หลังจากตอบคำถามของวาห์นแล้ว เฮเฟสตัสก็พยายามคลายความอึดอัดของตนเองด้วยการเข้ามาช่วยวาห์นถอดเสื้อผ้าบ้าง
วาห์นรู้สึกประหลาดใจมากเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่มีผู้หญิงมาทำแบบนี้ให้
แม้จะเคยถอดเสื้อผ้าให้คนอื่นไปบ้างแล้ว แต่ปกติวาห์นจะเป็นคนจัดการเสื้อผ้าที่เขาสวมอยู่ด้วยตนเอง
การที่เฮเฟสตัสมาปรนนิบัติให้นั้นสร้างความตื่นเต้นและกระวนกระวายให้เขาอยู่บ้าง
เฮเฟสตัสดูเหมือนจะพอใจกับปฏิกิริยาของเขาขณะที่เธอค่อยๆ ชะลอความเร็วลงและทำให้มันนานกว่าเดิม
โชคไม่ดีที่ความปรารถนาที่จะแกล้งวาห์นกลับมาสร้างงานให้ตัวเองแทน
เพราะยิ่งเขารู้สึกตื่นเต้นมากเท่าไหร่ เฮเฟสตัสก็ต้องมารับเคราะห์ตามเขาไปติดๆ
การถอดเสื้อผ้าให้กับ ‘ผู้ชาย’ โดยเฉพาะคนที่จะมาเป็นคู่รักในอนาคตของเธอนั้นเป็นบางอย่างที่เทพธิดาแห่งการตีเหล็กไม่เคยนึกฝันมาก่อน
เฮเฟสตัสเองก็รู้สึกว้าวุ่นไม่ต่างจากวาห์นหลังจากที่นำเสื้อของเขาออกไป
เธออดไม่ได้ที่จะลากมือผ่านร่างกายของเด็กหนุ่มตรงหน้าด้วยสายตาเหม่อลอย
ช่วงที่ผ่านมานั้นวาห์นเติบโตขึ้นมาก และเธอก็พบว่าร่างกายอ่อนเยาว์และบอบบางของเขาจากตอนแรกที่ได้เจอกันกนั้นเริ่มอัดแน่นไปด้วยมัดกล้ามแข็งแกร่ง
กล้ามเนื้อบนแผงอกของเขามีความยืดหยุ่นมาก แต่ก็ยังสามารถต้านทานแรงที่เธอใช้กดลงไปได้ไม่อย่าง
มันเป็นความรู้สึกที่แปลกมากเพราะผิวสีแทนเปล่งปลั่งของเขานั้นเกือบจะดูอ่อนโยนคล้ายผิวพรรณของผู้หญิงแต่ก็แฝงไปด้วยความแข็งแกร่งตามแบบของผู้ชาย
พอสังเกตเห็นว่าเฮเฟสตัสหยุดมือไป เขาก็รู้สึกสนุกและอยากจะแกล้งอีกในขณะที่เธอไม่ทันระวังตัว
วาห์นยื่นมือออกมาที่เอวและจับบั้นท้ายอวบอิ่มเอาไว้ก่อนจะยกร่างของเธอขึ้นมาด้วยแรงเล็กน้อย
เฮเฟสตัสสะดุ้งทันทีที่ถูกสัมผัสและล้มตัวไปข้างหน้าจนกระทั่งหน้าอกของเธอเข้ามากดทับกับแผงอกของเขา
วาห์นยิ้มนิดๆ ก่อนจะจูบริมฝีปากของเทพธิดาที่อยู่ในสภาพลุกลี้ลุกลนและใส่แรงบีบที่มือมากขึ้น
