Library of Heaven’s Path อัจฉริยะสมองเพชร – Library of Heaven’s Path อัจฉริยะสมองเพชร – ตอนที่ 1708

Library of Heaven’s Path อัจฉริยะสมองเพชร - ตอนที่ 1708

อัจฉริยะสมองเพชร 天道图书馆
ตอนที่ 1708 คำเดียวก็พอ
“บ้าแล้ว!”

ภาพที่เห็นทำให้ดวงตาของงูเขียวไม้สวรรค์แทบร่วงลงกับพื้น ส่วนอสูรสวรรค์อีก 3 ตัวก็มองหน้ากันอย่างพรั่นพรึง

พวกมันคืออสูรผู้สืบทอดสายเลือดของอสูรสวรรค์โบราณ มีทั้งเกียรติ ศักดิ์ศรี อำนาจและความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเหนือดินแดน…แต่แค่ในช่วงระยะเวลาอันสั้น เสือเมฆวิญญาณทองก็เลือกที่จะยอมจำนนให้กับมนุษย์คนหนึ่ง

เรื่องนี้จะต้องมีอะไรผิดปกติแน่!

“เธอทำให้ชื่อเสียงของพวกเราด่างพร้อย” งูเขียวไม้สวรรค์ขู่ฟ่ออย่างโกรธเกรี้ยว

มันคือหัวหน้าของห้าผู้ยิ่งใหญ่ในป่านี้

มันเคยคิดว่าเพียงเท่านี้ก็น่าอับอายพอแล้วที่เหล่าบริวารของเสือเมฆวิญญาณทองยอมให้มนุษย์คนหนึ่งเล่นงานจนยอมจำนน แต่หลังจากที่มันคิดได้เพียงครู่เดียว ‘ผู้นำ’ ของอสูรเหล่านั้นก็กลับยอมจำนนเสียเอง!

แบบนี้ไม่ต่างอะไรกับการตบหน้ามันเลย!

เป็นความจริงที่ว่าเสือเมฆวิญญาณทองต้องแบกรับความกดดันหนักหน่วง เพราะต้องรับมือกับของล้ำค่าระดับนักปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ทั้ง 6 ชิ้นและอสูรถึง 5 ตัวพร้อมกัน มันเคยคิดที่จะเข้าช่วยเสือเมฆวิญญาณทอง แต่นึกไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะยอมแพ้รวดเร็วแบบนี้!

ศักดิ์ศรีและความเย่อหยิ่งในตัวหายไปไหนหมด?

“ลุกขึ้นเถอะ แล้วกลืนยาเม็ดนี้ลงไป” จางเซวียนกระดิกนิ้วและป้อนยาเม็ดเกรด 9 ให้เสือเมฆวิญญาณทองก่อนจะถอนหายใจอย่างโล่งอก

อันที่จริง เหตุผลที่เขายื่นข้อเสนอขอดวลตัวต่อตัวกับเสือเมฆวิญญาณทองก็เพื่อจะถือโอกาสใช้ช่วงเวลานี้ทำให้มันยอมจำนน

และก็เป็นอย่างที่เขาวางแผนไว้ ด้วยกลยุทธการทำให้หวาดกลัวและคำชี้แนะอีกเล็กน้อยผ่านทางโทรจิต จางเซวียนก็สามารถหว่านล้อมเสือเมฆวิญญาณทองให้ยอมจำนนได้

เมื่อมีเสือเมฆวิญญาณทองเป็นพวก ต่อให้อสูรสวรรค์อีก 4 ตัวที่เหลือต่อต้านเขา แต่เขาก็จะยังมีอำนาจเพียงพอที่จะปกป้องตัวเอง

“ด้วยสิ่งนี้ ก็ถือว่าเป็นชัยชนะของผมแล้วใช่ไหม?”

จางเซวียนสะบัดข้อมือและเก็บอสูรกับของล้ำค่าทั้งหมดของเขาเข้าสู่แหวนเก็บสมบัติ ก่อนจะหันไปมองงูเขียวไม้สวรรค์

“เจ้าหนุ่ม คุณใช้เวทมนต์แบบไหน…เสือเมฆวิญญาณทองถึงยอมก้มหัวให้และยอมรับคุณเป็นเจ้านายของเธอ?” งูเขียวไม้สวรรค์มีสีหน้าไม่สู้ดี มันตั้งคำถามกับจางเซวียนพร้อมกับแผ่เจตนาสังหารดุเดือดออกจากดวงตาคู่นั้น

