คำพูดของอนูบิสเป็นเหมือนสายลมอุ่นๆ ที่พัดผ่านเข้ามาในจิตใจของวาห์น
เขามองไปทางเทพธิดาที่กำลังยิ้มอยู่ด้านหลังนานูด้วยสีหน้าตกตะลึง
พอนานูปลดชุดชั้นในออกเพื่อจะใส่มันใหม่ สมองของวาห์นก็เริ่มทำงานขึ้นอีกครั้งและจินตนาการถึงภาพของเฮเฟสตัสในสภาพท้องโตและส่งยิ้มให้เขาอย่างรักใคร่
เขารู้สึกได้ว่าหัวใจเริ่มเต้นแรงขึ้นและแม้แต่ ‘เพลิงนิรันดร์’ เองก็ดูเหมือนจะตื่นเต้นไปด้วยและสั่นไหวไปรอบๆ อย่างครื้นเครง
ขณะที่วาห์นกำลังตกอยู่ในห้วงความคิด อนูบิสก็หัวเราะคิกคักและพูดต่อ
“ท่านจะต้องแข็งแกร่งกว่านี้และสร้างฐานอำนาจให้มากกว่าเดิมก่อนนะคะ นายท่าน
ทันทีที่เทพหรือเทพธิดาองค์อื่นพบว่าท่านสามารถทำให้เทพธิดาตั้งครรภ์ได้ ท่านจะต้องพบกับปัญหาใหญ่แน่นอน
เนื่องจากปกติแล้วมันแทบเป็นไปไม่ได้เลยที่เทพธิดาจะตั้งครรภ์ ดังนั้นคงมีหลายคนที่จะมองว่านี่เป็นโอกาสทอง
พวกเราหลายคนมีชีวิตอยู่มากว่าหลายล้านปีแล้ว และเรื่องนี้ก็เป็นหนึ่งในสิ่งที่ซ่อนอยู่ภายในใจของเหล่าเทพธิดาหลายคน”
วาห์นพิจารณาคำพูดของอนูบิสขณะจับจ้องไปทางเทพธิดาที่กำลังยิ้มแย้มและมองเห็นความปรารถนาเล็กน้อยภายในดวงตาที่กำลังจ้องกลับมา
วาห์นพยายามนึกภาพถึงคนที่ใช้ชีวิตมากว่าหลายล้านปีและอยากจะมีลูกเป็นของตัวเอง แต่ไม่มีเลยสักครั้งที่ฝันจะเป็นจริง
มันจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมเทพหรือเทพธิดาหลายองค์จึงเรียกสมาชิกแฟมิเลียของตัวเองว่า ‘เด็กๆ’
พอนึกถึงภาพความโดดเดี่ยวของเฮเฟสตัส วาห์นก็เดาว่าเหล่าทวยเทพองค์อื่นๆ ก็คงมีความรู้สึกที่ไม่ต่างกันนัก
ขณะที่วาห์นยังครุ่นคิดมากขึ้น อนูบิสก็ยิ้มให้และโค้งอย่างสุภาพก่อนจะขอตัวออกมา
เธอมองเห็นว่าวาห์นกำลังพิจารณาเรื่องเหล่านี้อย่างจริงจังและคงเป็นการดีกว่าหากปล่อยให้เขาคิดด้วยตัวเอง
ภาระก้อนนี้ หากวาห์นเลือกที่จะแบกรับไว้ล่ะก็ มันจะเป็นสิ่งที่หนักหนายิ่งกว่าที่ใครก็ตามจะแบกมันได้
ดังนั้นถ้าไม่อาจตัดสินใจได้ด้วยตัวเอง เขาก็คงจะรู้สึกเสียใจไปตลอดแน่นอน
พออนูบิสนึกถึงความงดงามในดวงวิญญาณของวาห์น เธอก็เริ่มรู้สึกถึงความหวังเล็กๆ ที่ฝังอยู่ในใจโดยเฉพาะหลังจากได้มีประสบการณ์กับ [เอ็นคิดู]
หลังจากอนูบิสออกไปแล้ว นานูก็ยืนอยู่ด้านหน้าวาห์นเพราะยังไม่ได้รับคำสั่งเพิ่มเติม
เธอยืนอยู่ตรงนั้นโดยสวมแค่สปอร์ตบราขณะมองใบหน้าครุ่นคิดของนายท่านอย่างสนอกสนใจ
