เช่นเดียวกับที่ชู่อีซุ่ยบอก โลกตะวันตกเริ่มมีกองกำลังมาแล้ว กำลังสู้กับบ่อน้ำตะวันตก
ไม่กี่วันก่อน ผ่านดวงวิญญาณส่งสาร พวกชาวบ้านที่ซ่อนอยู่ในหุบเขาทรงพลังยังได้ข่าวเกี่ยวกับการต่อสู้บ้าง แต่ว่า พอถึงวันที่สี่ ไม่รู้ทำไม ดวงวิญญาณส่งสารกลับไปถึงโลกภายนอกไม่ได้แล้ว
“ทุกคนไม่ต้องเป็นห่วง พวกเราอยู่ในหุบเขาทรงพลังที่ปลอดภัยอย่างมาก การต่อสู้ครั้งนี้จะใช้เวลานานมากแน่นอน พวกเราแค่รออยู่ที่นี่เงียบๆ จะมีวันหนึ่ง บ่อน้ำตะวันตกจะถูกไล่กลับไปรังเก่าของพวกมันหมด” ชู่เทียนหลิงพูดกับคนทั้งหมด
เนื่องจากไม่มีข่าวใดๆ ผู้คนกังวลว่า จะถูกขังไว้ในหุบเขาตลอดจนตาย ชู่เทียนหลิงจึงทำให้ทุกคนมีกำลังใจขึ้นมา
ความปลอดภัยของหุบเขาทรงพลัง ทำให้ผู้คนไม่ผิดหวังขนาดนั้น เริ่มมีผู้คุมดวงวิญญาณที่รู้จักการสร้างสรรค์ใช้ดวงวิญญาณหมวดดินของพวกเขาสร้างบ้านเรือนง่ายๆ ขึ้นมา ให้ทุกคนอยู่สบายขึ้น
ด้านในเต็นท์ใหญ่
“ตามปกติแล้ว ถ้ารู้ว่าที่พวกเรามีคนมีชีวิตอยู่ พวกเขาน่าจะส่งคนมา พาพวกเราออกไป แล้วติดต่อตลอด ทำไมช่วงสองวันนี้ไม่มีข่าวใดๆ” ชู่เทียนเหิงขมวดคิ้ว
ท่ามกลางภัยแร้ง คนที่มีชีวิตรอดมาได้ควรได้รับการช่วยเหลือก่อน เกรงว่าพื้นที่ทั้งสามทางใต้นี้คงมีแค่ชาวบ้านของเมืองเจ็ดสีที่รอดมาได้ เป็นถึงเจ้าแห่งโลกคนหนึ่ง รู้ว่ามีสามหมื่นกว่าคนรอดมาได้ จะต้องหาวิธีช่วยพวกเขาทันที แต่จากสถานการณ์ต่อสู้ไม่กี่วันก่อนนี้ ที่นี่ไม่เป็นที่จับตามอง…
“รออีกหน่อยเถอะ พวกเราอยู่ในหุบเขาก็ปลอดภัยอย่างมาก จะกลับหรือไม่ขึ้นอยู่กับเวลา” ชู่เทียนหลิงบอก
…
…
เมืองเจ็ดสี
ท่ามกลางแสงอาทิตย์ที่กำลังจะตกดิน หินส่วนใหญ่ในเมืองกลายเป็นซากปรักหักพังหมดแล้ว
กองทัพของบ่อน้ำตะวันตกยึดครองที่นี่หลังจากชาวบ้านของเมืองเจ็ดสีจากไป กลายเป็นเจ้าของเมืองแห่งนี้ พวกมันเดินไปตามถนนเป็นฝูง พวกมันผลิตลูกหลานในบ้านเรือนของชาวบ้าน สร้างเขตป้องกันบนกำแพงในพื้นที่กว้าง
ภายใต้แสงแดดที่สาดส่อง อุณหภูมิของผิวดินลดต่ำลง มนุษย์ชอบตากแดดที่อบอุ่น แต่สิ่งมีชีวิตบ่อน้ำตะวันตกกลับตรงกันข้าม ตอนตกดึกพวกมันจึงจะคลานออกมา หมอบอยู่บนพื้นเย็น รับลมยามค่ำคืน แล้วอ้าปากที่เหมือนปลานั้น หาวอย่างสบายใจ
