ตอนที่ 248: สิ่งที่ไม่ต้องการมักจะมาโดยไม่บอกล่วงหน้า
ออกจากบ้านของเซาโล ดีมาสทันทีที่ลูเอนได้สร้างวงเวทย์เสร็จ อิงกริดก็มู่แก้มของเธอที่มีสีออกชมพูเล็กน้อยจากไวน์และเหตุผลอื่นๆแล้วพูดว่า “ลูเอน คุณไปบ้านคุณปู่แล้วชอบล้อเลียนฉันอย่างนั้นบ่อยมากๆ..”
มันทําให้ลูเอนคิด หลายครั้งที่อยู่กับอิงกริด เขาได้แสดงให้เห็นด้านที่หน่อมแน้มและยั่วยวน โดยคนที่มีชีวิตอยู่มาเกือบพันปีแล้วไม่เคยแสดงออกมาเลยทั้งการออกเดทและหลายๆอย่าง บางทีก็มีคนที่อายุเหมือนวัยรุ่นอยู่ในตัวของเขาที่ทําให้เขาทําแบบนั้นบ้างในบางครั้ง? แต่แล้วเขาก็ยิ้ม เขาไม่รังเกียจที่จะทําตัวเป็นเด็กในบางครั้ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับผู้หญิงที่เขารัก และการได้เห็นเธอแบบนั้นทําให้เขารู้สึกมีความสุข จริงๆเวลาเธอโกรธเธอนั้นช่างงดงามยิ่งกว่าสิ่งใด
บางทีมันอาจจะเป็นอย่างนั้น? เขาแกล้งเธอเพราะเขาชอบเห็นเธอเป็นแบบนี้งั้นสิ? ลูเอนจูบเธอแทนที่จะตอบ แม้ว่าเขาจะให้คําตอบแบบนั้น ซึ่งทําให้อิงกริดเกือบตกลงมาจากก้อนเมฆ
“เพราะคุณเป็นคนสวยและอายมาก และผมก็ไม่สามารถต้านทานสิ่งล่อใจได้” ลูเอนวางหน้าผากของเขาไว้ที่หน้าจอและเห็นว่าเธอไม่อารมณ์เสียแล้ว
ใบหน้าปัจจุบันของ อิงกริดเป็นการแสดงออกที่ทําให้ ลูเอนแทบเป็นบ้า เธอมองเข้าไปในดวงตาของเขาและริมฝีปากที่สวยงามของเธอเปล่งประกายและเขาก็ถูกล่อลวง พวกเขายืนสบตากันอยู่หลายนาที มันเหมือนกับการบูชาภาพงานศิลปะ โดยลูเอนเป็นคนๆนั้นที่กําลังชื่นชมภาพโมนาลิซ่า ดั้งเดิมของลีโอนาร์โด ดาวินชี
“เรากําลังจะไป… โมเต็ลเหรอคะ?” อิงกริดถามอย่างแปลกใจ เธอไม่อยากกลับตอนนี้ เธออยู่ในกองไฟและต้องการให้เขาอยู่ในตัวเธอโดยมีร่างกายของเขาอยู่บนร่างกายของเธอ เธอไม่แม้แต่รอให้เขาตอบและเริ่มเลียคอเขาและทําเครื่องหมายความรัก
“ฉันคงเป็นบ้าไปแล้วแน่ๆ แต่ยังไงฉันก็ต้องการเขา” อิงกริดเริ่มจูบที่คอของลูเอน แก้มของเขา ดูดหู และเห็นเขาหายใจเร็วขึ้นและรู้สึกตื่นเต้นมากขึ้น ทําให้เธอตัวสั่นด้วยความสุขและเธอก็พูดต่อ จุดอ่อนของลูเอนอยู่ที่หูเสมอ เขามักจะตัวสั่นเมื่อเธอดูดหูและกัดเบาๆ
ลูเอนได้สร้างบาเรียขึ้นจากเมฆ เขาเริ่มเหงื่อออกอย่างหนัก ความปรารถนาของเขายืดเยื้อถึงขีดสุด และ “มังกรขาว” ก็ตื่นขึ้น แต่เขาไม่ต้องการให้เธอหยุดและนวดเธอด้วยมือของเขาภายใน ชุดที่เธอสวม ขณะที่เธอสูดลมร้อนเข้าหูแล้วกัดหูเบาๆ ไฟในตัวอิงกริดยิ่งร้อนระอุ เธอเปียกชุ่มไปทั้งร่างกายและเธอคร่ําครวญในหูของลูเอน พลางกัดและดูดมากขึ้นที่หูของเขาและเดินไปอีกด้านหนึ่ง และเริ่มลงไปจูบปากของเขาแล้วกลับไปที่คอและหู ในขณะที่ลูเอนเล่นกับกระต่ายสีขาวของเธอ … มังกรของลูเอนกําลังจะระเบิดถ้ําแล้ว และพวกเขาต้องรีบไปที่โรงแรมโดยเร็วที่สุด
วันรุ่งขึ้นเป็นเช้าวันศุกร์ที่ 28 พฤษภาคม 2010
โลกได้รับการเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง โลกหรือที่รู้จักกันดีในชื่อ “รอยแยกลึกลับ” ได้เริ่มเชื่อมต่อกับโลกอีกครั้ง เผ่าพันธุ์มากมายปรากฏขึ้นอีกครั้ง เช่นเดียวกับสัตว์ประหลาดที่อันตราย ลูเอนเพิ่งออกจากโรงแรม 5 ดาวกับอิงกริด ทันทีที่เขารู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลง เขาได้ทํานายไว้แล้วว่าคราวนี้เป็นครั้งสุดท้าย
