ตอนที่ 263: เอสเธอร์ มัตเตโอ เดอ ลูก้า และเกรกอรี
เลเนอร์ขยายปีกค้างคาวคู่หนึ่งและเริ่มบิน
อิงกริดสวมผ้าคลุมหน้าของเธออีกครั้ง
ลูเอนทำให้ตัวของเขาเองและอิงกริดลอยอยู่ใต้เมฆ เลเนอร์เริ่มมุ่งหน้าไปทางเหนือ และลูเอนทำให้เมฆตามเธอไป
“เมื่อโลกถูกบิดและสิ่งมีชีวิตทั้งหมดบนดาวเคราะห์โลกเริ่มหายไป นารา” ทันใดนั้นเลเนอร์ก็เริ่มพูดราวกับพูดกับตัวเองว่า “เธอตื่นเต้นมาก ฉันในตอนนั้นยังไม่เกิด แต่ก็ได้ยินมาหลายครั้งแล้ว ว่าตลอดหลายปีที่ผ่านมาเธอพยายามหาวิธีที่จะเปิดประตูที่เชื่อมต่อกับโลกมาจนถึงตอนนี้”
“เธอก็เลยทำแบบนั้น” ลูเอนถอนหายใจ “คุณรู้จักเอสเธอร์ มัตเตโอ เดอ ลูก้า และเกรกอรีไหม”
“ฉันไม่รู้จัก” เลเนอร์พูดอย่างเย็นชาต่อทันทีว่า “พวกนั้นไปตามทางของตัวเอง เมื่อคุณหายตัวไป”
“คุณเป็นลูกสาวของนาราหรือเปล่า” ลูเอนถามอีกครั้ง
เลเนอร์พูดอย่างเฉยเมย ขณะที่เธอมองไปในทิศทางของเขา “ช่างน่าสงสัยเหลือเกิน คุณยังมีความรู้สึกต่อเธออยู่หรือไม่ แต่เขาก็ยังพบคนใหม่ๆ คุณทิ้งเหรอที่เธอมีลูกสาวคนหนึ่ง”
“ฉันชอบเธอแบบเพื่อน ฉันเคยรักเธอมาก่อน แต่เมื่อเวลาผ่านไป ฉันยอมแพ้กับความรักนี้ฉันอยากให้เธอมีความสุข และกับฉันมันไม่ใช่ทางเลือกที่ถูกต้อง” ลูเอนกล่าวด้วยความเฉยเมยเล็กน้อย แต่นุ่มนวล
“จริงเหรอ งั้นรอเธอก่อน แล้วพูดต่อหน้าเธอ!” เลเนอร์พ่นลมอย่างเย็นชาและหยุดมองไปทางลูเอน และอิงกริด พลางเริ่มบินเร็วขึ้น
หลังจากได้ยินทั้งหมดนี้ แม้แต่อิงกริดก็ไม่สามารถเพิกเฉยต่อมันได้ เธอรู้สึกไม่แน่ใจเล็กน้อยไม่ใช่ว่าเธอไม่ไว้ใจลูเอน แต่ได้ยินว่าผู้หญิงคนหนึ่งใช้เวลาหลายปีในการพยายามหาลูเอนอีกครั้ง ก็ยากที่จะไม่หวั่นไหว ส่วนใหญ่เธอเห็นมันจากวิธีการพูดของเลเนอร์
“ลูเอน..” เธอพึมพำ จับมือเขาแน่น
“ไม่เป็นไรหรอก” ลูเอนพูดเบา ๆ หลังจากจูบหน้าผากของเธอ “ผมรักคุณนะ”
“ฉันก็รักคุณเหมือนกัน” อิงกริดวางศีรษะของเธอบนไหล่ของเขาและยิ้มเล็กน้อย
แม้จะรู้สึกดีขึ้น แต่ไม่กี่นาทีต่อมา เธอก็รู้สึกไม่ปลอดภัย แต่เมื่อนึกถึงสิ่งที่ลูเอนบอกกับเธออิงกริดก็สบายใจ
หลังจากเดินทางเกือบ 10 ชั่วโมงแล้วพวกเขาก็หยุด
“ฉันต้องการพักผ่อน” เลเนอร์พูดอย่างเฉยเมย “ฉันขอพักสัก 4 ชั่วโมง แล้วเราจะไปต่อเรา แยกออกห่างกันสักพัก”
” ตกลง” ลูเอนพยักหน้าและหยิบของบางอย่างออกมาแล้วเริ่มออกไป
