงอย่างน้อย 1 กะรัตและเพชรสีขาว 10 เม็ดอย่างละ 1 กะรัตครับ” ลูเอนพูดอย่างรีบร้อน“ แม่ ผมรู้ว่าเรื่องนี้อาจมีค่าใช้จ่ายมาก แต่ผมสัญญาว่าจะคืนมัน เร็ว ๆนี้ผมจะได้รับเงินคืนมา ผมเข้าใจ ถ้าแม่หาไม่ได้ในตอนนี้”
“ อืม … ” เสียงแม่ของเขาฟังดูครุ่นคิด “ไม่ใช่ว่ามันแพงเกินไปสำหรับแม่หรอกและมันก็เป็นไปไม่ได้ที่แม่จะหามาไม่ได้ แต่ลูกบอกแม่ได้ไหมว่าลูกจะเอาไปทำอะไร”
“ก่อนอื่นมันไม่ใช่สิ่งผิดกฎหมาย ประการที่สองมันซับซ้อนที่จะอธิบายเรื่องนี้โดยไม่ได้อยู่ด้วยกัน ถ้าเป็นไปได้ผมอยากจะอธิบายให้ดีกว่านี้ เมื่อเราพบกัน นอกเหนือจากทางโทรศัพท์ … ” หลายสิ่งหลายอย่างง่ายกว่าที่จะแสดงออกมากกว่าที่จะพูดถึง ลูเอนรู้ดีว่าแม้ว่าเขาจะอธิบาย แต่ก็ยังคงเป็นเรื่องยากที่จะโน้มน้าวแม่ของเขาได้
“ โอเค แม่จะเชื่อใจลูกให้ที่อยู่ปัจจุบันของลูกมา แล้วแม่จะหาคนส่งของให้ลูกในวันพรุ่งนี้” แม่ของเขาพูด
“ขอบคุณแม่ ผมรักแม่นะ!” ลูเอนกล่าวอย่างมีความสุข
“ฮึ่ม! ในเวลาแบบนี้เท่านั้น ที่ลูกจะบอกแม่ว่าลูกรักแม่ แม่จะวางสายแล้วนะ โทรหาแม่เมื่อลูกต้องการอะไร” เธอกล่าว
“ครับลาก่อนครับ แม่” ลูเอนพูดแล้วพวกเขาก็วางสาย
*
เช้าวันรุ่งขึ้น แม่ของเขาได้พิสูจน์แล้วว่าเขาค่อนข้างมีอิทธิพลและเต็มใจที่จะช่วยเหลือเขาโดยเร็วที่สุด ที่ประตูของเขามีพนักงานที่แม่ไว้ใจที่สุดคนหนึ่งมาส่งเพชรและจากไปในไม่ช้า
ลูเอนหยิบเพชรแล้วไปที่ห้องออกกำลังกายของห้องในโรงแรมและเริ่มเตรียมพื้นที่โดยใช้เลือดของเขาเองในการวาดมันอย่างพิถีพิถัน
หลังจากเสร็จสิ้นการวาดบนพื้นด้วยเลือดของเขา ลูเอนก็ได้วางเพชรสีขาวทั้ง 10 เม็ดไว้รอบ ๆ พื้นที่ที่กลายเป็นรูปดาว 5 แฉก จากนั้นเขาก็วางเพชรสีแดงไว้ที่ตรงกลาง เมื่อเสร็จแล้วเขาก็ต้องการความช่วยเหลือจากอิงกริดเพื่อให้เธอยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามของพื้นที่นั้นและท่องมนต์กับเขาเพื่อเปิดใช้งานพื้นที่ตรงนั้น
อิงกริดเป็นผู้หญิงที่ฉลาดมากและด้วยเหตุนี้เธอจึงสามารถจดจำมนต์ทั้งหมดได้ในเวลาอันสั้น เมื่อพวกเขาเริ่มท่องมนต์แสงไฟนับไม่ถ้วนก็ปรากฏขึ้น เธอรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งกับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่เธอก็ฉลาดพอที่จะไม่ทำลายสมาธิของเธอเอง
และเมื่อห้องออกกำลังกายถูกล้อมรอบอย่างสมบูรณ์ และโดดเดี่ยวด้วยพื้นที่ที่มีแสงหลากสีนั่นก็เริ่มหายไปราวกับว่าไม่เคยมีอยู่จริง จากนั้นลูเอนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งใจ อิงกริดอ่อนแอลงเล็กน้อยและล้มลงบนพื้นหายพลางหายใจหอบ เธอใช้พลัง(Qi) ของเธอมากเกินไปและทรุดโทรมลงมาก
ลูเอนต้องยอมรับว่านี่เป็นทางเลือกที่ถูกต้อง ที่จะบอกกับเธอเกี่ยวกับการฝึกฝนและให้เธออยู่ต่อเพื่อฝึกฝนกับเขา หากไม่มีเธอมันคงเป็นเรื่องยากสำหรับเขา ที่จะสามารถเปิดใช้งานพื้นที่นี้ได้ ตอนนี้มันเร็วกว่ามากสำหรับเขาและอิงกริด ในการดูดซับทั้งหยินและหยางฉีจากสวรรค์และโลก
จากการคำนวณของลูเอน พื้นที่นี้จะอยู่ได้สูงสุด 30 วันและความเร็วในการฝึกจะเพิ่มขึ้น 10 เท่าหรือมากกว่านั้น และยังคงต้องได้รับการทดสอบ แต่ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม มันดีมากสำหรับทรัพยากรที่เขามีอยู่ไม่กี่อย่าง
“ นั่งลงบนพื้น ฉันจะเล่าเทคนิคการฝึกร่างกายให้เธอฟัง” ลูเอนบอกเธอ
“ตกลง” อิงกริดพยักหน้าและนั่งลงบนพื้นในท่าดอกบัว เพราะเธอคิดว่ามันเป็นวิธีที่ถูกต้อง
“ คุณไม่จำเป็นต้องนั่งแบบนั้น” ลูเอนกล่าว “ยังไงก็เป็นนั่งแบบนั้นได้เหมือนกัน ตั้งใจฟังกับสิ่งที่ฉันจะท่อง! มันไม่ยากที่จะท่องจำ แต่คุณไม่ควรพลาดสักคำเข้าใจไหม?”
