ตอนที่ 213: การสร้างวงเวทย์บนเกาะใหญ่
เกือบ 1 ชั่วโมง หลังจากที่เขาเข้าไปในป่ามืด ลูเอนได้ฆ่ามอนสเตอร์ครึ่งหนึ่งที่พบเห็นในนั้น
‘+223 แกนอสูรระดับ 3 และ 312 แกนอสูรที่อยู่ในนักรบอันดับที่ 2 และแร่ธาตุระดับ 3 เกีอบ 665 กิโลกรัม’ เป็นการเก็บเกี่ยวที่น่าพอใจ
แต่น่าเสียดายที่เขาไปต่อไม่ได้ ลูเอน รู้สึกถึงการสั่นสะเทือนของรอยแยกมิติและรู้ว่ามันเหลือเวลาอีกไม่กี่นาทีก่อนที่มันจะปิดลง เขาใช้ <คลื่นสีฟ้า> หลายครั้งติดต่อกัน เขาเดินทางไปที่ทางออกสู่รอยแยกมิติ เมื่อเขาจากไป ก็เป็นวันพฤหัสบดีที่ 14 เมษายนแล้ว เขาตั้งกลุ่มก้อนของเมฆไว้ใต้ตัวเขาและลอยกลับไปบราซิล
“ผมกลับมาแล้ว.” ลูเอนปรากฏตัวขึ้นเหนือเมฆ
ไมร่าและคนอื่นๆ ทักทายเขา “ยินดีต้อนรับกลับมา”
“เป็นอย่างไรบ้าง สบายดีไหม” อิงกริดถาม
“แน่นอน ผมได้ผลผลิตที่ดีมากๆมาด้วย” ลูเอน ยิ้มและโยนแกนอสูรทั้งหมดลงกับพื้น
“ว้าว ว้าว ว้าว!”
พวกมันมีมากมายและพวกมันก็ปล่อยพลัง Qi ที่แข็งแกร่งมากออกมาด้วย
“ผมยังต้องการชําระล้างทุกอย่าง หลังจากนั้น ผมจะให้พวกคุณใช้มันเพื่อฝึกฝน” ลูเอนกล่าว
“แม้ลูกต้องการช่วยเรา อย่าลืมว่าลูกคือจุดแข็งหลักของเรา ควรใช้สิ่งที่ดีที่สุดสําหรับตัวลูกเองและเข้มแข็งไว้ การมีผู้นาที่แข็งแกร่ง ศัตรูจะกลัวเราตั้งแต่ออกจากฐานของมัน” ไมร่าเตือนเขา
“ผมรู้ครับ ดังนั้นผมตั้งใจจะใช้ของที่อยู่ในขั้นนักรบลําดับที่ 3 เกือบทั้งหมดเพื่อตัวเอง” ลูเอนกล่าว
“ก็ดีที่ลูกรู้” ไมร่าหัวเราะ
“อืม ผมจะยุ่งอีกแล้ว มีแกนอสูรมากมายให้ชําระล้างเยอะมาก…. เฮ้อ” ลูเอน พูดด้วยสายตาที่ให้ความรู้สึกห่างไกล
“ถ้าฉันทําได้ ฉันจะช่วย แต่มีเพียงคุณเท่านั้นที่สามารถชําระล้างแกนอสูรได้” อิงกริดกล่าว
“มันเป็นความจริง.” ลูเอน พยักหน้าและโบกมือให้เธอเข้ามาใกล้ เขาเอามือโอบเอวเธอ หอมแก้มเธอและกระซิบว่า “ผมคิดถึงคุณ”
“ฉันด้วย แต่ตอนนี้ไปอาบน้ําได้แล้ว คุณตัวเหม็น!” อิงกรดบีบจมูกของเธอ
“อืมม … ตกลง ผมจะไปเดี๋ยวนี้” ลูเอน เข้าไปในปราสาทเล็ก ๆ และไปชําระล้างร่างกายของเขาก่อน
“เห็นไหม หนูบอกว่าคุณแม่แล้วว่าไม่ต้องกังวลเพราะเขาจะไม่เป็นอะไรแน่นอน” อินกริดยิ้มให้ไมร่า
