ตอนที่ 238: โจร
ลูเอนซื้อยาจํานวนมากที่จําเป็นเพื่อเพิ่มระดับการฝึกฝนของเขาโดยรวมแล้วเขาใช้แต้มไป 44,498 คะแนนแล้วกับยาเพียงอย่างเดียวด้วยเหตุนี้เขาจึงจําเป็นต้องหาสถานที่ที่ดีที่มีความเข้ มข้นของพลัง Qi ที่ดีเพื่อที่จะเพิ่มพูนการฝึกฝนของตนเอง
“เย็นสินะ
ลูเอนเดินผ่านประตูเหล็กขนาดใหญ่และปรากฏตัวในเมืองที่มีหิมะตก
“ที่นี่คือเมืองเจลิก้างั้นเหรอ? ใช่ ดูเหมือนว่าจะเป็นเช่นนั้นสินะ”ลูเอนมองไปรอบๆ และยังคง จํามันได้
“ฉันอยู่ใน อาณาจักรแห่งน้ําแข็ง เมืองนี้อยู่ห่างไกลออกไปฉันสงสัยว่าฉันจะได้พบกับใครบาง คนที่อยู่ในขั้นของนักรบลําดับที่ 4 ขึ้นไป” ลูเอนไม่ได้โง่เขลาหรือหยิ่งผยอง เขามีความรู้แต่เขายังคงอ่อนแอเมื่อเทียบกับสิ่งมีชีวิตอื่นๆ ที่อยู่ในขั้นนักรบลําดับที่ 5 เขาต้องหลีกเลี่ยงปัญหากับสี่งมีชีวิตระดับนั้น
แม้ว่าเขาจะฆ่าใครซักคนโดยใช้เลวีอาธาน ก็ย่อมมีฉากที่ซ้ําซากจําเจที่พ่อ ย่า ปู ลุง ป้า ไล่ต มเขาไป และในสถานที่เช่นนี้ ที่พวกเขาอาศัยอยู่ด้วยกันกว่า 100 ปี ความรักฉันพี่น้องนั้นแข็งแกร่งมาก ดังนั้นสําหรับการแก้แค้น พวกเขาจะต้องตกนรกทั้งเก้าหากจําเป็น
ผู้คนจากหลากหลายเชื้อชาติมองมาที่ลูเอน และพยายามเข้าใกล้และพูดคุยกับเขา หรือค้าขายขอซื้อของจากอีกฝั่ง เมื่อเห็นเขาเดินออกจากประตูเงินบานใหญ่
หลายคนต้องการเอาเปรียบ บางคนพยายามหลอกล่อเขา โดยบอกว่าเขามีบางอย่างล้ําค่า เพราะพวกเขาคิดว่าลูเอนเป็นมือใหม่ธรรมดาๆ ที่มาถึงชั้น 50 และกําลังสํารวจเป็นครั้งแรกท้ายที่สุดพวกเขาไม่เคยเห็นลูเอนมาก่อน และรูปลักษณ์ของลูเอน ก็โดดเด่นเกินกว่าจะจําได้
“ฉันไม่สนใจ” ลูเอนปฏิเสธพวกเขาทั้งหมดและออกจากเมืองไป
เขาเดินเพียงลําพังและถูกไล่ล่า โจรบางคนคิดว่าเขาเป็นเหยื่อง่าย ท้ายที่สุดแล้วเขาเพิ่งมาถึงสถานที่แห่งนี้เพียงเท่านั้น ในชั่วพริบตา บุรุษจํานวนมากปรากฏตัวพร้อมอาวุธประเภทต่างๆไม่ว่าจะเป็น ขวาน ดาบ ค้อน หอก
“เด็กน้อย จงเชื่อฟังและมอบทุกสิ่งอันมีค่า” สิ่งที่ดูเหมือนผู้นํากล่าวอย่างใจเย็น เห็นได้ชัดว่าเขาคุ้นเคยกับการทําเช่นนี้
ด้วยผิวสีขาวราวหิมะหกฟุต ดูเหมือนศพ และดวงตาสีขาวที่ดูน่าขนลุก หัวหน้าโจรมองดูลูเอนอย่างสงบ
