” พ่อของฉัน?” ลูเอนขมวดคิ้วด้วยความอยากที่จะหัวเราะแต่มีอารมณ์อื่นเข้ามาแทนที่ เพราะมัน เป็นเรื่องน่าขันที่ชายคนนั้นให้เบอร์ของลูเอนไว้ในกรณีฉุกเฉินและบอกว่าเขาเป็นพ่อของเขา
ในชีวิตที่ผ่านมาลีออน เบกเกอร์ ใช้วิธีเดียวกันนี้ในการพูดคุยกับเขา อันที่จริงเขาคุยกับน้องสาวแล้ว หลังจากที่เขาปฏิเสธสายไป …
‘ดูเหมือนว่าพล็อตนี้จะไม่เปลี่ยนแปลง’ ลูเอนรู้ว่าถ้าเขาปฏิเสธ พวกเขาจะโทรหาน้องสาวของเขา เขาจึงตอบว่า “โอเค ฉันจะไปหา บอกที่อยู่ให้ฉันมา”
หลังจากวางสายแล้วลูเอนก็ไปที่ห้องน้องสาวของเขา เมื่อเห็นว่าเธอกำลังนอนหลับอยู่ เขาจึงปิดโทรศัพท์มือถือของเธอ หลังจากนั้นก็กลับห้องไปนอน
หลังจากนั้นเพียง 3 ชั่วโมงก็มีคนโทรหาเขาอีกครั้ง
“คุณลูเอน คุณใกล้ถึงแล้วใช่ไหม พ่อของคุณรอคอยที่จะได้พบคุณในช่วงเวลาที่ยากลำบากนี้จริงๆ” เสียงผู้ชายพูดจากอีกด้านหนึ่งเต็มไปด้วยความผิดหวัง ตั้งแต่พ่อของเขาถูกยิงและถึงอย่างนั้นลูกชายก็ไม่ได้มาเยี่ยมตามที่เขาบอก
“ฉันกำลังไป รถฉันยางแบน ฉันโทรหาช่างแล้ว” หลังจากพูดอย่างนั้นเขาก็วางสาย ลูเอนยิ้มอย่างเย็นชาและกลับไปนอนอีกครั้ง
ลูเอนรู้ดีว่าแม้ว่าพ่อของเขาจะไม่มีพลัง แต่เขาก็ยังห่างไกลจากการเป็นคนธรรมดา มันต้องใช้มากกว่ากระสุนที่จะฆ่าเขาได้ นอกจากนี้ถ้าเขาไปที่นั่น เขาจะทำให้ผู้ชายคนนั้นล้มลง แม้ว่ามันจะน่าสนใจที่จะหลอกลวงผู้ชายคนนั้น เนื่องจากผู้ชายคนนั้นเชื่อว่าเขาจะสามารถหลอกลูเอนและเอาเงินของแม่ของเขาได้ แต่ลูเอนขี้เกียจที่จะทำอะไรมากมายไปเพื่ออะไรก็ไม่รู้
เขายังต้องตื่น แต่เช้าในเช้าวันรุ่งขึ้นและช่วยน้องสาวและแม่ของเขา นอกจากนี้เนื่องจากแม่ของเขาจะไม่อยู่ที่บริษัทดีมาส 2-3 วัน เขาจึงขอแนะนำให้แม่ของเขาปล่อยให้เขาทำหน้าที่บริหารในตำแหน่งซีอีโอชั่วคราว เพราะตอนนี้มีโปรเจ็กต์บางอย่างที่เขาอยากทำและมันก็เป็นช่วงเวลาที่ดีสำหรับสิ่งนั้น
เกือบ 1 ชั่วโมงต่อมาพวกเขาโทรหาลูเอนอีกครั้งและในขณะที่เขาตอบ เสียงของชายคนเดียวกันฟังดูไม่อดทน เขาพูดด้วยน้ำเสียงดุ “ลูเอนนายอยู่ที่ไหนเนี่ย!? ฉันจะไปรับคุณ ถ้าคุณยังซ่อมยางไม่ได้ คุณต้องอยู่ที่นี่เพื่อช่วยพ่อของคุณในช่วงเวลาที่ยากลำบากเช่นนี้ !”
