“โฮร่ โฮร่ !!!”
“เนี๊ย”
ปีศาจขาวกับจั้นเย้ส่งเสียงร้องขึ้นพร้อมกัน เห็นได้ชัดมากว่ามพวกมันไม่อยากอยู่เฉย ๆ แต่จะสู้ต่อไป !
ปีศาจขาวได้ชิงพลังขององค์หญิงปีศาจขาวา ความสามารถของมันเพิ่มขึ้นจนอยู่ในระดับจักรพรรดิชั้นยอด เผชิญหน้ากับมารนิรยขาวกลุ่มเดียวกันของเซี่ยกว่างหาน ปีศาจขาวจะไม่แสดงท่าทีอ่อนแอกว่าแน่นอน ต่อให้มั่วเย้แปรเปลี่ยนตระกูลแล้ว ก็จะไม่ให้มันแย่งมารนิรยขาวกับเซี่ยกว่างหานแน่นอน!!
จั้นเย้ได้รับการรักษาจากเย้ชิงจือต่อเนื่อง พลังชีวิตคงที่ ความสามารถเพิ่มขึ้นจนอยู่ในระดับจักรพรรดิขั้นสูงแล้ว!
จักรพรรดิขั้นสูงห่างจากจักรพรรดิชั้นยอดถึงสองขั้น จั้นเย้อาศัยพลังชีวิตแข็งแกร่งของมัน สู้กับแมลงทองคำร้ายระดับจักรพรรดิชั้นยอดถึงที่สุด!
ชู่มู่เชื่อความสามารถของดวงวิญญาณตัวเองอยู่แล้ว ในตอนนี้ได้พยักหน้า พวกมันได้แยกตัวไปต่อสู้กับศัตรูที่พวกมันเพ่งเล็งไว้!
“ถ้าอย่างนั้นจะเหลือแค่สี่ตัว…”ชู่มู่กวาดตามองไปยังจักรพรรดิชั้นยอดอีกสี่ตัวของเซี่ยกว่างหานกับฉิงเย้!
“อูอูอูอู!!!!”มั่วเย้ก้าวเท้าออก อัคคีแห่งโทษทั้งร้อนระอุอันงดงามปรากฏใต้เท้าทั้งสี่ พลังที่แข็งแกร่งพุ่งตรงไปยังดวงวิญญาณระดับจักรพรรดิชั้นยอดทั้งสี่ของฉิงเย้กับเซี่ยกว่างหานอีกครั้ง !
จักรพรรดิชั้นยอดทั้งสามตัวของเซี่ยกว่างหานคือ มารนิรยขาว หมาป่าพิฆาตกระหายเลือดและภูตพายุสลาย !
การตายของมั่วเย้ราชวงศ์ ทำให้ญาณหนึ่งได้รับบาดเจ็บ ฉิงเย้ได้อัญเชิญดวงวิญญาณจักรพรรดิชั้นยอดออกมาเช่นกัน คือแมลงทองคำร้าย จักรพรรดิภูตวิญญาณที่ควบคุมอสูรนกสวนสงครามอยู่ และอสูรพายุน้ำแข็งที่มีความสามารถอยู่ระหว่างจักรพรรดิชั้นยอดกับเทียบเท่าราชันตัวหนึ่ง !
หลังจากที่ฉิงเย้อัญเชิญอสูรพายุน้ำแข็งออกมา ก็ถูกเงาแห่งความตายของอสูรนกสวนสงครามชนออกไป สูญเสียความสามารถในการเคลื่อนที่ชั่วขณะ
หลังจากเคลื่อนที่ใหม่ได้ อสูรพายุน้ำแข็งตัวนี้ได้ทำการโจมตีไปยังอสูรนกสวนสงครามที่ถูกทักษะควบคุมเอาไว้อย่างบ้าคลั่ง ทำให้อสูรนกสวนสงครามได้รับบาดเจ็บ !
“โฮร่ !!!”
อสูรนกสวนสงครามของเย้ชิงจือไม่ได้แสดงท่าทียอมแพ้แต่อย่างใด ดวงตาแห่งความตายคู่นั้นของมันจับจ้องไปยังจักรพรรดิภูตวิญญาณมาตลอด พลังดุร้ายไม่ได้ลดลงไปเพราะบาดแผลบนตัวของมัน !