เฮเฟสตัสปล่อยเสียงครางออกมาเล็กน้อย ก่อนจะเบิกตากว้างและใช้มือผลักที่แผงอกของวาห์นอย่างแรง
เธอเริ่มหายใจหอบๆ ขณะที่ก้มตัวลงเล็กน้อยขณะ ‘จ้องมอง’ วาห์น
“อย่าให้มันมากนักนะ…”
วาห์นเผยสีหน้าเจ้าเล่ห์และพยักหน้าก่อนจะเริ่มถอดกางเกงออก
เฮเฟสตัสยังคงพยายามสงบสติอารมณ์เข้าไว้
แต่พอวาห์นถอดช่วงล่างออกหมด สติที่เหลืออยู่ของเธอก็เลือนหายไปเมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
แม้จะได้ยินข่าวลือจากสึบากิมาบ้าง แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เฮเฟสตัสได้เห็น ‘ศักยภาพที่ถูกซ่อนเร้นเอาไว้’ ของวาห์น
เนื่องจากเธอเคยมีประสบการณ์กับเทพในสวรรค์มาก่อน เฮเฟสตัส จึงรู้สึกคาดหวังอยู่บ้าง
แต่เมื่อเห็นขนาดของวาห์นเข้าไปก็ทำให้เทพธิดาอายุหลายล้านปีถึงกับช็อคไปเลย
ไม่ใช่ว่ามันมีขนาดใหญ่จนน่าเหลือเชื่อ แต่หากเอามาเทียบกับความสูงและขนาดตัวของวาห์นแล้ว มันจึงดูโดดเด่นและเกือบทำให้รูปร่างของเขาดูไม่สมดุล
ความกังวลเริ่มแล่นผ่านเข้ามาในหัวของเฮเฟสตัส และถึงเธอจะไม่อยากพูดเรื่องนี้เลย แต่ก็อดไม่ได้ที่จะถามออกไป
“เด็กสาวสองคนที่เธอไปพบเมื่อเช้านี้… พวกเธอไม่เป็นไรใช่ไหม?”
เมื่อคำถามหลุดออกไป เฮเฟสตัสก็รู้สึกเขินหนักกว่าเดิมก่อนที่เธอจะเริ่มหลบหน้าวาห์น
วาห์นเจอคำถามเด็ดจึงออกอาการอ้ำอึ้งและเอาแต่ก้มหน้า
เขาต้องไอแก้เขินก่อนจะตอบเสียงอ่อย
“อื้ม… พวกเธอไม่เป็นไร…”
บรรยากาศในห้องเริ่มอึดอัดขึ้นเรื่อยๆ จนวาห์นสงสัยว่าเฮเฟสตัสอาจไม่เชื่อเขา ก็เลยต้องพูดขึ้นมาเสริม
“ไอส์รับมันเข้าไปได้หมดเลยนะ… ดูเธอจะสนุกกับมันมากเลยด้วย”
คำพูดของวาห์นทำเอาเฮเฟสตัสอึ้งไปบ้างขณะเริ่มนึกถึงภาพของเด็กสาวผมสีทองในหัว
เพราะตอนนี้ไอส์นั้นมีขนาดตัวที่เล็กกว่าเฮเฟสตัสมาก และถึงเธอควรจะรู้สึกหงุดหงิดกับคำพูดของวาห์น แต่รอบนี้มันกลับทำให้เธอรู้สึกโล่งใจขึ้นมาเล็กน้อย
พอเห็นเฮเฟสตัสถอนหายใจอย่างโล่งอก วาห์นก็รู้สึกกล้าขึ้นจึงเดินมาข้างหน้าและจับมือของเธอไว้
