เพราะเธอเดินนำเข้ามาก่อน เฮสเทียก็เลยเริ่มถอดอาภรณ์เทพออกแล้วซึ่งทำให้วาห์นได้แต่จ้องตาค้าง
เขาเห็นชุดของเธอแตกกระจายออกเป็นกลีบสีขาวเล็กๆ ก่อนที่พวกมันลอยออกไปกองเรียงกันอย่างเรียบร้อย
มันเป็นภาพที่วาห์นไม่เคยเห็นมาก่อนจนเขาต้องหยุดคิดเรื่องอื่นและพยายามทำความเข้าใจกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
พอเฮสเทียเริ่มคลายริบบิ้นที่ผมออก เธอก็เลยหันข้างมาทางเขาและรู้สึกตกใจจนตัวแข็งทื่อทันทีที่เห็นสายตาของ ‘นักล่าที่กำลังจ้องมองเหยื่อ’
ท่าทางแปลกๆ นั่นทำให้วาห์นตื่นจากภวังค์และเริ่มคิดหาข้อแก้ตัวทันที
เฮสเทียจ้องมองท่าทางอึดอัดของเด็กหนุ่มก่อนจะยิ้มและเริ่มยืนเท้าสะเอวในสภาพเปลือยเปล่าพร้อมกับเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียง ‘ภูมิอกภูมิใจ’
“ไม่ต้องเกรงใจ~! ถ้าแค่ดูนิดๆ หน่อยๆ ล่ะก็… เชิญยลโฉมเทพธิดาผู้งดงามคนนี้ได้เต็มที่เลย~!”
วาห์นรู้สึกงงๆ กับคำพูดของเฮสเทียจนกระทั่งตระหนักได้ว่าเธอคงเข้าใจผิดและคิดว่าเขากำลังมองเธอแทนที่จะเป็นเสื้อผ้า…
เขาตัดสินใจได้อย่างฉับพลันว่าควรตามน้ำไปก่อนและเริ่ม ‘เชยชม’ เทพธิดาตรงหน้าแทน
เพราะสังเกตเห็นว่าออร่าของเธอเริ่มสั่นไหวทันทีที่สายตาของเขาลงต่ำลงเรื่อยๆ วาห์นก็เลยหันกลับมาสบตากับเฮสเทียอีกครั้ง
“งามมาก”
คำพูดสั้นๆ เพียงคำเดียวก็ทำให้เฮสเทียอายจนตัวม้วนและหัวเราะอย่างมีความสุข
“แหะๆ ชมฉันอีกสิ~!”
วาห์นกลับไปจ้องมองร่างเล็กอีกครั้งก่อนจะบรรยายต่อ
“อื้ม… ผมของเธอก็ยาวสลวยเหมือนกับไหมชั้นดี ดวงตาใสราวกับคริสตัลแถมพวกมันยังมีสีฟ้าที่ดูสงบเยือกเย็น แล้วก็-”
ก่อนจะได้บรรยายส่วนอื่นต่อ เฮสเทียก็ตะโกนขัดขึ้นเสียก่อน
“พอๆๆ พอเถอะ! โอเค ฉันเข้าใจแล้วว่านายคิดว่าฉันสวย~!”
ยิ่งวาห์นพูดออกมามากเท่าไหร่ หัวใจของเธอก็ยิ่งเต้นเร็วขึ้นจนเริ่มรู้สึกหวิวๆ
แล้วก็สีหน้าจริงจังที่วาห์นใช้ ‘ประเมิน’ ขณะจ้องมองร่างกายของเธอแบบไม่สะทกสะท้านนั่นอีก…
หลังจากระเบิดคำพูดออกมาแล้ว เฮสเทียก็ชี้นิ้วมาทางวาห์นก่อนจะเริ่มเอาคืนบ้าง
“ถึงตานายแล้วนะ อย่ามัวแต่ยืนจ้องอยู่ฝ่ายเดียวสิ~!”
