บทที่ 163: ดื่มเลือดและความล้ำหน้า
มิงหลาง ดูสงบมุมปากของเขายกขึ้นเล็กน้อย
ดูเหมือนว่าตั้งแต่ต้นจนจบไม่มีการพิจารณาผู้มีอำนาจในเมืองออร์แกนนี้
เขาจ้องไปที่ ห่าวชางจุง ที่เดินอยู่ข้างหน้าเขาแล้ว
มังกรสองตัวที่อยู่รอบ ๆ ห่าวชางจุง นั้นสะดุดตามาก ไม่ว่าจะเป็น มังกรเมฆ หรือ มังกรฟ้าสีทอง พวกมันล้วนแสดงถึงความยิ่งใหญ่ของมังกรสีน้ำเงิน
“มาคุยกันเถอะ มังกรตัวไหนของเจ้าต้องการถูกเหยียบลงโคลน?” ฮั่วชางจุนถาม
มังกรเมฆสีม่วงเต็มไปด้วยแสงสีม่วง ห่อหุ้ม และมีอารมณ์ที่ไม่ธรรมดา โดยเฉพาะเครายาว ซึ่งเพิ่มเสน่ห์เล็กน้อยให้กับมังกรเมฆสีม่วง
มังกรมองลงมาที่ จู มิงหลาง และขยับศีรษะไปยังตำแหน่งมนุษย์เล็กๆ นี้ทีละน้อย ฟันของมังกรค่อยๆ ยิ้ม และแสงสีม่วงบนร่างของเขาก็กระจายไปทั่ว ล้อมรอบ มิงหลาง
“อึ้ม~~~~~~~”
เสียงสั่นเล็กน้อยดังขึ้น และต่อหน้า จู มิงหลาง ดาบโบราณสีแดงสดก็ห้อยอยู่ แม้ว่าจะรักษาไว้ก็ตาม สภาพนิ่งยังคงทำให้ผู้คนรู้สึกถึงภัยคุกคามอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเสียงสั่นที่อธิบายไม่ได้ ราวกับสัตว์ศักดิ์สิทธิ์คำราม!
ห่าวชางจุน จ้องไปที่ดาบ ใบหน้าของเขาค่อยๆ แสดงความสยองขวัญเล็กน้อย
นี้ดูเหมือนจะไม่ใช่อาวุธดาบโบราณที่บริสุทธิ์
เหมือนร่างกายที่มีชีวิตมากขึ้น
การสั่นของจิตวิญญาณดาบนี้กำลังแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ และพื้นที่โดยรอบดูเหมือนจะสั่นสะเทือนไปด้วย
ลูกศิษย์ของ ห่าวชางจุน หดตัว ใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย และเขาตะโกนไปที่ มังกรเมฆสีม่วง ของเขา: “กลับไป!”
เมื่อได้ยินคำสั่งของอาจารย์ มังกรเมฆสีม่วง ก็ว่ายกลับ ดึงระยะห่างจาก จู มิงหลาง และดาบสีแดงตรงหน้า จู มิงหลาง
แต่ในขณะเดียวกัน จิตวิญญาณแห่งดาบก็เคลื่อนไหวด้วยตัวของมันเอง และหางของดาบก็กระพือปีก และร่างของดาบก็กวาดข้ามไปในทันใด ทันใดนั้น แสงจันทร์สีแดงเข้มที่วาบวับก็ดูเหมือนจะตัดกลางวันเป็นกลางคืน
ห่าวชางจุง มองไม่เห็นอะไรเลย เขาเห็นเพียงพระจันทร์สีแดงเข้ม เจียนฮุย ซึ่งมาอย่างไม่หยุดยั้ง น่ากลัวราวกับอาวุธแห่งความตาย!
มังกรเมฆสีม่วงระลอกเป็นชั้นๆ ของสีม่วง พลังแบบนี้เหมือนระลอกน้ำกำลังละลายเจียนฮุย ที่เผชิญอยู่โดยตรง
อย่างไรก็ตาม พลังของ เจียนฮุย ไม่ได้ลดลง ห่าวชางจุน ต้องล่าถอย และแม้แต่ มังกรฟ้าสีทอง ข้างๆ เขาก็ว่ายต่อหน้า ห่าวชางกง เพื่อต่อต้านพลัง เจียนฮุย นี้ด้วยกัน!