“โอ้ เขาจ่ายเงินให้คุณมากแค่ไหน คุณเกือบจะเชื่อฉันด้วยซ้ำ คุณเคยคิดเกี่ยวกับการแสดงในภาพยนตร์หรือไม่ ถ้าคุณทำฉันจะดูมันแน่นอนถ้าคุณมีโอกาส” หลังจากพูดแบบนั้นลูเอนก็วางสายโทรศัพท์
ชายที่อยู่อีกด้านของสายกำลังเดือดดาล เขาไม่คาดคิดว่าเขาจะถูกโดนดูถูกขนาดนี้ แม้ว่าทุกสิ่งที่ลูเอน พูดจะเป็นความจริงก็ตาม ชายหนุ่มคนนั้นมองผ่านพ่อของเขาได้อย่างไรและเขาไม่สงสัยเลยสักวินาทีเดียวเหรอ?
“ โอเค เล่นกันพอแล้วตอนนี้ฉันจะนอนแล้ว” ลูเอนบ่นพึมพำ ขณะวางโทรศัพท์มือถือไว้บนโต๊ะเล็กข้างเตียง
– เช้าวันรุ่งขึ้น –
ลูเอนตื่นขึ้นมาและครั้งนี้ไม่ได้จะสร้างเม็ดยา เนื่องจากยาที่เขามีเพียงพอแล้วและเขาก็ใช้สมุนไพรหมดแล้วด้วย
หลังจากรับประทานอาหารเช้ากับสี่สาวแล้ว เขาก็ไปที่ห้องออกกำลังกาย อย่างที่เขาเคยพูดไปก่อนหน้านี้ อุปกรณ์การฝึกนั้นไม่มีประโยชน์ เขาจึงเริ่มถอดมันออกและวางไว้ที่หน้าบ้านพร้อมกับป้ายบริจาค
คริสตินาและอิงกริดช่วยเขาเคลื่อนย้ายอุปกรณ์ทั้งหมด ในทางกลับกันไมร่าและคาธารีน่า ไม่แข็งแรงพอ เนื่องจากเพิ่งเริ่มฝึกเมื่อวานนี้ อย่างไรก็ตามพวกเธอก็ยังคงยกสิ่งของเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่พวกเขาสามารถพกพาได้
หลังจากเสร็จสิ้นทุกอย่างห้องก็มีขนาดกว้างขวางขึ้น ได้ยินเสียงสะท้อนของพวกเขาได้จากสถานที่นั้น มันทั้งใหญ่โตและว่างเปล่า
“แม่ฉันมีเรื่องอยากจะคุยกับแม่” ลูเอนมองเธออย่างจริงจัง ขณะที่เขาพูด
“ มันเกี่ยวกับพ่อของลูกเหรอ?” ไมร่า กัดริมฝีปากล่างของเธอ เพราะเธอกลัวว่าจะมีอะไรเกี่ยวข้องกับเขา เนื่องจากเธอได้รับโทรศัพท์จากโรงพยาบาล แต่เธอบอกว่าพวกเขาโทรผิดเบอร์
“ ไม่ฉันไม่อยากพูดถึงผู้ชายคนนั้น” ลูเอนพูดอย่างเมินเฉย “แม่คิดว่าฉันไม่รู้เหรอ ว่านี่เป็นอีกหนึ่งกลเม็ดของเขา ที่จะพยายามเข้าหาเราให้สำเร็จ เขาเป็นคนโง่ ถ้าคิดว่าจะหลอกเราด้วยสิ่งนั้น นอกจากแม่เขา จะไม่ใช่คนธรรมดา แม้ว่าจะไม่แข็งแกร่งเท่าฉันและอิงกริด แต่อย่างน้อยเขาก็แข็งแกร่งพอ ๆ กับคริสตินา แม้ว่าเขาจะถูกยิง มันก็แค่เพียงทิ่มแทงผิวของเขาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น “
“ แต่มันไม่สมเหตุสมผลพอเลย เพราะตอนนั้นแม่เล็งปืนไปที่เขาแต่เขาก็กลัวอย่างเห็นได้ชัด” ไมร่าพูดอย่างไม่แน่ใจ
