เนื่องจากก่อนหน้านี้ไอส์กำลังเตรียมที่จะออกไปข้างนอกและฉลองวันเกิดของตัวเอง ตอนนี้เธอจึงไม่ได้สวมใส่ชุดเกราะแบบตามปกติ
เธอสวมชุดเดรสสั้นแบบชิ้นเดียวสีขาวที่มีแถบลายสีน้ำเงินตรงกลางต้นขา
มันเป็นชุดที่ดูน่ารักมากและตัดกับใบหน้านิ่งๆ ของเธอได้เป็นอย่างดี
ทว่าตอนนี้เธอมีสีหน้าบึ้งตึงและแดงเล็กน้อยขณะรอให้วาห์นถอดเสื้อผ้าให้
วาห์นอดคิดขึ้นมาไม่ได้ว่า ‘นี่มันเป็นตัวน่ารักอะไรกันเนี่ย!’
อารมณ์ของเขาขึ้นๆ ลงๆ มาตั้งแต่เช้าแล้ว และหลังมีสัมพันธ์อันลึกซึ้งกับทีโอน่า เขาก็ยิ่งรู้สึกไม่มั่นคงมากกว่าเดิม
เมื่อเห็นไอส์ทำตัวน่ารักอยู่ตรงหน้า เขาก็รู้สึกแปลกๆ และอยากจะตามเอาใจเด็กสาวขี้อายคนนี้เหลือเกิน
วาห์นเริ่มปฏิบัติเช่นเดียวกับที่ทำให้ทีโอน่า
เขากลืนน้ำลายก่อนจะยื่นมือออกไปจับตรงด้านล่างของเดรส
ก่อนที่เขาจะเริ่ม ไอส์ก็หน้านิ่วคิ้วขมวดยิ่งกว่าเดิมและหรี่ตาลงเล็กน้อย
เมื่อสัมผัสกับชุดเดรส เขาก็เริ่มเลิกมันขึ้นซึ่งทำให้ไอส์ต้องหลับตาและกลั้นหายใจเอาไว้
วาห์นสังเกตเห็นว่าไอส์สวมกางเกงรัดรูปขาสั้นสีน้ำเงินไว้ใต้ชุดซึ่งทำให้เขานิ่งไปครู่หนึ่งก่อนที่จะพยายามถอดชุดต่อ
เขาม้วนชุดขึ้นมาจนอยู่เหนือสะดือของเธอและเคลื่อนมันขึ้นไปเรื่อยๆ จนต้องมาหยุดกึกอีกครั้งหลังได้เห็นทรวงอกคู่งาม
แม้ว่าไอส์จะยังห่างไกลกับสัดส่วนของตัวเธอในอนาคต แต่ตอนนี้เธอก็มีหน้าอกแบบพอดีๆ ซึ่งซ่อนอยู่หลังยกทรงสีขาวอันไร้ลวดลาย
วาห์นนึกว่าไอส์น่าจะใส่อะไรที่ดู “หวือหวา” กว่านี้ซะอีก เขาจึงแปลกใจเล็กน้อยกับรูปแบบเรียบง่ายของมัน
จากด้านข้าง ทีโอน่าก็พูดขึ้นพร้อมถอนหายใจ
“ทั้งๆ ที่ฉันแก่กว่า แต่ทำไมหน้าอกของเธอถึงใหญ่กว่าล่ะ?”
ไอส์ที่กำลังกลั้นหายใจอยู่ก็เริ่มถอนหายใจออกมาและพยายามตอบกลับ
“มันก็… โตของมันเอง?
ทีโอน่าส่งเสียงไม่พอใจก่อนจะถามต่อ
“วาห์น นายชอบแบบใหญ่ๆ หรือแบบเล็กๆ มากกว่ากัน?”
วาห์นค่อนข้างสับสน เนื่องจากเป็นครั้งที่สองแล้วที่ได้ยินคำถามนี้
เขาจำไม่ค่อยได้ว่าใครเป็นคนถาม แต่คำตอบที่เคยให้ไว้ก็คือเรื่องขนาดมันไม่ได้สำคัญขนาดนั้น
แม้ความคิดเรื่องเรือนร่างของผู้หญิงจะเปลี่ยนไปแล้ว แต่เขาก็ยังเชื่อว่าแต่ละแบบก็มีเสน่ห์ในตัวของมันเอง
ขณะกำลังถอดชุดเดรสที่เหลือออกและดึงมันขึ้นจากหัวของไอส์ วาห์นก็พูดตอบทีโอน่า
“จริงๆ แล้วฉันคิดว่ามันก็น่าหลงใหลไปหมดนั่นแหละ…
ทุกคนมีความงามในแบบที่ต่างกันออกไปอยู่แล้ว
และถึงหน้าอกของเธอจะเล็ก แต่มันก็นุ่มนิ่มและให้สัมผัสที่ดีมากเลย
ฉันว่ามันเหมาะกับนิสัยร่าเริงของเธอมากแล้วยังทำให้สะโพกของเธอดูเด่นขึ้นด้วย”
วาห์นค่อนข้างว้าวุ่นไปกับคำตอบของตัวเอง แต่ก็ยังสามารถถอดชุดให้ไอส์ต่อได้อย่างเรียบร้อย
เขายื่นมือออกมาและพยายามที่จะเลิกยกทรงขึ้น แต่ไอส์กลับหยุดมือนั่นไว้ก่อนจะส่ายหัว
“ตะขอ ด้านหลัง”
วาห์นไม่เคยทอดยกทรงมาก่อน เขาจึงเริ่มเอื้อมมือไปด้านหลังไอส์และเริ่มคลำทางเรากับคนตาบอด
ตอนนี้ทั้งสองอยู่ใกล้กันมากและวาห์นรู้สึกถึงลมหายใจและร่างกายอันอบอุ่นของไอส์ได้อย่างชัดเจน
ทีโอน่าพูดขึ้นมาอีกครั้งจากด้านข้าง
“เฮ้ สะโพกฉันมันทำไมนะ? นี่นายกำลังจะบอกว่าฉันก้นใหญ่ใช่ไหม”
นั่นทำให้วาห์นเสียสมาธิขณะพยายามปลดตะขอออก ดังนั้นเขาจึงรีบตอบขณะพยักหน้าเบาๆ
“อืม แถมเธอยังชอบเคลื่อนไหวไปมาแบบที่ทำประจำ มันก็ต้องทำให้สะโพกกับก้นของเธอดูเด่นอยู่แล้วสิ
ทุกท่วงท่าของเธอดูเหมือน… การเต้นรำมากเลย”
ทีโอน่ารู้สึกดีกับคำชมของเขา เธอจึงพยายามถามต่อไปอีก
“แล้วนายชอบฉันตรงไหนอีกล่ะ~?”
