บทที่ 306: พายุพิษโคมไฟ
ดวงตาของชายชุดคลุมสีเทา-ขาวนั้นคมขึ้น และเขาใช้มือข้างหนึ่งแสดงท่าที่ไม่พอใจต่อสถาบันราชทัณฑ์ที่อยู่ข้างหลังเขา
อย่างเงียบๆ
คนมีวินัยก็แยกย้ายกันไปทันที พวกเขายืนอยู่ในตําแหน่งรูปพัดตรงหน้า มังกรน้ําแข็งขาว ตามคําสั่งของชายชุดเทาขาว
ทุกคนหันฝ่ามือไปครู่หนึ่งและมีบางอย่างบนฝ่ามือ เป็นเครื่องรางสีเขียว!
เป็นเจ้าแห่งยันต์! !
คนในเรือนจําแห่งนี้ล้วนแต่เป็นยันต์!
“อาเรย์ยันต์มังกรคุก!” ชายชุดเทาขาว ตะโกนเสียงดัง เขายังบีบผนึกลับที่มีตราประทับอยู่ในมือแล้วโยนไปทางมังกรน้ําแข็งขาว
เครื่องรางความมืดนี้แปลกมาก แทนที่จะบินตรงไปยังร่างของ มังกรน้ําแข็งขาว แต่มันเกาะติดกับเงาของ มังกรน้ําแข็งขาว
อย่างแน่นหนา
แสงยามเช้าได้ส่องผ่านเนินเขามาในหมู่บ้านไม้หลังนี้ เงาของ มังกรน้ําแข็งขาว ก็ถูกยึดออกเช่นกัน ส่องแสงอย่างชัดเจน
มาก และเมื่อเครื่องรางที่มืดตกลงมาบนเงา น้ําแข็งทั้งร่างของ มังกรน้ําแข็งขาว ก็แข็งที่อ และโซ่สีดําก็เจาะจากขนนก ติด
กับดักทั้งร่างของเขา
ในเวลาเดียวกัน เครื่องรางสีเขียวเข้มของยันต์อื่นๆ ก็บินผ่านเช่นกัน พวกเขาไม่ได้สัมผัสร่างกายของ มังกรน้ําแข็งขาว แต่
ถูกแขวนไว้บนหัวของ มังกรน้ําแข็งขาว ราวกับโซ่ที่มีตะกั่วหนัก ปีก, คอ, ไหล, แขน และขาหลังทําให้มังกรน้ําแข็งขาว ยิ่ง
ขยับไม่ได้!
ด้วยเทคนิคที่เชี่ยวชาญและการเคลื่อนไหวที่รวดเร็ว มังกรระดับราชา เช่น มังกรน้ําแข็งขาวก็ติดกับดักโดยผู้เชี่ยวชาญยันต์เหล่านี้ในทันที
จู มิงหลาง แสดงความประหลาดใจเล็กน้อย!
ปรากฏว่าคนในสถาบันราชทัณฑ์ของ สถาบันเฉินฟาน ยังคงมีความสามารถเพียงเล็กน้อย!
“ โยวว!!!”
มังกรน้ําแข็งขาว โกรธมาก มันไม่เคยเห็นวิธีนี้มาก่อน นับประสาจะรู้ว่าอีกฝ่ายสามารถโจมตีเงาของเขาได้
มันพยายามที่จะใช้พลังของตัวเองเพื่อปลดปล่อย แต่เครื่องรางมืดบนเงาดูเหมือนจะยังคงใช้พลังแห่งความมืดเพื่อปิดกั้น
ความสามารถต่าง ๆ ของมัน น้ําค้างแข็ง พายุ ดาวและดวงจันทร์ วิธีลึกลับ
“อย่าตกใจ พยายามทําให้พลังเวทย์มนตร์ของเวทย์มนตร์เหล่านี้อ่อนแอลงด้วยท้องฟ้าน้ําแข็ง” จู มิงหลาง กล่าวกับ มังกรน้ําแข็งขาว
มังกรน้ําแข็งขาว สงบลง ค่อยๆ กระจายลมหนาวของท้องฟ้าน้ําแข็งไปยังบริเวณโดยรอบและมุ่งไปที่การโจมตีเวทย์มนตร์
ที่ติดอยู่กับเขาอย่างแน่นหนา!
