คุณชายมาดเข้มกับคุณหนูสุดแสบ – 84: เปิดใจคุยและคลายความเข้าใจผิด

เธอยกนิ้วและพูดด้วยน้ำเสียงแหบเล็กน้อย

” คุณเควิน รบกวนคุณช่วยฉันซื้อเกี๊ยวน้ำสามชุดได้

ไหม?

ร้านอยู่ในซอยนี้แหล่ะ ใกล้ๆเอง ไม่เสียเวลานานเท่า

ไหร่หรอก

ยังคิดถึงเรื่องกินอีกหรือ? ”

* ไม่ใช่ ยายสมศรีอยากกินต่างหาก ” พิงกี้รู้สึกกลุ้ม

“ ดึกป่านนี้ฉันไม่ได้ไปเยี่ยมยาย ไม่รู้ยายจะเป็นห่วง

หรือเปล่า?

เมื่อกี้คุณเห็นกระเป๋าฉันไหม?

ฉันอยากโทรศัพท์หายายบอกว่าไม่ต้องเป็นห่วงฉัน ”

“ ตอนนี้เธอเป็นแบบนี้แล้วยัง บอกว่าไม่เป็นไรอีก

หรือ?”

เควินหน้าบึ้ง

“ห้ามกังวล เรื่องคนอื่นอีก ฉันพาเธอไปโรงพยาบาล

ก่อน อย่าคือ ”

“…..” พิงกี้ดึงชายเสื้อเขา สีหน้าสงสารมองไปที่เขา

ฉันให้คนไปซื้อให้ พิงกี้เม้มปากไว้แล้วดึงเสื้ออีก

« ยังมีเรื่องอะไรอีก? “เควินก้มหน้าอย่างหงุดหงิด

สบตากับดวงตากลมโตของเธอ เห็นใบหน้าที่บวมแดง

และสกปรกของเธอ

สุดท้ายก็เย็นชากับเธอไม่ลง น้ำเสียงอ่อนโยนลงมา อย่างควบคุมไม่ได้

ตอนที่ไปส่งเกี๊ยวน้ำ ฉันให้คนไปแจ้งยายสมศรี

พิงกี้ได้คืบจะเอาศอก “ งั้นคุณอย่าลืมหาข้ออ้างที่ฟัง ดูดีหน่อยนะ

และหาคนที่ไม่คุ้นหน้าไปนะ ดีที่สุดอย่ายายสมศรีรู้ว่า เป็นคนของคุณ”

« เพราะอะไร? ”

เรื่องง่ายๆแค่นี้คุณคิดไม่ออกหรือ? “พิงกี้พูด

ไม่ว่ายังไงลิสาก็เป็นลูกของตระกูบุญถาวร ยาย

สมศรีแคร์เธอมาก
ถ้าไม่ระวัง ฉันกลัวท่านจะดูออกว่าฉันแอบมีลับลมค่า

ในกับคุณ

ถึงเวลานั้นฉันจะสู้หน้าท่านได้ยังไง?

ยายสมศรเอารูปของลิสาซ่อนไว้ใต้หมอน แล้วจะไม่ แคร์ลิสาได้ยังไง?

คิดๆแล้วลิสาไม่ได้มาเยี่ยมยายแค่ครั้งเดียว

อย่างน้อยก็สองครั้งขึ้นไป….ไม่งั้นลิสาเจอท่านแค่

ครั้งเดียว

ก็จะเข้าใจท่านดีขนาดนั้นได้ยังไง แถมยังเตรียมรูป

ถ่ายไว้ก่อนล่วงหน้าด้วย?

พอได้ใกล้ชิดกันบ่อย ท่านคิดถึงลิสาก็เป็นเรื่องปกติ

เรื่องบางอย่าง

เธอไม่อยากให้ท่านเสียใจ

เควินพูดอย่างบางเบา “ ฉันกับลิสาเลิกกันแล้ว ”

ฉันรู้ แต่ว่า….. ” พิงกี้มีปฏิกิริยาขึ้นมา “ อะไรนะ พวกคุณเลิกกัน? ”

“ ใช่ ”
“ เพราะอะไร ทําไมพวกคุณต้องเลิกกัน?คุณ…. ก เธอมากไม่ใช่หรือ?