วาห์นแค่พยักหน้าก่อนจะเดินมาด้านข้างและเริ่มถอดเสื้อผ้าออกอย่างไม่ลังเล
พอหันกลับมาอีกครั้ง เขาก็เห็นสายตา ‘ลุกโชน’ ของเฮสเทียพร้อมกับใบหน้าที่แดงขึ้นเมื่อทั้งคู่สบตากัน
วาห์นยิ้มนิดๆ หลังถอดเสื้อผ้าเสร็จและเริ่มยืนเท้าสะเอวแบบเดียวกับที่เฮสเทียทำก่อนหน้านี้
เขาค่อนข้างมั่นใจในร่างกายของตัวเอง ส่วนการโพสท่านั้นก็ไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่เพราะเคย ‘เป็นแบบ’ ให้กับเอวามาไม่รู้กี่ครั้งแล้ว
เมื่อหันกลับมามองเฮสเทีย เขาก็เห็นสายตาเบิกกว้างและเข้าใจทันทีว่าเธอกำลังมองอะไรอยู่
วาห์นถอนหายใจพร้อมกับหยุดโพสท่าและหยิบผ้าเช็ดตัวออกมาจากช่องเก็บของทันที
การกระทำของเขาทำให้สติของเฮสเทียกลับมาอีกครั้งและเริ่มโบกไม้โบกมือเป็นการใหญ่
“ไม่ๆๆ ไม่เป็นไรหรอกน่า นายไม่ต้องใช้ผ้าเช็ดตัวหรอก~!
ฉ-ฉะ-ฉันแค่วอกแวกไปนิดเดียวเอง จะไม่จ้องแบบนั้นแล้ว!”
—————
สนับสนุนนิยายอย่างถูกต้องได้ที่: EP:IC Translation และ Thai Novel : https://bit.ly/34ApcTP
—————
วาห์นมองเธออย่างสงสัยก่อนจะถอดผ้าเช็ดตัวออกอีกครั้ง
ร่างของเฮสเทียเริ่มกลับมาแข็งทื่อจนเขาเกิดความคิดที่จะแยกไปอาบน้ำคนเดียว
แต่แล้วเทพผู้ไม่ยอมแพ้ก็เรียกสติกลับมาได้และคว้าแขนของเขาไว้อย่างว่องไว
“ช่างเถอะๆ ไปอาบน้ำกันได้แล้วน่า~! อย่าคิดมากเลย~”
การถูกเทพธิดาตัวเล็กๆ ลากไปไหนต่อไหนในสภาพเปลือยเปล่านั้นเป็นประสบการณ์ที่แปลกมากสำหรับวาห์น
ในระหว่างที่อาบน้ำกัน วาห์นทำตัว ‘เป็นธรรมชาติ’ และสนทนากับเฮสเทียอย่างสุภาพเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้
เฮสเทียเองก็คุยตอบในลักษณะที่คล้ายกัน แต่ทุกครั้งที่เธอแอบมองร่างกายของเขา วาห์นก็จะเห็นออร่าที่สั่นไหวได้อย่างชัดเจน
เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยน วาห์นเลยจ้องมองร่างกายของเธอบ้าง แต่เป็นการจ้องแบบตรงๆ ไม่มีแอบและไม่คิดปิดบัง
ส่วนเฮสเทียเองก็ยังแสดงพฤติกรรมแปลกๆ เช่นเดิมด้วยการแสดงท่าทางภูมิอกภูมิใจสลับกับทำตัวไม่ถูกไปๆ มาๆ
เมื่อถึงเวลาที่ต้องล้างตัว เฮสเทียก็อาสาถูหลังให้แต่กลับถูกวาห์นปฏิเสธ
“ขอบใจนะแต่ฉันไม่อยากเห็นเธออาการหนักมากไปกว่านี้
แช่น้ำต่อเถอะ เดี๋ยวฉัน-”
ก่อนจะสิ้นเสียง เฮสเทียก็ยกอุปกรณ์ขัดหลังขึ้นและกระโจนเข้ามาประจำตรงด้านหลังเรียบร้อยแล้ว
“นี่แหนะๆๆ~!
ไม่ต้องห่วงนะ เดี๋ยวจะขัดให้ขึ้นเงาเลย~!”