ไม่เหมือนกับเมื่อก่อน แม้แต่สิ่งมีชีวิตจากนักรบระดับ 3 ก็ปรากฏตัวขึ้น และหลายคนที่อยู่ในขั้นของนักรบระดับ 4 ก็อยู่ในอาณาเขตของตน บรรดาผู้ที่มาถึงนักรบระดับ 4 ไม่ได้กระทําการเผด็จการ หรืออย่างน้อยก็ไม่ใช่ทั้งหมด และก่อนอื่นพวกเขาจะพยายามทําความเข้าใจสถานการณ์ มีแม้กระทั่งดินแดนลอยน้ําที่เป็น “สิ่งมีชีวิต” มีปีก ในทะเลที่ล้อมรอบด้วยน้ํา มีเกาะขนาดยักษ์บางเกาะปรากฏขึ้น และมีเผ่าพันธุ์ใต้น้ําอาศัยอยู่บนเกาะเหล่านี้
ดวงตาของลูเอนเปลี่ยนไปจริงจังอย่างรวดเร็ว แต่ไม่นานเขาก็ใจเย็นลง ใครก็ตามที่เป็นภัยคุกคามจะไม่เริ่มกระทําการใดๆในตอนนี้ มนุษยชาติได้แข็งแกร่งขึ้นแล้วในหอคอยและสามารถป้องกันตนเองได้ในระดับหนึ่งเกม ‘Survival Online จะเป็นประโยชน์ต่อมนุษย์และสัตว์ที่มีถิ่นกําเนิดในโลกเท่านั้น ในขณะที่ “ชาวต่างชาติ” ไม่สามารถใช้งานได้ เนื่องจากโครงสร้างร่างกายแตกต่างกันไปในแต่ละเผ่าพันธุ์ สัตว์ที่ได้รับสติปัญญาเริ่มแสวงหาการติดต่อกับมนุษย์เมื่อมีความรู้เกี่ยวกับเกม ดูเหมือนว่าข่าวจะเดินทางอย่างรวดเร็วในโลกของสัตว์
“ถ้าปูไม่รีบร้อนเกินไป เขาจะปกป้องบราซิลเพียงลําพังไม่ได้” ลูเอนตั้งใจจะช่วยถ้าจําเป็น แต่เขาชอบให้ปูของเขาสามารถทําได้ด้วยวิธีการของเขาเอง เนื่องจากลูเอนมีธุระของตัวเองที่ต้องจัดการ
“ไปเร็วไปล่ามอนสเตอร์กันอีกครั้ง ตอนนี้เราไม่ต้องการเนื้อของพวกมันอีกต่อไป อย่างน้อยก็ไม่ใช่พวกที่ต่ํากว่านักรบลําดับที่ 3 ที่เหลือเราจะปล่อยให้คุณปูจัดการ” ลูเอนจับอิงกริดไว้รอบเอว ขณะที่เขาพูดและบินเร็วขึ้น
“ไม่เป็นอะไร” อิงกริด เข้าใจถึงความร้ายแรงของสถานการณ์ มอนสเตอร์ในปัจจุบันดูอันตรายมากขึ้น และพวกเขาจําเป็นต้องดําเนินการอย่างรวดเร็ว
โชคดีที่คราวนี้โลกไม่ได้เตรียมพร้อม พวกเขาหวังว่าจะไม่สิ้นสุด ดังนั้นพวกเขาจึงระมัดระวังในการต่อสู้เพื่อหอคอย ตอนนี้ใช้รถถัง เครื่องบินไอพ่น เรือดําน้ํา ฯลฯ พวกเขาเริ่มกําจัดสัตว์ประหลาดในทุกประเทศ แต่ถึงแม้จะเตรียมพร้อม การบาดเจ็บล้มตายก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ มนุษย์จํานวนมากเสียชีวิตในพื้นที่ห่างไกล ซึ่งพวกเขาไม่มีเวลาหลบหนี
บังเอิญหรือไม่ ลูเอนรู้สึกถึงการปรากฏตัวของอีเลียสและคนอื่นๆ เมื่อเขามาถึงเกาะ อีเลียสก็พูดว่า “ลูเอน แผ่นดินตกอยู่ในอันตรายจริงหรือ?”
“นายรู้ได้อย่างไร” ลูเอนไม่ใช่คนโง่ อีเลียสเพิ่งออกจากหอคอย ไม่มีทางที่เขาจะรู้
“มีเสียงบอกพวกเราทุกคนว่ามีอันตรายอยู่ในหอคอย” อีเลียสตอบว่ามันเป็นเสียงที่แยกไม่ออก เป็นเสียงที่แปลกมาก ไม่ว่าจะเป็นหุ่นยนต์หรือมนุษย์ไร้อารมณ์ และไม่มีชีวิตชีวา ในขณะเดียวกันพวกเขารู้สึกว่ามันอบอุ่น เป็นเพียงความรู้สึกที่ขัดแย้งและอธิบายไม่ได้โดยสิ้นเชิง อีกหนึ่งสถานการณ์ที่อยู่เหนือความรู้ของลูเอน นั่นไม่ควรเกิดขึ้น หรืออย่างน้อยเขาก็จําไม่ได้ว่า เคยเกิดขึ้นมาก่อนในชีวิต และมันก็ยากสําหรับเขาที่จะลืมบางสิ่งบางอย่าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้ามันเป็นสิ่งสําคัญมาก
“เรื่องลึกลับจริงๆ” ลูเอนพึมพําและถอนหายใจ
“โชคดีที่เราอยู่ในเมือง และเราออกมาพร้อมๆกัน และเห็นปฏิกิริยาของนาย และรู้สึกถึงความผันผวนของพลัง Qi ที่เพิ่มขึ้น ดูเหมือนว่าเสียงนั้นกําลังพูดความจริง” อีเลียสค่อนข้างจริงจัง