“ใช่ หรือจะให้เราทําให้เจ้ากลายเป็นหมาของเรา ผิวของแกขาวมาก และรู้สึกนุ่มมาก เมื่อสัมผัส ยืม ฉันได้ลิ้มรสมันแล้ว คิคิคิคิคิ ” คนผู้หนึ่งในกลุ่มที่ลูเอนได้เจอพูดขึ้นมาพลางกอดตัวเองด้วยขวาน ขณะที่ลูเอนมองคนเหล่านั้นพูดจาไร้สาระด้วยสายตาที่แผ่ความน่ากลัวออกมา
“เพียง 1 คนที่อยู่ในขั้นนักรบระดับ 4 และมีความแข็งแกร่งของมังกรเพียงตัวเดียว อึม ตกลงตอนนี้พวกแกทุกคนสามารถตายได้” มือของลูเอน เปลี่ยนเป็นกรงเล็บมังกรขาวและเขาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว ก่อนที่โจรจะรู้ตัวอย่างรวดเร็วว่าเกิดอะไรขึ้น มือของลูเอน ก็ล้วงหน้าอกของคนๆหนึ่งและเอาหัวใจออกจากตัวของบุคคลนั้น
ด้วยดวงตาสีแดงและรอยยิ้มอันน่ากลัวที่โค้งงอโดยไม่สมัครใจ ลูเอนได้ตัดแขนทั้งสองข้างของอันธพาล ทําให้อันธพาลกรีดร้อง และเจาะเข้าไปในดวงตาของคนๆนั้นด้วยกรงเล็บมังกรของลูเอน
ลูเอนดึงแขนของเขาออก เขาจ้องไปที่คนต่อไป เขามองดูคนเหล่านั้นทั้งหมดเหมือนลูกแกะที่ นําไปฆ่า จากช่วงเวลาที่พวกอันธพาลวางแผนต่อต้านเขา ไม่ว่าพวกเขาจะเพียงต้องการขโมยของจากเขาหรือต้องการล่วงละเมิดทางเพศเขาก็ตาม ความตายคือสิ่งที่รอพวกเขาอยู่
และคนที่บอกว่าตนต้องการจะ “เล่น” กับลูเอนบุคคลนั้นคือรายต่อไป ลูเอนปรากฏตัวต่อหน้าชายผู้นั้นราวกับผีและยิ้มมากกว่าเดิม รอยยิ้มของเขาเหมือนรอยยิ้มของปีศาจ ดวงตาของเขาม้วนเป็นเสี้ยว และเขาหักแขนทั้งสองข้างของชายคนนั้น
“อ๊ากกกกกกก!” หลังจากหักแล้ว ลูเอนตัดแขนของชายผู้นั้นทิ้ง
“รสชาติเป็นยังไงบ้างอร่อยไหม” เสียงที่เย็นชาและไร้อารมณ์ของลูเอน ออกมาทําให้ตัวสั่น
“ให้ตายเถอะ ไอ้สารเลว!” ความเจ็บปวดนั้นมากจนเลือดไหลลงมาตามแขนที่ขาดของเขาจนเขาสาปแช่ง ลูเอน แทบถุยน้ําลาย
“อุ้ย!*
“เสียงดัง” ลูเอนขมวดคิ้ว เมื่อเห็นว่าหน้าตาของชายผู้นั้นเป็นอย่างไร แค่เห็นชายผู้นั้นสบถด้วยสีหน้าที่บิดเบี้ยวก็ไม่น่าพอใจ ลูเอนตัดหัวคนที่ลอยไปครึ่งหนึ่งแล้วเขาก็ล้มลงกับพื้นด้วย
*ตุ้บ!*