พอหันหัวกลับไป วาห์นก็เห็น ‘ความมึนเมา’ ในดวงตาของเฮสเทียขณะที่เธอหัวเราะแบบแปลกๆ และพยายามขัดหลังของเขาต่อไป
เขาถอนหายใจก่อนจะยิ้มนิดๆ และโน้มตัวไปข้างหน้าเพื่อ ‘เปิดทาง’ ให้กับเธอ (TL: เปิดทางให้ขัดหลังได้ง่ายขึ้น โปรดอย่าคิดลึก)
เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มีผู้หญิงมาขัดหลังให้ วาห์นเลยหาเหตุผลจริงๆ จังๆ มาห้ามเธอไว้ไม่ได้
เฮสเทียถึงขั้นไม่ฟังคำห้ามปรามของเขา วาห์นนั้นอยากรู้เหมือนกันว่าเธอจะกล้าทำถึงขนาดไหน
เขาปล่อยให้เฮสเทียทำตามใจตัวเองเพราะอีกไม่นานทั้งสองก็คงไม่มีช่วงเวลาแบบนี้แล้ว…
ขณะกำลังคิดเรื่อยเปื่อยและปล่อยให้เฮสเทียถูหลังต่อไป จู่ๆ วาห์นก็รู้สึกถึงบางอย่างนิ่มๆ ตรงแผ่นหลังจนต้องยืนขึ้นอย่างรวดเร็วเพราะนี่ไม่ใช่ผ้าขัดตัวแน่นอน!
เฮสเทียหงายหลังล้มก้นจ้ำเบ้าขณะที่วาห์นหันกลับมามองเธอด้วยสีหน้าไม่อยากจะเชื่อ
เธอถูตรงก้นกบด้วยมือและเอ่ยตอบโดยไม่ต้องรอให้เด็กหนุ่มถาม
“ได้ยินว่าเด็กผู้ชายชอบให้ผู้หญิงใช้หน้าอก…”
วาห์นถอนหายใจแรงๆ และอธิบายให้ฟัง
“ฉันว่ามันก็ดี… แต่เธอก็ไม่น่าทำถึงขนาดนั้นเลยนี่
เรื่องใกล้ชิดน่ะฉันไม่ถือ แค่กลัวว่าเธอจะฝืนตัวเองมากไปแล้วนะ
เราไม่ได้มีความสัมพันธ์แบบนั้น ดังนั้นบางอย่างก็ไม่ควรปล่อยให้มันเลยเถิดไปกันใหญ่”
ใบหน้าของวาห์นเริ่มตึงขึ้นขณะอธิบายด้วยน้ำเสียงจริงจัง
เขารู้ว่าเฮสเทียกำลังฝืนตัวเองและไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงต้องพยายามมากมายขนาดนี้
เฮสเทียมีสีหน้าเศร้าปนหงุดหงิดขณะถูกวาห์นสั่งสอน
น้ำตาเริ่มเอ่อล้นออกมาจากดวงตาสีฟ้าใสจนเด็กหนุ่มรู้สึกเหมือนตนกำลังถูก ‘ลูกหมาโดนทิ้ง’ อ้อนใส่ให้พากลับบ้านด้วยอย่างไรอย่างนั้นเลย
วาห์นถอนหายใจอีกครั้งพร้อมกับคุกเข่าลงและเริ่มลูบหัวเทพสาวเบาๆ
“บอกมาตามตรงได้ไหมว่าเธอเป็นอะไร… เราเป็นครอบครัวเดียวกันไม่ใช่เหรอ?”
คิ้วของเฮสเทียขมวดขึ้นก่อนที่เธอจะพูดมันออกมาอย่างยากลำบาก
“ฉันกลัว… ถึงเราจะเป็นครอบครัวเดียวกันแล้วและสัญญาไว้ว่าจะอยู่เคียงข้างกันไปตลอด แต่ฉันก็ยังกลัวอยู่ดีกว่าพวกสาวๆ จะมาแย่งนายไป…
ฉันนึกถึงการต้องทนดูนายแสดงความรักกับผู้หญิงคนอื่นในขณะที่ตัวเองได้แต่นอนเหงาอยู่บนเตียงคนเดียว
อีกเดี๋ยวก็จะมีคนย้ายเข้ามาอยู่เพิ่มแล้วและส่วนใหญ่ก็เป็นคนรักของนายทั้งนั้น…
ฉันก็เลยอยากทำอะไรพิเศษๆ ก่อนที่นายจะ…”
วาห์นสับสนกับคำพูดของเธอมากเพราะเขาเข้าใจสิ่งที่เธอต้องการจะสื่อ แต่ในขณะเดียวกันก็ยังจับต้นชนปลายไม่ถูก
เขาอยากให้สัญญาว่าจะไม่ทอดทิ้งและปฏิบัติกับเธอเหมือนเดิม แต่ก็รู้ว่ามันดูแปลกแค่ไหนหากปล่อยให้เธอมานอนด้วยหลังจากที่ผู้หญิงคนอื่นของเขาย้ายเข้ามาอยู่
ถึงจะรู้ดีว่าเทพธิดาของตนนั้นชอบให้มีคนตามปรนเปรอและมีนิสัยเอาแต่ใจ แต่วาห์นไม่คิดว่าเฮสเทียจะเป็นหนักถึงขนาดนี้ทั้งๆ ที่เธอก็รู้ว่าเขามีทั้งภรรยาและคนรักอยู่แล้ว
ด้วยความลังเลเล็กน้อย วาห์นกัดฟันและรู้สึกได้ถึงความกังวลในหน้าอกขณะเอ่ยถามขึ้น
“เฮสเทีย… เธอชอบฉันหรือเปล่า?”