นานูเองก็รู้ว่ามันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยสำหรับเหล่าทวยเทพที่จะมีลูก แต่ดูเหมือนว่านายท่านของเธอกลับไม่ได้ถูกผูกมัดด้วยข้อจำกัดนี้
เธอรู้สึกได้ถึงความภาคภูมิใจอันแรงกล้าขณะที่ความเคารพที่มีต่อวาห์นนั้นพุ่งขึ้นถึงขีดสุด
เมื่อคนอื่นๆ กลับมาถึง เธอก็จะเล่าเหตุการณ์ทุกอย่างให้ฟังและเชื่อว่าพวกเขาก็จะรู้สึกไม่ต่างไปจากเธอ
วาห์นกำลังอยู่ในสภาวะจิตใจที่แปลกประหลาดขณะจินตนาการว่ารอบกายมีแต่หญิงสาวที่กำลังตั้งท้อง
ตอนนี้มีเมล็ดพันธุ์อันใหม่ถูกฝังเข้าไปในใจของเขาด้วยฝีมือของอนูบิส เขาจึงเริ่มจินตนาการเล่นๆ ถึงลูกของตัวละครทุกคนที่เขารู้จักจากในมังงะ แถมนั่นก็ไม่ใช่ลูกของใครที่ไหน แต่เป็นของเขาเองด้วย
ความคิดนี้ทำให้บางอย่างที่อยู่ภายในตัวเขาเอ่อล้นออกมาและเริ่มรู้สึกถึงความตื่นเต้นที่ยากจะทานทน
วาห์นรู้ว่าเขาจะต้องแข็งแกร่งให้มากขึ้นหากต้องการให้ภาพเหล่านั้นเป็นจริง
หากเขาพยายามต่อไปเรื่อยๆ สักวันจะต้องได้ไปยืนอยู่ตรงจุดสูงสุดของโลกใบนี้และถูกล้อมรอบไปด้วยสมาชิกครอบครัวของตนเองแน่นอน
พอหลุดออกมาจากสภาพเหม่อลอย เขาก็มองเห็นร่างของนานูจ้องมองมาด้วยสีหน้าเคารพนับถือ
เมื่อเห็นว่าเธอยังสวมใส่แค่สปอร์ตบรา วาห์นจึงเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย
“ใส่เสื้อได้แล้ว พวกเรายังมีงานต้องทำอีกมาก”
พอนานูได้ยินคำสั่งของวาห์น เธอก็คำนับโดยนำกำปั้นข้างขวามาวางไว้เหนือหัวใจขณะตอบรับเสียงดัง
“ค่ะ นายท่าน!”
วาห์นมองเด็กสาวตัวเล็กๆ ใส่เสื้อกลับเข้าไปอย่างตื่นเต้นขณะที่หางยังหมุนไปมาราวกับพายุ
เขามักพบว่าการแสดงความรู้สึกด้วยหางของพวกเชียนโธรปนั้นดูน่ารักมากจึงอดไม่ได้ที่จะยิ้มเมื่อเห็นภาพข้างหน้าขณะเริ่มเตรียมวัตถุดิบต่างๆ
หลังจากทุกอย่างพร้อมหมดแล้ว วาห์นก็เริ่มหล่อแท่งโลหะจำนวนมากโดยมีนานูเป็นผู้ช่วย
เขาประหลาดใจกับความสามารถของเธอแต่ก็พบว่าผู้ช่วยตัวน้อยยังจัดการโลหะชั้นสูงไม่ไม่ดีเท่าไหร่นัก
อัตราความสำเร็จของเธออยู่ที่ประมาณ 50 – 55% หากต้องมาจัดการกับอะไรก็ตามที่แข็งแกร่งกว่าเหล็กกล้า
เนื่องจากโรงหลอมนี้ใหญ่พอที่จะให้คนทำงานพร้อมกันได้หลายคน วาห์นจึงให้คำแนะนำกับเธอในขณะที่เขาก็ยังคงหล่อแท่งโลหะของตัวเองต่อไป
ด้วยความช่วยเหลือของ ‘เพลิงนิรันดร์’ และการควบคุมไฟอย่างชำนาญ มันจึงเป็นเรื่องง่ายสำหรับเขาหากนำมาเทียบกับช่างตีเหล็กส่วนใหญ่
เขาจึงสามารถแบ่งสมาธิออกมาได้บ้าง ขณะที่ยังคงอัตราความสำเร็จไว้ที่ 90%
ยิ่งทั้งคู่ทำงานด้วยกันนานขึ้น ความเคารพนับถือของนานูก็ยิ่งมากขึ้นขณะที่เธอเห็นความสามารถในการหลอมของของวาห์น