บ่อน้ำตะวันตกเป็นกลุ่มสัตว์เลื้อยคลาน ขาหลังของพวกมันยาวมาก สามารถยืนได้เหมือนมนุษย์ ขาหน้าของมันไม่ใช่กรงเล็บ แต่ลอกคราบเป็นอาวุธหนังชั้นหนาสองชนิด ด้านซ้ายเป็นโล่กระดูกเหนือที่หุ้มด้วยหนังชั้นหนาด้านนอกมีทรงคล้ายกับจานยาว ด้านขวาเป็นแขนที่ยาวเหมือนมีดที่เป็นซี่ยาว อาวุธนี้เพียงพอที่จะตัดทุกสิ่งออก
ถ้ากลุ่มสัตว์เลื้อยคลานแบบนี้ยืนอยู่บนกำแพงเป็นแถว ไม่ขยับละก็ เหมือนกองทัพของมนุษย์อย่างเป็นระเบียบ สวมชุดเกราะที่คมคายที่สุด ถืออาวุธที่แหลมคมที่สุด
ทั้งเมืองเจ็ดสีในตอนนี้กลายเป็นที่ตั้งหลักของกลุ่มสัตว์เลื้อยคลานไปแล้ว สิ่งก่อสร้างส่วนใหญ่มีร่องรอยถูกทำลายหมด…
ตะวันตกดิน สิ่งมีชีวิตที่สีขาวเหมือนก้อนเมฆบินจากบนฟ้า เข้าใกล้เมืองเจ็ดสีอย่างช้าๆ
ตลอดเวลาที่ผ่านมา ดวงวิญญาณหลายตัวถูกสั่งห้ามบินเด็ดขาด โดยเฉพาะตอนที่บินผ่านพื้นที่ของชนเผ่า กลุ่มดวงวิญญาณใหญ่ต่างๆ จะทำให้ดวงวิญญาณที่บินได้พุ่งขึ้นฟ้าหมด ไม่ตายก็จะไม่หยุด
และที่กล้าบินบนฟ้า มักมีความสามารถสูงกว่ามาก กลิ่นไอสามารถทำให้สิ่งมีชีวิตเหล่านี้ชะงักได้ พวกมันถึงไม่แยแสใดๆ
ด้านใต้ของโลกตะวัตตกถูกบ่อน้ำตะวันตกครองเอาไว้หมด นอกจากดวงวิญญาณส่งสารที่เหมือนแมลงวันสำหรับชนเผ่ายังบินอยู่บนฟ้าได้แล้ว ดวงวิญญาณหมวดปีกของมนุษย์อย่าคิดที่จะบินบนฟ้าของพวกมัน
ตอนนี้ ด้านบนฟ้าของเมืองเจ็ดสีกลับมีสิ่งมีชีวิตที่บินได้แบบนี้อยู่ นี่เป็นสิ่งมีชีวิตเดียวที่กล้าบินในโลกตะวันตกแน่นอน
สิ่งมีชีวิตสีขาวตัวนี้คือปักษาเหินเมฆของชายที่มีนามสกุลชิว ในตอนนี้ ชายนามสกุลชิวยืนอยู่บนดวงวิญญาณของตัวเองอย่างเยือกเย็น สายตาจับจ้องไปยังเมืองเจ็ดสีที่ถูกดวงวิญญาณยึดครองไว้
ทั้งเมืองเจ็ดสีนี้ไม่เห็นคนเป็นแม้แต่คนเดียว กลุ่มสัตว์เลื้อยคลานที่ทั่วพื้นที่นี้เป็นการบอกว่ามนุษย์ที่เคยใช้ชีวิตที่นี้ได้ตายจากไปแล้ว
เผชิญกับภาพแบบนี้ สีหน้าของชายคนนี้กลับเยือกเย็นอย่างยิ่ง บินอยู่บนฟ้าแบบนั้น จับจ้องไปยังกลุ่มสัตว์เลื้อยคลานเหล่านั้น
ความจริงแล้ว ด้านหลังของปักษาเหินเมฆ ยังมีฝูงแมงวันปีกมังกรสีดำฝูงใหญ่ไล่ตามมาด้วย กองทัพบนฟ้านี้ไล่ตามปักษาเหินเมฆนี้มาพักหนึ่งแล้ว แต่ความเร็วของพวกมันแทบไม่สามารถเทียบกับปักษาเหินเมฆได้ จนถึงตอนนี้ยังห่างกับปักษาเหินเมฆหลายพันเมตร
หลังจากนั้นครู่หนึ่ง ชายที่ขี่อสูรเหวตัวหนึ่งปรากฎตัวบนพื้น เขาเงยหน้าขึ้นไปมองปักษาเหินเมฆบนที่สูงและชายที่อยู่บนนั้น