ที่แย่ไปกว่านั้น ชายคนนั้นที่ยังดูมีชีวิต ก็กําลังจะตาย ในขณะที่เขายืนอยู่ ลูเอน เสริมกําลังเมฆในมือซ้ายด้วยการสร้างมือขนาดยักษ์และบดขยี้ชายคนนั้นเพื่อให้ความตายของเขาสิ้นสุดลงส่วนคนอื่นๆ เสียชีวิตอย่างรวดเร็วด้วยศีรษะของพวกเขาถูกฟันหรือทุบด้วยมือที่ทําด้วยเมฆตอนนี้เหลือแต่หัวหน้าโจรเท่านั้น
“ท่านอาจารย์ อย่าฆ่าผมเลย! ผมทําเช่นนี้เพราะผมไม่มีทางเลือก! มันไม่ใช่ความผิดของผมมันเป็นกฏของสังคมที่บังคับให้ผมต้องเป็นแบบนี้ อาจารย์ ตอนนี้คุณเป็นพ่อของผมแล้ว อย่า อย่าฆ่าผมเลย ลูกชายของคุณจะเชื่อฟังและจะทําตามที่คุณพูด!” หัวหน้าที่เคยเป็นคนใจเย็นและคิดคํานวณได้เปลี่ยนไปเป็นคนน่าสงสารที่คลานอยู่บนพื้นเพื่อขอชีวิต
ลูเอนรู้สึกรังเกียจคนแบบนี้ มันไม่ใช่ความผิดของพวกเขา มันเป็นของคนอื่นเสมอ และเมื่อพวกเขาถูกทําร้าย พวกเขาไม่เคยโทษในสิ่งที่พวกเขาทํา ลูเอนเจาะหน้าอกของชายคนนั้นอย่างเลือดเย็นและฆ่าเขา หัวหน้ากองโจรอาเจียนเป็นเลือดและไม่เชื่อว่าเขาจะตาย ลูเอนดึงมือของเขาออกและตัดหัวของชายผู้นั้นทันที
จากนั้นเขาก็เห็นแจ้งเตือน
เปลี่ยน [มนุษย์ธรรมดา] เป็น 3670 คะแนน?]
“ใช่”
ลูเอนทําทุกอย่างต่อไปกับพวกโจรที่เหลือ
มีนักรบระดับ 3 อีก 7 คนที่ให้ 875 คะแนนมันน้อยมาก เมื่อเทียบกับผู้นําของกองโจรที่อยู่ในนักรบลําดับที่ 4 เป็นอีกเรื่องหนึ่ง อาวุธทั้งหมดเป็นอาวุธระดับ 3 มันอยู่ในระดับต่ํา แต่ลูเอนยังคงรับไว้ จากนั้นเขาก็จากไป
ระหว่างทาง เขาตรวจพบสัตว์ที่อยู่ในขั้นของนักรบอันดับ 3 บางตัวและฆ่าพวกมันอย่างง่ายดาย เขาเดินต่อไปนานกว่า 10 ชั่วโมง เขาต้องการหาถ้ําพิเศษ ถ้าเขาจําไม่ผิดก็ถูกกลุ่มของวอลรัสเขี้ยวเงินคุ้มกัน นั่นจะเป็นสถานที่ที่ดีสําหรับเขาในการฝึกฝน พลัง QI ในสถานที่แห่งนั้นทั้งบริสุทธิ์และหนาแน่น
เมื่อเขามาถึงลูเอนพูดในใจว่า “อย่างที่คาดไว้ ที่แห่งนี้แตกต่างออกไป
วอลรัสเขี้ยวสีเงินตื่นตัว เพราะลูเอนเป็นศัตรูที่บุกรุกดินแดนของพวกมัน มีพวกมันอยู่มากมายเหนือน้ําแข็งหรือในน้ําและในถ้ําที่ลูเอนสนใจ ทุกตัวมองว่าลูเอนเป็นศัตรูที่ต้องถูกฆ่า
ลูเอนมองพวกมันอย่างเฉยเมย เขาตั้งใจจะฆ่าพวกมัน ก่อนที่เขาจะมาถึงด้วยซ้ํา อย่างไรก็ตามเขาต้องการคะแนนเพิ่ม
