เมื่อทั้งคู่ได้ออกจากโมเต็ลและมาถึงโรงรถ ลูเอนได้ปิดสัญญาณกันขโมยรถยนต์และเปิดประตูให้อิงกริด
เมื่อเปิดประตูคนขับและนั่งลง เขาก็คาดเข็มขัดไว้ และออกจากโมเต็ลทันที ลูเอนขับรถไปที่ทางหลวง
ขับด้วยความเร็ว 100 กม./ชม. ไม่นานพวกเขาก็มาถึงถนนบ้านของเขา เมื่อมาถึงบ้าน ลูเอนลงจากรถเปิดประตูและยื่นมือให้อิงกริด
“ขอบคุณค่ะ” อิงกริดมีความสุขเป็นพิเศษในคืนนั้น เธอไม่เพียงแต่ยืนยันความสัมพันธ์ของพวกเขาเท่านั้น แต่เธอยังได้รับสัญลักษณ์ของความสัมพันธ์ดีๆกับลูเอนอีกด้วย มันสร้างขึ้นเพื่อเป็นสัญลักษณ์ของความสัมพันธ์ของพวกเขา
ออกจากโรงรถ ลูเอนเดินไปที่ประตูหน้าบ้าน เขาปลดล็อคกุญแจและปิดระบบเตือนความปลอดภัย เขาเปิดประตู
เมื่อเข้ามาในบ้าน ทุกอย่างก็เงียบสนิท ยังไม่สายเกินไปในตอนกลางคืน แต่ก็ไม่เร็วเกินไป เมื่อเหลือบมองดูนาฬิกา อิงกริดเห็นว่าตอนนี้เป็นเวลา 12:23 น. (เที่ยงคืน 23 นาที)
“ไปเข้าครัวกันเถอะ แม่คงทำอะไรไว้ให้พวกเรากิน” ลูเอนไปที่ห้องครัวและอิงกริดเดินตามเขาไป
*ครืดดด…*
ลูเอนหยิบมือถือขึ้นมาแล้วตอบว่า “สวัสดี อีเลียส?”
“ใช่ ฉันเอง” อีเลียสพูด “ลูเอน ฉันคิดมานานแล้วและตัดสินใจยอมรับข้อเสนอของนาย”
หลังจากที่ก่อนหน้านี้ลูเอนเสนอให้เขาฝึกกลุ่มคนที่มีอำนาจพิเศษและเป็นผู้นำของพวกเขาตามคำสั่งของลูเอนแล้ว อีเลียสก็ไม่แน่ใจว่าจะยอมรับข้อเสนอดังกล่าวหรือไม่ แต่หลังจากที่ได้คุยกับพ่อและแม่แล้ว เขาก็ปล่อยให้เขาตัดสินใจว่าจะรับหรือไม่ ยิ่งกว่านั้น พ่อของอีเลียสบอกว่าถ้าเขาต้องการทำอย่างนั้น พ่อของเขาจะสนับสนุนเขา
อีเลียสประหลาดใจมากกับปฏิกิริยาของพ่อของเขา ในขณะที่เขาคาดว่าพ่อเขาจะปฏิเสธ แต่เขาไม่เพียงไม่ต่อต้านเท่านั้น แต่เขายังสนับสนุนด้วย สิ่งนี้แปลกมาก แต่ก็ทำให้อีเลียสสบายใจขึ้นเมื่อเขาตัดสินใจยอมรับข้อเสนอของลูเอน
“ฉันเข้าใจ ยินดีที่ได้ยินแบบนั้นนะ” ลูเอนกล่าว “พรุ่งนี้นายสามารถมาที่สำนักงานใหญ่ของดีมาสได้ และเราจะคุยกันมากกว่านี้ในสำนักงานของฉัน”
ลูเอนมีคนในใจที่จะรับสมัครแล้ว ทุกคนไม่ได้มีอำนาจโดดเด่นที่สุด แต่อยู่ในความจงรักภักดีกับลูเอน เขาชอบคนที่ภักดีมากกว่าคนที่แข็งแกร่งที่สามารถทรยศเขาได้เมื่อใดก็ได้
“ฉันจะไปหา” อีเลียสพูด “ฉันจะวางสายแล้ว พรุ่งนี้เจอกัน”
“เจอกันพรุ่งนี้” เมื่อปิดโทรศัพท์มือถือ ลูเอนเห็นว่าอิงกริดอุ่นอาหารที่เหลือให้พวกเขาแล้ว
“ขอบคุณ” ลูเอนขอบคุณเธอที่อุ่นอาหาร
“ด้วยความยินดี” อิงกริดพูดพร้อมกับหัวเราะอย่างร่าเริง
*
ลูเอนนั่งไขว่ห้างในยิม พลางถอนหายใจขณะที่เขาพึมพำ “ฉันยังสัมผัสถึงแกนกลางของฉันไม่ได้เลย… มันคืออะไรกันแน่?”