ในที่สุดวาห์นก็สามารถปลดตะขอออกไปได้ขณะที่เขาครุ่นคิดถึงคำถามนั่น
ทว่าสมองของเขากลับหยุดทำงานลงทันทีขณะนำยกทรงของไอส์ออกและเผยให้เห็นเนินอกสีขาวที่อยู่ด้านใน
ส่วนยอดอันชูชันของไอส์นั้นมีสีชมพูสดใสปนสีแดงระเรื่อเล็กน้อย ซึ่งดูต่างไปจากสีน้ำตาลอ่อนที่ดูเปล่งปลั่งของทีโอน่า
เนื่องจากเธอมีผิวที่ขาวมาก หน้าอกของเธอจึงขาวซะยิ่งกว่าขาวจนวาห์นไม่อาจละสายตาออกไปได้เลย
ทีโอน่าดูเศร้าลงหลังจากได้เห็นปฏิกิริยานั่นและจากการที่เขายังไม่ได้ตอบคำถามของเธอ
เธอเริ่มพึมพำออกมาเบาๆ
“สุดท้ายก็ชอบแบบใหญ่ๆ มากกว่าสินะ…”
วาห์นได้ยินที่เธอพูดและขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนจะตื่นจากภวังค์
เขากำลังจะอธิบายออกมา แต่ไอส์ที่ว้าวุ่นแบบเงียบๆ อยู่นานแล้วกลับชิงพูดขึ้นมาก่อนด้วยน้ำเสียงค่อนข้างหงุดหงิด
“ทีโอน่า อย่ากวนวาห์น เขาชอบเธออยู่แล้ว”
ทีโอน่าและวาห์นต่างประหลาดใจกับน้ำเสียง ‘ดุๆ’ ของไอส์มาก
ทีโอน่าหัวเราะแห้งๆ ขณะที่วาห์นรีบพูดเสริม
“ไอส์พูดถูก ฉันชอบทุกอย่างที่เป็นเธอไปหมดแล้ว
เธอไม่ควรเอาตัวเองมาเปรียบเทียบกับคนอื่นแล้วก็… ตอนนี้ฉันต้องพยายามทำเพื่อไอส์ให้ดีที่สุดอยู่นะ”
ดูเหมือนทีโอน่าจะเชื่อคำพูดของเขา
เธอเริ่มนั่งกางขาออกขณะจับข้อเท้าของตัวเองและจ้องมองทั้งสองต่อไป
วาห์นเหลือบไปมองเธอตอนที่เขาพูดด้วย และพอได้เห็นวิธีนั่งของเธอก็เริ่มทำให้หัวใจของเขาสั่นไหวเล็กน้อย
แม้เธอจะชอบนั่งแบบนั้นอยู่ตลอด แต่มันคนละอารมณ์กันเลยถ้าหากเธอไม่มีเสื้อผ้าติดตัวอยู่แม้แต่ชิ้นเดียว
(TL: ทีโอน่าชอบนั่งแบบนี้ครับ: https://vignette.wikia.nocookie.net/dungeon-ni-deai-o-motomeru/images/9/93/Sword_Oratoria_Volume_5_142.jpg/revision/latest?cb=20151018143325 แต่แค่ตอนนี้ไม่ได้ใส่เสื้อผ้าอยู่ ^0^)
วาห์นพยายามไม่คิดถึงทีโอน่าในตอนนี้ขณะกลับไปจดจ่อและเพ่งความสนใจกับไอส์แทน
เขาเห็นว่าผิวขาวนวลของเธอนั้นแดงขึ้นมาเล็กน้อย และแม้แต่ ‘จุด’ เด่นบนหน้าอกของเธอก็เริ่มชูชันขึ้นกว่าปกติ
สิ่งเดียวที่เหลืออยู่บนร่างเล็กๆ ก็คือกางเกงรัดรูปสีน้ำเงินของเธอ
วาห์นเริ่มวางมือไว้บนสะโพกบางขณะที่ไอส์เอนกายไปข้างหน้าเล็กน้อยเพื่อช่วยเขาถอดมัน
วาห์นเห็นว่าไอส์ยังมีกางเกงชั้นในสีขาวอยู่ใต้กางเกงรัดรูปของเธอ เขาจึงเอานิ้วโป้งไปเกี่ยวมันไว้และถอดทั้งสองชิ้นออกพร้อมกันเลย
ไอส์ขยับตัวไปมาเพื่อที่เขาจะได้ถอดมันออกง่ายขึ้น
วาห์นพบว่าการเคลื่อนไหวของเธอดูเก้ๆ กังๆ และทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาอีกนิดขณะถอดและนำเสื้อผ้าชิ้นสุดท้ายออกจากเรียวขาของเธอ
ตอนนี้ไอส์อยู่ในสภาพเปลือยเปล่าและเธอค่อยๆ นั่งลงขณะยกเท้าขึ้นจากพื้น
เธอคงกำลังทำตามตัวอย่างของทีโอน่า และเอนตัวลงกับที่นอนพร้อมอ้าขาออกเล็กน้อย
วาห์นรู้สึกเหมือนเลือดในกายกำลังมารวมอยู่ที่ใบหน้าและเกือบคิดไปเองว่ามีบางส่วนไหลออกมาจากจมูก
เพราะไอส์ไม่ต้องใช้ยาและรู้ตัวดีว่ากำลังทำอะไรอยู่ ทุกอย่างที่เธอทำจึงแฝงไปด้วยความพิเศษจนวาห์นรู้สึกใจเต้นไม่เป็นส่ำ
เมื่อเห็นกลีบดอกอันไร้สิ่งปิดบังของไอส์ วาห์นก็อดไม่ได้ที่จะจับจ้องไปยังเนินเปียกชื้นและบวมออกมาหน่อยๆ
แม้ว่าจะดูไม่ชุ่มฉ่ำเท่ากับของทีโอน่า แต่ของเหลวเล็กน้อยที่ไหลออกมาสัมผัสกับผิวขาวนวลก็ทำให้วาห์นรู้สึกคุ้มคลั่งอยู่ในใจ
ขนสีทองเริ่มเปล่งประกายออกมาหลังสะท้อนเข้ากับแสงของถ้ำและทำให้ทุกอย่างดูตราตรึงใจของเขาไปหมด
ไอส์พยายามเลียนแบบท่าทางของทีโอน่าแถมยังยกระดับขึ้นไปอีกขั้น
เธอเอื้อมมือลงมาและเแหวกกลีบออกเล็กน้อยซึ่งทำให้วาห์นแทบจะเป็นลม
