บทที่ 224: ว่านเหนียน เฟยหยู
มีเกล็ดมังกรสีน้ำเงินคุณภาพสูงมากมายในวังสาวมังกร
จู มิงหลาง ไปที่ห้องใต้หลังคาของสะสมและแลกเปลี่ยนวิญญาณและลูกแก้วมังกรกับพวกเขา
แต่เกล็ดของมังกรฟ้าเป็นเพียงวัตถุดิบพื้นฐาน เขายังต้องการขนมังกรที่ยืดหยุ่นได้ ไหมมังกรที่แข็งแกร่ง และหนังลึกลับบางอย่างที่เสริมความแข็งแกร่งได้ด้วยเทคนิคลึกลับ
เมื่อเดินเข้าไปในศาลาสะสมแห่งนี้ จูหมิงหลางก็เห็นหางที่สวยงามมากมาย ซึ่งแผ่กระจายไปทั่วผนังราวกับนกยูง
ตอนแรก จู มิงหลาง คิดว่ามันเป็นมังกรที่สวยงามที่ยืนอยู่ข้างกำแพง แต่เมื่อเขาเข้าใกล้มัน เขาก็พบว่าหางเหล่านั้นที่แกว่งไปมาอย่างแผ่วเบาราวกับต้นอ้อเป็นขนมังกรที่สานเข้าด้วยกัน
“นี่คืออะไร?” จู มิงหลาง ถามโดยชี้ไปที่ขนนกเหล่านี้
เป็นน้องสาวสุดเซ็กซี่ ดิงหยาน ที่มากับ จู มิงหลาง ที่นี่ นางยิ้มเล็กน้อยและกล่าวว่า “อาจารย์จู มีสายตาที่ดี นี่คือสมบัติของ วังสาวมังกร ของพวกเรา กรุณาดูให้ละเอียดยิ่งขึ้น”
ด้วยคำพูดเหล่านี้ ติงหยาน ก็ก้าวขึ้น ริมฝีปากอิ่มและเย้ายวนของเธอ จากนั้นเป่ากลิ่นหอมไปทางขนรูปนกยูงอย่างนุ่มนวล
ลมหายใจออกอุ่นขึ้นเล็กน้อย และฉันเห็นกลิ่นหอมนี้ลอยอยู่บนขนหางของนกยูง ราวกับว่ามันมีพลังเวทย์มนตร์ปลดปล่อยคำสาปพิเศษ และขนที่แข็งตัวก็ค่อยๆ อ่อนตัวลง ค่อยๆ กลายเป็นเหมือนเคราปะการัง
ในไม่ช้า พวกมันทั้งหมดก็ร่วงหล่นลงมากลายเป็นผ้ากำมะหยี่ยาว ราวกับผมยาวของหญิงสาวที่หวีเรียบร้อย นุ่มสลวย สง่างาม
จู มิงหลาง รู้สึกเหลือเชื่อเล็กน้อย
ทำไมขนนกนี้ถึงเปลี่ยนไปด้วยลมหายใจเพียงครั้งเดียว?
จากความแน่นสู่ความนุ่ม!
คล้ายกับกำมะหยี่น้ำแข็งของ มังกรน้ำแข็งขาว และมีมนต์ขลังมากยิ่งขึ้น
“นี่คือว่านเหนียน เฟยหยู ขนนกที่ผิดรูปหายากบนร่างของพระวิญญาณบริสุทธิ์ น่าเสียดายที่เมื่อถอดออก จะไม่สามารถคงรูปเดิมไว้ได้อย่างเต็มที่ ไม่เช่นนั้น ค่าก็จะสูงขึ้น” ดิงหยาน กล่าว
ในขั้นต้น ขนนี้ไม่เพียงแต่เปลี่ยนความยืดหยุ่นเท่านั้น แต่ยังเปลี่ยนสี เปลวเพลิง ฟ้าผ่า ไฟลุกไหม้ และรอยน้ำแข็ง
พูดได้เลยว่าด้วยขนนก มังกร และสัตว์เดรัจฉานชนิดนี้ คุณสมบัติสามารถเปลี่ยนแปลงได้ตามต้องการ
น่าเสียดายที่วัดชางหลง ของพวกเขาไม่ค่อยเก่งเรื่องวัสดุ เมื่อพวกเขาถูกพรากไปจากพระวิญญาณบริสุทธิ์ พวกเขาได้รับความเสียหาย ดังนั้นตอนนี้พวกเขาจึงรักษาคุณลักษณะของขนนกไว้เท่านั้นที่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ตามต้องการ