ในชีวิตก่อนของเขา เขามีต้นกำเนิดของต้นไม้จิตวิญญาณ ด้วยเหตุนี้เขาจึงมีความสามารถมากมายสำหรับพลังทางจิตวิญญาณ บางทีอาจเป็นเพราะเหตุนี้เอง ที่แม่ของเขาเชื่อมต่อกับแหล่งกำเนิดที่เกี่ยวข้องกับพลังงานจิตวิญญาณได้
อิงกริดยังคงนั่งสมาธิ ในขณะที่ลูเอนลุกขึ้นและจากไป หลังจากอาบน้ำเสร็จ ลูเอนก็พักอยู่ในห้องของเขา นั่งอยู่บนเตียง ขณะเป่าผมให้แห้ง
‘เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ฉันควรสร้างสิ่งที่คล้ายคลึงกันที่สามารถปกป้องแม่และน้องสาวของฉันได้’ เขาทิ้งผ้าเช็ดตัวไว้บนเตียงแล้วเดินไปหลบโต๊ะกลางห้อง และไปถึงตู้เสื้อผ้าสีน้ำตาล ที่ด้านล่างสุดคือของมีค่าทั้งหมดที่เขาได้รับมา
เขาหยิบกระเป๋าเดินทางสีดำขึ้นมาที่โต๊ะกลางห้องแล้วกลับไปเอากระเป๋าเดินทางสีดำอีกใบมาวางไว้ข้างกระเป๋าเดินทางใบแรก
เมื่อเปิดออกมาก็มีหลายสิ่งหลายอย่างอยู่ภายใน เช่น ฟันสัตว์ หนังสัตว์ สมุนไพรหายาก ผลึกไฟ ผลึกพลังงาน โลหะประเภท 3 ผงเมล็ดผลไม้ และผงผลไม้
‘สำหรับ คริสตินา และ คาธารีน่า ฉันจะทำแหวนให้ สำหรับแม่ ฉันจะทำต่างหูคู่หนึ่งให้’ หลังจากตัดสินใจว่าจะทำอย่างไร เขาก็เริ่มตัดหินโลหะประเภท 3 ออกเป็น 4 ชิ้นและตัดคริสตัลพลังงานไฟชิ้นเล็ก ๆ 2-3 ชิ้น
ลูเอนรู้ว่าเขาไม่สามารถทำอะไรเลอะเทอะและทำสิ่งที่น่าเกลียดได้ หากไม่แม้ว่าจะป้องกันได้ แม่และน้องสาวของเขาอาจไม่สะดวกที่จะใช้มัน และเขาจะเสียเวลาเพียง 1 ชั่วโมงในการปรับรายละเอียดเพิ่มเติม
ต่างหูคู่นี้มีลักษณะเป็นหยดน้ำสีแดงสดใสและสวยงามมาก โดยมีกรอบโลหะ ประเภทที่ 3 สีเขียว และคริสตัลสีแดงเล็กๆ สองเม็ดที่ด้านบน
วงแหวนสองวงที่เขาสร้างมีลักษณะเหมือนกัน และเขาสลักเข้าไปในวงแหวนทั้งสองวงเพื่อให้แหวนปรับขนาดให้พอดีกับนิ้วของผู้สวมใส่ได้ มันเป็นสีเขียวลึกลับ พร้อมด้วยคริสตัลหินรูปหัวใจสีแดงที่มีพลังไฟ
หน้าที่ของเครื่องประดับทั้ง 3 นี้เหมือนกับวงแหวนของเขาและของอิงกริด เพื่อสร้างเกราะป้องกันและสร้างไฟด้วย คริสตินาอาจลงเอยด้วยผลลัพธ์ที่น่าพอใจมากขึ้นเนื่องจากเธอสามารถควบคุมไฟได้