“ทำดีมากค่ะ แม่!” คาธารีน่ายกนิ้วโป้งขึ้น คิดว่าแม่ของเธอทำถูกแล้วที่ส่งผู้ชายคนนั้นออกไปโดยใช้ปืนจ่อไปที่เขา
“มันไม่สมเหตุสมผลเหรอ แม่ไม่สามารถเปรียบเทียบอาวุธของแม่กับของคนอื่นได้ และผมพนันได้เลยว่ามันคือปืนพกขนาด. 22 อาวุธชนิดนั้นจะไม่ฆ่าคนธรรมดาได้ง่ายๆ นับประสาอะไรกับผู้ชายคนนั้น” ลูเอนกล่าวอย่างเมินเฉย
“ถูกต้อง ฉันได้ยินมาว่าเขาถูกยิงในสลัม และมีโอกาสมากที่มันจะเป็นเพียงอาวุธสนิม ที่พวกนั้นได้มาด้วยวิธีที่เป็นความลับ” ไมร่าพยักหน้า
“ลูเอน พี่เข้ามาในห้องของฉันและปิดโทรศัพท์มือถือของฉันใช่หรือไม่” คาธารีน่าได้ยินการสนทนาของแม่และพี่ชายทำให้เธอถามอย่างสงสัย
“ใช่ ฉันรู้ว่าถ้าฉันไม่ทำอย่างนั้น พวกเขาจะโทรหาเธอ เนื่องจากฉันไม่ต้องการรบกวนการนอนหลับของเธอ ฉันจึงปิดโทรศัพท์มือถือของเธอให้” ลูเอนตอบ
“ พี่กลัวว่าฉันจะไปที่นั่นใช่มั้ย?” คาธารีน่ากอดอกกอดอก และพูดอย่างไม่พอใจว่า “ขอบอกว่า แม้ว่าเขาจะคุกเข่าอ้อนวอน แต่ฉันจะไม่มีวันให้อภัยทุกสิ่งที่เขาทำฉัน ฉันไม่คิดว่าผู้ชายคนนั้นจะเป็นพ่อของฉันสำหรับฉันแล้วน่ะ เขาก็ไม่ต่างจากขอทานที่เห็นข้างถนน ” จากนั้นเธอก็ย้ำว่า “ไม่จริง แม้แต่ขอทานก็ยังดีกว่าผู้ชายคนนั้น!”
“โอเค โอเค มันเป็นความผิดพลาดของพี่ เธอไม่จำเป็นต้องออกตัวอะไรมากหรอก” ลูเอนยิ้มอย่างบิดเบี้ยว เขารู้ดีว่าวิธีการพูดที่หยิ่งผยองของน้องสาวของเขา เป็นกลไกการป้องกันตัว ที่เธอมักใช้เพื่อปกป้องตัวเอง
“แม่ไม่ต้องกังวลเรื่องผู้ชายคนนั้น ฉันไม่เคยถือว่าเขาเป็นพ่อของฉัน และฉันก็ไม่มีวันทำ แม้แต่ใบรับรองของฉันและคาธารีน่าก็ไม่มีชื่อของเขาอยู่” ลูเอนกล่าว เมื่อเขาและน้องสาวของเขาเกิดมามีเพียงชื่อของ ไมร่า ดีมาส เท่านั้นที่จดทะเบียนในการเกิดของพวกเขาเท่านั้น ในเวลานั้นลีออน เบกเกอร์ยังไม่รู้ว่าไมร่าเป็นทายาทของ บริษัทดีมาส มูลค่าหลายพันล้านดอลลาร์
“ฉันดีใจที่ลูกๆเข้าใจ” ไมร่าตะคอกอย่างขี้เล่น จากนั้นก็พูดอย่างเย็นชาว่า “เขาคิดว่าเขาเป็นใคร ฉันเลี้ยงดูคุณสองคนด้วยความรักความเสน่หาและตอนนี้ผู้ชายคนนี้พยายามเข้าใกล้มากขึ้นและอยากให้คุณเชื่อว่า มันไม่ได้อยู่ในความตั้งใจของเขาเหรอ หึ … เขาโง่มาก ถ้าคิดว่าจะหลอกคนด้วยเล่ห์เหลี่ยมต่ำ ๆ แบบนี้ได้”