“ไปอาบน้ำกันเถอะ…”
เขาพูดคำนั้นเบาๆ และยิ้มให้เธออย่างอ่อนโยน
ทุกครั้งที่อยู่กับเฮเฟสตัส เขามักจะรู้สึกมั่นใจกับการกระทำของตัวเองมากขึ้น
เธอพยายามอย่างหนักเพื่อช่วยเขาในหลายๆ เรื่องและวาห์นอยากจะตอบแทนความรู้สึกเหล่านั้นกลับไปให้มากที่สุดเท่าที่จำทำได้
เฮเฟสตัสที่กำลังก้มหน้าเล็กน้อยเริ่มมองขึ้นไปหาวาห์นก่อนจะตอบกลับพร้อมใบหน้าที่แดงก่ำ
“อื้ม…”
จากนั้นก็ปล่อยให้วาห์นพาเธอไปในห้องอาบน้ำและหลังจากก้าวเข้าไปก่อน เขาก็ช่วยพยุงเธอไว้ตลอดเพื่อกันไม่ให้ลื่นล้ม
นั่นทำให้เฮเฟสตัสรู้สึกดีใจที่เห็นว่าเขา ‘เอาใจใส่’ ขนาดไหนและเกือบจะออกปากชมออกไปแล้ว
ทว่าการกระทำต่อไปของวาห์นกลับทำเอาเธอพูดอะไรไม่ออกเลย… เพราะเขาหยิบสบู่และฟองน้ำจากด้านข้างขึ้นมาถูหน้าอกเธออย่างจริงจังมาก
เฮเฟสตัสคิดว่าวาห์นคงจะแกล้งเธอเข้าอีกแล้วและเกือบจะโกรธเป็นฟืนเป็นไฟก่อนที่จะเห็นสีหน้าซื่อๆ ไร้เดียงสาของเขา
เฮเฟสตัสพอมองออกว่าวาห์นกำลังพยายามชำระล้างร่างกายของเธออย่างจริงจัง
แค่คิดว่าเธอเป็นคนแรกที่วาห์นบริการให้ขนาดนี้ก็ทำให้ความโกรธจางหายไปบ้าง
เธอยอมให้เขาทำความสะอาดต่อไปเรื่อยๆ และรู้สึกเพลิดเพลินไปกับการปรนนิบัติจากเด็กหนุ่มที่เธอหลงรัก
หลังจากพาเฮเฟสตัสเข้ามานั้น วาห์นก็เริ่มทำความสะอาดให้เธออย่างจริงจัง
เขารู้ว่าวันนี้เธอหงุดหงิดมาหลายรอบมากและเพื่อไม่ให้ไปเหยียบกับระเบิดเข้า เขาจึงใส่ใจและเฝ้ามองทุกอิริยาบถของเธออย่างละเอียด
ที่เขาเริ่มจากตรงหน้าอกนั้นไม่ใช่เพราะอยากจะลูบไล้มันเป็นพิเศษ แต่เพราะมันเป็นอย่างแรกที่เขาเห็นก็เท่านั้นเอง
หลังจากขัดถูพวกมันจนสะอาดดีแล้ว เขาก็เริ่มจัดการกับส่วนอื่นๆ ของเธออย่างอ่อนโยน
วาห์นยกแขนของเธอขึ้นและถูสบู่ไปเรื่อยๆ ขณะให้ความสนใจกับนิ้วมือแต่ละนิ้ว
เฮเฟสตัสต้องบิดตัวไปมาเป็นระยะจากการกระทำที่ละเอียดอ่อนของวาห์น
เธอรู้สึกเหมือนเป็นเจ้าหญิงที่ถูกข้ารับใช้ผู้ซื่อสัตย์เข้ามาดูแล… หรืออาจจะเป็นเจ้าชายซะมากกว่า?