มังกรฟ้าสีทอง ถูกกวาดออกไป
เกล็ดชิ้นใหญ่บนมังกรฟ้าสีทองแตกออก
ห่าวชางหยุน อยู่เบื้องหลังมังกรทั้งสอง แม้ว่าเขาจะไม่ได้รับบาดเจ็บจริงๆ แต่เขาก็โพล่งออกมาด้วยเหงื่อที่เย็นยะเยือก
“วิญญาณดาบ” เป็นเวลานาน ห่าวชางจุน ผู้มีหัวใจที่เอ้อระเหยในที่สุดก็พูดคำสองคำนี้
เมื่อมาถึงจุดนี้ ห่าวชางจุน ก็มองเห็นได้ชัดเจนในที่สุด
นั่นไม่ใช่อาวุธดาบ
ลมหายใจของร่างคู่ต่อสู้นั้นคล้ายกับลมหายใจของมังกรมาก
นั่นคือมังกร
ของหายากในโลกที่เปลี่ยนวิญญาณจากดาบเป็นมังกร!
มังกรวิญญาณดาบ! !
และฐานการเพาะปลูกก็ทรงพลังมาก!
“ข้าไม่ชอบพูดสองครั้ง” จู มิงหลาง จ้องไปที่ ห่าวชางจุน พูดอย่างเย่อหยิ่ง
“มันเป็นไปไม่ได้ที่จะบอกว่าให้หยุด!” ห่าวชางจุน กล่าว
ท้ายที่สุด ห่าวชางจุง ก็กระโดดขึ้นไป
“ห่าวซางจุนไม่สามารถมีบทบาทเล็ก ๆ เช่นนี้ได้ แต่ เย่กวง ก็มีวิธีจัดการได้ง่าย” ในเวลานี้ เย่กวงซิง จากสถาบันเฉินฟาน ก็มา
เขาเหลือบไปที่มังกรวิญญาณดาบ แต่พ่นลมออกมาจากปลายจมูกของเขา
ร่างกายของ เย่กวง ล้อมรอบด้วยลมที่ปั่นป่วนซึ่งแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ ในขณะที่เขาก้าวไปข้างหน้า
เมื่อเขากำลังจะไปถึงหน้า จู มิงหลาง ลมที่ปั่นป่วนกลายเป็นหมวกกันลมขนาดใหญ่ราวกับจะบดขยี้ยักษ์ใหญ่ด้านหลังเขา!
จู มิงหลาง ยืนอยู่ที่นั่นและไม่ได้ตั้งใจจะหลบหนี
และมังกรวิญญาณดาบดึงส่วนโค้งของดาบและส่วนโค้งยังคงอยู่บนพื้น เมื่อตัวดาบหมุน บาเรียที่เกิดจากออร่าของดาบก็ปรากฏขึ้นที่ตำแหน่งของส่วนโค้งของดาบทันที!
ก้อนหินที่อยู่รายรอบ โลงศพครึ่งหนึ่งถูกฝังอยู่ในดิน และรูปปั้นหินสี่หรือห้าเมตร ยังไม่ทนต่อความเสียหายร้ายแรงของลมที่รุนแรง และกลายเป็นกรวดละเอียด
ที่ ที่ จู มิงหลาง อยู่ มีเพียงมุมของเสื้อผ้าและผมที่แกว่งไปมาอย่างสงบ
เย่กวง อยู่ใกล้กับ จู มิงหลาง มากแล้ว ลมที่ปั่นป่วนที่เขาเรียกร้องไม่สามารถข้ามกำแพงกั้นของดาบได้ ซึ่งทำให้เขารู้สึกละอายและโกรธเล็กน้อย!
“ชู่ว~”
ร่างดาบของ หยินฮง โบยบิน แม้ว่าความเกลียดชังของลมแรงจะรุนแรงพอที่จะทำลายหิน แต่ก็ไม่ได้คุกคามมังกรวิญญาณดาบแม้แต่น้อย
มังกรวิญญาณดาบเจาะเข้าไปในหมวกใบใหญ่ของลมโคลน และปลายดาบแทง เย่กวง
เย่กวง ตกใจและรวมลมโคลนทั้งหมดที่อยู่ข้างหน้าเขาอย่างรวดเร็ว พยายามต้านทานการโจมตีของมังกรวิญญาณดาบ
แต่มังกรวิญญาณดาบ ซึ่งดูเหมือนเดือยบินธรรมดานี้ไม่สามารถสั่นคลอนได้เลย เย่กวง รีบควบคุมลมและพัดตัวเองกลับ
“ชู่ว!”