รัศมีจาง ๆ แวบ ๆ จากวงแหวนของลูเอนและบาเรีย(เกราะ)แห่งไฟก่อตัวขึ้นได้ จากนั้นเขาก็ทดสอบอุปกรณ์เสริมอีก 3 ชิ้นและทุกอย่างก็ทำงานได้อย่างสมบูรณ์
*
– 11 มีนาคม 2010 – วันพฤหัสบดี –
ลูเอนมาถึงสำนักงานใหญ่ของดีมาสแล้ว และทุกคนเคยชินกับการทำงานอยู่ของเขาที่นี่แล้วเช่นกัน นอกจากนี้ ในไม่กี่วันที่เขาทำงานเป็น CEO โครงการทั้งหมดที่เขาลงทุนก็ดำเนินไปเป็นไปด้วยดี การลงทุนบางส่วนที่เขาทำนั้นได้กำไรแล้ว
ไม่เพียงเท่านั้น ยังมีโครงการต่างๆ ที่ผู้บริหารต้องการจะยอมรับแต่ถูกลูเอนปฏิเสธ ในที่สุดก็พิสูจน์ได้ว่าเขาตัดสินใจถูกเพราะบางโครงการตกต่ำไปแล้ว โครงการใหญ่ในการก่อสร้างห้างสรรพสินค้ามีปัญหามากมายเกี่ยวกับที่ดิน เนื่องจากที่ดินมีทางตันและเกิดหลุมอุกกาบาตขนาดมหึมา จำนวนเงินที่ลงทุนในการก่อสร้างสูงกว่าที่คาดไว้ และโครงการต้องเลื่อนออกไปเพื่อหาเงินเพิ่ม และพวกเขาไม่มีการคาดการณ์ว่าจะกลับมาก่อสร้างเมื่อใด ด้วยเหตุนี้ วัสดุและบริษัทรับเหมาก่อสร้างจำนวนมากจึงประสบความสูญเสีย
โชคดีที่แผ่นดินนั้นไม่มีผู้เสียชีวิต แต่มีชาย 2 คนได้รับบาดเจ็บสาหัส และอีก 10 คนได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย
ลูเอนกำลังเดินไปที่แผนกรักษาความปลอดภัยของระบบสำนักงานใหญ่ของบริษัทโดยมีจุดประสงค์ในการปรับปรุงระบบรักษาความปลอดภัย เขาได้เรียนรู้ว่าเมื่อวานนี้มีแฮ็กเกอร์บางคนที่พยายามเจาะระบบ แต่โชคดีที่พวกเขาไม่สามารถทำได้ และเขาก็ไม่ต้องการพึ่งพาโชคใดๆแล้ว ลูเอน ตัดสินใจปรับปรุงความปลอดภัยด้วยตนเอง
“เขาร้อนแรงมากเลย” ผู้หญิงคนหนึ่งแสดงความคิดเห็นกับเพื่อนของเธอ เมื่อเห็นลูเอนเดินผ่านแผนกการเงิน เธอเป็นสาวผมสีน้ำตาล ผมสีดำ ตาสีน้ำตาลอ่อน มีส่วนโค้งเว้าและเนื้อตัวอยู่ในที่ที่เหมาะสม ในแผนกการเงิน เธออยู่ในอันดับต้น ๆ ของสตรีสุดฮอตที่พนักงานชายถึงกับน้ำลายสอ “ถ้าเขาเป็นเพื่อนของฉัน ฉันจะเกลี้ยกล่อมเขาด้วยส่วนโค้งที่สวยงามของฉันเอง”
“หยุดฝันให้ใหญ่ได้แล้ว! เขาเป็น CEO มีทรัพย์สมบัติมากมายสำหรับเธอ!” ผู้หญิงผมบลอนด์สั้นพูดพร้อมกับถอนหายใจ เธอเคยเห็นฉากนี้ 2-3 ครั้งเมื่อลูเอนได้เดินผ่านภาคการเงิน