“ใช่ แต่ในฐานะแม่ แม่ก็ยังกังวลอยู่” ไมร่าถอนหายใจ
“คุณปู่ได้ออกไปหรือยังครับ” ลูเอนถามขึ้น หลังจากอาบน้ําเปลี่ยนเสื้อผ้า
“ใช่ เขาเริ่มเตรียมลงสมัครรับตําแหน่งประธานาธิบดี” ไมร่ากล่าว
“ดีแล้วครับ” ลูเอนวางมือไว้ด้านหลังศีรษะและเริ่มเดิน มองดูจํานวนแกนอสูรที่ต้องชําระให้บริสุทธิ์ เขารู้สึกปวดหัวขึ้นมา แต่ก็เป็นสิ่งที่จําเป็นต้องทํา ยังมีซากมอนสเตอร์ที่ต้องรื้อซากของมันอีกด้วยเช่นกัน เขากลับมาแต่เขาไม่มีเวลาพักผ่อน
“ฉันจะสร้างยาเพื่อฟื้นฟูพลัง Qi และความแข็งแรง… “ ลูเอน คิด
ลูเอนนําพืชและสมุนไพรมาบ้าง แต่นั่นก็ไร้ประโยชน์สําหรับยาเม็ดประเภทนี้ สิ่งที่เขาจะใช้คือสิ่งที่เขาได้รับจากพวกยักษ์
“ยังไงก็ตาม ฉันต้องไปคุยกับพวกนางไม้อีกครั้ง” ทําไมพวกเธอต้องยุ่งยากขนาดนี้ด้วย?
ลูเอนกลับเข้าไปในปราสาทเล็กๆ และเริ่มทํายาเกือบ 1 ชั่วโมงต่อมา เขาได้สร้างยาฟื้นฟูพลัง Qi ระดับ 2 และยาเสริมความแข็งแกร่งอันดับ 2 ! พวกมันมีจํานวนอย่างละ 100 เม็ด และมันคงคุ้มค่า…ดังนั้นเขาจึงรอ
ลูเอนถูกมองด้วยความสงสารจากสมาชิกในครอบครัวของเขา ซึ่งทําให้เขากัดฟันอย่างดุเดือดใส่พวกเธอ “ไม่ต้องรู้สึกผิดหรอก!”
“เอ่อ มีอะไรให้ช่วยหรือเปล่าคะ” อิงกริดถาม
“ใช่” ลูเอนตอบ “แต่ไม่พูดดีกว่า” ลูเอนกล่าวอย่างคลุมเครือ
อิงกริดใช้เวลาสักครู่เพื่อทําความเข้าใจ และเมื่อเธอเข้าใจ เธอก็หน้าแดง
“งี่เง่า!” เธอตีเขาและวิ่งหนีไป
ลูเอนหัวเราะ พลางตื่นเต้นมากขึ้น หลังจากหยอกล้อแฟนสาว เขาถือแกนอสูรเพื่อช ระล้างพวกมัน ใช้เวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเพื่อให้พลัง Qi ของมันเสื่อมสภาพ ท้ายที่สุดมันเป็นแกนอสูรระดับสูง ลูเอน กลืนยาฟื้นฟูพลัง Qi และนั่งสมาธิเป็นเวลา 1 นาที
“โอเค มันใช้งานได้ดี” ลูเอนพึมพําและกลับไปทําความสะอาดแกนอสูร
ดึกดื่นแล้ว เมื่อลูเอนชําระล้างแกนอสูรนักรบอันดับ 2 เสร็จ นอกเหนือจากที่เขามีมาก่อน แล้วยังมีแกนอสูรเกือบพันชิ้นที่เขาเคยทํางานด้วย
“957 แกนอสูรระดับ 2. มันสามารถทําลายเศรษฐกิจของประเทศได้” ลูเอน ยืนขึ้นและเหยียดออก
