บทที่9: ถอนหมั้น
ครึ่งชั่วโมงผ่านไป ในที่สุดคนของตระกู ศิลปการ
สกุลก็มา
พิงกี้นั่งลงด้วยสีหน้าเย็นชา
ดูชาตรีกับมาลาตีต้อนรับเทคแคร์คนของตระกูล
ศิลปการสกุล
เธอแอบบ่นในใจ ทำเป็นกะเด๊ะด้า คนที่ไม่รู้คงคิดว่า พวกเขากำลังจัดงานสู่ขอกัน
“ คุณชาตรีคะ ไม่ใช่ฉันอยากจะว่านะ หนูพิงกี้นี่สู้
หนูลิสาไม่ได้จริงๆ”
คุณหญิงกาญจนา ชายตามองพิงกี้ น้ำเสียงเต็มไป
ด้วยคำดูถูก
“ปกติทำตัวเสเพลก็พอแล้ว แถมยังกล้าทำเรื่อง ยั่วยวนพี่เขยตัวเองอีก
เชอะ…ไม่รักนวลสงวนตัวเลย ไม่คู่ควรกับธีระลูกฉัน
แถมยังจะทำให้ชื่อเสียงตระกูลเราพลอยเสียไป
ด้วย”
* ก็นันหนะสิคะ” มาลาตีก็คิดเหมือนกัน
“คลอดลูกแบบนี้ออกมา ดิฉันก็รู้สึกหมดปัญญา
ยังดีที่ลิสาเป็นเด็กเชื่อฟังมาก คุณเควินถึงได้รักเธอ
จริงๆ
มาก”
“หนูลิสาอ่อนโยนและถ่อมตน จะเทียบกับผู้หญิงที่ น่าขยะแขยงอย่างนี้ได้ยังไง?”
ธีระเหลียวมองพิงกี้ด้วยความเกลียดชัง
มองดูใบหน้าที่อิดโรยของเธอพร้อมยิ้มเย็นชา
“ ถ้าไม่ใช่เพื่อลิสา ผมก็ไม่มีทางแต่งงานกับเธอ
หรอก! ”
“อะไรนะ?” คุณหญิงกาญจนาตกใจ
“ เพื่อลิสา? เธอยังไม่รู้เรื่องนี้
(๕
” ธีระรู้ว่าตัวเองพูดผิดเลยพูดออึ้ง
เขาไม่อยากเอาเรื่องไปเกี่ยวโยงกับลิสา ภายใต้
สายตาของผู้คน
เขาทำเป็นโมโหและพูดกับกาญจนา
“ ถ้าไม่ใช่เพราะเห็นว่าลิสาสงสารพิงกี้ กลัวว่าชื่อ เสียงเสียๆของพิงกี้จะไม่มีคนเอาเธอ
แล้วผมจะยอมตกลงแต่งงานกับพิงกี้เพื่อให้ลิสาดีใจ
ทำไม? )
คนที่เขารักมาตลอดมีแค่ลิสาคนเดียวเท่านั้น
แต่ลูกก็ทำแบบนี้ไม่ได้นี่หน่ะ! นี่มันเป็นความสุข ครึ่งหลังชีวิตของลูกเลยนะ!”