“ท่าทาง เหลือแค่สามตัวแล้ว” ชู่มู่ยิ้มมุมปาก อสูรนกสวนสงครามคิดจะสู้ต่อไปเช่นกัน อีกทั้งมีภูตวิญญาณตัวนั้นเป็นเป้าหมาย !
ฉิงเย้จับจ้องไปยังมั่วเย้ตลอด ทันใดนั้น ราวกับว่า ฉิงเย้พบเห็นบางอย่าง ใบหน้าที่เคร่งเครียดผ่อนคลายลงเล็กน้อย
“ที่แท้เป็นราชันที่ยังไม่ถึงลักษณะสิบตัวหนึ่ง !” ฉิงเย้บอก
ดวงวิญญาณราชันลักษณะเก้าขั้นกลาง ความสามารถของมันคงเทียบเท่าจักรพรรดิชั้นยอด อย่างไรก็ตาม จากลักษณะเก้าขั้นกลางถึงลักษณะสิบยังห่างกันสามขั้น !
ในตอนนี้ เซี่ยกว่างหานก็พบว่ามั่วเย้ของชู่มู่ยังไม่ถึงลักษณะสิบ ความสามารถของระดับราชันที่ยังไม่ถึงลักษณะสิบจะลดลงเกินครึ่ง ยิ่งกว่านั้น ฉิงเย้ยังมีอสูรพายุน้ำแข็งหมวดน้ำแข็งอีกตัวหนึ่งอยู่ !
อสูรพายุน้ำแข็งตัวนี้ของฉิงเย้เป็นจักรพรรดิชั้นยอดลักษณะสิบแล้ว อีกทั้งห่างจากราชันแค่ขั้นเดียว ในภาวะที่มีหมวดปรปักษ์กัน บางทีอสูรพายุน้ำแข็งตัวเดียวก็จัดการดวงวิญญาณระดับราชันตัวนี้ได้แล้ว !
ฉิงเย้ร่ายคาถาขึ้น กลิ่นไอเย็นเยียบบางอย่างก่อตัวไปตามตัวเขาเป็นน้ำแข็ง ค่อย ๆ หล่อรวมบนตัวอสูรพายุน้ำแข็งตัวนั้น !
เห็นได้ชัดว่า นี่เป็นทักษะวิญญาณเพิ่มความแข็งแกร่งหมวดน้ำแข็งของฉิงเย้ น้ำแข็งที่ควบแน่น กลิ่นไอของอสูรพายน้ำแข็งเพิ่มขึ้นอีกครั้ง ทำให้ความสามารถเพิ่มขึ้นอีกขั้นหนึ่ง !
ความสามารถของอสูรพายน้ำแข็งเพิ่มขึ้น บวกกับหมวดที่เป็นปรปักษ์กัน ฉิงเย้รู้สึกมีแรงขึ้นมาบ้าง
ออกโจมตีก่อน ฉิงเย้ได้ออกคำสั่งโจมตีให้อสูรพายุน้ำแข็งก่อน อสูรพายุน้ำแข็งที่มีความสามารถเข้าใกล้ระดับเทียบเท่าราชันส่งเสียงคำรามที่เต็มไปด้วยน้ำแข็งหิมะ ร่างกายน้ำแข็งที่แข็งแกร่งนั้นก้าวเท้าออก พุ่งตรงไปยังมั่วเย้ !
มั่วเย้จับจ้องไปยังอสูรพายุน้ำแข็งที่พุ่งตรงมาด้วยความเร็วสูงนี้อย่างเยือกเย็น ราวกับรู้ว่า อัคคีแห่งโทษของตัวเองจะถูกพลังหมวดน้ำแข็งนั้นจำกัดไว้ อัคคีแห่งโทษบนตัวมั่วเย้หมองคล้ำลงช้า ๆ !
อัคคีแห่งโทษหายไปอย่างรวดเร็ว เมื่อปราศจากการปกปิดของเปลวไฟ ร่างกายสีเงินของมั่วเย้ที่พลิ้วไหวตามสายลมทำให้อัคคีแห่งโทษโดดเด่นยิ่งขึ้น !