มังกรวิญญาณดาบเพิ่มความเร็วและแทงมันด้วยดาบ
เย่กวง แกว่งไปมาอย่างรวดเร็วในสายลม เพียงเพื่อหลีกเลี่ยงการถูกโจมตี ในที่สุดเขาก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ และบาดแผลก็ปรากฏขึ้นบนไหล่ของเขาในทันที และเลือดก็กระเซ็นออกมา!
เลือดเหล่านี้ ซึมซาบอยู่ในอากาศ แต่ดูเหมือนถูกอัญเชิญ กลายเป็นเม็ดเลือดเล็กๆ บินตรงไปยังร่างดาบของมังกรวิญญาณดาบ
หลังจากที่เปื้อนเลือด ตัวดาบของมังกรวิญญาณดาบก็กลายเป็นสีแดงมากขึ้น ราวกับว่ามันถูกเผาด้วยไฟ และใบมีดก็เริ่มกลายเป็นสีแดงและร้อน!
ดื่มเลือดแล้วได้เปรียบ!
มังกรวิญญาณดาบไวต่อเลือดมาก
ท้ายที่สุด มันถือกำเนิดขึ้นเพราะคนเพียงคนเดียวที่กวาดอากาศหลายพันครั้ง สร้างกรวดด้วยลม และวิญญาณด้วยเลือด!
ทุกครั้งที่ดาบถูกฟัน
ใบมีดของมันจะคมขึ้น
ทุกครั้งที่ดื่มเลือดของศัตรู จารึกจะยิ่งระยิบระยับ!
มีเลือดอยู่ในเกล็ดที่หักของมังกรฟ้าสีทอง มาก่อน แต่น่าเสียดายที่มังกรวิญญาณดาบไม่ได้ลิ้มรสมัน
ดังนั้น หลังจากทำร้าย เย่กวง มนุษย์ มังกรวิญญาณดาบพบว่ามังกรฟ้าสีทองอยู่บนท้องฟ้า มันจึงหวือหวาและบิน ก่อตัวเป็นเงาดาบนับพันรอบร่างกาย ฆ่าด้วยพลังอันยิ่งใหญ่ มังกรฟ้าสีทอง.
ที่ด้านหลังของมังกรฟ้าสีทองคือ ห่าวซางจุน ที่ไม่พอใจ เขาเห็นมังกรดาบวิญญาณทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าและปล่อยให้มังกรฟ้าสีทองพ่นน้ำตกสีทองออกมาทันที!
น้ำตกสีทองพ่นออกมาจากปากของมังกรทอง ราวกับแม่น้ำสีทองที่ห้อยลงมาจากแม่น้ำ มันช่างงดงามและเต็มไปด้วยการทำลายล้าง
มังกรวิญญาณดาบเปรียบเสมือนมังกรโคลน หันหน้าเข้าหาลมปราณของมังกรฟ้าสีทอง มันแยกลมหายใจของมังกรฟ้าสีทอง และเงาดาบนับพันที่มากับหางดาบสับลมหายใจของมังกรฟ้าสีทอง มันถูกสับเป็นชิ้น ๆ นับไม่ถ้วน
เห็นได้ชัดว่าเป็นลมหายใจของมังกรฟ้าสีทอง แต่มันกลับกลายเป็นเศษผ้า
มังกรวิญญาณดาบนั้นแข็งแกร่งมาก และมังกรฟ้าสีทองต้องล่าถอย แต่หางของมันยังคงถูกตัดโดยมังกรวิญญาณดาบ และเลือดมังกรฟ้าสีทองก็ล้นออกมา
เลือดมังกรมีไม่มากนัก แต่มันสามารถทำให้ร่างกายดาบของมังกรวิญญาณดาบร้อนและวาววับขึ้นได้!
“ถ้าจะให้ดีกว่านี้อีกเล็กน้อย ต้องได้ลิ้มลองเลือดของ มังกรเมฆสีม่วง” จู มิงหลาง กล่าวกับ มังกรวิญญาณดาบ
มังกรวิญญาณดาบลอยอยู่ในอากาศอย่างภาคภูมิใจ มังกรเมฆม่วง ที่ถูกกวาดกลับได้บินขึ้นไปแล้ว แต่มังกรวิญญาณดาบก็หายไปต่อหน้า ห่าวชางจุน
มันเกือบจะเป็นวิธีการเคลื่อนย้ายวัตถุ มังกรวิญญาณดาบปรากฏบนร่างของมังกรเมฆม่วง ฟันด้วยดาบและการกระจายของพลังก็เหมือนสายรุ้ง!