“คุณอยากรู้ความจริงหรือ?” จางเซวียนถามกลับ

“แน่นอน!” งูเขียวไม้สวรรค์กัดฟันตอบ

“ความจริงก็คือ…ผมเป็นเจ้านายของพวกคุณตั้งแต่ชาติก่อน และระหว่างที่เธอกำลังต่อสู้กับผม เสือเมฆวิญญาณทองรับรู้ได้ถึงตัวตนที่แท้จริงของผม นั่นคือเหตุผลที่เธอยอมจำนนโดยไม่ลังเล” จางเซวียนพูดขณะจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของงูเขียวไม้สวรรค์ แสดงทีท่าของผู้เชี่ยวชาญตัวจริง

“คุณคือเจ้านายของพวกเราตั้งแต่ชาติก่อน? จะบ้าหรือไง!” งูเขียวไม้สวรรค์แทบลมจับกับคำพูดเหลวไหลที่ชายหนุ่มพูดออกมา

คุณจะหาเหตุผลที่ดีกว่านี้สักหน่อยได้ไหม?

เจ้านายเมื่อชาติก่อน? ทำไมไม่บอกว่าตัวเองเป็นปรมาจารย์ขงกลับชาติมาเกิดเสียเลยล่ะ?

บ้าที่สุด! ถ้างั้นผมก็พูดได้สิว่าชาติก่อนผมเป็นปู่ของคุณ!

“คุณไม่เชื่อผมหรือ?” จางเซวียนขมวดคิ้ว

“เชื่อก็บ้าแล้ว!” งูเขียวไม้สวรรค์คำรามอย่างโกรธเกรี้ยว ต่อให้คุณอยากปั่นหัวพวกเราก็เถอะ คิดว่าพวกเราจะยอมรับข้ออ้างแบบนี้หรือ?

จางเซวียนเบนสายตาไปจากงูเขียวไม้สวรรค์ที่กำลังโมโห เขาจ้องหน้าอสูรสวรรค์ 3 ตัวที่เหลือและถามว่า “พวกคุณล่ะ? ไม่เชื่อผมเหมือนกันใช่ไหม?”

“อย่ามัวเสียเวลาเลย พวกเราจะไม่ปล่อยให้คุณทำอะไรตามใจอีกแล้ว!” เต่าดำนรกตอบช้าๆ

นกฟีนิกซ์ไฟสวรรค์คำราม “อย่าเสียเวลากับเขาอีกเลย มีบางอย่างที่ออกจะประหลาดในตัวหมอนี่ ฆ่าเขาเสียก่อนเถอะ แล้วค่อยหารือเรื่องอื่นกัน”

“ถ้าอย่างนั้นก็จัดการเลย ผมจะเริ่มก่อน…” อสูรนรกลวงตาพูดและก้าวออกไป

อันที่จริง พวกมันรู้สึกกดดันเล็กน้อยกับความพิลึกพิลั่นที่ชายหนุ่มได้แสดงออกมาก่อนหน้านี้ มีบางอย่างผิดปกติจริงๆที่ทำให้เสือเมฆวิญญาณทองยอมจำนนต่อเขาอย่างรวดเร็ว

ในฐานะผู้ยิ่งใหญ่ของป่านี้ พวกมันเป็นสิ่งมีชีวิตที่หยิ่งในศักดิ์ศรีมาก ใครเล่าจะเต็มใจละทิ้งตำแหน่งอันสูงส่งเพียงเพื่อมาเป็นบริวารของมนุษย์คนหนึ่ง?

“ดูเหมือนพวกคุณจะไม่เชื่อผมเลย…” จางเซวียนส่ายหน้าอย่างผิดหวังก่อนจะจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของอสูรสวรรค์ทั้ง 4 “พวกคุณกล้าเดิมพันกับผมไหม?”

“เดิมพัน?”

“ใช่! ผมขอเดิมพันว่าผมจะพูดเพียงแค่คำเดียวเพื่อทำให้งูเขียวไม้สวรรค์ยอมก้มศีรษะให้ผม และยอมรับผมเป็นเจ้านายให้ได้!” จางเซวียนพูดอย่างสุขุมขณะเอาสองมือไพล่หลังไว้

“คุณคิดว่าผมจะยอมจำนนให้คุณเพียงเพราะคำพูดคำเดียวหรือ?” งูเขียวไม้สวรรค์แทบสำลักความโกรธตาย “แน่ใจนะว่าหัวสมองของคุณยังปกติดีอยู่?”

ในฐานะอสูรผู้สืบทอดสายเลือดมังกรอันสูงส่ง งูเขียวไม้สวรรค์มีทั้งอำนาจและสถานภาพระดับสูงในเผ่าพันธุ์อสูร ต่อให้มันถูกย่างทั้งเป็น ก็ไม่มีทางที่มันจะยอมจำนนให้มนุษย์!