นี่ยังห่างไกลจากเอฟเฟกต์ดั้งเดิมของ ว่านเหนียน เฟยหยู
“นี่ขายให้ข้าเหรอ” จู มิงหลาง ชื่นชอบวัสดุขนนกนี้โดยธรรมชาติ
การเปลี่ยนแปลงขนนกของ มังกรน้ำแข็งขาว มีความแปรปรวนบางอย่าง แม้ว่ามันจะเป็นเพราะอากาศเย็นกระจายออก
ไป มันทำให้ขนที่อ่อนนุ่มนั้นแข็งตัวบนชั้นน้ำแข็งหนา ๆ แต่มันจะเข้ากับขนที่ยืดหยุ่นและเปลี่ยนแปลงได้นี้
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ มังกรน้ำแข็งขาว ไม่เพียงแต่โจมตีระยะไกลได้ดี แต่ยังทรงพลังในการต่อสู้ระยะประชิดอีกด้วย เกราะมังกรที่หนักเกินไปไม่เหมาะกับมันอย่างแน่นอน แต่เกราะมังกรที่อ่อนเกินไปไม่สามารถป้องกันได้
สำหรับเกราะมังกรของไป่ฉี แน่นอนว่าขนเป็นแกนหลัก
“ก็ขึ้นอยู่กับว่าจะเอาอะไรออกมาแลก” ดิงหยาน ให้คำใบ้ของ จู มิงหลาง เกี่ยวกับความหนาวเย็น
จู มิงหลาง แสร้งทำเป็นไม่เห็นมันและหยิบผลไม้ศักดิ์สิทธิ์ของ หยุนไถ่ ออกมา
เสี่ยวไป๋กินไปสองผลแล้ว ยิ่งทำอะไรไม่ได้มากเท่าไหร่ และการกินก็ไม่ต่างจากผลของต้นแม่หยุนไถธรรมดามากนัก เป็น
การดีกว่าที่จะเปลี่ยนอันพิเศษนี้ ว่านเหนียนเฟยหยู
ถ้าเขาสามารถสร้างเกราะมังกรได้สำเร็จ ความแข็งแกร่งของเสี่ยวไป่ฉีก็สามารถยกระดับขึ้นได้ และแม้ว่าเขาจะพบกับเจ้า
มังกรระดับสูง เขาก็ไม่ต้องหันหลังกลับและหลบหนี!
“พี่ดิงหยาน เจ้าคิดอย่างไรกับเรื่องนี้” จู มิงหลาง ถาม
“ผลไม้ศักดิ์สิทธิ์? ช่างเป็นออร่าที่ร่ำรวยอะไรเช่นนี้!” ดิงหยาน หยิบมันขึ้นมาและดูใกล้ ๆ
ผลไม้ศักดิ์สิทธิ์ของหยุนไถ่ เปล่งประกายออร่าอันเย็นชาซึ่งค่อยๆ แผ่ขยายเข้าไปในศาลานี้ และเมื่ออุณหภูมิลดลง จะเห็น
ว่า ว่านเหนียนเฟยหยู บนผนังได้ลุกตั้งขึ้นจริง ๆ กลับกลายเป็นความสง่างามและความกระด้างของนกยูงอีกครั้ง
ผลไม้ศักดิ์สิทธิ์ของหยุนไถ เป็นทรัพยากรทางจิตวิญญาณที่ไม่เหมือนใครของอาณาจักรมังกรแห่งเมฆา และหายากตาม
ธรรมชาติสำหรับวังมังกรน้ำเงิน ดิงหยาน ดูเหมือนจะมีสิทธิ์ตัดสินใจใน วังสาวมังกร แห่งนี้ นางตกลง หนึ่งการ
แลกเปลี่ยน
หลังจากได้รับ ว่านเหนียนเฟยหยู มิงหลาง มีอารมณ์ดี ตราบใดที่เขาพบสกินรูปแบบน้ำแข็ง เขาก็สามารถสร้างเกราะ
มังกรระดับราชาได้!
ในสมัยนั้นที่จูเหมิน จู มิงหลาง ไม่ได้เกียจคร้าน เขาจะไปที่วิหารแห่งการหล่อเกราะเมื่อมีเวลาและฝึกฝนศิลปะการสร้าง
เกราะที่นั่น
แต่วัสดุในครั้งนี้ล้วนแต่มีราคาแพงมาก อันที่จริงยังมีความกังวลเล็ก ๆ น้อย ๆ อยู่ในใจ หากทำอะไรผิดพลาดการสูญเสีย
จะหนักหนาสาหัส!