“ ตอนนี้ก็จะถอนหมั้นแล้วไม่ใช่หรือ? “ธีระพูดอย่าง
ไม่แคร์
ที่จริงเขาหมั้นกับพิงกี้ ตอนแรกก็ไม่คิดว่าจะอยู่อย่าง
ยืนยาว
เขาแค่รับปากลิสาว่าจะลองศึกษาดูใจกับพิงกีดู แต่เขาไม่ได้รับปากว่าจะให้พิงกี้เป็นภรรยาเขาตลอด
* พูดถึงถอนหมั้น งั้นเราก็คุยเรื่องนี้กันดีกว่า
คุณหญิงกาญจนาเปิดปาก ” เรื่องนี้จะยืดเยื้อไม่ได้
ถ้าไม่ใช่อยากมีความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นขึ้นกับตระกู
ภิรมย์ภักดี
ต่อไปจะได้อาศัยอำนาจของตระกูลนั้น
เธอก็ไม่ยอมให้ลูกชายตัวเองแต่งงานกับผู้หญิงไม่
รักดีคนนี้หรอก
ถอนหมั้นตอนนี้ก็ดีเหมือนกัน! พวกเขาต่างหาลือกัน พิงก็ไม่มีแม้แต่สิทธิ์ก้าวก่าย
เธอเหมือนของที่เอามาตั้งโชว์ไว้ ความคิดเห็นเธอ
ไม่สำคัญเลย
พอคุยจบ พิงกี้อดใจไม่ได้ที่จะลุกขึ้นมา
“ตอนนี้ฉันไปได้แล้วใช่ไหม? ”
* ไปอ่ะไปได้ แต่ว่าเธอทำให้ตระกูลเราขายหน้า
ขนาดนี้
เธอกะจะไม่ขอโทษเลยหรือ? ”
คุณหญิงกาญจนายกหางคิ้วขึ้นและมองมาที่เธอ พร้อมมือที่ถือแก้วน้ำชาไว้
“ถ้าเธอคุกเข่าขอร้องฉัน ฉันจะพิจารณาให้อภัยเธอ
พ่อแม่เธอก็จะไม่ทำให้เธอลำบากใจ
ใหอภัยหรือ? พิงกี้อดขำไม่ได้
คุณหญิงกาญจนาคะ ฉันว่าคุณคงจะเข้าใจผิดแล้ว
ถึงฉันจะยอมถอนหมั้นกับธีระด้วยดี แต่ว่าฉันไม่ได้
ทำอะไรต่อเขา!
ทำให้เขาขายขี้หน้าคือลิสาคนที่เขารักนักรักหนา
ฉันไม่อยากถูกคนวางแผนลอบทำร้าย แล้วยังต้อง
มาอบกรับไว้!
อีกอย่าง ฉันถูกไล่ออกจากบ้านหลังนี้แล้ว
พ่อแม่ที่ว่านี้ยังจะทำอะไรฉันได้อีก? จะบอกว่าฉันไม่
กลัวหรอกนะ!”
อยากข่มขู่เธอ รอชาติหน้าเถอะ!
“ สามหาว! ” ชาตรีโมโหขึ้นมากระทันหัน
“ แกไม่รักดี แถมยังป้ายสีให้พี่สาวแก พิงกี้ ทำไมแก ถึงหน้าด้านอย่างนี้?
นี่ก็ถอนหมั้นแล้ว ที่นี่ไม่มีเรื่องของแกแล้ว
แกไสหัวออกไปเดี๋ยวนี้ ! ไสหัวไปไกลๆ! )
ลูกสาวตระกูลดำรงกูล คนนึงชื่อเสียงป่นปี้แล้ว เขา
จะสูญเสียลูกสาวอีกคนไม่ได้
โดยเฉพาะลูกสาวที่จะสามารถแต่งงานกับคุณเควิน
แ ไปก็ไป! ” ไม่อยากพูดเยอะ
พิงกี้ก้าวเท้าเดินไปอย่างไว ในใจเหมือนมีไฟแผด
เธอไม่ทันสังเกตุเห็นเท้าของคุณหญิงกาญจนาที่ยื่น
ออกมาเลยถูกเท้าเธอขวางจนล้ม
เธอล้มลงไปข้างหน้าและฟาดลงที่ฟื้นอย่างแรง
ได้
* ไปก็ไป! ” ไม่อยากพูดเยอะ
พิงกี้ก้าวเท้าเดินไปอย่างไว ในใจเหมือนมีไฟแผด
เผา
เธอไม่ทันสังเกตุเห็นเท้าของคุณหญิงกาญจนาที่ยื่น ออกมาเลยถูกเท้าเธอขวางจนล้ม
เธอล้มลงไปข้างหน้าและฟาดลงที่พื้นอย่างแรง