ตอนที่ทีโอน่าทำนั้นมันช่างดูเป็นธรรมชาติและทำให้เขารู้สึกคาดหวัง แต่พอได้เห็นไอส์ทำบ้างกลับทำให้วาห์นรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาเล็กน้อย
ไอส์ดูเด็กกว่าทีโอน่าและวาห์นรู้สึกว่าไม่ว่าเขาจะระมัดระวังมากแค่ไหน มันก็คงจบลงด้วยการที่ทำให้เธอต้องบาดเจ็บแน่นอน
ทีโอน่ามองเห็นความกลัวและความลังเลของเขาก่อนจะพูดออกมา
“ไอส์ ฉันว่าเธอเปลี่ยนท่าจะดีกว่านะ ที่ฉันใช้ท่านั้นก็เพราะว่าขยับตัวไม่ได้ แถมร่างกายของเธอก็ยังไม่พร้อมที่จะให้วาห์นใส่เข้าไปตอนนี้ด้วย”
ไอส์ขมวดคิ้วก่อนจะลุกขึ้นนั่งและมองทีโอน่ากับวาห์น
จากนั้นเธอก็พยามก้มลงไปมอง ‘กลีบดอก’ ของตัวเองเพื่อตรวจสอบด้านในแต่กลับหามุมมองดีๆ ไม่ได้เลย
ทุกการกระทำของไอส์ราวกับจะเป็นการเอาค้อนมาทุบสมองของวาห์นให้เละยิ่งกว่าตอนสู้กับจักเกอร์นอต
แม้ว่าเขาจะยังมีประสบการณ์น้อย แต่ก็ไม่คิดว่าตัวเองจะไร้เดียงสาได้เท่ากับไอส์
เขาเข้าใจว่าเธอทำไปเพราะความอยากรู้อยากเห็นและความอยากที่จะแข่งขัน แต่ดูเหมือนว่าเธอยังขาดความเข้าใจว่าตอนนี้ควรจะทำอะไร
เมื่อมองดูเธอพยายามงอตัวและ ‘ตรวจภายใน’ ตัวเอง วาห์นก็แทบอยากจะ ‘ประกาศปิดงาน’ ก่อนที่ทีโอน่าจะพูดขัดขึ้นมาซะก่อน
ทีโอน่ายิ้มๆ และพูดด้วยน้ำเสียงร่าเริง
“ที่จริงนี่เป็นโอกาสที่ดีมากเลยนะ เพราะว่าไอส์เป็นเผ่ามนุษย์และยังไงเรื่องนี้ก็เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้อยู่แล้ว วาห์น ทำไมนายไม่ไปช่วยเธอล่ะ?”
พอมองไปที่คนพูด วาห์นก็เห็นสายตา ‘ซุกซน’ จากสาวอเมซอน ทว่าเขาก็พยักเห็นด้วยว่าไอส์ต้องการความช่วยเหลือจริงๆ
ทีโอน่าหัวเราะก่อนขยับเข้าไปใกล้และพูดต่อ
“เอาล่ะไอส์ นอนลงและกางขาออกให้มากที่สุดโดยที่ไม่ทำให้ตัวเองรู้สึกไม่สบายนะ”
ไอส์ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่แล้วเธอก็ยอมทำตามที่ทีโอน่าบอกและค่อยๆ นอนหงายลง
เธอดึงเท้าขึ้นมาและกางขาออกเป็นรูปตัว ‘M’ ซึ่งทำให้วาห์นมองเห็นทุกอย่างแบบชัดเจนเต็มสองตา
เขารู้สึกเหมือนมีคลื่นกระแสไฟฟ้าไหลผ่านสมองไปขณะที่ทีโอน่าพูดขึ้นมาอีกครั้ง
“ดีมาก~! ที่นี้วาห์น จำจุดที่ฉันเคยบอกนายไปแล้วได้ไหม? ทำไมนายไม่ลองแตะมันดูล่ะ~ แต่ต้องเบามือด้วยนะ เพราะนั่นเป็นจุดที่ไวต่อความรู้สึกที่สุดของผู้หญิงเลย!”
วาห์นพยักหน้าและขยับเข้ามาใกล้ไอส์ที่จ้องมองการกระทำของเขาด้วยความสนใจและกังวลเล็กน้อย
ทุกอย่างมันไม่ได้เป็นไปตามที่เธอคิดไว้และเรื่องนี้ก็ทำให้เธอรู้สึกคิดมาก
ถึงทีโอน่าจะไม่บอกแต่วาห์นก็รู้อยู่แล้วว่าจุดนั้นไวต่อความรู้สึกมาก
ในคู่มือของ [หัตถ์แห่งเนอร์วาน่า] และคู่มือวิชาอื่นๆ นั้นระบุไว้ว่านี่คือจุดรวมประสาทขนาดใหญ่บนร่างกายของสตรี
มันยังระบุไว้ด้วยว่าจุดนี้ต้องได้รับการดูแลอย่างถูกต้อง มิฉะนั้นจะเกิดผลกระทบอันใหญ่หลวงกับร่างกายต่อไปในอนาคต
วาห์นยื่นมือไปข้างหน้าและวางนิ้วโป้งลงบนกลีบที่เปียกนิดๆ ก่อนจะค่อยแหวกมันออกเล็กน้อย
วาห์นรู้สึกประหม่ามากหลังจากได้ทำด้วยตัวเองซึ่งต่างไปจากตอนที่ไอส์ทำมาก
เขาใช้นิ้วลากผ่านส่วนต่างๆ และทำให้ไอส์ดิ้นไปมาเล็กน้อยพร้อมดวงตาที่เบิกกว้าง
เขาเลื่อนนิ้วโป้งไปตรงส่วนเล็กๆ ที่อยู่บนสุดและจิ้มมันเบาๆ ขณะเฝ้ามองปฏิกิริยาของเธอ
ช่วงที่วาห์นสัมผัสกับจุดบอบบางที่สุดของเธอ ไอส์ก็รีบขยับสะโพกออกเพื่อหนีจากการสัมผัสที่ไม่คุ้นเคย
วาห์นรู้สึกประหลาดใจกับการตอบสนองของเธอมาก เพราะเขาไม่คาดคิดเลยว่าไอส์ผู้ ‘นิ่งเฉย’ อยู่ตลอดจะแสดงสีหน้าออกมาได้มากขนาดนั้น
