บทที่ 356: การเปลี่ยนแปลงของเหล็กในหนอนวิญญาณ
จู มิงหลาง รีบนำมันออกจากอาณาจักรแห่งจิตวิญญาณ
ตัวหนอนตัวเล็กเป็นเนื้อ เมื่อเคลื่อนไหวบนฝ่ามือของ จู มิงหลาง เขาสัมผัสได้ถึงผิวที่เนียนนุ่มและเย็นยะเยือกซึ่งสัมผัสได้สบายมากแบบไม่ได้พูดเกินจริง
“ซื้อใบหม่อน!” นายก้อย ตะโกนข้างหลัง จู มิงหลาง ทำให้ จู มิงหลาง ตกใจ
จู มิงหลาง หยิบรองเท้าบูทของเขาและสวมมันอย่างรวดเร็ว
มีอีกเหตุผลที่สำคัญมากสำหรับการมาถึงทุกวันนี้ ป้อมภูเขาดอกลิลลี่ นั่นคือ มีใบหม่อนที่ดีที่สุดในโลก
จู มิงหลาง เก่งที่สุดเรื่องใบหม่อน เขาเติบโตที่นี่เมื่อเขาหลงทางและรู้วิธีเลือกใบหม่อน
แม้จะเป็นเวลากลางคืน แต่ถนนในป้อมปราการ เฮอเมอโรคอลลิส ก็พลุกพล่านเป็นอย่างมากพ่อค้าแม่ค้า ชาวสวน
ดอกไม้ และแผงขายอาหารที่นี่จะถูกตั้งขึ้นจนถึงรุ่งเช้า จากนั้นตลาดก็จะส่งเสียงดังในยามเช้า
“ ข้าต้องการใบหม่อนทั้งหมดนี้” จูมงหลาง หาพบในไม่ช้า พวกเขาขายใบหม่อนหยก
ใบหม่อนจะชุ่มฉ่เหมือนใบหยก จู มิงหลาง ได้พิจารณาปลูกสิ่งนี้เช่นกัน สามารถทำเงินได้มาก แต่น่าเสียดายที่ไม่มีเมล็ดตอนนี้มีเงินก็ซื้อตรงเท่าที่เขาต้องการ!
เมื่อกลับมาถึงที่อยู่อาศัย จูมงหลาง ไม่ง่วงอีกต่อไปแล้ว ขอไวน์ดอกไม้เย็นๆ จากร้าน และนั่งอยู่ในลานร้าน ดื่มด้วย
ตัวเอง เสี่ยวชิงจั่ว แทะใบหม่อนบนโต๊ะ
กลิ่นที่คุ้นเคยของปลาเค็ม
จู มิงหลาง จำวันเวลาที่อาศัยอยู่ใน หวต
ที่นั่นไม่ได้ราบเรียบนักแต่เขาอยู่อย่างสบาย ๆ และสิ่งที่คิดว่าเป็นเพียงแค่การตัดฟื้น ให้อาหารหนอนไหม และปรุงอาหารด้วยไฟเขาไม่ใช่ผู้หญิง
โอ้ เขาคิดถึงมันเล็กน้อย
หลังจากที่ห่างหายกันไปหลายวัน เขาคิดถึงความงามอันน่าเกรงขามของนางและร่างกายที่สมบูรณ์แบบของนาง ไม่ว่าจะใส่ชุดไหนก็สวยราวกับนางฟ้า
“ ข้าต้องเลี้ยงมังกรให้เร็วที่สุดเพื่อจะได้เข้าร่วมกับพวกนาง” จู มิงหลาง พึมพำกับตัวเอง
“ฮ่าฮ่าฮ่า อย่าล้อเล่นนะ เจ้ากำลังเลี้ยงแมลงจริงๆ นี่คือหนอนชนิดใด? แม้ว่ามันจะดูพิเศษมาก แต่มันเป็นไปไม่ได้ที่จะ
แปลงร่างเป็นมังกร เพื่อนเอ๋ย แท้จริงแล้วมันเหมือนการคบผู้หญิง!” ในเวลานี้ เสียงหยิ่งผยองดังขึ้นอีกครั้ง
จู มิงหลาง จิบไวน์และพบว่าชายในชุดเดรสลายดอกไม้กำลังให้อาหารนกแร็พเตอร์ของเขาด้วยเนื้อดิบ
เขาเดินตรงเข้ามาหา แล้วยื่นไวน์ให้ จู มิงหลาง และพูดด้วยรอยยิ้มว่า “เมื่อเห็นเจ้าโทรมและน่าสงสาร ไวน์นี้มีไว้สำหรับเจ้า มากกว่าไวน์ดอกไม้ที่เจ้ามี รสชาติดี”