ดูเหมือนว่าจะมีพลังงานคล้ายกับพลังงานชีวิตบนยันต์เวทย์มนตร์ เมื่ออนุภาคของน้ํา แข็งบนท้องฟ้าน้ําแข็งตกลงมา
อักขระผนึกที่ส่องประกายบนยันต์เวทย์เริ่มหลง
เมื่อเห็นว่าเวทย์มนตร์ของยันต์ กําลังลดลง ชายชุดเทาขาว ก็ขมวดคิ้วและพูดกับคนของเขาว่า “เจ้าจับมังกรขาว ข้าจะ
กําจัดมันให้ได้”
เสื้อคลุมสีขาวอมเทา เหลียงเฉียน เปลี่ยนตําแหน่งของเขา และมือของเขาคว้าขึ้นไปในอากาศ และในไม่ช้ายันต์ที่กระพือ
ปีกปรากฏขึ้นระหว่างนิ้วของเขา
มีทั้งหมดแปดยันต์ซึ่งแต่ละอันมีพลังบางอย่าง ยันต์ที่ถือไฟพิษ ถูกโยนทิ้งครั้งแรกโดย เหลียงฉวน ในชุดคลุมสีเทา และ
ยันต์ก็ปรากฏอยู่กลางอากาศ การเผาไหม้กลายเป็นลมหายใจของมังกรที่น่ากลัวกวาดไปที่จูมิงหลาง
หลังจากนั้นก็โยนเครื่องรางอีกเจ็ดชิ้น มันคือ ใบมีดเลือด , พายุเสียงรบกวน, ระเบิด,ตาพร่า,ไฟช็อต!
จู มิงหลาง ยังได้พบกับอาจารย์ยันต์ผู้ยิ่งใหญ่บนหลุมศพ ของกองทัพที่เก้ามาก่อน แต่นางอายุน้อยกว่าอาจารย์รูนคนนี้
มาก และอักษรรูนของ เหลียงฉวน ในชุดเสื้อคลุมสีเทาก็เปลี่ยนไปมาก ซึ่งทําให้คนป้องกันยากต่อต้านด้วยวิธีธรรมดา
โชคดีที่ จู มิงหลาง เตรียมพร้อมมาเป็นเวลานาน เฉินมู่ฉิงเฉิงหลง ซึ่งรออยู่ด้านข้างยืนอยู่ตรงหน้าจูมิงหลางมันกอด
ปีกสีน้ําเงินของขนนกศักดิ์สิทธิ์ไปข้างหน้าและสร้างเกราะป้องกันขนนกสีเขียว
แม้ว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย เฉินมู่ฉิงเฉิงหลง ก็ไม่สนใจเลย
รูม่านตาสีฟ้าของมันเปล่งประกายราวกับเวทย์มนตร์ และเมื่อมันเงยศีรษะขึ้นและร้อ งครวญครางทันใดนั้นพื้นผิวของเนิน
สมุนไพรก็แตกออกอย่างรุนแรง และพืชนั้นก็เติบโตอย่างดุเดือดและหนาแน่น บนเสื้อคลุมสีเทาขาวเหลียงฉวน และปรมาจารย์ยันต์อื่นๆ
สมุนไพรก็แปลก ดอกตูมปรากฏขึ้นที่ปลายดอก ดอกตูมมีรูปร่างเหมือนตะเกียง แต่มีบางอย่างบวมอยู่ภายใน
ก่อนที่เครื่องรางเหล่านี้จะตอบสนอง ตะเกียงก็เปิดออก และคลื่นพิษอันน่าสะพ รึงกลัวก็ลอยขึ้นไปในอากาศ!!