แม้ค่าความชื่นชอบของเฮสเทียจะสูงมาก แต่ก็ไม่มีอะไรบ่งบอกว่าเธอตกหลุมรักกับเขา
ส่วนเรื่องท่าทางใกล้ชิดของเธอนั้นวาห์นไม่อยากเอามาใช้ตัดสินเพราะมันอาจเป็นแค่นิสัยโดยธรรมชาติของเธอ
สีหน้าของเฮสเทียเริ่มบูดเบี้ยวราวกับกำลังกลั้นเสียงสะอื้นอย่างสุดความสามารถ
“ฉันแค่ไม่อยากถูกทิ้งไว้คนเดียว… ตอนนี้ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองรู้สึกยังไง… แต่การเห็นนายอยู่กับผู้หญิงคนอื่นมันทำให้ฉันหงุดหงิดมาก
ถ้าแค่เฮเฟสตัสกับพวกผู้หญิงบางคนก็ยังพอว่า แต่ฉันรู้สึกได้เลยว่าต้องไม่มีแค่นี้แน่นอน…
ต่อไปฉันอาจจะเป็นได้แค่เทพธิดาของนายและไม่ได้มาใกล้ชิดแบบนี้อีกแล้ว”
วาห์นสูดหายใจลึกๆ และเข้ามาประคองศีรษะของเฮสเทียไว้ขณะใช้นิ้วโป้งเช็ดน้ำตาให้กับเธอ
“เฮสเทียฉันจะไม่มีวันทอดทิ้งเธอ… ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม” เขาพูดอย่างเคร่งขรึม
หลังจากลังเลอยู่บ้าง วาห์นก็พูดต่อ
“แม้ว่าเราเพิ่งจะพบกันได้ไม่นาน แต่ฉันก็รู้สึกเหมือนอยากเจอเธอมานานแล้ว… นานมากจนอธิบายไม่ถูก”
เพราะเคยฝันถึงการได้พบกับเธอจากชีวิตก่อน คำพูดของวาห์นจึงไม่ใช่เรื่องที่กุขึ้นลอยๆ ซึ่งเฮสเทียก็เข้าใจดีหลังจากได้เห็นสีหน้าของเขา
สีหน้าเศร้าๆ ของเทพตัวเล็กเริ่มดูดีขึ้นขณะที่เธอเข้ามากุมมือของวาห์นเพื่อถามต่อ
“นายชอบฉันตั้งแต่แรกเห็นเลยเหรอ~?”