เขาแยกออกไปสร้างคาถา เพื่อแยกพื้นที่ที่พวกเขาจะไปอยู่ออกจากเลเนอร์ ซึ่งเธอในตอนนี้ได้กระทำหลายๆอย่างไปก่อนลูเอนแล้ว
เธอรวมพลัง Qi สีแดงกับเส้นสีเขียว และเมื่อทำเช่นนั้นลายมือของเธอตอนที่เขียนคาถาทำให้เขาอดนึกถึงลายมือของนารานิดหน่อยไม่ได้ ลูเอนต้องสงสัยเลยว่าเลเนอร์กำลังเชื่อมโยงกับนาราอย่างแน่นอน ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง อย่างไรก็ตามขณะที่เธอใช้สิ่งประดิษฐ์บางอย่าง เขาไม่รู้สึกถึงความคุ้นเคยที่มาจากเธอ
“เธอใช้พลัง Qi ของธรรมชาติ” ไม่ใช่เรื่องแปลก เธอเป็นแวมไพร์ ซึ่งหายากมากที่จะใช้สิ่ง
“นี่มันอัศจรรย์มากเลยเหรอคะ?” อิงกริดถาม
“ใช่” ลูเอนกล่าวต่อว่า “มันหมายความว่าการฟื้นฟูของเธอนั้นน่าทิ้งยิ่งกว่าเดิม การมีองค์ประกอบแบบนั้นเช่นพลัง Qi ทำให้เธอเหนือกว่าแวมไพร์หลายๆคนแล้ว”
“ถูกต้อง ฉันได้รับมันจากพ่อของฉัน” เลเนอร์พูดจบและกลับมาพูดอย่างไม่ใส่ใจ ราวกับว่าเธอไม่ได้พูดถึงตัวเองว่า ” แต่ ฉันแย่จริงๆ เมื่อเทียบกับเขา เพราะฉันไม่เคยถูกเขาสอนวิธีใช้มัน”
“พูดแบบนี้ก็ได้เหรอ” ลูเอนถามขณะมองดูเธอ
“ใช่ อีกไม่นานคุณจะได้รู้” เธอโบกมืออย่างเฉยเมยและดึงเต็นท์ออกจากวงแหวนเก็บของ
เธอเข้าไปและปล่อยให้ลูเอนและอิงกริดอยู่ตามลำพัง
”เข้าไปพักผ่อนกันเถอะ” ลูเอนจับมือของอิงกริด
” ค่ะ” อิงกริดปล่อยให้เขาพาเธอเข้าไปในเต็นท์ของทั้งคู่
เป็นเวลาหลายวันแล้วที่ไมร่าออกมาพร้อมกับลูกสาว 2 คนของเธอและพวกยักษ์
พวกยักษ์นั้นผิดปกติไปเล็กน้อยเมื่ออยู่ในหอคอย เมื่อพวกเขามาถึงก็ทำให้เกิดความโกลาหลสำหรับมนุษย์มันเป็นเมืองที่ค่อนข้างใหญ่ แต่สำหรับยักษ์ใหญ่ มันดูเหมือนสนามเด็กเล่น
ไมร่าจึงพาพวกเขาออกจากเมืองในไม่ช้า
พวกเขาอยู่ใกล้ปา และเห็นทะเลสาบที่ลูเอนสร้างขึ้นด้วยพลังแห่งเมฆ มันเหลือเชื่อมาก
ตอนนี้พวกเขากำลังต่อสู้กับไดโนเสาร์ที่น่ากลัว รวดเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ และไม่ใช่แค่ 1 แต่มี 10 ตัว และยังมีอีก 5 ตัวที่อยู่ในขั้นของนักรบลำดับที่ 4 ด้วยความแข็งแกร่งของมังกร 1 ตัว ซึ่งเท่ากับความแข็งแกร่งของผู้ชายที่เป็นผู้ใหญ่ 500 คน หรือแม้แต่ 15 คน ความแข็งแกร่งและการป้องกันมากมาย ผิวของพวกมันแข็ง ทำให้ยากสำหรับพวกเขาที่จะฆ่าได้
*ยิ้ม!*
ยักษ์ริวโจมตีด้วยค้อนอันทรงพลังของเขา ทำให้ไดโนเสาร์ 2 หัวแบนราบกับพื้น