เขาสามารถปล่อยเพลิงสีทองที่มีแกนสีแดงสดมาขึ้นรูปโลหะได้อย่างง่ายดาย ง่ายจนมีเวลามาชี้แนะเธอได้ในเวลาพร้อมๆ กัน
หางของเธอยังคงแกว่งไปมาขณะทำหน้าที่ของตัวเองและรับฟังคำสอนของเขาราวกับว่ามันคือประกาศิต
ด้วยเหตุนี้ อัตราความสำเร็จของเธอจึงเพิ่มจาก 40% กว่าไปเป็น 50% กว่าๆ ด้วยคำแนะนำเพียงเล็กน้อย
เนื่องจากวาห์นอยากจะสร้างแท่งโลหะจำนวนมากเพื่อเก็บไว้ใช้ในอนาคต ทั้งสองจึงใช้เวลาตลอดทั้งวันเพื่อทำแค่แท่งโลหะ
วาห์นใช้เวลา 5 – 7 นาที ในการทำแท่งโลหะออกมาหนึ่งแท่ง ดังนั้นพอตกเย็น เขาจึงได้สร้างแท่งโลหะไปแล้วถึง 84 แท่งขณะที่ ‘นักเรียน’ ของเขาทำไปประมาณ 40 แท่ง
วาห์นรู้สึกประทับใจกับความพยายามของเธอมาก
ผิวของเธอนั้นเต็มไปด้วยเหงื่อจนเสื้อผ้าเปียกไปหมด แต่นานูก็ไม่เคยแสดงสีหน้ายอมแพ้เลยแม้แต่ครั้งเดียว
ถ้าหากยังคงมุ่งมั่นต่อไปแบบนี้ วาห์นรู้สึกว่าเธออาจจะได้เป็น [ปรมาจารย์ช่างตีเหล็ก] ภายในอีกสิบปีหรือยี่สิบปี
ขณะที่ทั้งสองกำลังเก็บกวาดห้อง อนูบิสก็เข้ามาในห้องทำงานและมองไปยังทั้งสองที่เต็มไปด้วยเขม่าควันด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน
เธอมาแจ้งให้วาห์นทราบว่าเด็กคนอื่นๆ กลับมากันแล้ว และอยากจะถามว่าเขาต้องการทานอาหารเย็นเมื่อไหร่
วาห์นครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ก่อนจะตอบกลับ
“เอาไว้อีกสักชั่วโมงก็แล้วกันนะ สำหรับตอนนี้ ฉันว่าทุกคนคงจะมอมแมมมาพอสมควร ดังนั้นเราน่าจะไปอาบน้ำกันก่อน”
วาห์นมองเห็นใบหน้าดำคล้ำกับเสื้อผ้าที่สกปรกของนานูและคิดว่าตนก็น่าจะอยู่ในสภาพที่ไม่ต่างกันเท่าไหร่
อนูบิสโค้งให้อย่างสุภาพก่อนจะเดินออกไปบอกพวกเด็กๆ ถึงคำสั่งของวาห์น
วาห์นและนานูมุ่งหน้าไปที่ห้องอาบน้ำและเริ่มถอดเสื้อผ้าออก
แม้เขาจะไม่ได้ใส่ใจมากนัก แต่วาห์นก็พบว่าความกลัวที่นานูมีในอดีตเหมือนจะจางหายไปแล้ว
ตั้งแต่ที่เขายิงธนูใส่เธอในดันเจี้ยน เธอก็มักจะรู้สึกกลัวเขาอยู่บ้าง แต่ตอนนี้ดูเหมือนมันจะไม่หลงเหลือให้เห็นอยู่เลย
แทนที่จะเปลี่ยนชุดตรงอีกฟากหนึ่งของห้อง เธอกลับยืนไม่ห่างจากเขาและรีบถอดเสื้อผ้าออกก่อนที่จะมายืนอยู่ด้านข้าง
เด็กคนอื่นๆ ตามเข้ามาและเริ่มถอดเสื้อผ้าเช่นกันขณะที่อนูบิสเข้ามาหยุดยืนและถอดเสื้อผ้าถัดจากวาห์น
แม้ว่าจะไม่ได้ตั้งใจมองเหมือนในครั้งแรก แต่วาห์นก็อดไม่ได้ที่จะสอดส่องสายตาไปตามเรือนร่างอันงดงามของเทพธิดาต่างถิ่นองค์นี้