วาห์นหัวเราะเล็กน้อยก่อนจะตอบกลับไป
“ฉันยังไม่เข้าใจเรื่องความรักถึงขนาดที่จะยืนยันเรื่องแบบนี้ได้หรอกนะ
อย่างเดียวที่รู้ก็คือ ฉันมองออกทันทีว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ใจดี อ่อนโยน แล้วก็งดงามมาก
การได้ดูแลเธอมันทำให้ฉันมีความสุข แล้วเธอก็ยังเป็นสมาชิกคนแรกในครอบครัวของฉัน… เป็นคนสำคัญที่ไม่มีใครมาแทนที่ได้”
พอเขาพูดถึงตรงนั้น เฮสเทียก็พุ่งเข้าใส่ทันทีจนทั้งคู่ล้มลงไปในน้ำ
วาห์นจมอยู่ใต้น้ำชั่วครู่ก่อนที่เขาจะยกตัวขึ้นมาอีกครั้ง
แม้จะไม่มีเสื้อผ้าติดตัวกันเลยแม้แต่ชิ้นเดียว แต่เฮสเทียก็ขึ้นมานั่งคร่อมบนตักของเขาด้วยสีหน้ายิ้มแย้มซึ่งเป็นฉากที่ดูอันตรายมาก
“ถ้าฉันสำคัญกับนายขนาดนั้น… ใกล้ชิดกันอีกหน่อยก็คงไม่เป็นไรมั้ง…” เธอเอื้อมมากอดรอบคอของเขาและเอ่ยเบาๆ
—————
ติด.ตามแฟนเพจ.อ่านตอน.ล่าสุดได้ที่: EP:IC Translation
—————
สีหน้าและท่าทางของเธอนั้นทำเอาวาห์นหัวหมุนไปหมดพร้อมกับอารมณ์ที่พุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆ
เมื่อเห็นความตื่นเต้นจากใบหน้าของอีกฝ่าย เฮสเทียก็ยิ้มกว้างกว่าเดิมก่อนจะเอนตัวเข้ามาจูบริมฝีปากของเขา
วาห์นรู้สึกประหลาดใจมาก เขาเริ่มยกมือขึ้นมากอดเธอไว้โดยลืมไปเสียสนิทเลยว่ากำลังใช้มันยันร่างของตัวเองอยู่… ทั้งสองก็เลยจมกลับลงไปในน้ำอีกครั้ง
ราวกับเธอไม่ได้ตระหนักถึงเรื่องนี้เลย เพราะเฮสเทียยังคงจูบวาห์นต่อไปเรื่อยๆ
ผ่านไปชั่วครู่ วาห์นก็เริ่มตื่นตกใจเพราะเขาไม่เคยอยู่ในสถานการณ์แบบนี้มาก่อน
พอนึกได้ว่าตัวเองมีแรงมากมายขนาดไหน เขาจึงยกตัวขึ้นจากน้ำและแยกจากเฮสเทียชั่วคราว
“…มาทีหลังแล้วยังไงล่ะ เดี๋ยวจะเข้าเส้นชัยก่อนให้ดู!” เฮสเทียค่อยๆ ลุกขึ้นจากน้ำและเอ่ยเสียงเบาราวกับกำลังพร่ำบอกตัวเอง
พอกลับมาฮึดสู้ได้อีกครั้ง เทพสาวก็เริ่มหัวเราะก่อนจะหันมาหาวาห์น
“เข้านอนกันเถอะ วาห์น~!
คราวนี้… ฉันอยากให้นายนวดให้เต็มที่เลยนะ แล้วถ้าอยากจะ… อยากจะ…”
ความมั่นใจของเทพสาวเริ่มหดหาย แต่สุดท้ายเธอก็พูดมันออกไปจนได้
“ถ้าอยากจะทำอะไรมากกว่านั้น… ฉันก็จะไม่ห้ามนายแล้ว!”
วาห์นยังคงนั่งมึนอยู่ในบ่อขณะเฝ้ามองเฮสเทียเดินจากไปโดยที่เขายังเรียบเรียงความคิดในหัวไม่เสร็จ
เด็กหนุ่มไม่แน่ใจว่าความสัมพันธ์ของทั้งสองนั้นแปรเปลี่ยนไปมากแค่ไหน แต่มันคงไม่ใช่การแสดงความสนิทสนมแบบทั่วไปแน่นอน… ก็ถึงขั้นจูบกันไปแล้วนี่นะ
เมื่อนึกถึงสิ่งที่เธอพูดทิ้งท้าย เขาก็กลืนน้ำลายไปหลายอึกขณะเฝ้ามองแผ่นหลังขาวเนียนของเฮสเทียที่กำลังเดินห่างออกไปเรื่อยๆ
และแล้ววาห์นก็ตัดสินใจได้ว่าถ้าบรรยากาศเริ่มดูอันตราย เขาก็จะทำให้เธอ ‘ผ่อนคลาย’ เพื่อป้องกันไม่ให้สถานการณ์เลยเถิดเกินไปนัก
จนกว่าจะทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับเฮเฟสตัสได้สำเร็จ วาห์นคงไม่มีวันยกโทษให้กับตัวเองหากเผลอไปมีอะไรกับเพื่อนสนิทของเธอก่อนที่วันนั้นจะมาถึง…
(A/N: ชื่อตอนสำรอง: ‘เสื้อผ้าพิศวง’, ‘ยิ่งไปต่อ ยิ่งทำตัวไม่ถูก’, ‘ประกาศิตสั่งตายของเฮสเทีย’)