เธอสังเกตเห็นว่าวาห์นระมัดระวังกับการกระทำของตัวเองเป็นอย่างมาก และดูเหมือนเขาจะพยายามเฝ้ามองการตอบสนองของเธอเพื่อให้แน่ใจว่าเธอรู้สึกสบายตัว
เฮเฟสตัสเริ่มมีความสุขไปกับจากการดูแลอย่างอ่อนโยนของเขา แต่มันก็ทำให้ร่างกายของเธอทรมานขึ้นมาเล็กน้อย
เธออยากให้วาห์นพัฒนาฝีมือการหลอมให้ไวกว่านี้…
วาห์นยังคงทำความสะอาดร่างกายของเธออย่างระมัดระวังที่สุด แต่ก็เกือบสมาธิหลุดไปเมื่อมาถึงร่างกายส่วนล่าง
แม้วาห์นจะยังไม่รู้ตัว แต่เขาก็ให้ความสำคัญเป็นพิเศษกับด้านหลังของเฮเฟสตัส และรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยในขณะที่ดูแลตรงจุดนั้น
ถึงเขาจะชำระล้างร่างกายทุกส่วนของเธออย่างระมัดระวัง แต่ก็ยังใช้เวลาไปกับการทำความสะอาดบันท้ายอันกลมกลึงของเธอมากกว่าส่วนอื่นๆ
มันทำให้เขารู้สึกว่าของทีโอน่านั้นดูเล็กไปถนัดตา ก่อนที่จะลากมือผ่านมันอีกครั้งและโดนเฮเฟสตัสตีเข้าให้
เมื่อเขาเปลี่ยนมาทำความสะอาดตรงด้านหน้าบ้างก็พบว่ามีของเหลวไหลออกมานิดหน่อยซึ่งดูยังไงก็ไม่ใช่น้ำที่อาบแน่นอน
ตลอดเวลาที่ผ่านมานั้นเขาอาจจะไม่เคยสังเกตเรื่องนี้มาก่อน แต่ตอนนี้วาห์นผ่านประสบการณ์มาบ้างแล้วและเข้าใจได้ทันทีว่าเครื่องของเธอ ‘เริ่มติด’ แล้ว
แม้มันจะทำให้รู้สึกดีและภูมิใจ แต่เขาก็ต้องเก็บมันไว้และและพยายามล้างมันให้สะอาด
เฮเฟสตัสเริ่มกัดฟันแน่นและหลังตาอย่างคาดหวัง แต่พอวาห์นเข้ามาใกล้ขึ้นอีก เขาก็เริ่มตกอยู่ในห้วงความคิดหลังจับกลิ่นอันแสนคุ้นเคยได้
แม้ว่ามันจะไม่ได้เป็นความตั้งใจแต่แรกของเขา แต่วาห์นก็เริ่มสูดหายใจพร้อมหลับตาจนเฮเฟสตัสต้องเป็นฝ่ายเบิกตากว้างด้วยความตกใจแทน
จากมุมมองของด้านบน เธอเห็นว่าศีรษะของวาห์นอยู่ใกล้มากและตอนนี้เขากำลังสูดอากาศแบบ ‘ลึกๆ’ เพื่อจับกลิ่นบางอย่าง
ก่อนที่วาห์นจะพบเบาะแสชิ้นสำคัญที่จะเอามาไขคดีกลิ่นปริศนาในห้องปิดตาย เขาก็โดนกระแทกอย่างแรงที่ศีรษะจนหัวลงไปจมอยู่ในน้ำเสียก่อน
เพราะว่ากำลังสูดลมหายใจอยู่ เขาจึงสูดเอาน้ำเข้าไปด้วยและต้องรีบสำลักมันออกมาขณะลุกขึ้นและถูศีรษะไปพลางๆ
เขามองเฮเฟสตัสด้วยท่าทางสับสนขณะที่เธอจ้องมองเขาด้วยใบหน้าลำบากใจ
พอเห็นว่าเฮเฟสตัสกำลังปิดจุดซ่อนเร้นแบบเขินๆ วาห์นก็รู้ทันทีว่าเจ้ากลิ่นนั่นมันคืออะไรกันแน่
แต่ขณะเดียวกัน เขาก็พอรู้ด้วยว่าที่ทำไปเมื่อกี้นั้นอาจดูไม่ค่อยเหมาะสมเท่าไหร่