จู มิงหลาง หยิบมันขึ้นมาและดื่ม
เป็นไวน์ที่ดีจริงๆ
ดูเหมือนว่าคนนี้จะพูดจาไม่สุภาพและดูถูกตัวเขาจริงๆ ดังนั้นเขาควรจะโดนทุบตี
“ มันเป็นมังกรสีน้ำเงิน และมันจะกลายเป็นมังกรในไม่ช้า” จู มิงหลาง กล่าวช้าๆ
“เพื่อนเอ๋ย เมื่อเจ้าฝัน เจ้าดูเหมือนคนโง่เขลาในโลกนี้ กล่าวอีกนัยหนึ่ง ทุกสิ่งในโลกมีความเป็นไปได้ที่จะแปลงร่างเป็น
มังกร แต่มีโอกาสน้อยมากที่อุกกาบาตจะตกลงมาจากฟากฟ้า มันแค่กระทบหัว อย่าฝัน มันเป็นแมลงที่กินใบหม่อน
น่ารัก น่ารัก เหมาะที่จะเกลี้ยกล่อมเหล่าขุนนางและหญิงม่ายสูงอายุเหล่านั้น” ชายในชุดดอกไม้นั่งลงที่โต๊ะและกล่าวว่าหน้าตาดูคุ้นเคย
เขาสั่งเนื้อชิ้นหนึ่งให้ จู มิงหลาง กินด้วยกัน บางทีเขาอาจคิดว่า จู มิงหลาง ใช้เงินทั้งหมดที่มีเพื่อซื้อใบหม่อนราคาแพงเหล่านี้
“เรียกว่ายังไงดี” จู มิงหลาง ถาม
“ลั่วเส้าหยาน แล้วเจ้าล่ะ กวี” ชายในชุดดอกไม้กล่าว
“ จู มิงหลาง” จูมงหลาง กล่าว
“มันไม่ได้ดูเหมือนเจ้าจนจริงๆ ขึ้นอยู่กับสิ่งที่เจ้าแต่งตัว ส่วนใหญ่สำหรับสิ่งที่เรียกว่ามังกรเจ้าซื้อวัสดุราคาแพงเกินไป
และสุดท้ายก็ไม่มีมังกร การรู้ว่ามังกรเป็นสิ่งที่พิเศษมาก ไม่พูดว่าเจ้าตัวเล็ก ตัวไหนที่เจ้าเห็นเต็มไปด้วยจิตวิญญาณ มันคือมังกรแห่งอนาคต สิ่งมีชีวิตตัวเล็กที่มีออร่า มันอาจจะได้รับการขัดเกลาและมีอายุยืนยาวขึ้น” คนที่อ้างว่าเป็นลั่วเส้าหยาน พูดอย่างไม่รู้จบ
“ เจ้ารู้จักเทคนิคมังกรไหม” จู มิงหลาง เลิกคิ้วขึ้น
“แน่นอนว่านิกายหลัวชาน ของข้าเคยเป็นนิกายที่โดดเด่นและแม้แต่ผู้อาวุโสของ ซีสงหลิน ก็มาที่ นิกายหลัวชาน ของข้า
เพื่อถามเกี่ยวกับเทคนิคการรู้มังกร ไม่มีการกล่าวเกินจริง วิธีการของ ซีสงหลิน ที่แพร่หลายในวงการรู้ว่ามังกรนั้นถูก
คัดลอกมาจากหลัวชานสง หลัวชานสงของข้าไม่ต่ำต้อยจนเกินไปและเป็นฤาษีที่ไม่มีใครรู้” หลัวเส้าหยาน กล่าวด้วยความภาคภูมิใจ
“เอาล่ะ นานแค่ไหนกว่าหนอน ที่น่ารักตัวน้อยของข้าจะแปลงร่างเป็นมังกร” จูมงหลาง ชี้ไปที่ Xiao Qingzhuo ที่กำลังทานอาหารอยู่รอบโต๊ะและถาม
“ล้อเล่นใช่มั้ยเนี่ย? ถ้ามันแปลงร่างเป็นมังกรได้ ข้าจะดื่มน้ำในลำธารของ หนีไห่ !” หลัวเสี่ยวหยาน กล่าวด้วยท่าทางดูถูก
“โอ้ ดูเหมือนว่าความรู้เรื่องมังกรของครอบครัวเจ้าไม่ค่อยดีเท่าไหร่” จู มิงหลาง ถอนหายใจ