แม้ปกติแล้วใบหน้าของเธอจะดูไร้ความรู้สึก แต่ช่วงที่วาห์นไปถูส่วนเล็กๆ นั่นเข้า ใบหน้าของเธอก็เต็มไปด้วยความตกใจและแสดงมันออกมาอย่างเต็มที่
ทีโอน่าพูดออกมาอีกครั้ง
“พอแค่นี้ก่อนก็ได้นะไอส์ วาห์นก็คงไม่ว่าอะไรหรอก เอาไว้มาลองใหม่ทีหลังก็ยังไม่สาย”
ทีโอน่ารู้จักไอส์มานานพอสมควรแล้ว และเธอก็เห็นกับตาเลยว่าไอส์ดูกลัวมากแค่ไหนหลังถูกวาห์นสัมผัส
ไอส์ต่างไปจากชาวอเมซอนที่ถูกปลูกฝังเรื่องนี้มาเป็นอย่างดี แถมเพิ่งได้เรียนรู้เรื่องเพศสัมพันธ์และยังไม่คุ้นเคยกับความรู้สึกแปลกใหม่นี้เลย
พอไอส์ได้ยินคำพูดของทีโอน่า เธอก็กางขาออกอีกครั้งขณะจ้องประสานตากับวาห์น
ทันใดนั้นเธอก็เริ่มรวบรวมความกล้ากลับมาขณะพูดอย่าง ‘อ้อนวอน’
“ไม่… อย่าหยุดนะ”
เป็นอีกครั้งที่สมองของวาห์นลัดวงจรหลังได้เห็นการตอบสนองของไอส์
เขาเอื้อมมือไปข้างหน้าและเริ่มลากผ่านพลางแตะส่วนต่างๆ อย่างแผ่วเบา
ไอส์ดูต่างไปจากตอนแรกมากขณะอยู่นิ่งๆ และคอยน้อมรับความรู้สึกที่ไม่คุ้นเคย
วาห์นสังเกตเห็นว่าส่วนต่างที่เป็นสีชมพูของเธอนั้นเริ่มเปลี่ยนไปเป็นสีแดงเล็กน้อยขณะที่มีของเหลวหลั่งออกมาจากภายในมากกว่าเดิม
เมื่อใดก็ตามที่เขาถูเข้ากับตุ่มที่ยื่นออกมา ร่างของเธอก็จะกระตุกเล็กน้อยขณะที่ช่องทั้งสองเริ่มหดตัวจนแทบจะปิดไปเลย
วาห์นรู้สึกทึ่งกับการตอบสนองของสิ่งที่เห็น และเริ่มมองสลับไปมาระหว่างมือของเขากับใบหน้าของไอส์
ในขณะที่เขาพยายามต่อไปเรื่อยๆ ไอส์ก็เริ่มรู้สึกผ่อนคลายและปล่อยให้เขาทำตามใจชอบ
เธอเฝ้ามองการกระทำของวาห์นและจะหายใจเข้าแรงๆ ทุกครั้งเขาสัมผัสกับจุดบอบบางของเธอ
วาห์นเริ่มรู้สึกหมกมุ่นไปกับมัน และเผลอทำอะไรบางอย่างที่ไม่มีใครคาดคิดมาก่อน
เขาใช้หนึ่งในวิชาของ [หัตถ์แห่งเนอร์วาน่า] และใส่พลังงานเข้าไปในนิ้วโป้งก่อนจะกดลงไปตรงตุ่มสีแดงสดของไอส์
เมื่อนิ้วโป้งเข้าไปถึงจุดสัมผัส ไอส์ก็ปล่อยเสียงกรีดร้องแสบแก้วหูก่อนจะแอ่นหลังของเธอพร้อมกันกับที่ทีโอน่าจ้องมองการตอบสนองที่ไม่มีใครคาดคิดด้วยสีหน้า ‘หวาดกลัว’
แม้จะคาดไว้แล้วว่าวาห์นต้องทำให้ไอส์ขึ้นสู่จุดสุดยอดได้แน่นอน แต่ทีโอน่าก็ไม่คิดว่ามันจะเร็วและรุนแรงขนาดนี้
วาห์นเริ่มรู้สึกกลัวเพราะคิดว่าได้ทำผิดพลาดครั้งใหญ่เข้าให้แล้วขณะจ้องมองไอส์บิดตัวไปมาบนที่นอนด้วยความ ‘เจ็บปวด?’
มือของเธอจับที่นอนไว้แน่นจนมันฉีกออกขณะที่ยังกรีดร้องและแอ่นสะโพกออกมาอย่างต่อเนื่อง
วาห์นจ้องมองเธอขณะเอามือของตัวเองออกไปห่างๆ
สิ่งที่เขาทำลงไปก็แค่ใส่พลังงานไปนิดหน่อยเพื่อใช้กระตุ้นเส้นประสาท
เขาคิดว่านั่นน่าทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นกว่าเดิมและไม่คิดเลยว่ามันจะย้อนกลับมา ‘ทำร้าย?’ เธอแทน
ในที่สุดร่างกายของไอส์ก็หมดเรี่ยวแรงจนเธอทรุดลงกับที่นอนและเริ่มหอบหายใจ
เธอมีสีหน้ามึนงงแถมยังมีน้ำลายไหลออกมาจากข้างปากด้วย
ก่อนที่วาห์นจะทำอะไรต่อ ทีโอน่าก็รีบเข้ามาดูและเริ่มตรวจร่างกายของไอส์
เธอเห็นสีหน้าหวาดกลัวและเสียใจของวาห์นปราดเดียวก็รู้แล้วว่าเขาคงทำอะไรที่มันเกินเลยไปแน่นอน และเธอต้องตรวจดูให้แน่ใจว่าไอส์ยังปกติดีอยู่
ทีโอน่าพอดูออกว่านอกจากอาหาร ‘สติหลุด’ อย่างรุนแรงเมื่อกี้นี้ ร่างกายของเธอก็ดูปกติดี
หลังจากนั้นเธอก็ค่อยๆ เอามือไปตบๆ แก้มของไอส์เพื่อเรียกสติให้กลับคืนมา
แม้ว่าทีโอน่าจะเข้ามาตรวจเธออย่างละเอียด ไอส์ก็ไม่ได้ขยับเขยื้อนแม้แต่นิดเดียว
ราวกับว่าเธอหลงเข้าไปอยู่ในโลกส่วนตัวหลังถูกคลื่นหฤหรรษ์โถมใส่อย่างรุนแรงแบบไม่ทันตั้งตัว
ทีโอน่าค่อนข้างกังวลหลังจากได้เห็นสภาพไอส์และเริ่มร้องเรียกด้วยความกังวล
“ไอส์! ไอส์! ตื่นเถอะ! เป็นอะไรหรือเปล่า!?”