“ แล้วเธอว่าเพราะอะไรหล่ะ? ” เควินกัดฟันถาม

ดวงตา คมเข้มจ้องเธอไว้ โมโหกับการ ใจร้ายไ ระก๋าของเธอ

วันนั้นเธอเสียการควบคุมต่อหน้าเขา ตะคอกใส่เขา ด้วยดวงตาแดงก่ำ

แล้วแอบร้องไห้อยู่ในห้องนานขนาดนั้น เขาจะทำยัง

ไงได้อีก?

มีแต่ฟ้าเท่านั้นที่รู้ ตอนที่เขาเห็นเธอเดินจากเขาไป

หัวใจเขาว้าวุ่นแค่ไหน?

“ คุณทำเพราะฉัน? “พิงกี้ทึ่ง

เธอรู้สึก….ทําอะไรไม่ถูก…ไม่น่าเชื่อเพื่อเธอแล้วเขา

เลิกกับลิสา?

“ ฉันตัดสินใจตั้งนานแล้ว แต่แค่คำนึงถึงสุขภาพของ

เพราะฉะนั้นฉันจึงไม่สามารถเปิดปากพูดตอนที่ลิสา

เรื่อย

สาแบกรับไม่ไหว ”

งั้นครั้งนี้…….

เธอโมโหใส่ฉัน ร้องไห้ฟูมฟายขนาดนั้น

ก็เพราะไม่สบายใจที่ไม่มีสถานะที่ชัดเจน ไม่ใช่หรือ?!

พิงกี้ “ เหมือนจะเป็นอย่างนั้นจริงๆ…

แต่เธอยังไม่เคยคิดว่าจะ คบกับเขาหรือเปล่าเลย?

ทั้งหมดนี้มาแบบกระทันหัน จนไม่กล้าเชื่อว่าเป็น

ความจริงเลย

เธอรู้สึกสมองเธอยุ่งเหยิง เหมือนถูกคนเอาผึ้งยัด

เข้าไปเป็นพันตัว

โว่งๆๆเสียงดังรบกวนจนเธอไม่ได้สงบ เธอจะทำยัง

* อย่าบอกว่าเธอจะปฏิเสธฉันนะ “เควินสายตาค่อยๆ

เย็นขาลง

คุณบอก ว่าฉันเป็นแค่ของเล่นของคุณ

เป็นแค่คนให้ให้ความสุขบนเตียงคุณ ไม่ใช่หรือ?

ไง?เธอพูด

นั่นเป็นแค่คำพูดตอนโมโห

“ ก่อนหน้านั้นคุณบอกฉันเทียบลิสาไม่ได้แม้แต่ปลาย

นิ้ว ”

“ นั่นมันเมื่อก่อน ”

คุณทำแขนฉันพลิก แถมยังไม่ให้หมอรักษาฉัน!

…ขอโทษ”

“ ยังมีอีก…..”

เควินหรี่ตา “ ยังมีอะไรอีก? ” ว่าแล้วไง ผู้หญิงทั้งโลก

ก็นิสัยแบบนี้แหล่ะ

ไม่ขุดคุ้ยเรื่องเก่าๆเหมือนไม่สมารถเผยเอกลักษณ์ ของความเป็นผู้หญิง?

เรื่องสุดท้ายเป็นเรื่องสำคัญที่สุด! ” พิงกี้จริงจังขึ้น

มองเขาอย่างดื้อรั้น “ ก่อนที่ฉันจะหมั้นกับธีระหนึ่ง

สัปดาห์

คุณเคยไปบ้านดำรงกูลครั้งนึงใช่ไหม?สัปดาห์

คุณเคยไปบ้านตรงกูลครั้งนึงใช่ไหม?