คริสตินาขว้างเสื้อผ้าไปในทิศทางของไดโนเสาร์ตัวนี้ และเริ่มหมุนรอบคอทั้งสองข้างแล้วบีบออกแรงๆ ทำให้หายใจไม่ออก
*ยิ้ม!*
ยักษ์อาธีน่าที่มีหอกแทงหัวใจของไดโนเสาร์ด้วยความรุนแรง
ไดโนเสาร์ตัวสั่นและหยุดเคลื่อนไหว เลือดของมันไหลเวียนอย่างรุนแรงด้วยความหวาดกลัว
“ฮ่าฮ่าฮ่า! ต่อไปๆ!” ยักษ์ริวหัวเราะดังลั่นและด้วยฝีเท้าอันดังสนั่น เขาวิ่งไปช่วยคริสตินา ที่กำลังต่อสู้กับไดโนเสาร์ด้วยตัวคนเดียว นอกจากร่างกายที่แข็งแรงและยืดหยุ่นแล้ว เธอยังมีพลัง Qi และอาวุธที่ช่วยให้เปลวไฟสีม่วงของเธอเปล่งประกายออกมา
ร่างกายของเธอถูกล้อมรอบด้วยแสงสีม่วงเมื่อโจมตีด้วยพลัง Qi ของเธอ มันถูกเผาไหม้อย่างรวดเร็ว แต่เธอก็มียามากมายที่เธอได้รับจากหอคอยและยาอื่นๆ ที่เธอได้รับจากลูเอน
ในการกลับชาติมาเกิดของเทพธิดาแห่งเปลวไฟสีม่วง คริสตินาโจมตีไดโนเสาร์ที่อยู่ในขั้นของนักรบลำดับที่ 4 อย่างไม่ลดละ
โคลอี้นั้นแม้ว่าเธอจะมีพลังของมังกรเพียง 1 ตัว แต่เมื่อเธอใช้พลัง Qi และร่างกาย และเธอจำเป็นต้องอยู่ในร่างไททัน แต่เธอก็ยังแข็งแกร่งเมื่อร่างกายของเธอแข็งแกร่งขึ้นด้วยการแปลงร่างเธอกำลังช่วยไมร่าฆ่าไดโนเสาร์ตัวโตและหัวของมันมีทั้งหมด 6 เขา เป็นลักษณะที่คล้ายกับเขาของควายตัวโต แต่มีเขาของมันนั้นเหมือนมงกุฎ
การโจมตีของไดโนเสาร์นี้ใช้ส่วนหัวทั้งหมด และมันยังใช้ธาตุดินเพื่อประโยชน์ของมันด้วยแม้ว่าจะไม่ได้มากขนาดนั้น
ไมร่าแปลงเป็นปืนยิงรถถังแบบดิจิทัลและสร้างกระสุนปืนบาซูก้าด้วยพลัง Qi มันมีศักยภาพมากกว่าบาซูก้าธรรมดา
*ตุ้ม!*
กระสุนบาซูก้าพุ่งเข้าใส่ปลายขาของไดโนเสาร์ ทำให้มันถอยหลังไปอีก 5 เมตรและเลือดก็ไหลทะลักออกมา แต่มีเพียงผิวหนังเท่านั้นที่ได้รับผลกระทบ
ความแข็งแกร่งของไมร่านั้นสูงกว่าของโคลอี้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น ด้วยความแข็งแกร่งของมังกร 1 ตัวและคนธรรมดา 400 คน สิ่งนี้มากเกินพอที่จะสร้างความเสียหายได้มากกว่าโคลอี้ แม้ว่าโคลอี้จะเก่งกว่าเธอในด้านการป้องกัน แต่ด้วยร่างกายไททันของเธอ เธอสามารถหยุดยั้งการรุกของไดโนเสาร์ได้ด้วยมือเปล่า
โคลอี้เลือกถุงมือในมือที่เติบโตไปพร้อมกับเจ้าของ และรองเท้าบู๊ตทรงพลังที่เติบโตมาพร้อมกับเจ้าของ ซึ่งเป็นทางเลือกที่เหมาะสมที่สุดสำหรับอดีตคิกบ็อกซิ่งของเธอ