ในที่สุดเสียงตะโกนของทีโอน่าก็ปลุกไอส์ให้ตื่นจากภวังค์ขณะมองเห็นสีหน้าเป็นกังวลของเพื่อนสาว
เธอกะพริบตาปริบๆ ก่อนจะลุกขึ้นนั่งและมองไปที่วาห์น
เมื่อเห็นสีหน้า ‘หวาดกลัว’ ของเขา ไอส์ก็เข้าใจว่าเขาคงทำบางอย่างผิดพลาดไป แต่เธอก็ไม่อยากจะโทษเขาเลยสักนิด
ความรู้สึกเมื่อกี้นี้เป็นอะไรที่รุนแรงมากจนเธอนึกว่าร่างกายของตัวเองจะสลายหายไป
จนกระทั่งจู่ๆ มันก็จบลงและเหลือทิ้งไว้แต่ความรู้สึกว่างเปล่าและผ่อนคลาย
เมื่อเห็นสีหน้ากังวลและความเป็นห่วงของวาห์น ไอส์ก็รู้สึกเศร้าในใจเล็กน้อย
เพราะแม้จะเป็นสิ่งที่คาดไม่ถึง แต่เธอก็ไม่ได้ไม่ชอบความรู้สึกนั้นเลยแม้แต่น้อย… ถึงมันจะน่ากลัวไปบ้างก็เถอะ
ไอส์หันไปหาทีโอน่าและพูดขึ้น
“ฉันไม่เป็นไร…” ก่อนที่จะคลานไปหาวาห์น
เมื่อเห็นเธอเข้ามาใกล้ วาห์นก็ทรุดตัวลงไปนั่งก่อนจะกล่าวขอโทษ
“ไอส์ ฉันขอโทษ… ฉันไม่ได้ตั้งใจ…”
ไอส์ยังคงคลานเข้ามาหาเขาและเข้ามาอยู่ตรงแผงอกกำยำ
ก่อนที่เขาจะได้พูดอะไรต่อ ไอส์ก็จูบเขาอย่างลึกซึ้งและกดร่างของทั้งคู่ลงไปบนที่นอน
ในขณะที่ล้มลง เขาก็รู้สึกถึงลิ้นที่รุกล้ำเข้ามาในปากแล้วก็เริ่มโอวเอวของไอส์ตามสัญชาตญาณแต่ก็รีบชักมันออก
ไอส์จูบเขาต่ออีกพักหนึ่งก่อนจะยกร่างของตัวเองขึ้นและมาคร่อมอยู่บนท้องของเขา
เธอเห็นว่าเขายังไม่หายกลัว และยังเอามือไปไว้ด้านข้างราวกับไม่กล้าเข้ามาแตะต้องเพราะกลัวเธอเจ็บ
ไอส์คว้ามือขึ้นมาข้างหนึ่งและเริ่มตรวจสอบรูปร่างกับลักษณะของมัน
เธอสัมผัสนิ้วมือของวาห์นไปเรื่อยๆ ก่อนจะกล่าวถาม
“ความรู้สึกเมื่อกี้… มันคืออะไร?”
ตอนนี้วาห์นรู้สึกว่าไม่อาจปฏิเสธคำถามของเธอได้เลย จึงตอบไปตามตรง
“ฉันมีสกิลที่เรียกว่า [หัตถ์แห่งเนอร์วาน่า]… มันเป็นสกิลเดียวกับที่ฉันใช้ตอนสู้กับจักเกอร์นอต
ฉันสามารถใส่พลังงานเข้าไปที่มือเพื่อรักษาบาดแผล… แล้วก็ทำอย่างอื่น”
ไอส์เอียงหัวและดูเหมือนจะพยายามนึกถึงเหตุการณ์ที่วาห์นพูดไป
ทันใดนั้นเธอก็เอนตัวไปข้างหน้าเล็กน้อยก่อนจะนำมือของวาห์นมาวางไว้บนหัวแล้วถามต่อ
“เลฟิยา?”
เมื่อตระหนักว่าเธอกำลังจะถามอะไร วาห์นก็เริ่มส่งพลังงานเข้าไปในฝ่ามือและให้มันไหลเข้าสู่ศีรษะของของไอส์
เธอหลับตาพริ้มและรู้สึกเพลิดเพลินไปกับมันขณะพูดต่อ
“อุ่นจัง”
จากนั้นเธอก็ค่อยๆ เอามือที่ยังคงใช้สกิลอยู่ของเขาไปวางบนทรวงอกด้านซ้ายใกล้กับหัวใจ
แม้เธอจะไม่ได้ไม่ชอบความรู้สึกนี้ แต่ก็พึมพำออกมา “ไม่เหมือนกัน?”
