“แม่คะ แม่คิดว่า ลูเอน จะยอมรับคำขอของเธอไหม” คาธารีน่าถาม
พวกเขาอยู่ในครัว แต่เมื่อได้ยิน พวกเขาก็ได้ยินบทสนทนาทั้งหมดที่เกิดขึ้นข้างนอก
“อาจจะไม่ใช่ว่าเขานอกใจอิงกริดหรอกจ้ะ ถ้าเขาช่วยผู้หญิงที่เขาเคยชอบ” ไมร่ากล่าว.
“ชิ! วิธีที่แม่พูดมันดูน่าสงสัยสำหรับหนูมากขึ้น ตอนนี้หนูเริ่มสงสัยในนิสัยของพี่ชายของหนูแล้ว” คาธารีน่า หัวเราะแล้วพูดว่า “น่าเสียดายที่อิงกริดไปเยี่ยมแม่ของเธอ เธอพลาดการแสดงดีๆ ไป”
“สาวน้อย อย่าไปหาเรื่องให้วุ่นวายเลย” ไมร่าพูด “เพื่อให้ผู้หญิงคนนี้มาถึงจุดนี้และยอมรับว่าเธอนอนกับพ่อของคนที่ขอความช่วยเหลือ มันก็คงไม่ง่ายสำหรับเธอเช่นกัน ไม่ใช่ว่าแม่อยู่เคียงข้างเธอ แต่แม่ก็เห็นใจเธอนิดหน่อย”
“หึหึ! ชายผู้ไม่มีความสุขคนนั้น เขาได้สิ่งที่สมควรได้รับแล้ว” คาธารีน่าพูดอย่างแค้นเคือง “หนูหวังว่ากระเจี๊ยวของเขาจะหักลงมา!”
คริสตินาสะดุ้งกับการสนทนา มันไม่ใช่ว่าเธอไร้เดียงสาเลย เธอเข้าใจสิ่งที่ไมร่าและคาธารีน่ากำลังพูดถึง แต่เธอไม่ต้องการมีส่วนร่วมในการสนทนาประเภทนี้
[ข่าวล่าสุด. ในรัฐมาราสตราของอินเดีย – เมืองบอมเบย์ รอยแยกลึกลับได้ปรากฏขึ้นในใจกลางเมืองทันที และสัตว์ประหลาดที่ดูเหมือนออกมาจากหนังสยองขวัญก็โผล่ออกมาจากรอยแยกลึกลับ ปรากฏการณ์นี้ ถูกพบเห็นครั้งแรกเมื่อ 10 นาทีที่แล้ว และยังถูกพบเห็นในหลายประเทศใหญ่ๆ ของโลก…]
ในทีวีห้องนั่งเล่น ลูเอน ได้ยินดังนั้นก็พูดไม่ออกเพราะเรื่องนี้ มือของเขา ซึ่งแทบจะประสานเข้าด้วยกัน ‘สิ่งนี้มันเกิดขึ้นก่อนความคาดหมาย…’
“ลูเอน?” แครอล เฮเลนา ดึงดูดความสนใจของเขา
“โอเค ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นแล้ว” ลูเอน อยากให้เธอจากไปโดยเร็ว เขาไม่ได้ตั้งใจจะช่วยเธอ แต่เขารู้ว่าวันเวลาของลีออน เบกเกอร์กำลังถูกนับถอยหลังแล้ว ไม่ใช่ว่าเขาไม่มีเวลาที่จะสูญเสียการไล่ตามผู้หญิงที่เขามีเพศสัมพันธ์ด้วยและได้รับบาดเจ็บโดยไม่ได้ตั้งใจ
“ขอบคุณนะลูเอน!” แครอล เฮเลน่าสัมผัสได้ เธอเข้าใจผิดคิดว่า ลูเอน พูดแบบนี้เพราะมันจะช่วยเธอได้ แต่เธอรู้น้อยไปว่าเขาไม่ได้ตั้งใจจะขยับ แม้แต่นิ้วเดียวในเรื่องนี้เลย
“เธอต้องไปเดี๋ยวนี้ ฉันมีเรื่องด่วนต้องทำ” ลูเอน ลุกขึ้นบอกกับเธอ
แม้จะสับสน แต่แครอล เฮเลน่าก็ได้สิ่งที่เธอต้องการแล้ว เธอลุกขึ้นและต้องการจะจูบลูเอน ที่แก้ม แต่เขาหลีกเลี่ยงเธอ แม้จะเขินอาย แต่เธอก็ฝืนยิ้มและจากไป
“ลูเอน “
“ลูกชาย.”