การเตะและต่อยของเธอนั้นทรงพลังไม่แพ้ยักษ์ใหญ่
“ย้าๆๆ!” ริวที่มาช่วยคริสตินาได้กระโดดขึ้นไปทุบหัวยักษ์ของไดโนเสาร์ ทำให้เห็นดาวและคำรามด้วยความเจ็บปวด
คริสตินาใช้ประโยชน์จากสิ่งนี้และขว้างเปลวไฟสีม่วงไปที่ปากของไดโนเสาร์ โดยย่างจากด้านในของมัน
หัวของไดโนเสาร์กลายเป็นสีม่วงและพ่นไฟออกมา ในขณะที่คำรามอย่างน่าสมเพชยิ่งขึ้นไป
ไดโนเสาร์ตัวอื่นๆ ต้องการไปช่วย แต่ถูกคาธารีน่าและพวกยักษ์หยุดไว้
“พวกมันถึงขีดจำกัดแล้ว ไปฆ่าพวกมันกันเถอะ!” ไมร่าที่ตอนนี้เป็นเครื่องยิงนิวเคลียร์ขนาดเล็กแบบดิจิทัล กำลังร่ายมนตร์ไปใน 4 ทิศทางที่แตกต่างกัน และเธอใช้คาถาที่เธอเรียนรู้จากลูเอน เพื่อไล่ล่ามอนสเตอร์ที่เธอเลือก
*บูม!* *บูม!* *บูม!* *บูม!*
เสียงระเบิดดังสนั่น ทำให้หูอื้อ
คาธารีน่าปิดหูของเธอและคร่ำครวญด้วยอาการแสบแก้วหู เธอโยนผ้าออกไปทุกทิศทุกทางและดักจับไดโนเสาร์ 5 ตัวที่รอดตาย
“อ๊ะ! ฆ่าไอ้บ้านี้ซะ” คาธารีน่าตะโกนด้วยความโกรธ “ไอ้พวกนี้มันช่างน่ารำคาญเหลือเกิน!”
ก่อนที่ไดโนเสาร์จะหลบหนีได้ ดวงตาสีแดงของคาธารีน่า ก็กะพริบ และเธอก็ใช้พลัง Qi ขึ้นพลางเสริมพลังเนื้อผ้าด้วยด้ายที่เชื่อมต่อกับผ้าที่ติดอยู่กับร่างของไดโนเสาร์ “อยากหนี้เหรอ บ้าไปแล้ว สตรีผู้นี้ไม่ยอมให้ไปไหนหรอก!”
“ฮ่าฮ่า พี่คาธารีน่า บุคลิกของพี่แสดงออกมาอีกแล้ว” คริสตินาหัวเราะและโจมตีไดโนเสาร์ที่รายล้อมไปด้วยท่อที่มีเปลวไฟมากขึ้น ทำให้ผ้าไหม้และละลาย เนื่องจากมีเส้นใยเหล็กอยู่ในผ้านี่เป็นการทรมานเมื่อเหล็กหลอมเหลวหยดลงยิ่งกว่ากรด
ไดโนเสาร์คำรามและฟาดฟันไปทุกทิศทาง แต่มันเป็นทางเลือกที่แย่ที่สุดที่เขาสามารถทำได้ขณะที่เขาเปิดปาก คริสตินาก็โยนสายเข้าในปากของเขา
“ฮิฮิ” คริสตินาหัวเราะอย่างสง่างาม ขณะที่เธอฆ่าไดโนเสาร์อีกตัว จากนั้นเธอก็เล็งไปที่อื่น
“แข็งแกร่ง!” พวกยักษ์ชื่นชมคนที่แข็งแกร่ง และคริสตินา ซึ่งตัวเล็กมาก มีพละกำลังมากกว่าพวกเขามาก ซึ่งทำให้เลือดของยักษ์เดือด และพวกเขาก็เริ่มโจมตีด้วยกำลังมากขึ้น
โคลอี้มองที่ คริสตินา ด้วยความกลัว “เธอช่างมีพลังที่เหมือนกับแม่ของเธอ ช่างกล้าหาญและยิ่งใหญ่
“จบแล้ว!” พวกยักษ์กรีดร้องด้วยชัยชนะ กระทั่งทุบหน้าอกเมื่อได้รับชัยชนะ
หลังจากนั้นก็นับแต้มต่างๆแล้วแยกย้ายกันไปรับคะแนน ไมร่าไม่ต้องการความอยุติธรรม.. เธอจึงแบ่งคะแนนอย่างยุติธรรม