อย่าว่าแต่หนึ่งคำเลย ต่อให้อีกฝ่ายใช้เวลาชั่วชีวิตพล่ามอะไรออกมา ก็ไร้ประโยชน์ทั้งนั้น

“แค่พูดออกมาคำเดียวก็พอว่าคุณเต็มใจเดิมพันกับผม” จางเซวียนยักไหล่อย่างไม่รู้สึกรู้สา “เดิมพันนั้นง่ายมาก ถ้าผมทำให้คุณยอมจำนนได้ คุณจะต้องยอมรับตัวตนของผมและทำให้อสูรสวรรค์อีก 3 ตัวยอมจำนนให้ผมด้วย แต่ถ้าผมทำไม่สำเร็จ ผมจะปลดปล่อยเสือเมฆวิญญาณทองและฆ่าตัวตายทันที!”

“คุณอยากให้ผมทำให้พวกนั้นยอมจำนนด้วยหรือ?” งูเขียวไม้สวรรค์ชะงักไปเล็กน้อย นึกไม่ถึงว่าชายหนุ่มจะยื่นข้อเสนอแบบนี้

“ใช่แล้ว ในฐานะหัวหน้าของ 5 ผู้ยิ่งใหญ่ พวกคุณย่อมมั่นใจในตัวเอง ถูกไหม?” จางเซวียนพูดพร้อมกับยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

“ฮึ่มมม! ถ้าเจ้านายของพวกเราเต็มใจยอมจำนนให้คุณ พวกเราก็ไม่มีข้อขัดข้องที่จะยอมจำนนให้คุณเช่นกัน แต่เราจะเชื่อได้อย่างไรว่าคุณจะทำตามข้อตกลงหากคุณพ่ายแพ้?” อสูรนรกลวงตาท้าทาย

เพราะรู้จักงูเขียวไม้สวรรค์มาเนิ่นนานหลายปี พวกมันจึงคุ้นเคยกับนิสัยและอารมณ์ของอีกฝ่ายเป็นอย่างดี

มันทั้งดื้อดึงและไม่ยอมก้มหัวให้ใคร โดยเฉพาะเมื่อเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับเกียรติยศศักดิ์ศรี

ผู้เดียวที่ทำให้งูเขียวไม้สวรรค์ยอมจำนนได้ในช่วงระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมาคือปรมาจารย์ขง แต่ชายหนุ่มกลับต้องการให้มันยอมจำนนให้เขา

น่าหัวเราะสิ้นดี!

“ใช่ ถ้าคุณทำให้เจ้านายของพวกเรายอมจำนนได้ พวกเราก็จะยอมรับคุณเป็นเจ้านายของเราเช่นกัน!”

“มีอะไรให้ต้องกลัวล่ะ? ไม่มีทางที่เจ้านายของเราจะก้มหัวให้มนุษย์อ่อนแออย่างคุณ!”

นกฟีนิกซ์ไฟสวรรค์กับเต่าดำนรกพูดเป็นเสียงเดียวกันด้วยความภาคภูมิใจ

“ผมจะถือเป็นคำสัญญาของพวกคุณนะ” จางเซวียนตอบ

“เฮอะ! ผมก็แค่หวังว่าคุณจะไม่คืนคำเท่านั้นเองเมื่อเวลามาถึง!” อสูรนรกลวงตาคำราม

“เอ่อ…”

ในตอนนั้นเอง รอยย่นก็ปรากฏขึ้นบนหน้าผากของงูเขียวไม้สวรรค์ สถานการณ์พลิกผันอย่างรวดเร็วจนมันคาดไม่ถึง และดูเหมือนจะไม่อาจหยุดยั้งได้

ชายหนุ่มผู้ไร้ความหวาดกลัวและมีความสามารถในการทำให้เสือเมฆวิญญาณทองยอมจำนนให้เขาอย่างรวดเร็วนั้นทำให้มันออกจะกังวลเล็กน้อย

ระหว่างการสนทนา อสูรนรกลวงตาส่งโทรจิตหางูเขียวไม้สวรรค์ “เจ้านาย คุณรังเกียจพวกมนุษย์ที่ชอบหลอกลวงเสมอมา พวกเราเชื่อมั่นในตัวคุณ! ทำไมคุณไม่ตอบตกลงรับข้อเสนอของหมอนั่นและช่วยเสือเมฆก่อนล่ะ?”