“พี่ชาย.”
ไมร่า คริสตินา และคาธารีน่าไปหาเขา
คาธารีน่า ดูโกรธเมื่อเธอถามว่า “ลูเอน! นี่พี่ตั้งใจจะช่วยเธอหรอ”
“เปล่า เธอลืมยาที่ฉันทำให้ลีออนกลืนลงไปหรือเปล่า ทุกสิ่งเลวร้ายที่เขาพยายามทำกับใครบางคนจะกลับมาหาเขาเองอยู่แล้ว” ลูเอน กล่าว “ฉันบอกว่าเธอไม่จำเป็นต้องกังวล เพราะอีกไม่นานเขาจะได้รับผลกรรม ไม่ใช่เพราะฉันตั้งใจจะลงมือ”
“เปลี่ยนเรื่องกันเถอะ ลูเอน ปรากฎการณ์นี้ รู้ใช่ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น” ไมร่าพบว่าเรื่องนั้นสำคัญกว่าในขณะนั้น
“ใช่ ตามที่ผมทำนายไว้ รอยแยกมิติเริ่มเชื่อมต่อกับโลกของเราแล้ว แต่ผมคิดว่ามันจะใช้เวลานานกว่านี้ นี่มันเร็วเกินไป…” ลูเอน พูดพร้อมกับถอนหายใจ
“ไม่ใช่ทุกสิ่งที่สามารถคาดเดาได้อย่างแม่นยำ 100% อย่างไรก็ตาม เป็นเรื่องดีที่เรารู้ และเราแข็งแกร่งขึ้นเล็กน้อยในการป้องกันตัวเองหากจำเป็น” ไมร่า กล่าว
“จริง” ลูเอน เห็นด้วยและพูดว่า “ถึงจะเริ่มต้นก็ยังต้องใช้เวลา นี่เป็นเพียงรอยร้าวมิติที่เปิดให้สิ่งมีชีวิตได้ออกไป แต่ถึงกระนั้นเราก็ต้องตื่นตัว . หากมีสิ่งแปลกเกิดขึ้นแจ้งให้เราทราบทันที “
“ใช่ ” ไมร่ายิ้ม.
“ลูเอน พี่จะบอกอิงกริดว่าเกิดอะไรขึ้นวันนี้ไหม?” คาธารีน่า ถามด้วยท่าทางแปลก ๆ
“แน่นอน ฉันไม่มีอะไรต้องปิดบัง” ลูเอน พูดต่อว่า “พรุ่งนี้ฉันจะไปรับอิงกริด เธอจะใช้เวลาช่วงสุดสัปดาห์กับแม่ของเธอ แล้วฉันจะบอกเธอ”
“เยี่ยมมาก ถ้าพี่ไม่ทำ ฉันจะทำ ฮึ่ม!” คาธารีน่า พ่นลมหายใจ ดูเหมือนว่าเธอจะชอบ อิงกริด มาก ซึ่งทำให้ ลูเอน ยิ้มเล็กน้อย
“แน่นอน ฉันคาดหวังไว้ไม่น้อย” ลูเอน กล่าว “ฉันจะไม่ทำร้ายคนที่พิเศษสำหรับฉัน สิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้ไม่มีอะไรมากไปกว่าการสนทนากับคนที่ฉันเคยชอบ แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นคนแปลกหน้าสำหรับฉันไปแล้ว “
“ตกลง ฉันจะเชื่อคำพูดของพี่” คาธารีน่า กล่าว
“ฉันเชื่อในพี่ใหญ่” คริสตินาพูดแทรก
“ขอบคุณนะ คริสตินา เธอเป็นคนเดียวที่อยู่ข้างพี่” ลูเอน ขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วพูดด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน
คาธารีน่า จับ คริสตินา ไว้ในอ้อมแขนของเธอและแสดงฟันของเธอเหมือนสุนัขโกรธ “อย่าพยายามขโมยเธอจากฉันนะ!”