“ได้” อิงกริดพยักหน้าอย่างจริงจัง
“ชื่อของเทคนิคนี้คือ ‘ร่างกายของราชินีงูเห่า’” หลังจากพูดชื่อของเทคนิคนั้นแล้ว ลูเอนก็เริ่มท่องเทคนิค
คำพูดที่ออกมาจากปากของลูเอนราวกับต้องมนต์ คำเหล่านี้เป็นคำศัพท์ที่ยากมาก แต่ไม่เป็นไปไม่ได้ที่จะจดจำ และหลังจากได้รับการสอนจากการฝึกฝน ความจำของเธอก็เหนือกว่าที่เคยเป็นมา
ลูเอนใช้เวลาเกือบ 20 นาทีในการท่องมนต์ 2 ครั้ง อิงกริดสามารถจำได้ในครั้งแรก แต่ลูเอน ก็ท่องมันเป็นครั้งที่ 2 เพื่อให้แน่ใจว่าเธอจะไม่พลาดแม้แต่คำเดียว
“คุณคิดว่าไงอิงกริด” ลูเอนถาม “คุณสามารถจดจำทุกอย่างได้หรือไม่”
“ใช่ฉันมั่นใจว่าฉันจำคำศัพท์ได้ทุกคำ” อิงกริดพยักหน้า
“เอาล่ะตอนนี้ฉันจะสอนการเคลื่อนไหวที่จะใช้ก่อนการนั่งสมาธิ” ลูเอนอธิบายต่อ “การเคลื่อนไหวเหล่านี้จำเป็นต้องทำเพื่อให้ร่างกายแข็งแรงขึ้น”
เมื่อเห็นว่าอิงกริดยืนขึ้นและมองเขาด้วยท่าทางที่จริงจังลูเอนจึงพูดว่า “ตั้งใจดูและพยายามคัดลอกการเคลื่อนไหวที่ฉันจะแสดงให้เห็นด้วย”
“ได้” อิงกริดมองเขาด้วยความมุ่งมั่น
มันมีทั้งหมด 36 ท่า พวกเขาทั้งสองลำบากและเหน็ดเหนื่อย แต่เนื่องจากอินกริด ไม่ใช่มนุษย์ธรรมดาอีกต่อไป เธอจึงสามารถยืนหยัดและเลียนแบบการเคลื่อนไหวที่ลูเอนแสดงต่อไปได้
“โอเคคุณทำได้ดีกว่าที่ฉันจินตนาการไว้ ทำมันซ้ำอีกรอบ ไม่ว่าจะใช้เวลานานแค่ไหน ยิ่งคุณอดทนกับมันนานเท่าไหร่ ผลก็จะยิ่งดีขึ้นเท่านั้น” ลูเอนกล่าว
“ฉันจะทำให้ดีที่สุด!” ความมุ่งมั่นฉายแววในดวงตาของอิงกริด ขณะที่เธอฝึก
ลูเอนพยักหน้าด้วยความพอใจและมีก็ส่วนร่วมในการเคลื่อนไหวท่าต่างๆของเทคนิคของเขา ซึ่งแตกต่างจากเทคนิคของอินกริด เทคนิค “ร่างกายและจิตวิญญาณที่ศักดิ์สิทธิ์” ประกอบด้วยการเคลื่อนไหว 48 ท่าและยากยิ่งกว่านั้น
* ฟู่ว! *
ในตอนเริ่มต้นลูเอนเคลื่อนไหวอย่างช้าๆ แต่ทุกครั้งที่เขาเคลื่อนไหวซ้ำ ๆ ความเร็วจะเพิ่มขึ้น จนถึงจุดที่เสียงอากาศขาดออกจากการเคลื่อนไหวของเขา และยังคงดังก้องไปทั่วห้อง อินกริดเห็นสิ่งนั้นและรู้สึกประหลาดใจ ต่อมาเธอก็เริ่มเข้าใจว่าการเพิ่มความเร็วเป็นสิ่งที่ดี แต่เธอไม่แน่ใจว่ามันเป็นเวลาที่เหมาะสมหรือไม่ ที่เธอจะทำเช่นนั้น เนื่องจากลูเอนไม่ได้พูดอะไรกับเธอ