เมื่อนึกถึงสถานที่ต่างๆ ที่มีกลิ่นแบบนี้ วาห์นก็เริ่มหน้าแดงหลังนึกถึงสาเหตุที่ทำให้มีกลิ่นติดไปทั่วแบบนั้น… โดยเฉพาะที่ตรงโซฟาและเตียงนอน
ความคิดที่ยุ่งเหยิงทำให้เขาเสียสมาธิและไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ไปชั่วขณะ
ทันได้นั้นเจ้ามังกรที่จำศีลอยู่ก็ตื่นขึ้นและโผล่ออกมาจากพื้นน้ำขณะจ้องมองเฮเฟสตัสอย่าง ‘เกรี้ยวกราด’
เฮเฟสตัสรู้สึกตกใจกับการปรากฏตัวของศัตรูตัวฉกาจถึงขนาดล้มก้นจ้ำเบ้าลงไปและได้สบตากับสัตว์ร้ายแบบตรงๆ
เธอเริ่มหอบหายใจเข้าลึกๆ ขณะรวบรวมความกล้าที่จะพูดออกมา
“เรา… ไม่ได้นะ…”
วาห์นเริ่มฟื้นคืนสติจากคำพูดนั่นและเพิ่งจะรู้ตัวว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่
‘สัตว์ร้าย’ ของเขาดูเหมือนจะแอบออกมาเพ่นพ่านโดยไม่ขออนุญาต และมันก็ทำให้เฮเฟสตัสตื่นกลัวมาก
เมื่อเห็นว่าเธอ ‘กลัว’ ขนาดไหน ความรู้สึกมากมายที่ผุดขึ้นมาในตัววาห์นก็พลันเหือดหายไปทันทีขณะที่เจ้ามังกรเริ่มกลับไปจำศีลตามเดิม
เฮเฟสตัสแสดงสีหน้าโล่งอก แต่วาห์นก็สังเกตเห็นว่าเธอยังคงหายใจแรงๆ ต่อโดยไม่ได้พูดอะไร
ด้วยความกังวลเขาจึงเข้ามาใกล้และเริ่มใช้ [หัตถ์แห่งเนอร์วาน่า] เพื่อทำให้เธอรู้สึกสงบ
เฮเฟสตัสเองก็ไม่ได้ขยับหนีแต่อย่างใดและเริ่มรู้สึกถึงพลังงานอบอุ่นที่ไหลเข้ามาในร่างกาย
เธอรู้สึกขอบคุณมากที่วาห์นไม่ใช่คนที่เสียการควบคุมไปกับอารมณ์
เธอรู้ว่าผู้ชายส่วนใหญ่คงไม่สามารถฟื้นสติได้ หลังจากถูกกระตุ้นไปนิดๆ หน่อยๆ
ด้วยความรู้สึกที่เธอมีต่อเขา หากเขาจะทำมันจริงๆ ล่ะก็ เฮเฟสตัสคงไม่อาจห้ามหรือหยุดยั้งเขาได้เลย
วาห์นยังคงทำให้ร่างกายของเฮเฟสตัสสงบลงเรื่อยๆ และเริ่มล้างสบู่ออกจากผิวขาวที่ดูไร้ที่ติของเทพสาว
เขาสนุกกับความเต่งตึงจากร่างกายของเธอในขณะที่ยังส่งพลังงานเข้าไปผ่อนคลายความตึงเครียดอย่างต่อเรื่อง
พออาบน้ำเสร็จแล้ว เฮเฟสตัสก็ดูสงบลงและผ่อนคลายมากกว่าตอนที่เข้าไปใหม่ๆ มาก
วาห์นต้องแบกร่างกายที่อ่อนเปลี้ยของเธอกลับไปที่ห้องนอนอย่างระมัดระวัง
เมื่อไหร่ก็ตามที่วาห์นใช้ความพยายามเต็มร้อยเพื่อช่วยให้คนอื่นผ่อนคลาย เขาก็สามารถลบความตึงเครียดทั้งหมดออกไปจากร่างกายได้ด้วยวิชานวดในแบบฉบับของตัวเอง
ในช่วงท้ายๆ นั้น เฮเฟสตัสแทบจะละลายไปกับมือของวาห์น จนเขาต้องนำผ้าเช็ดตัวมาพันให้แทนเพราะเธอ ‘ไม่ยอม’ ใส่เสื้อผ้าส่วนเขาก็ ‘ไม่อยาก’ จะมาใส่ให้ด้วย