“โอเค หยุดพูดเพ้อเจ้อ” ลูเอน พูด “ฉันจะสร้างไอเท็มบางอย่าง เธอสามารถฝึกได้โดยไม่มีฉัน”
*
ขณะดูโทรทัศน์ การส่งสัญญาณละครถูกขัดจังหวะ ไมร่า คริสตินา และคาธารีน่าสับสนจนกระทั่งพวกเขาเห็นว่ามันเกี่ยวกับอะไร
[ข่าวล่าสุด. รัฐบาลอินเดียได้วางกำลังทหารเพื่อป้องกันไม่ให้สัตว์ประหลาดทำลายและฆ่าผู้คนต่อไป แต่มีเหยื่อที่ได้รับการยืนยันแล้วกว่า 2000 ราย…]
จากนั้นจึงแสดงให้กองทัพอินเดียใช้อาวุธปืนต่อสู้กับสัตว์ประหลาดที่ดูเหมือนหมูและวัวกระทิงในร่างมนุษย์ พวกมันมีขนาดใหญ่ สูงเกือบ 300 ซม. และยังมีเสือโคร่งที่ดุร้ายอยู่ด้วยสูง 200 ซม.
โทรศัพท์ของ คาธารีน่า ดังขึ้น และเธอเห็นว่าเป็น อิงกริด และเธอก็ตอบ “พี่สะใภ้ เป็นไงบ้าง”
“หืม ฉันสบายดี แล้วเธอล่ะ” อิงกริด “เธอเคยเห็นข่าวไหม”
“เราสบายดี” คาธารีน่า กล่าว “ใช่ เรากำลังดูอยู่ตอนนี้ ลูเอนบอกว่านี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้น แต่ไม่จำเป็นต้องกังวลมาก มันจะเกิดขึ้นทั่วโลกในไม่ช้านี้ แต่เป็นการดีที่จะเตรียมพร้อมไว้น่ะ”
“ใช่ จริงด้วย” อิงกริด กล่าวเสริมว่า “ลูเอน ไม่รับสายฉัน เขายุ่งหรือเปล่า”
“ใช่ เขากำลังสร้างบางสิ่งอยู่” คาธารีน่า ไม่ได้อธิบายอย่างละเอียด เนื่องจากเธอไม่รู้แน่ชัดว่า ลูเอน กำลังสร้างอะไร
“ตกลง ฉันวางสายแล้ว แม่ของฉันเพิ่งกลับมาจากโรงพยาบาล” อิงกริดพูดก่อนจะวางสาย
ไม่กี่นาทีต่อมา ลูเอน ออกจากเวิร์คช็อป เขามีชุดเกราะ 3 ชุด: 1 ชุดสีแดง 1 ชุดสีชมพูจางๆ และชุดสีเทา 1 ชุด
ลูเอน วางชุดเกราะไว้บนโต๊ะในห้องนั่งเล่นแล้วพูดว่า “นี่คือชุดเกราะฝึก ชุดเกราะแต่ละชุดมีน้ำหนักมากกว่าปกติ และยังมีของพิเศษเฉพาะของแต่ละตัวด้วย”
ลูเอน หยิบขึ้นมาหนึ่งอันขณะอธิบาย “คริสตัลนี้ที่อยู่ตรงกลางเกราะใกล้กับสะดือจะเพิ่มปริมาณพลัง Qi แห่งสวรรค์และโลกให้ได้ทันทีที่เธอเริ่มฝึก ในกรณีของเธอ ส่วนคริสติน่ามีคริสตัลแห่งพลังงานไฟ พี่ใช้คริสตัลนี้มาเป็นเวลานานแล้ว แต่ถึงเวลาต้องคืนให้เธอแล้ว เมื่อเธอนำแก่นแท้แห่งไฟออกจากคริสตัลนั้นเสร็จแล้ว เธอจะมีพลังมากขึ้น”
“ลูเอน เหมือนกันกับชุดเกราะคริสตัลเหล่านี้หรือไม่” คาธารีน่า ต้องการทราบว่าเธอจะมีพลังมากขึ้นเพราะคริสตัลในชุดเกราะของเธอหรือไม่
“ใช่ แม้ว่าจะไม่มากเท่ากับของคริสตินา แต่เนื่องจากเธอมีความใกล้ชิดกับต้นกำเนิดของเธอแล้ว” ลูเอน ตอบและเสริมว่า “นอกจากนี้ ที่แห่งนี้ ซึ่งมีคริสตัลอยู่ สามารถชาร์จพลังงานจากหินเวทมนตร์หรือพลัง Qi อื่นๆ ได้ตลอดเวลา “
“เหมือนที่ชาร์จมือถือเหรอ” คาธารีน่าถาม