“ไร้สาระ คราวนี้ข้าออกมา ข้าจะไปที่ศาลสูงสุดของ สถาบันฝึกมังกร เมื่อชื่อเสียงของข้าในสถาบันฝึกมังกร แผ่ขยาย
ออกไป พวกเจ้าที่ยังเอาใจหญิงชราอยู่ อย่าได้ตื่นเต้นไป เข้ามาใกล้ข้าและดื่มกับข้าในวันนี้เพื่ออวด!” หลัวเส้าหยิน กล่าวด้วยจิตวิญญาณที่สูงส่ง
“ปรากฏว่าเจ้าจะไปที่ลานหลักของ สถาบันสอนฝึกมังกร ข้าควรจะไปเยี่ยมในอีกสองสามวันด้วย” จู มิงหลาง กล่าว
“คนต้องติดดิน หากเจ้ามีเงินออมจริงๆ เจ้าสามารถซื้อมังกรหนุ่ม มังกรเทียมได้ มีความน่าเชื่อถือมากกว่าที่คาดไว้กับ
ข้อผิดพลาดประเภทนี้ อย่าไปฟังมัน สำหรับพ่อค้ายาครอบจักรวาลชนิดใดที่พวกเขาขายเพื่อส่งเสริมการเพาะปลูกนั้น
ส่วนใหญ่ไร้ประโยชน์ ทักษะในการรู้จักมังกร ถ้าใช้ได้ดี ก็เหมือนกับกระโดดประตูมังกรและบินเป็นสีเหลือง ถ้าใช้ไม่ดีจะ
หลอกคนและผี!” หลัวเส้าหยาน กล่าวเตือน มิงหลาง
หลังจากพูดเสร็จ หลัวเส้าหยาน ก็กลับไปที่ห้องของเขา
จู มิงหลาง ต้องรอให้ เสี่ยวชิงจั่ว กินใบหม่อนอย่างช้าๆ
ในเวลานี้ในคอกสัตว์ นกล่าเหยื่อได้กินเนื้อดิบ มันดูดุร้ายและไม่เชื่อง มันเข้าใกล้ม้าสีแดงสดดูเหมือนมันอยากกินเนื้อม้า
จู มิงหลาง ขมวดคิ้วและกำลังจะลุกขึ้นใช้ลมหายใจเพื่อยับยั้ง เมื่อหนอนตัวน้อยที่อยู่บนโต๊ะก็ร้องออกมา เสียงนี้ไม่
ต่างจาก นกอินทรีย์ และคนทั่วไปได้ยินเสียงก็ไม่ต่างกัน แต่นกแร็ปเตอร์ที่กินเนื้อดิบดูหวาดกลัว และหดตัวเป็นลูกบอล
ในทันที และไม่กล้าแม้แต่จะเข้าใกล้ม้าแดงอีกเลย!
จู มิงหลาง เหลือบมอง เสี่ยวชิงจั่ว ในรูปแบบของแมลงด้วยความประหลาดใจ
โหดขนาดนั้นเลย?
ยังไม่เปลี่ยน!
ในขณะนี้ หนอนวิญญาณตัวเล็ก ๆ ตัวเต็มเริ่มหมุนเข้าที่ จู มิงหลาง คิดว่าต้องการจะหยอกล้อมัน และเมื่อเขากำลังจะใช้
นิ้วจิ้มมัน มันก็เหมือนกับผิวหนังหยกบนกล้ามเนื้อ ผ้าไหมสีฟ้าบางก็ค่อยๆ พ่นออกมาช้าๆ
ไหมสีฟ้าเหล่านี้มีความแวววาวเป็นพิเศษ เช่น ของเหลวใสดุจคริสตัล พวกมันห้อมล้อมหนอนน้อยสีฟ้า แล้วสร้างใหม่เป็น
รังไหมสีเขียวสดใส ลมหายใจแห่งชีวิตเต็มไปด้วยความมีชีวิตชีวา!!
ต่อย???
นี่มีการเปลี่ยนแปลง? ??
เขากับ เสี่ยวไปฉี เที่ยวมากี่ปีแล้ว!
“รังนกฟีนิกซ์อายุ 30,000 ปีถูกสร้างขึ้นจริงๆ เจ้ารีบใส่มันเข้าไปในอาณาจักรแห่งจิตวิญญาณของเจ้า และมันจะถูกหล่อ
เลี้ยงด้วยความเร็วของการฝึกฝนร้อยเท่า มันจะทำลายรังไหมในสองสามวัน!!” นายก้อยปลาคาร์พกล่าวด้วยความยินดี