ทันใดนั้น อัคคีแห่งโทษได้ส่องประกายลึกลับขึ้น ลายเส้นแห่งโทษเหล่านี้ได้สลายไปอย่างช้า ๆ ทุกครั้งที่ลายเส้นแห่งโทษสลายไป กลิ่นไอลึกลับของมั่วเย้จะเพิ่มมากขึ้น !
ทันใดนั้น มั่วเย้หายไปจากที่เดิม ความเร็วของมันไวจนแทบมองไม่เห็นว่า มันพุ่งตัวออกไปตอนไหน !
“โซ โซ โซ โซ โซ !!!”
หลังจากผ่านไปสักพัก เงาของราชันอัคคีทั้งหกได้ปรากฏขึ้นกะทันหัน เงาร่างเหล่านี้ไม่ต่างจากร่างจริงของมั่วเย้มากเท่าไร อีกทั้งแม้แต่กลิ่นไอยังมีความคล้ายคลึงด้วย เหมือนมีราชันจิ้งจอกร้ายหกตัวปรากฏขึ้น !!!
พลังโจมตีของร่างแยกมั่วเย้แต่ละตัวจะมีความคล้ายกับร่างจริงของมั่วเย้ถึงร้อยละเจ็ดสิบ พลังร้อยละเจ็ดสิบนี้ก็มากถึงขั้นที่สิบแล้ว !
เท่ากับว่าการโจมตีนี้เป็นทักษะพลังขั้นสิบจำนวนหกอัน !!!
อัคคีแห่งโทษเป็นแค่หมวดรองของมั่วเย้ ความน่ากลัวที่แท้จริงของจิ้งจอกแห่งโทษทั้งเจ็ดนี้คือ พลังหมวดอสูรอันแข็งแกร่งของพวกมัน พลังของเล็บเดียวก็เพียงพอที่จะทำให้พื้นดินแยกจากกันได้ !
ร่างแยกทั้งหกโจมตีด้วยอัคคีแห่งโทษพร้อมกัน กรงเล็บอันลึกลับได้เกิดการเสียดสีกับอากาศ ราวกับว่าได้ทิ้งรอยสีแดงเข้มอันน่ากลัวไว้กลายอากาศ !!!
กรงเล็บสีแดงเข้มลายเส้นแห่งโทษนี้ได้สลายมิติแห่งนี้ อีกทั้งทำให้ผนึกทั้งหมดนี้เกิดรอยแยกอย่างชัดเจน ลายเส้นแห่งโทษสะดุดตานั้นได้ลากยาวจากตรงกลางของมิติผนึกแห่งนี้ไปยังปลายสุดของมิติ !!!
“ซัวะ ซัวะ ซัวะ!!!”
อสูรพายุน้ำแข็งพึ่งจะกระโดดขึ้น หลังจากที่กรงเล็บลายเส้นแห่งโทษอันดุร้ายนี้ปรากฏขึ้นในมิติแห่งนี้ อสูรพายุน้ำแข็งกลับตกลงจากกลางอากาศอย่างไร้สิ่งกีดขวาง !
แขนยักษ์ใหญ่ที่ราวกับค้อนน้ำแข็งยกขึ้นสูง อสูรพายุน้ำแข็งกำลังจะฟาดพลังน้ำแข็งนี้ลง
แต่ว่าอสูรพายุน้ำแข็งกลับไม่พบว่า ร่างหิมะสีขาวของมันมีรอยสีแดงเข้มอยู่ รอยสะดุดตานี้นอกจากแขนและหัวของมันแล้ว กลับกระจายไปทั่วทั้งร่างของมัน !
ถ้าอสูรพายุน้ำแข็งไม่ปล่อยพลังละก็ ร่างกายของมันจะไม่เกิดความผิดปกติ ทันทีที่ปล่อยพลังออกมา รอยลายเส้นแห่งโทษเหล่านี้จะกระจายออกอย่างน่ากลัวมากขึ้น ทำลายร่างกายของอสูรพายุน้ำแข็งอย่างบ้าคลั่ง !
ในที่สุด อสูรพายุน้ำแข็งยังคงฟาดแขนยักษ์ใหญ่ของมันลง แต่ว่าก่อนที่พลังน้ำแข็งนั้นจะตกลงมา ร่างกายของอสูรพายุน้ำแข็งกลับระเบิดออก !!!
“บึ้ง !!!”