แน่นอน ถ้าทำได้ ความแข็งแกร่งของ มังกรน้ำแข็งขาว สามารถยกระดับขึ้นได้ สิ่งนี้เกี่ยวข้องกับว่าเขาสามารถออกจาก
ประเทศนี้ได้โดยไม่มีปัญหาหรือไม่ มีสองอย่างที่เขาต้องทำ อย่างหนึ่งคือ จับเจ้าหญิง อย่างที่สองคือขโมยโคมไฟโบราณ
จาก เหมียนซาน เจียนสง
อันที่จริงการสร้างชุดเกราะไม่ใช่กระบวนการที่ใช้เวลานานเกินไป วิธีหลักคือต้องใช้เวลาฝึกฝนมาก หากมีการรวบรวม
วัสดุ แผนภาพเกราะที่ถูกต้องจะถูกวาดขึ้น และเริ่มงานโดยตรง มันเป็นแค่วันหรือสองวัน
ภาพวาด จู มิงหลาง ได้ขอให้ น่านหลิงชา ทำให้
จู มิงหลาง สามารถวาดภาพได้ แต่ภาพวาดของเขามีความแม่นยำน้อยกว่า น่านหลิงชา
น่านหลิงซา สนใจการวาดภาพมังกรเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งความงามและพลังของสิ่งมีชีวิตที่อยู่ร่วมกันของ
มังกรน้ำแข็งขาว
วัสดุอื่น ๆ สำหรับการหล่อเกราะ จู มิงหลาง ยังซื้อพวกเขาในเมืองของเมืองหลวง และเมืองต่างๆ ที่เขาเดินผ่าน ตอนนี้
เหลือแต่ไหมมังกรและหนังลายน้ำแข็ง ขึ้นอยู่กับผู้จัดการของมังกร ฟางเนี่ยเหนียน ถ้ามีกำไรอยู่ที่นั่น!
หลังจากกลับมายังโรงแรมแบบสวน จู มิงหลาง ก็เริ่มไตร่ตรองภาพวาด
ก่อนเริ่มการก่อสร้าง ทุกรายละเอียดในภาพวาดจะต้องอยู่ในใจ เขาหวังว่าผู้ร่ายที่มีพลังอย่างแท้จริงจะจำได้ และหากไม่
มีภาพวาด เขาไม่สามารถสร้างขนาดมังกรและสัตว์ร้ายได้อย่างสมบูรณ์แบบ
จู มิงหลาง ยังไม่ถึงระดับนั้น ดังนั้นเขาต้องท่องจำมันด้วยการท่องจำ นับประสาทำผิดพลาดเพราะมีเพียงสำเนาของ
เนื้อหา
“ยูววว~”
ไป๋ฉี ยืนอยู่บนไหล่ของ จู มิงหลาง และหัวเล็ก ๆ ทั้งหมดของเขาเกือบจะอยู่บนพิมพ์เขียวขนาดใหญ่ เหมือนกับกองทหารที่
ช่วย จู มิงหลาง ในฐานะพนักงาน
จู มิงหลาง ขมวดคิ้วเข้าหากันและแตะแก้มด้านข้างด้วยนิ้ว
“ทำไมเจ้าไม่สร้างมันขึ้นมาล่ะ” จู มิงหลาง ถาม
“ยูววว~” เสี่ยวไป๋พยักหน้า คิดว่าไม่เป็นไร!
“เจ้าต้องการพิธีอะไร? ข้าได้ยินจากคนเฒ่าคนแก่ในกลุ่มว่าควรเสียสละวัสดุอื่นเมื่อสร้างวัตถุขนาดใหญ่” จู มิงหลาง
กล่าว
สิ่งที่เรียกว่าวัสดุสังเวยนั้นเป็นอภิปรัชญาชนิดหนึ่ง
เมื่อทำการผลิตวัตถุขนาดใหญ่ ขั้นแรกให้ทำวัตถุขนาดเล็กที่มีอัตราความล้มเหลวต่ำกว่า เมื่อวัตถุขนาดเล็กเติมเต็มใน
หลุมแห่งความล้มเหลว ให้เริ่มทำงานกับวัตถุขนาดใหญ่ที่ต้องการสร้างจริงๆ กล่าวว่าอัตราความล้มเหลวของแผ่น
ท้ายที่สุดไม่ว่าการตีขึ้นรูปจะมีฝีมือแค่ไหนก็มีโอกาสล้มเหลวได้ หากไม่สำเร็จ วัสดุบางส่วนจะเสียหาย!
“ยูววว~~” เสี่ยวไป๋ฉี ส่ายหัว เขาไม่ชอบเล่นกับแฟนซีเหล่านั้น เขาเชื่อว่า มิงหลาง จะเข้าใจ