อนูบิสเห็นสายตาจ้องมอง จึงเปลี่ยนท่าทางเล็กน้อยราวกับเป็นการยั่วยวนวาห์น
วาห์นเลิกคิ้วขึ้นแต่ก็ไม่ได้ใส่ใจมากนัก ขณะรอให้ทุกคนเตรียมตัวเข้าสู่ห้องอาบน้ำ
เมื่อเข้ามาถึง วาห์นก็ประหลาดใจกับการเปลี่ยนแปลงที่เขาไม่คาดคิด
ขณะที่อนูบิสนั่งอยู่ถัดจากเขาเพื่อขัดหลังให้เช่นเดิม นานูก็เข้ามานั่งใกล้ๆ เช่นกันและอาสาที่จะช่วยวาห์นอาบน้ำ
เด็กสาวอีกสองคน (ไม่นับอนูบิส) ดูเหมือนจะประหลาดใจกับการกระทำของนานูมาก แต่วาห์นก็ยอมให้เธอทำตามใจชอบ
เขามองเห็นความจริงจังภายในดวงตาสีกุหลาบ และคิดว่าไม่ควรจะปฏิเสธเธอด้วยการที่ตนเป็นถึง ‘จ่าฝูง’
วันนี้วาห์นได้รับประสบการณ์ใหม่จากการมีสาวงามมาช่วยขัดหลังให้ ขณะที่เด็กสาวน่ารักใช้ฟองน้ำมาขัดตรงรอบแผงอกและหน้าท้องของเขา
แม้ว่าจะไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง แต่วาห์นก็รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยเมื่อถูกทั้งสองสัมผัสตัว
เมื่อทั้งคู่ทำเสร็จแล้ว อนูบิสก็มานั่งข้างๆ วาห์นขณะที่นานูกลับไปเข้าร่วมกับกลุ่มสาวๆ
ถึงมาาอัตจะเป็นเด็กสาวที่ถือตัวนิดๆ และเป็นหัวหน้าของฝ่ายหญิง แต่ตอนนี้ดูเหมือนเธอจะเคารพในตัวนานูมากขึ้นแถมยังช่วยขัดหลังให้เธอด้วย
หลังจากอาบน้ำเสร็จ ทั้งกลุ่มก็มานั่งเตรียมทานข้าวและวาห์นก็พบว่ามีบางอย่างเปลี่ยนไปอีกแล้ว
ทุกคนดูเหมือนจะเปลี่ยนตำแหน่งที่นั่งกันเล็กน้อยและตอนนี้นานูก็มานั่งอยู่ด้านซ้ายของอนูบิสขณะที่เธอนั่งอยู่ถัดจากเขา
วาห์นพบว่าแม้จะไม่ได้เป็นความตั้งใจของตัวเอง แต่ดูเหมือนว่าลำดับชั้นในกลุ่มก็กำลังเปลี่ยนไปจากการที่เขายอมให้นานูช่วยอาบน้ำ
เขาพบว่าเด็กสาวผมบ๊อบดูมีท่าทางมั่นใจมากขึ้นและแม้แต่ราซุยผู้ที่นั่งอยู่ด้านซ้ายก็ยังดูเคารพเธอมากขึ้น
วาห์นตระหนักว่าเขาจะต้องระมัดระวังการกระทำของตัวเองในอนาคตให้มากขึ้น มิฉะนั้นอาจจะทำให้เกิดความวุ่นวายมากขึ้นไปอีก
เมื่อช่วงอาหารเย็นสิ้นสุดลง เด็กๆ ทุกคนก็เข้ามาทำความสะอาดขณะที่อนูบิสและวาห์นเฝ้ามองพวกเขาจากไกลๆ
อนูบิสที่มักอยู่ด้านซ้ายของวาห์นเสมอ เริ่มพูดเบาๆ ด้วยน้ำเสียงขบขัน
“ดูเหมือนว่าเหตุการณ์ในเช้าวันนี้จะส่งผลต่อนานูมากเลยนะคะ
เธอคงคิดว่าตำแหน่ง ‘ผู้ช่วย’ นั้นน่าจะคล้ายกับตำแหน่ง ‘ลูกศิษย์’
แม้ว่าเธอจะไม่ได้เป็นผู้นำกลุ่ม แต่ตำแหน่งของเธอก็เกือบจะเทียบเท่ากับฉันแล้ว”
วาห์นประหลาดใจกับคำพูดของอนูบิสและดูสงสัยมากจนเธอต้องอธิบายต่อ