ร่างกายที่เป็นก้อนน้ำแข็งของอสูรพายุน้ำแข็งกลายเป็นเศษนับไม่ถ้วนที่กระจายไปทั่ว ร่างกายของมันกลับอ่อนแอจนไม่สามารถทนต่อพลังที่ปล่อยออกจากตัวเองได้ !
“ทันทีที่พลังของลายเส้นแห่งโทษซึมเข้าส่วนในของร่างกาย จะทำให้ผิว กล้ามเนื้อ โครงกระดูกของมันสลายไป ! ถึงตอนนี้ จิ้งจอกแห่งโทษทั้งเจ็ดไม่ใช่ดวงวิญญาณที่ถูกผนึกอีกต่อไปแล้ว แต่สามารถนำพลังของลายเส้นแห่งโทษมาเป็นพลังของตัวเองได้ !” เสียงของผู้เฒ่าหลีดังขึ้น
“ฮวา”
ร่างของอสูรพายุน้ำแข็งแตกสลายหมด วินาทีนั้น เห็นได้ชัดว่า ลายเส้นแห่งโทษที่ลึกลับไร้ระเบียบนั้นยังคงอยู่ที่นั่น ราวกับลายเส้นดอกไม้แห่งโทษ !
ลายเส้นดอกไม้แห่งโทษนี้มีกลีบทั้งหมดหกกลีบ เกิดจากรอยเล็บทั้งหกของร่างแยกทั้งหกอัน หลังจากลายเส้นแห่งโทษดอกไม้นี้หายไป อสูรพายุน้ำแข็งได้สูญเสียชีวิตอย่างสิ้นเชิง !
“ลึกลับมาก พลังที่น่ากลัวมาก !” เย้หวันเชิงที่อยู่ด้านข้างได้เห็นลายเส้นดอกไม้แห่งโทษนี้ปรากฏขึ้นและหายไป ขั้นตอนทั้งหมดนี้ลึกลับอย่างมาก อีกทั้งเขาแทบไม่รู้ว่า อสูรพายุน้ำแข็งถูกพลังอะไรของกรงเล็บจนแตกสลายไป หรือสลายไปเพราะพลังของลานเส้นแห่งโทษนี้ !
“นี่…นี่…” เซี่ยกว่างหานอึ้งมาก !
อย่างน้อยอสูรพายุน้ำแข็งก็เป็นดวงวิญญาณระดับเทียบเท่าราชัน ทำไมถึงทนต่อการโจมตีเดียวแบบนี้ไม่ได้ !
“ราชันขั้นต่ำ ! พลังของลายเส้นแห่งโทษทำให้พลังโจมตีของมันอยู่ในระดับราชันขั้นต่ำได้ !” ในที่สุด เซี่ยกว่างหานได้สติกลับมา !
ราชันขั้นต่ำ !
สำหรับพวกเขาแล้ว เทียบเท่าราชันยังยากที่จะจัดการได้ ตอนนี้มีราชันขั้นต่ำที่แข็งแกร่งกว่าเทียบเท่าราชันถึงสามเท่าปรากฏตัวขึ้น…
เห็นได้ชัดว่า นี่เป็นดวงวิญญาณที่มีระดับตระกูลเป็นจักรพรรดิ ทำไมถึงก้าวข้ามจักรพรรดิได้ อีกทั้งมีพลังถึงระดับราชันขั้นต่ำ !
“อัคคีแห่งโทษกับลายเส้นแห่งโทษ จิ้งจอกแห่งโทษทั้งเจ็ดเป็นการมีอยู่ที่เกินกว่าราชันตามตำนาน ต่อให้สิ่งมีชีวิตที่ผนึกไว้จะมีขั้นต่ำกว่า ถ้าอยู่ในระดับของมั่วเย้ก็ไร้เทียมทานอยู่ดี อสูรน้ำแข็งโง่เขลาแบบนั้นจะสู้กับจิ้งจอกแห่งโทษทั้งเจ็ดได้อย่างไร น่าสมเพชจริง !” ผู้เฒ่าหลีบอก
ผู้เฒ่าหลีแทบจะคลั่งไคล้จิ้งจอกแห่งโทษทั้งเจ็ดอย่างมาก น้อยครั้งที่จะเห็นเจ้าแก่นี่ชื่นชมดวงวิญญาณแบบนี้ตลอดเวลา !