วาห์นเริ่มเปลี่ยนการเดินพลังงานเพื่อ ‘รักษา’ ไปเป็นแบบ ‘กระตุ้น’ แทน
แสงจางหายไปจากฝ่ามือของเขาและเหมือนจะไปรวมกันอยู่ที่นิ้วมือแทนและทำให้ไอส์กระตุกก่อนจะนำมือออกไป
เมื่อวาห์นเปลี่ยนรูปแบบพลังงานให้เป็นการกระตุ้นจุดประสาท หน้าอกของเธอก็รู้สึกเหมือนกำลังถูกไฟดูด
หลังจากที่ดึงมือของเขาออกไปเล็กน้อย เธอก็ลองเอานิ้วของตัวเองเข้าไปแหย่มันดูจนรู้สึกถึงพลังงานที่ทำให้นิ้วชาไปบ้าง
วาห์นนอนอยู่แบบนั้นและปล่อยให้ไอส์เล่นกับมือของเขาได้ตามใจชอบ
นับตั้งแต่ที่ไป ‘ทำร้าย’ เธอ เขาก็เกิดความกลัวและไม่อยากทำอะไรด้วยตัวเองอีก
จากด้านข้าง ทีโอน่ากำลังดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นด้วยความสนใจปนตกใจ
เธอรู้เรื่อง ‘มือ’ ของวาห์นเพราะเขาได้ใช้มันกับเธอไปบ้างแล้ว
มันเป็นความรู้สึกที่อบอุ่นและแสนสงบ แต่ดูเหมือนว่าเขาจะสามารถใช้มันเพื่อ ‘กระตุ้น’ ได้ด้วย
เธอเกือบอยากจะเข้าไปแทนที่ไอส์ แต่ตอนนี้ยาก็เกือบจะหมดฤทธิ์แล้วและทำให้เธอกลัวว่าอาจทำให้วาห์นบาดเจ็บแทน
ไอส์ดูเหมือนจะรู้สึกพิศวงไปกับพลังงานที่มาจากนิ้วมือของวาห์น
เธอจ้องนิ้วชี้ของเขาอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเอนหัวเข้าไปและเอามันใส่ปาก
ดวงตาของเธอเบิกกว้างขณะต้องดึงมันออกมา
ตอนนี้วาห์นรู้สึกสับสนมากเพราะมันดูเหมือนว่าเธอจะไม่กลัวเขาเลย
เธอดูจะสนใจใน [หัตถ์แห่งเนอร์วาน่า] และเริ่มสำรวจร่างกายของเขา
เขามีความรู้สึกขัดแย้งเพราะปกติจะไม่ชอบให้คนอื่นมายุ่งกับร่างกายของตัวเองนัก แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง การเฝ้าไอส์ไปเรื่อยๆ นั้นทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นแทน
ในขณะที่ความสนใจพองโตขึ้น วาห์นก็ใช้มืออีกข้างไปกดจุดความรู้สึกต่างๆ ที่หน้าท้องและหน้าอกของเธอ
ไอส์รู้สึกตกใจกับสัมผัสของเขาแต่ก็ไม่ได้พยายามขยับหนีแต่อย่างใด
เธอนำมือข้างที่จับเอาไว้อยู่แล้วมาวางไว้ตรงหน้าอกและกอดมันไว้ ขณะยอมให้เขาใช้มืออีกข้างเล่นกับเรือนร่างของเธอได้ตามใจชอบ
แม้ว่าหน้าท้องของวาห์นจะเปียกตั้งแต่ตอนที่ไอส์ลงไปนั่งคร่อมแล้ว แต่เขาก็รู้สึกว่ามีของเหลวอุ่นๆ เริ่มไหลออกมาจากจุดซ้อนเร้นของเธอจนท่วมไปหมด
วาห์นยังคงใช้วิชานวดตรงลำตัวของเธอไปเรื่อยๆ จนเริ่มรู้สึกสนุกเมื่อเห็นปฏิกิริยาจากสีหน้าของไอส์
ดูเหมือนเธอจะหายใจหนักขึ้นและใบหน้าที่ไร้อารมณ์ตามปกติก็เริ่มเปลี่ยนเป็นสีหน้าเย้ายวนขณะส่งเสียงครางออกมาเบาๆ
หลังจากผ่านไปสิบกว่านาที ทีโอน่าผู้เฝ้ามองทั้งคู่ด้วยความคาดหวังเริ่มจะทนไม่ไหวและโพล่งขึ้น
“นี่ตกลงพวกนายจะเอาจริงได้ยัง?”
วาห์นและไอส์ต่างนิ่งไปครู่หนึ่งขณะจ้องมองสาวอเมซอนที่ใบหน้าออกจะแดงหน่อยๆ
ไอส์มองลงไปตรงจุดที่เธอนั่งและเห็น ‘บ่อของเหลว’ อยู่บนหน้าท้องของวาห์น
เธอรู้สึกเขินๆ หลังเฝ้ามองของเหลวของตัวเองไหลไปตามร่องกล้ามเนื้อของเขา
เธอค่อยๆ ถอยออกไปแต่แล้วก็ชนเข้ากับของแข็งบางอย่าง
พอหันไปมองก็พบอาวุธเล่นศึกของวาห์นที่แนบไปตามบั้นท้ายของตัวเอง
ทันใดนั้นไอส์ก็จำได้ว่าวาห์นกำลังช่วยเธอ ‘เตรียมตัว’
พอนึกถึงสภาพของทีโอน่า ไอส์ก็เข้าใจทันทีว่าตอนนี้ร่างกายของเธอพร้อมรับศึกหนักแล้ว
วาห์นพยายามพูดบางอย่างออกมา แต่ก่อนที่จะได้พูดคำแรก ไอส์ที่มานั่งอยู่บนหน้าท้องก็เริ่มเคลื่อนตัวถอยหลังไปอีก
วาห์นแปลกใจกับการเคลื่อนที่แบบกะทันหันและรู้สึกได้ว่าอาวุธของตัวเองกำลังเสียดสีผ่านอุโมงค์ที่ร้อนและเปียกชื้นขณะที่ไอส์ถอยหลังออกไป
สำหรับไอส์นั้น เธอแค่ตั้งใจไว้ว่าจะเปลี่ยนตำแหน่งของตัวเองเล็กน้อย แต่การได้สัมผัสกับอาวุธของวาห์นกลับทำให้ท้องของเธอรู้สึกร้อนรุ่นไปหมด
ดังนั้นเธอจึงเคลื่อนตัวต่อไปขณะค่อยๆ เสียดสีจุดอ่อนไหวของตัวเองเข้ากับของวาห์น
หลังจากขยับกลับไปไกลกว่าที่เธอคิดเอาไว้ ในที่สุดท่อนอาวุธก็เป็นอิสระจากการถูกเธอข่มเหง และเด้งขึ้นมาราวกับว่าจะไม่ยอมถูกปราบลงง่ายๆ
เธอจ้องไปยังสิ่งที่ทำให้ตัวเองรู้สึกว้าวุ้นและหันไปหาวาห์นก่อนจะพูดขึ้น
“ฉันอยากลอง…”
วาห์นสังเกตเห็นสายตาร้อนแรงของเธอ จึงได้แต่พยักหน้าช้าๆ ก่อนจะพยายามลุกขึ้นนั่ง
ไอส์ดันท้องของวาห์นกลับลงไปและไม่ยอมให้เขาเปลี่ยนท่า
วาห์นสับสนขณะมองไอส์จับไปที่อาวุธด้วยนิ้วที่บอบบางของเธอและค่อยๆ จัดท่านั่งใหม่อีกครั้ง
เพราะวาห์นเพิ่งจะผ่านศึกมากับทีโอน่าเพียงครั้งเดียว เขาจึงไม่แน่ใจว่าเธอต้องการทำอะไรต่อ
และแล้วทีโอน่าก็ร้องเตือนขึ้นจากด้านข้าง
“เดี๋ยวก่อน ไอส์! ท่านั้นมันไม่เหมาะกับครั้งแรกของเธอนะ!”