คริสตินาไม่คาดคิดว่าลูเอนและคาธารีน่าจะมีพ่อที่น่าสังเวชเช่นนี้ … แน่นอนว่าพ่อของเธอไม่ได้ดีไปกว่านี้อีกแล้วเพราะเขาต้องการใช้เธอเป็นเครื่องสังเวย อิงกริดเห็นอกเห็นใจกับเรื่องราวนี้แล้ว เนื่องจากเรื่องเดียวกันนี้เกิดขึ้นกับเธอและพ่อของเธอก็หนีไป เมื่อแม่ของเธอมีลูกสองคนที่ต้องเลี้ยงดู
แน่นอนว่าแม่ของเธอไม่ใช่ทายาทของตระกูลที่ร่ำรวย ดังนั้นพ่อของเธอจึงหนีไปซื้อบุหรี่และไม่กลับมาอีกเลย
“ ลูกชาย คุณอยากจะพูดเรื่องอะไรก่อนหน้านี้หรือไม่ ถ้าไม่อย่างนั้น” ไมร่าถามด้วยความสงสัย
“ แม่ฉันสามารถรับตำแหน่งซีอีโอของ บริษัท ได้ไหม ตราบเท่าที่คุณไม่อยู่ที่บ้านน่ะ?” ลูเอนโฟกัสตรงไปที่เรื่องอื่นทันที
“อืม … แม่ไม่เห็นปัญหา แต่ลูกรู้หรือไม่ว่าจะบริหารบริษัท อย่างไร ลูกรู้ไหมว่ามันไม่ง่ายเลย เพราะถ้าลูกจะเป็น CEO ของ บริษัทดีมาส ลูกจะต้องจัดการกับบริษัท อื่น ๆ อีกมากมายที่ อยู่ต่ำกว่าบริษัทเรา” ไมร่า เตือนเขาอย่างจริงจัง
“ใช่ผมข้าใจ” ลูเอนกล่าวอย่างจริงจัง “ผมได้ศึกษามากมายเกี่ยวกับเรื่องที่เกี่ยวข้องกับ บริษัท และเกี่ยวกับการบริหารจัดการของ บริษัท เพียงแค่ให้โอกาส ผมสัญญาว่าจะแสดงผลงานใน 1 สัปดาห์”
นี่คือการเล่นของเด็ก ๆ สำหรับลูเอน ก่อนที่จะย้อนเวลากลับไป เขาได้สร้างอาณาจักรและได้รับการประกาศให้เป็นจักรพรรดิที่มีผู้คนมากกว่า 50 ล้านคนอยู่ข้างใต้เขา
“โอเค ฉันจะให้โอกาสนี้ถ้าผลลัพธ์ดีภายในหนึ่งสัปดาห์ … ถ้าอย่างน้อยไม่มีการสูญเสีย ฉันจะยินดีและปล่อยให้ บริษัท ต่างๆอยู่ในความดูแลของลูก ฉันแค่ต้องการให้ลูก ให้ความสำคัญกับเรื่องนี้อย่างจริงจัง เนื่องจากบริษัทดีมาสจะเป็นของลูกและน้องสาวของลูกในอนาคต ” ไมร่า กล่าว
“ แม่มั่นใจเถอะ ฉันจะให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มากที่สุด” ลูเอนพูดอย่างเด็ดเดี่ยว
“โอเค แม่จะไปกับลูกที่สำนักงานใหญ่ของบริษัท และประกาศให้ลูกเป็นซีอีโอ” ไมร่า เห็นว่าลูกชายของเธอจริงจังกับเรื่องนี้ และตัดสินใจที่จะให้โอกาสเขาพิสูจน์คุณค่าของเขา เธอมองไปที่อิงกริด และพูดว่า “อิงกริดจ้ะ ทำไมหนูไม่ไปช่วย ลูเอนเป็นเลขาของเขาล่ะ”
อิงกริดประหลาดใจเล็กน้อย แต่แล้วก็หลุดจากอาการมึนงงและตอบว่า “ได้ค่ะ ฉันสัญญาว่าจะทำให้ดีที่สุด!”
“ฮิฮิ ฉันชอบความกระตือรือร้นของเธอจัง” คาธารีน่าวางมือบนไหล่ของอิงกริดแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม
————————————————————–