ด้วยนิสัยและอารมณ์ของงูเขียวไม้สวรรค์ นี่เป็นเดิมพันที่พวกมันมีโอกาสชนะ ไม่มีอะไรจะต้องหวาดกลัวเลย!

“เอ่อ…” นัยน์ตาของงูเขียวไม้สวรรค์บ่งบอกความลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่สุดท้ายมันจะตัดสินใจได้และพยักหน้า “ตามนั้น ผมตอบรับเดิมพันของคุณ!”

มันไม่กล้ายืนยันกับอสูรตัวอื่นๆ แต่อย่างน้อยมันก็มั่นใจในตัวเอง

ต่อให้มันต้องตาย ก็ไม่มีวันยอมก้มศีรษะให้มนุษย์หน้าไหนเป็นอันขาด

“ถ้าอย่างนั้นก็เริ่มเลย!” เมื่อเห็นว่างูเขียวไม้สวรรค์ไม่ยอมรับเดิมพัน จางเซวียนถอนหายใจเฮือกใหญ่ “พร้อมหรือยังล่ะ? ผมไม่อยากให้เรื่องนี้แพร่งพรายไปหาคนอื่น เพราะฉะนั้นจะส่งโทรจิตหาคุณนะ ตั้งใจฟังผมให้ดีล่ะ!”

“อยากทำอะไรก็ทำเลย ไม่ว่าคุณจะทำอะไรก็ไม่มีทางทำให้ผมยอมจำนนได้ ผมขอแนะนำให้คุณล้มเลิกความตั้งใจอันเปล่าประโยชน์นี้จะดีกว่า” งูเขียวไม้สวรรค์คำราม

บางอย่างก็เป็นไปไม่ได้จริงๆ!

ไม่ว่าอีกฝ่ายจะพูดอะไร ก็ไม่มีทางส่งผลกระทบต่อจิตใจของมัน

ต่อให้คุณคือปรมาจารย์ขงกลับชาติมาเกิด หากผมปฏิเสธที่จะยอมรับคุณ คุณจะทำอะไรได้?

เมื่อตัดสินใจแล้ว มันก็หูผึ่ง ตั้งใจฟังว่าชายหนุ่มจะพูดอะไร

“วางใจเถอะ ผมรู้จักเจ้านายของพวกเราดี ไม่มีใครทำให้ความเด็ดเดี่ยวของเขาคลอนแคลนได้”

“ผมคิดว่าเจ้าหนุ่มนั่นตั้งใจยื้อเวลา เป็นไปได้ว่าเขาอาจมีกำลังเสริมที่อยู่ระหว่างการเดินทาง พวกเราต้องจับตาพื้นที่โดยรอบไว้ให้ดี!”

ขณะที่เหล่าอสูรกำลังหารือกันอย่างเคร่งเครียด ก็เห็นชายหนุ่มสูดหายใจลึกก่อนจะตะโกนคำหนึ่งผ่านทางโทรจิต

ฟึ่บ!

ทันใดนั้น งูเขียวไม้สวรรค์ก็ทรุดฮวบลงกับพื้น ร่างของมันสั่นสะท้านไม่หยุด มันจ้องหน้าชายหนุ่มด้วยความพรั่นพรึงก่อนจะค้อมตัวลง

งูเขียวไม้สวรรค์อุทานออกมาด้วยความร้อนรน “งูเขียวไม้สวรรค์คารวะนายท่าน!”

Library of Heaven’s Path อัจฉริยะสมองเพชร

Library of Heaven’s Path อัจฉริยะสมองเพชร

Status: Ongoing

ตอนที่ 1 – 2100 อ่านนิยาย

อ่านต่อเลือกตอนข้างล่าง


จางเซวียนข้ามไปอีกโลกหนึ่งโดยบังเอิญ ตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองกลายเป็นครูไปเสียแล้ว ซ้ำยังเป็นครูที่ไม่เก่งและกำลังจะถูกไล่ออกอีกด้วย ทว่าจางเซวียนกลับพบความลับอันยิ่งใหญ่ของร่างใหม่ร่างนี้ นั่นก็คือ… เขามีสมองเพชร! ในสมองของครูหนุ่มคนนี้แอบซ่อน ‘หอสมุด’ ขนาดใหญ่ไว้ด้านใน ไม่ว่าอะไรก็ตามที่จางเซวียนเห็น ไม่ว่าจะเป็นคนหรือสิ่งของ ล้วนถูกเก็บสู่คลังหนังสือในรูปแบบของสมุดเล่มหนึ่ง ก็ถ้าในเมื่อมีไอเท็มสุดยอดนี้อยู่กับตัวแล้ว ใครยังจะกล้าเรียกเขาว่าครูกระจอกอีก?!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท