ตอนที่ 267: มนุษย์หมาป่า
เมื่อตระหนักถึงความไม่มั่นคงของเลเนอร์ ในไม่ช้าก็สัมผัสได้ถึงความกลัวที่จะถูกปฏิเสธ ลูเอนจึงเดินเข้าไปหาเธอและกอดเธอ
“ลูกสาวฉัน…” ลูเอนพึมพําเบาๆ
ร่างกายของเลเนอร์สั่นเทาในอ้อมแขนของลูเอน เธอรู้สึกถึงอารมณ์ที่รุนแรง ในไม่ช้าเธอก็สําลักเสียงสะอื้นของตัวเอง ขณะที่เธอเริ่มร้องไห้ในอ้อมแขนของเขา
“พ่อ!” พ่อกับลูกสาวกอดกันครั้งแรก
อิงกริดยอมรับในความจริงที่ว่าต่อหน้าต่อตาเธอ ลูเอน และ เลเนอร์ ไม่ได้ถูกตําหนิ และเธอก็รู้ดี เมื่อมองดูนอร่าเพื่อตําหนิเรื่องทั้งหมดนี้ อิงกริดไม่รู้ว่าควรรู้สึกอย่างไร แต่สิ่งหนึ่งที่แน่นอนคือ เธอโกรธนอร่า เธอไม่ได้ถูกหักหลัง เพราะสิ่งนี้เกิดขึ้นก่อนที่เธอจะได้อยู่กับลูเอนมานานแล้วและมันแทบจะกลายเป็นอีกชีวิตหนึ่ง
“ถ้าฉันคิดว่าเธอไม่ใช่ลูกสาวของเขา แต่เป็นลูกสาวของ คนแก่คนก่อนหน้า” ลูเอน ฉันจะรู้สึกดีขึ้นเกี่ยวกับสถานการณ์นี้หรือไม่” อิงกริดเริ่มครุ่นคิด
เธอต้องการที่จะยอมรับมันได้ง่ายขึ้น พูดตามตรง เธอไม่ชอบเป็นคนไม่มีเหตุผล แต่เป็นหนึ่งในความปรารถนาสูงสุดของเธอที่จะมีลูกกับลูเอน เมื่อรู้ว่าเขามีลูกสาวที่แก่กว่าเธอแล้ว ก็ยากที่จะเข้าใจความจริงข้อนี้ อิงกริดแม้จะแสดงเป็นผู้ใหญ่ แต่เธอก็อายุเพียง 18 ปีเท่านั้น เป็นการยากที่จะยอมรับความจริงที่อยู่ตรงหน้าเธอ แฟนที่เธอรักมาก ซึ่งสาบานว่าจะรักนิรันดร์กับเธอ มีลูกสาวกับผู้หญิงอีกคนหนึ่ง
“ไม่พอใจงั้นเหรอ?” นอร่าสังเกตเห็นการแสดงออกของอิงกริด และถามขณะที่เธอเดินเข้ามาหาเธอ
อิงกริดขมวดคิ้วและถอนหายใจ “ถ้าฉันเป็นเธอในสถานการณ์ของฉัน ฉันจะมีความสุขไหม”
“แน่นอน” นอร่าไม่ใช่คนหน้าชื่อใจคด เธอพูดพร้อมกับสายหัวและแสดงท่าทางดุร้าย “ฉันจะฆ่านั่งตัวเมียที่นอกใจผู้ชายของฉัน”
“โอ้ เธอบอกว่าฉันสามารถฆ่าเธอได้งั้นหรือ” ริมฝีปากของอิงกริด โค้งเป็นรอยยิ้มที่โหดร้าย
“เธอสามารถลอง แต่ด้วยความแข็งแกร่งที่อ่อนแอของเธอ เธอไม่สามารถแม้แต่จะขีดข่วนฉันได้” นอร่ายักไหล่
*วิ้ว!*
ในการหมุนอย่างรวดเร็ว จี้ก็กลายเป็นเคียว อิงกริดเข้าสู่ตําแหน่งต่อสู้และใช้กําลังและพลัง Qi ทั้งหมดของเธอ
*บึ้ม*
ปลายหอกที่เล็งไปที่หน้าอกของนอร่าถูกหยุดด้วยนิ้วเดียวจากเธอ
“อย่างที่บอก” นอร่ายิ้มอย่างเฉยเมย “เธอมันอ่อนแอ
“แน่นอน เมื่อเทียบกับหญิงชราที่อายุมากกว่า 900 ปี นั่นอาจเป็นเรื่องจริง” อิงกริดสาดเกลือลงบนบาดแผล “แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าฉันจะอ่อนแอลงเสมอ”
“…” นอร่าหัวเราะอย่างเย็นชา “ฮิฮิ เธอเนี่ยช่างกล้าหาญ แต่อย่าทดสอบความอดทนของฉันมากเกินไปเลย ถ้าไม่ใช่เพราะลูเอน เธอคงตายไปแล้ว”
“ฉันรู้” อิงกริดยิ้มอย่างเย็นชา “นั่นเป็นสาเหตุที่ฉันโจมตี”
“ฮิฮิ…”
“ฮิฮิ…”
ทั้งสองหัวเราะอย่างเย็นชา ประกายไฟออกมาจากดวงตาและปะทะกัน ขณะที่จ้องมองกันและกัน
ลูเอนหยุดกอดเลเนอร์ และเดินเข้ามาขวางระหว่างพวกเขา “ไปต่อที่อื่นกันเถอะ นอร่า เธอดึงดูดผู้มีอํานาจมาที่นี่”
“จริงสิ” เธอซ่อนพลัง Qi และรัศมีของเธอ “อืม พวกมันเป็นแค่แมลง แต่การต่อสู้ที่นี่คงลําบาก”
“ใช่ ไปกันเถอะ” ลูเอนได้สร้างเมฆด้านล่างและเริ่มทําให้พวกเขาเดินทางด้วยความเร็วสูงไปทางทิศตะวันออก
“นี่เป็นเรื่องใหม่ นายไม่เคยมีต้นกําเนิดแบบนั้นมาก่อน” นอร่าพูด ขณะที่เธอคลุมหน้าเลเนอด้วยผ้าคลุม ซ่อนออร่าและพลัง Qi ของเธอไว้ “ยังไงก็ตาม นายยังมีศัตรูมากมาย ดีกว่าถ้าพวกเขาไม่รู้ว่านายยังมีชีวิตอยู่”
“ศัตรู?” ลูเอน เยาะเย้ย “มันเป็นเพียงกลุ่มคนขี้ขลาดที่ซ่อนตัวอยู่ต่อหน้าฉันและพยายามหาสมบัติของฉันไว้ข้างหลังหรือไม่”
“ฮ่าฮ่า จริงด้วย” นอร่าหัวเราะเยือกเย็นเล็กน้อย แล้วเสริมว่า “แต่มันไม่เหมือนเดิมแล้วตอนนี้นายอ่อนแอแล้ว”
ขณะที่พวกเขาจากไป ร่องรอยของพวกเขาไม่ได้ถูกลบออกจนหมด ดังนั้นพวกเขาจึงเกือบถูกล้อมไว้
“มนุษย์หมาป่า” ลูเอนพึมพําอย่างเย็นชา
เลเนอร์พูดด้วยน้ําเสียงเย็นชาของเธอว่า “ใช่ กลิ่นเน่านั่นคงเป็นได้แค่สุนัขตัวเหม็นเท่านั้น”
“มนุษย์หมาป่า?” อิงกริดถามออกไปทันที “พวกมันเป็นศัตรูตัวร้ายของแวมไพร์หรืออะไรกันแน่”
“พวกมันเป็นกลุ่มคนขี้ขลาดที่เดินเป็นหมู่คณะ ไม่เพียงแต่โจมตีแวมไพร์เท่านั้น แต่ยังโจมตีใครก็ตามที่เกี่ยวข้องกับพลังหยินและหยางบริสุทธิ์” นอร่าเยาะเย้ยด้วยสายตาเย็นชา “แวมไพร์พวกเรามีหยินที่บริสุทธิ์ที่สุด และด้วยเหตุนี้เราจึง กลายเป็นอาหารโปรดไปแล้ว”
“อ๋อ เธอคือวัว ให้พวกหมาป่าเหรอ” อิงกริดอดไม่ได้และจบลงด้วยการเยาะเย้ยเธอ
“ราวกับว่าเธอเป็นคนที่ดีกว่าฉันนั่นแหละ” นอร่าเอามือปิดปากขณะที่เธอหัวเราะ “มีคนไม่กี่คนที่แข็งแรงจริงๆ พวกเธอส่วนใหญ่ไม่ได้ดีไปกว่าหมูที่จะฆ่าได้ง่ายๆหรอก”
“โอ้ ทําไมเธอถึงตกหลุมรักมนุษย์ล่ะ” อิงกริดหัวเราะอย่างเย็นชา ขณะที่เธอจ้องไปที่นอร่า
“พอแล้ว” ลูเอนบอกขณะที่ผู้หญิง 2 คนโต้เถียงกัน สายตาของเขาไม่ได้ละทิ้งกลุ่มมนุษย์หมาป่าที่อยู่รอบๆ พวกเขา
“ที่รัก อย่ากังวลเรื่องขยะนี่ อีกสักครู่ฉันจะทําความสะอาดมัน ตกลงไหม” นอร่าส่งจูบอย่างเย้ายวน ขณะที่เธอก้มตัวเล็กน้อย ทําให้เสื้อของเธอแน่นขึ้น เหมือนกับขู่ว่าหน้าอกใหญ่จะโผล่ออกมาจากเสื้อของเธอ