เธอเลือกที่จะเดินต่อไปในจังหวะเดียวกันอย่างไม่แน่ใจ แม้ว่าเธอจะเพิ่มความเร็วขึ้นเล็กน้อย แต่ก็ไม่น่าแปลกใจเท่ากับสิ่งที่ลูเอนกำลังทำอยู่
เมื่อเวลาผ่านไป 1 ชั่วโมงครึ่งลูเอน ก็มีเหงื่อหยดออกมาจากร่างกายของเขา ซึ่งร่างกายของเขาในตอนนี้ร้อนขึ้นจนถึงจุดที่มีไอน้ำลอยขึ้นมาจากตัวได้
‘นี่คือขีดจำกัด ของฉันในตอนนี้ … ‘ แม้จะไม่พอใจ แต่เขาก็รู้สึกว่าเขากลับมาที่จุดเริ่มต้นแล้ว เขาไม่สามารถเรียกร้องจากตัวเองมากเกินไปได้ ไม่งั้นเขาจะจบลงด้วยความเจ็บปวด
ลูเอนนั่งไขว่ห้างอยู่บนพื้นและในใจของเขาก็เริ่มท่องมนต์ของเทคนิคต่างๆ
ในทางกลับกันอินกริดซึ่งไม่ได้เคลื่อนไหวเร็วนัก แต่ก็ยังคงไม่เหนื่อย แม้ว่าเธอจะเหงื่อออกมากแล้วก็ตาม เธอเพียงแค่มองไปที่ลูเอนเล็กน้อย ในขณะที่ฝึกฝน แต่ในไม่ช้าเธอก็กลับมามุ่งเน้นไปที่การเคลื่อนไหวของเธอก่อนเพื่อให้มันเสร็จสิ้น
อิงกริดทำมันเป็นเวลาเกือบ 3 ชั่วโมง เธอนั่งลงและเริ่มร่ายมนต์ของเทคนิคของเธอและดูดซับพลัง(Qi) จากสวรรค์และโลกเพื่อเติมเต็มร่างกายของเธอในสถานที่ที่เธอเพิ่งฝึกฝน
อินกริดรู้สึกได้ว่าเซลล์ทุกเซลล์ในร่างกายของเธอถูกเติมเต็มและแข็งแรงขึ้น มันเป็นความรู้สึกที่ยอดเยี่ยม แม้ว่าบางครั้งจะเจ็บปวดเล็กน้อยก็ตาม
ในขณะนั้นเองที่มีแสงวาบออกมาจากร่างของลูเอนทำให้เกิดเสาเล็ก ๆ ที่มีแสงสีทอง
‘ฉันจะย้ายไปที่ การฝึกฝนที่เสตจ 2!’ แม้ว่าเขาจะมีความสุขกับสิ่งนี้ แต่ลูเอนก็รู้ว่ามันยังไม่เพียงพอสำหรับการก้าวไปสู่ความสำเร็จในช่วงแรก ซึ่งมันอาจจะง่ายกว่าเสมอโดยเฉพาะกับการใช้พื้นที่ตรงที่เขาอยู่
‘ดูเหมือนว่าจะมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น … ‘ แม้ว่าเธอจะหลับตา แต่อินกริดก็เดาได้ว่าลูเอน นั้นแตกต่างออกไป
อิงกริดอาจใช้เวลามากขึ้น ในการเคลื่อนไหวร่างกายและบางคนอาจคิดว่าเธอจะมีพัฒนาการที่เร็วขึ้น อย่างไรก็ตามความคิดนี้ดูไร้เหตุผล เนื่องจากแม้ว่าลูเอนจะอยู่แค่ชั่วโมงครึ่ง แต่เขาก็ทำเร็วกว่าเธอหลายเท่า ขยับได้มากกว่าที่เธอสามารถทำได้ซึ่งมันเกือบจะสมบูรณ์แบบ
นอกจากนี้แม้จะไม่มากนัก แต่เทคนิคร่างกายที่ลูเอนได้รับการฝึกฝนมันก็เหนือกว่าเทคนิคที่ อินกริด ใช้อยู่
—————————————————————————————————————————————-