ดูเหมือนไอส์ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลงง่ายๆ ขณะเริ่มเล็งปลายอาวุธไปที่ ‘ทางเข้า’
เธอวางมือข้างหนึ่งไว้บนท้องของวาห์น และค่อยๆ หย่อนร่างของตัวเองลงไปซึ่งทำให้วาห์นต้องสูดหายใจลึกๆ และกัดฟันแน่น
แม้ว่าของทีโอน่านั่นจะแน่นและสร้างแรงกดดันอย่างหนักให้กับอาวุธของเขา แต่ร่างกายของไอส์ดูเหมือนจะไม่มีช่องว่างให้เขาขยับไปไหนได้เลยด้วยซ้ำ
ถึงจะเปียกชื้นอย่างไม่น่าเชื่อ แต่มันก็ให้ความรู้สึกเหมือนกับอาวุธของเขากำลังถูกบดขยี้ขณะที่เธอพยายามห่อหุ้มและกลืนกินมันเข้าไปอย่างช้าๆ
ไอส์มีสีหน้าเจ็บปวดและเริ่มสูดหายใจเข้าลึกๆ
ทุกครั้งที่สูดอากาศเข้าปอด เธอก็จะใส่แรงเข้าไปที่สะโพกมากขึ้นจนอาวุธของวาห์นถลำลึกเข้าไปเรื่อยๆ
สำหรับไอส์นั้น เธอรู้สึกราวกับกำลังถูกแท่งโลหะอันร้อนแรงรุกรานเข้ามา แต่ใจก็ยังไม่อยากมายอมแพ้กลางทาง
ในที่สุดอาวุธของวาห์นก็ชนเข้ากับแนวป้องกันที่ทำให้ทั้งเขาและไอส์สั่นสะท้าน
ไอส์ไม่อาจทนรับความเจ็บปวดได้จนต้องร้องออกมาเล็กน้อยขณะที่เหงื่อเริ่มผุดออกมาจากใบหน้า
เนื่องจากไอส์ไม่เคยมีเพศสัมพันธ์มาก่อนและไม่ใช่ชาวอเมซอน แน่นอนว่าปราการด่านสุดท้ายนั่นก็คือเยื่อพรหมจรรย์ของเธอนั่นเอง
ริเวเรียได้บอกเธอไว้ก่อนแล้วว่าครั้งแรกของเธอนั้นอาจจะเจ็บปวดอยู่บ้าง
พวกเพื่อนๆ อีกสามคนก็พยายามเกลี้ยกล่อมให้เธอพกยามาด้วยเพื่อช่วยบรรเทาอาการเจ็บ แต่ไอส์ไม่ต้องการทำแบบนั้นเพราะอยากจะสัมผัสมันแบบเต็มๆ
โชคร้ายหน่อยที่แม้แต่ความพยายามทั้งหมดของเธอก็ไม่อาจข้ามผ่านปราการด่านนี้ไปได้
ทุกอย่างหยุดลงทันทีที่อาวุธของวาห์นสัมผัสเข้ากับเยื่อบางๆ นั่น
วาห์นเห็นสีหน้าแสนเจ็บปวดของเธอและพยายามเอื้อมมือไปตรงจุดที่พวกเขา ‘สัมผัส’ กัน
เขาเริ่มใส่พลังงานเข้าไปด้วย [หัตถ์แห่งเนอร์วาน่า] เพื่อช่วยบรรเทาความเจ็บปวดที่ไอส์กำลังเผชิญอยู่
เมื่อรู้สึกถึงพลังงานอบอุ่นจากมือของเขาและท่อนร้อนระอุที่สอดเสียดร่างกายของเธออยู่ ไอส์ก็รู้สึกขัดแย้งมาก
เธอรู้สึกเสียศีกดิ์ศรีที่ต้องให้วาห์นเข้ามาช่วย แต่เมื่อเห็นสีหน้าที่ดูเป็นกังวลเหลือเกิน เธอจึงไม่ได้พูดแย้งอะไรออกไป
ไอส์กลับใช้ช่วงเวลาที่ความเจ็บปวดคลายลงให้เป็นประโยชน์ก่อนจะพยายามทิ้งตัวลงไปที่เอวของวาห์น
ไอส์รู้สึกเจ็บปวดราวกับมีอะไรบางอย่างในร่างกายฉีกขาด ขณะที่วาห์นรู้สึกเหมือนเพิ่งจะพุ่งทะลุบางอย่างและทำให้อาวุธของเขาเคลื่อนที่เข้าไปได้ไกลกว่าเดิม
ไอส์เกือบจะร้องออกมา แต่เธอก็กลั้นมันเอาไว้ได้ขณะสูดหายใจเข้าลึกๆ เพื่อเตรียมตันเดินหน้าต่อ
สำหรับวาห์นแล้ว สิ่งที่เขารู้สึกอยู่ในตอนนี้ก็คือความร้อนจากร่างกายของไอส์และแรงกดดันมหาศาลที่อาวุธของเขา
เธอได้กลืนเขาเข้าไปแล้วเกือบ 70% และทันใดนั้นเขาก็เห็นเลือดไหลออกมาจากจุดที่ทั้งคู่เชื่อมต่อกัน
วาห์นเผยสีหน้าหวาดกลัวอีกครั้ง แต่ทีโอน่าก็รีบมาพูดเสริมด้วยน้ำเสียงใจเย็น
“ไม่ต้องห่วงนะวาห์น นั่นเป็นสัญญาณที่บ่งบอกว่าหญิงสาวเผ่ามนุษย์เป็นสาวพรหมจารี
นอกเหนือจากชาวอเมซอนแล้ว ผู้หญิงเกือบทุกเผ่าพันธุ์จะมีเยื่อพรหมจรรย์เป็นตัวบ่งบอกว่าไม่เคยมีอะไรกับผู้ชายคนอื่นมาก่อน
นายควรรู้สึกภูมิใจนะที่ได้เป็นคนแรกของไอส์~”
แม้วาห์นยังรู้สึกกังวลอยู่เล็กน้อย แต่เขาก็โล่งอกไปบ้างหลังได้ยินคำอธิบาย
เมื่อมองไปทางใบหน้าเจ็บปวดของไอส์ เขาก็เห็นว่าเธอกำลังจ้องกลับมาด้วยดวงตาสีทองซึ่งเหมือนจะเป็นการบอกว่าเธอไม่เป็นไร
หลังจากหายใจเข้าลึกๆ ไปอีกสามสี่ครั้ง เธอก็พูดด้วยน้ำเสียงเจ็บปวด
“ฉันไม่เป็นไร… ริเวเรียบอกว่าแล้วมันจะเจ็บ เดี๋ยวก็ดีขึ้น”
ไอส์ดูเหมือนจะดีขึ้นอย่างที่พูดจริงๆ ขณะเริ่มยกสะโพกขึ้นเล็กน้อย
วาห์นคอยรักษาเธอด้วย [หัตถ์แห่งเนอร์วาน่า] อยู่ตลอดเวลาและเธอก็เริ่มปรับตัวให้เข้ากับความเจ็บปวดไปบ้างแล้ว
หลังจากยกตัวออกมาได้ประมาณครึ่งทาง เธอก็มองวาห์นและยื่นไปจับมือซ้ายของเขาเอาไว้
ตอนนี้วาห์นวางมือทั้งสองไว้ตรงท้องน้อยของเธอและใส่พลังงานเข้าไปในนั้นเพื่อช่วยรักษาอาการเจ็บปวด
เขาสับสนเมื่อเห็นไอส์ยกมือซ้ายออกและพูดต่อ
“เปลี่ยนให้เป็นอีกแบบสิ”
วาห์นพอรู้แล้วว่าเธอต้องการจะทำอะไร แต่เขาก็ต้องทำเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง
“เธอแน่ใจนะ?”