“ที่รักงั้นเหรอ เขาไม่ใช่ของเธอ เขาเป็นของฉัน!” อิงกริด จ้องมองที่เธอแสดงเขี้ยวของเธอ
“คคีคี” นอร่าตอบเสียงดัง เธอสร้างปีกค้างคาวคู่หนึ่ง จากนั้นเธอก็บินไปหาพวกมนุษย์หมาป่า ที่ก้าวขึ้นไปในอากาศราวกับว่าพวกมันกําลังก้าวขึ้นบันได
มนุษย์หมาป่าเป็นลูกผสมของมนุษย์ กอริลลาและหมาป่า มีหัวหมาป่า หุ่นจําลองมนุษย์ แขนและขาโค้งเหมือนกอริลลา แข็งแกร่งกว่ามนุษย์โดยธรรมชาติ ต่างจากแวมไพร์ที่แข็งแกร่งจากพลัง Qi พวกเขารักพลังงานร่างกาย ในขณะที่แวมไพร์มีพลัง Qi อันทรงพลัง มนุษย์หมาป่าถือกําเนิดมาพร้อมกับร่างกายที่แข็งแรง
“มี 14 ตัว ที่อ่อนแอที่สุดมันมาจากนักรบระดับ 5” ลูเอนวิเคราะห์แล้วมองไปที่นอร่า “เธอต้องจัดการกับพวกมัน ในระหว่างนี้ ด้วยพลังของฉัน อย่างน้อยฉันก็สามารถปกป้องพวกเราได้ทุกคน”
“โอเค มันเป็นแค่หมาป่าห่วยๆ ในกลุ่มนักรบลําดับที่ 5 และตัวอื่นๆ ที่เป็นจักรพรรดิตัวปลอม” นอร่าไม่ได้ต่อต้านสิ่งที่ลูเอนพูด และในไม่ช้าเธอก็รู้สึกว่าการปรากฏตัวของลูเอนหายไปเช่นเดียวกับอิงกริด และ เลเนอร์
รอยยิ้มชั่วร้ายบนใบหน้าของนอร่าโค้ง น้ําตาหยดเล็กๆ หยดลงมา “ดีที่นายกลับมา” นั่นเป็นความคิดที่จริงใจที่นอร่ามี ลูเอนให้ความรู้สึกมั่นคงกับเธอเสมอ และทําให้เธอรู้สึกมีชีวิตชีวาถึงตอนนี้จะอ่อนแอก็ไม่เปลี่ยน
ที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่มนุษย์หมาป่าคือจักรพรรดิปลอมๆ: ที่อยู่ในขั้นนักรบระดับ 6 แต่หากเป็นพวกราชาจอมปลอม พลังของพวกมันไม่สามารถชาร์จใหม่ได้ หากพวกมันใช้จนหมดและไม่เติมเต็มด้วยการกินสิ่งมีชีวิตอื่น ระดับพลังของพวกมันจะลดลง เนื่องจากพวกมันไม่สามารถรวบรวมพลัง Qi จากสวรรค์และโลก ซึ่งเป็นเหตุผลที่พวกมันหาเหยื่อด้วยพลังงานหยินหยางบริสุทธิ์
มนุษย์หมาป่าส่วนใหญ่เป็นเช่นนั้น เกือบเป็นศูนย์ที่เข้ากันได้กับพลัง Qi จึงต้องขโมยพลังของสิ่งมีชีวิตอื่นๆ โดยเฉพาะแวมไพร์
” คูฮูฮูฮู้~” เสียงหัวเราะเย้ายวนเย้ายวนออกมาจากปากของนอร่า ขณะที่ฟันที่กินสัตว์กินเนื้อของเธอก็งอกขึ้น พร้อมที่จะตายแล้วใช่ไหม ไอ้หมาป่าบ้า?”
มนุษย์หมาป่าพูดด้วยสีหน้าที่เป็นกลาง ” เธออาจเป็นจักรพรรดินีแห่งแวมไพร์ แวน สเตฟฟาน แต่จักรพรรดินีเพียงคนเดียวก็เป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็กๆ”
*วิ้ว!*
*บึ้ม!*
การระเบิดอัลตราโซนิกดังก้อง และในชั่วพริบตาต่อมา นอร่าก็ถือหัวใจไว้ในมือด้วยท่าทางซาดิสต์ เมื่ออ้าปากกว้าง นางกลืนกินหัวใจไปทั้งดวง
นอร่าหัวเราะเลียริมฝีปากของเธอ “คูฮูฮูฮู เจ้าหมาป่าบ้าบอที่แข็งแกร่งที่สุดมีแค่นี้งั้นหรือ?”