เมื่อถูกวางลงบนเตียงเรียบร้อย เฮเฟสตัสก็ดิ้นหลุดออกจากผ้าเช็ดตัวและเริ่มจ้องมองวาห์นในสภาพเหม่อลอย
วาห์นพบว่าแม้เขาจะพยายามอย่างมากที่จะทำให้เธอสงบลงแล้ว แต่เฮเฟสตัสก็เริ่มรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาอีกครั้งพร้อมเผยใบหน้าที่แดงเล็กน้อย
วาห์นนั่งถัดจากเธอบนเตียงและช่วยจัดท่านอนให้เฮเฟสตัสใหม่
ดูเหมือนว่าเธอจะไม่พอใจกับการกระทำของเขาและพยายามลุกขึ้นมาเพื่อประท้วง แต่วาห์นก็เริ่มใช้ [หัตถ์แห่งเนอร์วาน่า] อีกครั้งเพื่อผ่อนคลายร่างกายของเธอ
เฮเฟสตัสทรุดหน้าคว่ำลงไปบนเตียงและเริ่มหายใจถี่ๆ ขณะที่วาห์น ‘นวดเฟ้น’ ร่างกายทุกส่วนของเธอซึ่งต่างจากตอนที่เธอ ‘บรรเทา’ ความทรมานด้วยตัวเองมาก
เฮเฟสตัสต้องประหลาดใจกับวิธีที่วาห์นใช้ ‘ช่วย’ เธอและไม่เข้าใจเลยว่าทำไมมันถึงให้ความรู้สึกที่ดีแบบนี้
แม้การนวดของเขาจะไม่ใช่เพื่อจุดอารมณ์ร้อนแรง แต่เฮเฟสตัสก็อดรู้สึกแบบนั้นขึ้นมาไม่ได้
ราวกับว่ามันทำให้ร่างกายของเธอผ่อนคลายและตื่นตัวในเวลาเดียวกัน
เธอรู้สึกถึงความร้อนตรงท้องน้อยที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องขณะมีของเหลวจำนวนมากไหลออกมาแบบไม่หยุดหย่อน
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเธอจะอยู่ในสภาพตึงเครียดแต่ก็ไม่สามารถใช้แรงในร่างกายได้เลยแม้แต่น้อย
สิ่งเดียวที่ทำได้ก็คือน้อมรับสัมผัสของคลื่นความสุขที่พุ่งทะยานขึ้นไปไม่รู้กี่รอบ
เธอได้แต่สูดหายใจและครวญครางขณะที่วาห์นทรมานร่างกายของเธอต่อไปแบบไม่รู้ตัว
กว่าเฮเฟสตัสจะหลับลงได้ เธอก็ไม่รู้แล้วว่าคลื่นแห่งความสุขนั้นผ่านออกมาไปกี่ระลอกกันแน่
ตอนนี้ภาพของเด็กหนุ่มที่แสนจะอ่อนโยนก็แปรเปลี่ยนไปเป็นชายหนุ่มรูปงามที่ดูราวกับเป็น ‘ปีศาจ’ แทน
หลังจากเฮเฟสตัสหลับไป วาห์นก็ยังคงดูแลร่างกายของเธอต่อไปอีกครึ่งชั่วโมงเพื่อให้แน่ใจว่าเธอจะรู้สึกสบายไปตลอดคืน (TL: ^0^)
เขารู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นว่าร่างกายของเธอนั้นไวต่อความรู้สึกมาก เพราะทุกที่ที่เขาสัมผัสจะเกิดการกระตุกเล็กน้อยอยู่ตลอด
ร่างกายของเธอเกิดการสั่นเกือบตลอดเวลาจนวาห์นคิดว่ามันเป็นอะไรที่น่าสนใจมาก
พอเห็นน้ำลายและน้ำมูกไหลออกมาจากปากและจมูกของเทพสาว เขาก็เลยสรุปได้ว่าเธอคงรู้สึกผ่อนคลายมากพอและไม่ต้องให้เขา ‘ช่วย’ ต่อแล้ว
เขาเช็ดของเหลวออกจากใบหน้าของเธอ จากนั้นก็ลูบเส้นผมสีแดงอย่างแผ่วเบาก่อนจะลงมานอนข้างๆ