คนนี้คือซุนฉีหมิงราชันวิญญาณขององค์กรการค้าที่มาด้วยกัน
“ท่านชิว ข้าได้ยินมาแล้ว ที่นี่ไม่มีทางที่จะมีคนมีชีวิตรอดแน่นอน” ซุนฉีหมิงกวาดตามองไปยังเมืองเจ็ดสีที่พ่ายแพ้อย่างอนาถ ใช้ร่ายวิญญาณพูดกับท่านชิวที่อยู่บนฟ้า
ในตอนนี้ ชายที่นามสกุลชิวยังคงท่าทีแน่นิ่งไว้ได้ กลับไม่สนใจคำพูดของซุนฉีหมิงแม้แต่น้อย แค่จับจ้องไปยังกลุ่มสัตว์เลื้อยคลานจำนวนมหาศาลในเมืองเจ็ดสี
“พื้นที่ของบ่อน้ำตะวันตกอยู่ที่ใด” ในที่สุด ชายนามสกุลชิวได้พูดขึ้นแล้ว อีกทั้งร่ายวิญญาณของเขายังเต็มไปด้วยความกดดัน
“ท่านชิว ท่านใจเย็น…”
“ข้ากำลังถามเจ้าอยู่ !!!” ท่านชิวเน้นน้ำเสียงให้หนักขึ้น ท่าทีเหมือนกำลังจะระเบิดอารมณ์ออกมา!
“อยู่ อยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ มุ่งไปทางพื้นที่ชื้นวายุของเมืองเจ็ดสี เดินลึกเข้าไปเรื่อยๆ ก็จะถึงพื้นที่ของบ่อน้ำตะวันตกได้ ท่านชิว…นี่ท่านจะ…” ซุนฉีหมิงถามเสียงเบา
“เจ้าจัดการพวกเศษขยะนี้ ข้าจะไปจัดการรากของชนเผ่าบ่อน้ำตะวันตก!” หลังจากพูดจบ ชายคนนี้ได้ขี่ปักษาเหินเมฆ มุ่งหน้าไปยังพื้นที่ชื้นด้วยความโกรธเคือง!
ซุนฉีหมิงร้องขึ้นหลายครั้ง แต่ท่านชิวได้จากไปไกลมากขึ้นเรื่อยๆ แล้ว ใครก็ห้ามไม่ได้ ต่อให้เป็นชนเผ่าบ่อน้ำตะวันตกมหาศาลนั้น…
“ยังดีที่ปิดเรื่องสามหมื่นคนของเมืองเจ็ดสีที่รอดไปได้เอาไว้ มิฉะนั้น คนที่แซ่ชิวจะต้องเข้าไปหุบเขาทรงพลัง ตรงนั้นใกล้กับหุบเขาทรงพลังอย่างมากแล้ว หลังจากเข้าไปถึงหุบเขาทรงพลังแล้วจะพบแหล่งวิญญาณแน่นอน…” ซุนฉีหมิงมองไปยังปักษาเหินเมฆที่จากไป ถอนหายใจยาว ๆ
ทันใดนั้น สายตาของซุนฉีหมิงดุร้ายขึ้น “หึ ไม่คิดว่า เมืองเจ็ดสียังมีสามหมื่นกว่าคนรอดมาได้ อีกทั้งยังเป็นพื้นที่ของกลุ่มเสือดาว รวมถึงตระกูลชู่นั่นด้วย ได้โชคอะไรมากัน!”
“แต่…จะโทษข้าซุนฉีหมิงโหดเหี้ยมก็ไม่ได้…ทำไมพวกเจ้าถึงมีชีวิตรอดมาได้ สร้างความเดือดร้อนให้ข้าแล้ว”ซุนฉีหมิงยิ้มอย่างโหดร้าย ขี่อสูรเหวตัวนั้น อ้อมเมืองเจ็ดสีไป มุ่งหน้าไปยังตำแหน่งของหุบเขาทรงพลัง!
ในหัวของซุนฉีหมิงมีคำพูดเยือกเย็นของหลัวเฮ
“สามหมื่นคนนี้ ห้ามช่วยเด็ดขาด ไปช่วยพวกเขาแหล่งวิญญาณก็จะถูกเปิดเผย ต้องจัดการให้หมด!!!”
—————————————————————–