..ใช่ “

ครั้งนั้นฉันได้ยินคุณคุยกับคนอื่นอย่างไม่ได้ตั้งใจ

คุณบอกผู้หญิงอย่างพิงกี้เป็นผู้หญิงมั่วที่สุด ถึงถอด เสื้อยืนอยู่ตรงหน้าฉัน

ฉันก็ไม่มีทางทําอะไรเธอ กลับกันจะมีแต่ขยะแขยง ค่นี้คุณ จำได้ไหม? ”

พริบตาเดียวเควินทึ่งและถามกลับ “ นี่คือความ บาดหมางในใจเธอ

เพราะฉะนั้น หลังจากนั้นเธอจึงบอกว่าไม่รักฉันแล้ว?

เขาจำได้หลังจากเขามีอะไรกับเธอครั้งแรกไม่นาน

เธอตะคอกใส่เขา

บอกว่าก่อนหน้านั้นหนึ่งสัปดาห์เธอก็ไม่ได้รักเขาแล้ว

ตอนนั้นเขาก็รู้สึกสงสัยนิดหน่อย
ไม่เข้าใจทําไมต้องมีคำพูดแปลกๆหนึ่งสัปดาห์อะไร

ที่แท้ก็เพราะสาเหตุนี้นี่เอง “ ถึงใช่แล้วจะทำไม

คุณกล้าบอกว่าคุณไม่เคยพูดหรือ?”

เคยพูด ”

” ว่าแล้วเชียว! พิงกี้หน้าซีด

เธอรู้สึกอ้อมกอดของเควินเหมือนมีหนามงอกออกมา ทำให้เธออยู่ไม่เป็นสุข

แต่ว่าไม่นานเธอก็ได้ยินเสียงที่สงบของเขาดังขึ้น

* แต่ว่า เรื่องมันไม่ใช่อย่างที่เธอคิด คำนั้นฉันเคยพูด แต่เจ้าของชื่อไม่ใช่เธอ

จริงหรือ? เธอรู้สึกสงสัยและเงยหน้ามองเขา

คนที่ฉันพูดถึงคือวิกกี้ ” เควินขมวดคิ้วเล็กน้อย

วิกกี้เคยวางยาใส่แก้วเหล้าฉัน และอยากขึ้นเตียง

ฉันไม่ชอบพฤติกรรมแบบนั้นของเธอ

พิงกี้

“ ถ้าเธอไม่เชื่อ ฉันให้พ่อของวิกกี้มาอธิบายต่อหน้า

ให้เธอฟังก็ได้

เพราะว่าโทรศัพท์สายนั้นเขาเป็นคนโทรหาฉันเอง

ตอนนี้ยังมีปัญหาอะไรอีกไหม?

“…..ฉัน ฉันก็ไม่รู้ ” เรื่องที่ค้างคาอยู่ในใจ

ถูกพิสูจน์ว่าเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิด ตอนนี้เธอรู้สึกสมอง

เบลอๆ

พิงกี้กับวิกกี้ ชื่อก็มีคำว่าเหมือนกัน เธออาจจะฟัง

ผิดจริงๆก็ได้

เควินเป็นคนเหี้ยมและเย็นชา

แต่เขามีข้อดีที่ชัดเจนอย่างหนึ่งคือเขาเป็นคนทำยังไง

ก็พูดอย่างงั้น

ไม่เคยพูดเท็จ เขาบอกไม่ใช่ เรื่องนี้เธอคงเข้าใจเขา

ผิดเอง

คิดถึงค่าขอโทษของเควินเมื่อกี้ เธอก็พูดความในใจให้เขาฟัง

“ ที่จริงฉันก็ต้องขอโทษคุณด้วยเหมือนกัน ฉันไม่ควร

ดุคุณ

ไม่ควรยั่วโมโหคุณ อ๋อ…ใช่แล้ว ที่จริงคุณสุดยอด

ที่นั่นก็ใหญ่มาก ของพี่มานพ ฉัน..ที่จริงฉันไม่ได้ดู

ด้วยด้วยซ้ำ…”

มาก