ตะเกียงทุกดอกแตกออก และคลื่นพิษกระทบกัน และกลายเป็นพายุพิษที่น่าตกใจในทันทีปรมาจารย์อักษรรูนเหล่านั้น
กําลังดิ้นรนเพื่อควบคุมอักษรรูนเวทมนตร์เพื่อป้องกันไม่ให้ มังกรน้ําแข็งขาว ทรงพลังหลุดพ้น ซึ่งเป็นพลังงานพิเศษที่จะ
ต้านทานพายุพิษจากตะเกียงนี้
พายุพิษได้ยกพวกเขาขึ้น และพิษได้แทรกซึมเข้าไปในรูขุมขน ทําให้พวกเขาเกิดจุดพิษขึ้นทั่วร่างกายในทันที
จุดที่เป็นพิษนี้ไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต แต่ผิวหนังและกล้ามเนื้อเหมือนถูกแมลงร้ายกัดต่อยซึ่งเจ็บปวดอย่างยิ่ง
เสียงกรีดร้องกระจายไปทั่วกองยาอย่างรวดเร็ว และอาจารย์ปูนเหล่านี้ใน สถาบันราชทัณฑ์ก็ล้มลงกับพื้น เล็บของพวกเขาจิก
ลงไปในผิวหนังและกล้ามเนื้อ ราวกับว่าพวกเขาดึงจุดพิษออก และในไม่ช้าผิวหนังพวกเขาก็เต็มไปด้วยเลือด
ไม่ไกลออกไป เหลียงซีฟาน นักเรียนหญิงจ้องมองที่รุ่นพี่ ฟู เหล่านี้ สีหน้าของนางอดไม่ได้ที่จะแสดงความตกใจ
นางรู้สึกดีที่ถูกแช่แข็งเป็นประติมากรรมน้ําแข็ง อย่างน้อยสติของนางก็จะหายไป แต่นางไม่ต้องเศร้าโศกและเจ็บปวดกับพิษเหล่านี้
“ เจ้าคงคิดว่าข้ามีมังกรเพียงตัวเดียว เจ้าคิดว่าอาจารย์รูนของ สถาบันเทพเจ้าและพระเจ้าสามารถทําเช่นนี้ได้หรือไม่”
จู มิงหลาง ยิ้มและพูดด้วยการเสียดสี
เหลียงฉวน เสื้อคลุมสีเทาขาวมีตาที่โกรธจัด เขาเป็นคนเดียวที่มีปฏิกิริยาและใช้โล่ยันต์เพื่อต่อต้านการการโจมตีที่รุนแรง
แต่คนของเขาถูกโจมตีทั้งหมด
นี่ไม่ใช่สิ่งที่เลวร้ายที่สุด
อาร์เรย์รูนในกรงต้องการเครื่องรางที่จะร่ายคาถาอย่างต่อเนื่องเพื่อรักษาพลังการปราบปรามของอาเรย์รูนทั้งหมด
กระบวนการนี้ไม่สามารถขัดจังหวะได้ หากถูกขัดจังหวะ อาร์เรย์รูนของกรงก็จะล้มเหลวเช่นกัน
ยันต์เงาคงที่ก็อยู่ได้ไม่นานเช่นกัน มังกรน้ําแข็งขาว ได้อิสรภาพกลับคืนมา
“ท่านจู ท่านควรแช่แข็งพวกเขาไว้ ข้าจะกลับไปหาอาจารย์ก่อน” เหลียงสีฟาน นักเรียนสาวอ้อนวอน
“ซีฟาน เจ้าขอให้ปีศาจตัวนี้ทําอะไร!” เหลียงฉวน ในชุดคลุมสีเทาโกรธจัด
“ท่านลุงรอง ท่านไม่สามารถเอาชนะพวกเขาได้อีก ไม่ต้องพูดถึงว่าถ้าเจ้าเมือง จู นี้เป็นมารพวกเราอยู่ภายใต้ กรงเล็บมาร แล้ว” เหลียงสีฟาน กล่าว
“ไร้สาระ ผู้ชายคนนี้วางกับดักพายุพิษก่อนที่พวกเราจะมา ไม่อย่างนั้นเด็กคนนี้จะอยู่ที่ไหน”เสื้อคลุมสีเทา-ขาว
เหลียงฉวน กําลังจะดุนาง ผ่านไปครึ่งทางของการสนทนา เขารู้สึกได้ถึงความหนาวเย็นอย่างรุนแรง
เหลียงฉวน มองลงมาและพบว่าเท้าของเขาถูกปกคลุมด้วยน้ําแข็งในบางจุด น้ําแข็งเหล่านี้คลานขึ้นมาบนร่างกายของ
เขาราวกับงูพิษ
เหลียงฉวน จุดไฟยันต์ทันที พยายามละลายน้ําแข็ง อย่างไรก็ตาม เปลวไฟนั้นสว่างและอุณหภูมิสูงน้ําแข็งแช่แข็งยังคง
ปกคลุมหน้าอกของเขาและกําลังปีนขึ้นไปบนหน้าอกของเขา จนถึงคอ!
เหลียงฉวน มองไปที่ จู มิงหลาง ด้วยความประหลาดใจ และบางคนก็ไม่อยากเชื่อเลยว่าสถาบันราชทัณฑ์ ที่สง่างามของ
เขาจะพ่ายแพ้โดยชายหนุ่มคนนี้
“สาวน้อย ข้าไม่นึกเลยว่านางจะมีเหตุผลบางอย่าง ไปเรียกคณบดีของเจ้าเหลียนเฟยหลิงข้าอยากจะทุบฟันของเขาให้หมด” จูหมิงหลางกล่าว