“เพราะว่าตำแหน่งของฉันคือข้ารับใช้ของนายท่าน ในขณะที่เธออยู่ภายใต้นายท่านโดยตรงในฐานะลูกศิษย์
ถ้าฉันไม่ได้เป็นเทพธิดา รับประกันได้เลยว่าเธอจะต้องพยายามกีดกันไม่ให้ฉันช่วยนายท่านอาบน้ำแน่ๆ”
อนูบิสหัวเราะขณะหรี่ตาและจ้องตรงไปทางนานูที่อยู่ในหมู่เด็กๆ
วาห์นขมวดคิ้วเล็กน้อยขณะจ้องมองนานูเช่นกัน
ก่อนหน้านี้เธอดูเป็นเด็กสาวขี้อายและห่างเหิน ซึ่งอาจจะเป็นเพราะเหตุการณ์บนชั้นที่ 18 แต่ตอนนี้เธอดูมีความมั่นใจมากขึ้น
เนื่องจากไม่มีเด็กคนอื่นเข้ามาคัดค้าน เธอจึงได้รับตำแหน่งผู้นำในระหว่างที่พวกเขาทำความสะอาดจานชามต่อไปเรื่อยๆ
อาจจะเป็นเพราะอยากจะพิสูจน์ตนเอง เธอจึงเร่งให้ทุกคนทำงานเร็วขึ้นกว่าปกติ
แม้วาห์นจะคิดว่ามันอาจจะทำให้เด็กคนอื่นไม่พอใจ แต่พวกเขากลับมองไปที่นานูด้วยท่าทางเคารพยิ่งขึ้นและทำหน้าที่จนสำเร็จโดยไม่ปริปากบ่นเลย
เมื่อพวกเขาทำความสะอาดเสร็จหมดแล้ว นานูก็วิ่งเหยาะๆ มาข้างหน้าวาห์นและพูดรายงาน
“ทำความสะอาดเสร็จแล้วค่ะ นายท่าน!”
นานูได้มาทำหน้าที่เป็นคนรายงานแทนราซุย แต่เธอยังโค้งไปข้างหน้าเล็กน้อยด้วยท่าทางที่คล้ายกับอนูบิสด้วย
เมื่อเห็นหูที่ดุ๊กดิ๊กไปมาของเธอ วาห์นก็เข้าใจทันทีว่าเด็กสาวตรงหน้าต้องการอะไรขณะเหลือบมองไปเห็นรอยยิ้มของอนูบิสจากด้านข้าง
เขายื่นมือออกไป และเริ่มลูบหัวของเด็กสาวซึ่งดูเหมือนจะเป็นกลไกที่ทำให้หางของเธอตื่นขึ้นและเริ่มหมุนไปมาอย่างรุนแรง
หลังจากที่ถอนมือออก นานูก็คำนับเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะกลับไปหาเด็กๆ คนอื่นซึ่งดูเหมือนจะให้ความเคารพกับเธอมากขึ้นกว่าเดิม
จากนั้นทุกคนก็แยกย้ายออกไปทำอย่างอื่นต่อหรือไม่ก็เข้าไปพักในห้องของตัวเอง
วาห์นเองก็ค่อนข้างเหนื่อยล้า เขาจึงเดินไปทางห้องนอนขณะที่อนูบิสตามหลังมาติดๆ
เมื่อมาถึงประตู เขาก็เห็นอนูบิสยืนอยู่ด้านนอกเหมือนกับครั้งที่ผ่านๆ มา
วาห์นมองเห็นหางที่กำลังแกว่งไปมาเล็กน้อยและใบหน้าที่เฝ้ามองอย่างคาดหวัง
วาห์นหัวเราะขณะยื่นแขนออกไปและเริ่มลูบหูของเธอเบาๆ
“ราตรีสวัสดิ์นะ อนูบิส”
หลังจากพูดจบ เขาก็ถอนมือออกก่อนจะเดินเข้าห้องและปิดประตู อนูบิสมองแผ่นหลังของเขาด้วยรอยยิ้มก่อนจะถอนหายใจเมื่อประตูปิดลง
หูของเธอลดต่ำลงขณะค่อยๆ ลากเท้ามาทางห้องที่อยู่ถัดไป
แม้จะไม่ได้พูดอะไรก็จริง แต่อนูบิสกลับหวังอยู่นิดๆ ว่าวาห์นอาจจะอยากทดลองอะไรต่อจากคราวที่แล้ว
การถูกผูกมัดด้วย [เอ็นคิดู] นั้นให้ความรู้สึกที่สบายมากและเธอก็อยากช่วยวาห์นศึกษาวิธีใช้มันให้มากกว่านี้เหลือเกิน