ลูเอนทานยาเม็ดฟื้นฟูพลัง Qi เพื่อทําให้รู้สึกสดชื่น
“ใช่! ได้เวลาสร้างวงเวทย์ที่ดีขึ้นสําหรับเกาะนี้แล้ว” ลูเอน พึมพํา ยิ่งเกาะนี้ได้รับการปกป้องมากเท่าไหร่ก็ยิ่งดี ท้ายที่สุดนี่คือสถานที่ในอนาคตที่จะสร้างหอคอย
ด้วยแกนอสูรระดับ 2 จํานวน 100 ชิ้นและเลือดมอนสเตอร์ระดับ 3 ลูเอนเริ่มเตรียมการ เขาเริ่มวาดวงเวทย์รอบเกาะ ในขณะที่กระจายแกนอสูรไปรอบๆด้วยเช่นกัน
ที่ละเล็กทีละน้อยทุกอย่างเริ่มระยิบระยับ แต่สัมผัสสุดท้ายก็ยังขาดหายไป ลูเอนสร้างวงเวทย์ 100 วงด้วยเลือดมอนสเตอร์ระดับ 3 และปล่อยพวกมันสู่ท้องฟ้า วงเวทย์หยุดทํางานชั่วคราวแล้วลอยไปทุกทิศทุกทาง ลูเอนเริ่มท่องบางสิ่งในภาษาโบราณ และพลังบางอย่างก็เริ่มก่อตัวขึ้น ทําให้เกิดกําแพงที่มองไม่เห็นรอบเกาะ
แม้จะมองเห็นได้ยาก แต่ก็เหมือนกระจกใสสะอาด หากมองใกล้ ๆ ก็จะเห็นบาเรียก่อตัวขึ้น
“นี่เขาไปทําสิ่งที่น่าอัศจรรย์อีกแล้ว” อิงกริดกล่าว ขณะที่เธอยิ้ม เธอรู้สึกถึงความกดดันของวงเวทย์และต้องยอมรับว่าแม้แต่หัวใจของเธอก็ถูกกระตุ้นด้วยความเข้มข้นของพลัง Qi เช่นนี้ แม้ว่าเธอจะไม่ทราบระดับของวงเวทย์นี้ แต่อย่างน้อยก็ดีกว่าที่คฤหาสน์ดีมาส ในขณะที่การก่อตัวที่คฤหาสน์ ดีมาส นั้นไม่มีอะไรให้ต้องรู้สึกมากนัก เมื่อเทียบกับสิ่งนี้มันทิ้งสิ่งที่ต้องการไว้
“อย่างที่คิด ลูเอน คือ ลูเอน มักจะทําสิ่งที่น่าอัศจรรย์อยู่เสมอ” อีเลียสยิ้ม
“ซิ อย่ามาพูดเหมือนเป็นนักปราชญ์” คาธารีน่า เตะตูดของเขา
“ฉันทําอะไร?” อีเลียสรู้สึกเจ็บ
“การที่นายไม่รู้ พิสูจน์ว่านายเป็นคนโง่!” คาธารีน่า เยาะเย้ย
“เอ่อ…” อีเลียสเม้มปากแต่ไม่พูด
ลูเอนกลับมาตบไหล่อีเลียส “เพื่อน นายเป็นผู้ชาย แต่นายจะปล่อยให้เธอพูดกับนายอย่างงั้นหรือ หรือนายคิดว่าตัวเองโง่”
“ฉันไม่ใช่คนโง!” อีเลียสกล่าว
“จากนั้นก็ไปหาเธอ จับไหล่เธอแล้วพูดออกมาดังๆ ว่า “ฉันรักเธอ!”
“ใช่ ฉันจะ… เดี๋ยวก่อน นั่นคือสิ่งที่ฉันจะพูดเหรอ?” อีเลียสสับสน
“ฮ่าฮ่า ฉันล้อเล่นนะ เอาจริงๆนะ ไปหาเธอแล้วพูดว่า เธอน่ะ ดูกล้ามพวกนี้สิ ดูความแข็งแกร่งนี่สิ ฉันโง่ตรงไหนเนี่ย” ลูเอน ให้กําลังใจเขา
“ใช่ ฉันจะทํา!”