“ใจเย็นๆ ฉันทำคืนละ 2 , 3 หรือ5ครั้งก็ได้ถ้าจำเป็น~” มือของเธอวางบนคางของเธอ เธอพูดด้วยเสียงที่ชวนฝันและน้ำเสียงที่เย้ายวน
ลูเอนเดินผ่านไปและจบลงด้วยการได้ยินบทสนทนานี้ ซึ่งเขาแสร้งทำเป็นหูหนวกและมองมันว่ามันเป็นเพียงเพื่อการเตือนเพื่อไม่ให้ใครในบริษัทพูดคุยในเวลาทำงาน
“รุนแรงมาก เก่งมาก!” ผู้หญิงอีกคนพึมพำอย่างกล้าหาญ “ถ้าเขามองฉันแบบนั้นบนเตียง โอ้ พระเจ้า!”
มีผู้หญิงหลายคนในแผนกการเงิน และผู้หญิงเหล่านี้หลายคนได้ยินเสียงบ่นของผู้หญิงที่พูดอย่างนั้น หลายคนมีความคิดแบบเดียวกัน สายตาของลูเอน ทำให้ร่างกายของพวกเขาสั่นเทาด้วยความปีติยินดี แน่นอนว่าพวกเขารักงานของตนจึงไม่กล้าเพิกเฉยต่อคำเตือนของลูเอนแล้วกลับไปทำงาน
“CEO ลูเอน กรุณาทำตัวตามสบาย” CIO ร็อดริโก้ (หัวหน้าเจ้าหน้าที่ข้อมูล) เห็นลูเอน มาถึงและออกจากห้องของเขาและไปรับเขาเป็นการส่วนตัว
“ฉันต้องการดูระบบรักษาความปลอดภัย” ลูเอนพูดอย่างตรงไปตรงมา “ฉันจะใช้คอมพิวเตอร์ของคุณนิดหน่อย”
“ได้ครับ ตามสบายเลย” CIO ร็อดริโก้ กล่าวด้วยความเคารพ “ฉันรู้ว่าคุณต้องกังวลเพราะการโจมตีของแฮ็กเกอร์ที่เราประสบเมื่อคืนนี้ แต่วางใจเถอะ เราได้ปรับปรุงระบบรักษาความปลอดภัยแล้ว เรายังจ้างพนักงานใหม่อีกด้วย เธอเพิ่งสำเร็จการศึกษาด้านวิศวกรรมซอฟต์แวร์และความปลอดภัยของข้อมูลจากมหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ด”
“โอ้?” ลูเอนมองดูเด็กสาวอายุ 20 ปี ที่สวมแว่นและมีผมสีน้ำตาลมัดเป็นมวย สวมสูทและกางเกงขายาว เธอสวยและสง่างาม เธอไม่มีร่างกายที่เย้ายวน แต่เธอมีเสน่ห์
“CEO ลูเอนคะ ฉันชื่อ อิซาดอร่า วาสคอนเซลลอส รู้สึกเป็นเกียรติที่ได้พบคุณ!” อิซาดอร่า เข้าไปหาเขาและยื่นมือของเธอออกมาทักทายเขา
“ยินดีที่ได้รู้จักครับ” ลูเอนจับมือเธอ ทันใดนั้นเขาก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย และคิดเรื่องของการที่ได้พบกับเธอในชีวิตก่อนหน้านี้ และหลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็นึกขึ้นได้ว่า…