ผนึกแห่งโทษ !
จิ้งจอกแห่งโทษทั้งเจ็ดได้สืบทอดพลังสองแบบจนถึงตอนนี้ และเป็นการบ่งบอกถึงช่วงเวลาที่มันได้ผ่านตลอดมา การชำระบาปของจิ้งจอกแห่งโทษทั้งเจ็ดนี้ กำลังจะจบลงแล้ว !
สีหน้าของฉิงเย้แย่มาก ทว่า เขากลับไม่ถูกวิญญาณกลับกินพลัง !
“คิดจะฆ่าอสูรพายุน้ำแข็งของข้าง่ายดายขนาดนี้ เจ้าสิน่าสมเพช !” ฉิงเย้พูดอย่างเยือกเย็น จากท่าทีของเขาบอกได้ว่า สัญญาวิญญาณของเขากับอสูรพายุน้ำแข็งไม่ได้ขาดจากกัน เท่ากับว่า อสูรพายุน้ำแข็งตัวนี้ยังไม่ตายลง !
“ตง ตง ตง ตง”
ทันใดนั้น ซากศพของอสูรพายุน้ำแข็งบนพื้นได้เกิดการสั่นสะเทือน ตามด้วยการเคลื่อนไหว ราวกับเศษน้ำแข็งเหล่านี้มีชีวิตบางอย่าง เริ่มรวมตัวไปยังบางที่ !
“ตง ตง ตง ตง ตง ตง”
ก้อนน้ำแข็งรวมตัวอย่างรวดเร็ว เริ่มจากขาล่างอันแข็งแรงของอสูรพายน้ำแข็งก่อน ก้อนน้ำแข็งที่รวมตัวกลับเริ่มก่อเป็นลำตัวของอสูรพายุน้ำแข็ง !
ในเวลาสั้น ๆ นี้ ก้อนน้ำแข็งทั้งหมดได้หล่อรวมเข้าด้วยกันแล้ว กลายเป็นอสูรพายุน้ำแข็งที่สมบูรณ์แบบตัวหนึ่ง !
อสูรพายุน้ำแข็งที่ถูกมั่วเย้ตีจนแตกสลายกลับฟื้นขึ้นแล้ว ต่อให้บนตัวจะมีรอยแยกมากเพียงใด แต่กลับมองดูเหมือนตอนแรก !
“อย่าคิดว่ามีแค่ดวงวิญญาณของเจ้าที่มีความสามารถพิเศษ ต่อให้อสูรพายุน้ำแข็งของข้าจะสลายไปกี่ครั้ง ก็จะรวมตัวกันได้ ความสามารถราชันอัคคีของเจ้าจะแข็งแกร่งมากเพียงใด ก็ฆ่ามันไม่ได้ !” ฉิงเย้หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง !
ชู่มู่ขมวดคิ้ว เขาไม่คิดว่า อสูรพายุน้ำแข็งตัวนี้จะมีความสามารถรวมตัวแบบนี้ได้ !
“นายท่าน นี่เป็นการฟื้นชีพของหมวดน้ำแข็ง โดยปกติจะเกิดกับดวงวิญญาณตระกูลธาตุหมวดน้ำแข็ง หมวดของอสูรพายุน้ำแข็งตัวนี้ผิดปกติอย่างมาก มิฉะนั้น จะไม่มีทักษะนี้แน่นอน !” ผู้เฒ่าหลีบอก
“บึ้ง !!!”
ระหว่างที่พูด มั่วเย้ได้โจมตีอีกครั้ง !
ครั้งนี้ มั่วเย้ได้ใช้หางลายเส้นแห่งโทษ พลังของหางนั้นเพียงพอที่จะผ่าภูเขาหินออกจากกันได้ และการกวาดล้างครั้งนี้ ราวกับมังกรเก้าตัวที่บินไปทั่ว ด้วยพลังแข็งแกร่งนี้ ทำให้มิติผนึกทั้งหมดนี้สั่นสะเทือนไปด้วย !
รวมตัวใหม่กี่ครั้งก็ได้ มั่วเย้ก็จะสลายมันตามนั้น จนกว่ามันจะกลายเป็นเศษซาก !!!