“ในทำนองเดียวกัน” ลูเอน กล่าว “เมื่อคริสตัลของเกราะหมดพลัง Qi ก็สามารถชาร์จด้วยพลัง Qi ได้มากขึ้นเช่นกัน”
“นอกจากนี้ ฉันได้สร้างอุปกรณ์ขึ้นมา” ลูเอน อธิบาย “มันเป็นเครื่องติดตาม แต่มันจะทำให้ฉันรู้ว่าคุณสาวๆ หายตัวไปจากเรดาห์เท่านั้น นั่นคือถ้าเธอเข้าไปในมิติที่แตกโดยบังเอิญ แน่นอน ฉัน จะเข้าใจ ถ้าเธอไม่ต้องการพกพาเครื่องติดตามก็ไม่ต้องนำมันไปด้วยก็ได้”
“หนูไม่ถือ” คริสตินากล่าว
“ตกลง แม่จะเก็บสิ่งนี้ไว้” ไมร่าพูด หยิบอุปกรณ์ขนาดเท่าไม้จิ้มฟันหนึ่งในสามชิ้นขึ้นมา
“อืม โอเค ฉันเดาว่าฉันจะเอาด้วย” คาธารีน่ายอมรับมันคนสุดท้าย
“ดีมาก” ลูเอน กล่าว “ฉันทำชุดเกราะและเครื่องมือแบบเดียวกันสำหรับอิงกริด แต่เนื่องจากเธอไม่อยู่ที่นี่แล้ว ฉันจึงต้องรอเธอเพื่อมอบมันให้กับเธอ”
“ทำไมพี่ไม่ไปเยี่ยมเธอและทักทายแม่สามีของพี่ล่ะ” คาธารีน่า กล่าวด้วยรอยยิ้มแปลก ๆ
“… ฉันไม่คิดอย่างนั้น ฉันจะไปพรุ่งนี้ อแมนด้าอาจต้องการใช้เวลาตามลำพังกับอิงกริด” ลูเอน กล่าวหลังจากพิจารณาเล็กน้อย
“ถ้าพี่พูดอย่างนั้น…” คาธารีน่า ก็พยักหน้าให้แม่ของเธอและพูดว่า “ฉันจะทดสอบเกราะนี้ วันนี้ฉันยังไม่ได้ฝึกเทคนิคร่างกายของฉันเลย”
ไมร่าและคริสตินาเลือกทำแบบเดียวกันและขึ้นบันไดไป
‘ฉันยังพอมีเวลาว่างอยู่ ดังนั้นฉันคิดว่าฉันจะทำยาเพื่อทำความสะอาดไขกระดูก’ ด้วยความคิดนั้น ลูเอน จึงกลับมาที่เวิร์กช็อป
*
– 21 มีนาคม 2010 – อาทิตย์ –
ลูเอน ตื่นแต่เช้าและฝึกฝนร่วมกับครอบครัวของเขา หลังรับประทานอาหารกลางวัน เขาขึ้นรถแลมโบกินีและขับไปตามทางหลวงไปยังเซาโฮเซ่
ระหว่างที่ลูเอน กำลังขับรถ เขาสังเกตเห็นรถแปลก ๆ…
“ก็นะ ทุกคนมีรสนิยมต่างกัน” ลูเอน พึมพำ
สิ่งที่เขาเห็นคือรถที่ทาสีด้วยเสือดำและกระจายไปทั่วรถ บนฝากระโปรงมีตุ๊กตาสัตว์ รถดูเหมือนสัตว์โลก เต็มไปด้วยตุ๊กตาติดอยู่กับรถ
หลังจากออกจากทางหลวง ลูเอน ก็ขับรถต่อไปอีกสักระยะก่อนจะถึงถนนซึ่งเป็นที่ตั้งของบ้านของ อแมนด้า อันโจส แม่ของ อิงกริด
จะบอกว่าเขาไม่รู้สึกประหม่าเลยว่าจะไปหาแม่ยายก็โกหก แม้ด้วยประสบการณ์ทั้งหมดที่เขามี แต่ก็ไม่ได้หยุดเขาจากความรู้สึกประหม่า เขาเหงื่อออกเล็กน้อยในมือของเขา เขาชอบอิงกริดมากและต้องการสร้างความประทับใจให้แม่ของเธอ แม้ว่าพวกเขาจะเคยเห็นหน้ากันมาก่อน แต่ลูเอน ยังไม่ได้คบกับอิงกริด
“ลูเอน? เดี๋ยวนะ ฉันจะเปิดประตูให้คุณขับรถเข้าไปข้างใน” อิงกริดที่ได้ยินเสียงเครื่องยนต์ของลูเอน มาแต่ไกล รออยู่ที่หน้าบ้านและเห็นว่าเป็นเขาจริงๆ เธอก็ยิ้มและเปิดประตู