ไอส์พยักหน้าอย่างมั่นใจและย้ายมือของเขาไปไว้ตรงด้านล่าง
เธอเอานิ้วชี้ของเขาไปไว้ตรง ‘จุดที่เคยมีปัญหาด้วย’ และเริ่มกัดฟันแน่น
วาห์นตระหนักดีว่าเธอกำลังเข้าโหมด ‘เตรียมตัว’ จึงเริ่มเปลี่ยนการไหลเวียนพลังงานไปยังนิ้วชี้ทันที
ในขณะที่เขาทำแบบนั้น ไอส์ก็หย่อนสะโพกของเธอลงและกรีดร้องออกมาอีกครั้ง
ไอส์ใช้ช่วงเวลาที่วาห์นกระตุ้นจุดซ่อนเร้นให้เป็นประโยชน์และทิ้งตัวลงมาด้วยแรงทั้งหมดที่มีภายในจังหวะเดียว
ผลที่ออกมาก็คือ ตอนนี้เธอได้กลืนกินอาวุธของวาห์นไว้ได้อย่างสมบูรณ์ก่อนจะเอนตัวไปข้างหน้าและกอดตัวเองไว้ขณะที่ยังเชื่อมต่อกับวาห์นอยู่
วาห์นรู้สึกประหลาดใจแบบสุดๆ กับการกระทำของไอส์ แต่ความรู้สึกจากตรงส่วนล่างก็ท่วมท้นไม่แพ้กันจนเขาไม่อาจพูดอะไรออกมาได้เลย
ขณะที่ไอส์กำลังพุ่งสู่จุดสุดยอดเป็นครั้งที่สอง อาวุธของวาห์นก็กำลังถูกเธอจู่โจมอย่างหนัก
ความรู้สึกต่างๆ กำลังปนเปกันไปหมด ความคับแน่น ความร้อน ความเปียกชื้น รวมไปถึงแรงสั่นสะเทือนจากการเคลื่อนไหวของเธอนั้นกำลังพยายามบดขยี้เขาให้เป็นชิ้นๆ
วาห์นรู้สึกท่วมท้นไปกับความบ้าระห่ำและร่างกายที่เร่าร้อนของไอส์จนแม้แต่เขาเองก็ถูกเธอลากขึ้นไปถึงจุดสุดยอดด้วยเช่นกันและเริ่มปลดปล่อยทุกอย่างเข้าไปในเรือนร่างที่นั่งคร่อมเขาอยู่
ทันทีที่วาห์นปล่อยมันออกมา ร่างของไอส์ก็เริ่มกระตุกอีกครั้งขณะที่เขาทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากสูดหายใจเข้าลึกๆ และรอให้อันรู้สึกอันรุนแรงนี้ผ่านพ้นไป
หลังจากนั้นไม่นาน ทั้งวาห์นและไอส์ต่างก็พักอยู่ในท่าเดิมและไม่อาจขยับเขยื้อนไปไหนได้อีก
ไอส์ยังคงนอนคร่อมอยู่บนสะโพกของวาห์นขณะที่เก็บอาวุธของเขาไว้ในฝักของเธอ
วาห์นกำลังหอบหายใจขณะเริ่มปล่อยมือออกจากบั้นท้ายของไอส์
เขาเองก็ไม่แน่ใจว่ามันเกิดขึ้นตอนไหน แต่เมื่อมาถึงจุดๆ หนึ่ง เขาคงคว้าเอวของเธอไว้และนำมันเข้ามาแนบชิดอย่างแรงจนเกิดเป็นรอยนิ้วมืออยู่บนบั้นท้ายของเธอ
พอเขาปล่อยมือออก ไอส์ก็ขยับขึ้นมาก่อนจะจูบเขาไปอีกครู่หนึ่ง
เมื่อเธอรู้สึกพอใจแล้วก็เริ่มดันตัวขึ้นมาจากร่างของเขา
การเคลื่อนไหวของเธอทำให้วาห์นถลำลึกกลับเข้าไปอีกจนทั้งคู่ชะงักไปจากสภาพที่บอกได้เลยว่า ‘เก็บเต็มฝัก’
ไอส์ดูจุดที่พวกเขาเชื่อมต่อกันและวาดนิ้วไปมาราวกับจำคำนวณอะไรบางอย่าง
พอสังเกตเห็นว่าระหว่างพวกเขาไม่มีช่องว่างเหลืออยู่เลย เธอก็มองไปทางทีโอน่าด้วยแววตา ‘พอใจ’ ในขณะที่หันไปพูดด้วย
“ฉันชนะ”
