ตอนที่ 115 คุณต้องชดใช้ข้าวให้ฉัน
การกระทำที่กล้าแบบนี้ของหลินหยาง หลิวหลิงหลิงไม่ได้ปฏิเสธ กลับซบไว้ในอกของหลินหยาง
“หลินหยาง คุณมีความรู้สึกว่าฉันเป็นผู้หญิงง่ายไหม?”หลิวหลิงหลิงเงยหน้าขึ้น ดวงตากลมโตมองดูหลินหยาง
“ไม่หรอก “หลินหยางปฏิเสธ
“ฉันรู้สึกว่าบนตัวคุณมีแรงดึงดูดหนึ่งสิ่ง ทำให้ฉันอดใจไม่ได้ที่อยากเข้าใกล้คุณ ฉันไม่ใช่เรื่องรักแรกพบ แต่ฉันรู้สึกว่าฉันหวั่นไหวจริงๆแล้ว”หลิวหลิงหลิงพูดเสร็จ หน้าร้อนและแดง
นานขนาดนี้แล้ว หลินหยางเหมือนจะรู้แล้วว่า วิชามังกรและหงส์ที่ตนเองฝึกฝนอยู่ มีแรงดึงดูดต่อผู้หญิง
“หลินหยาง คุณเคยมีแฟนไหม?”หลิวหลิงหลิงถามกะทันหัน
“ยังไม่เคย “
“งั้นนอกจากฉันแล้ว คุณเคยทำกับผู้หญิงกี่คน?”หลิวหลิงหลิงจ้องมองหลินหยาง
“ถ้าไม่ใช่คุณถูกวางยาพิษปลุกเซ็ก ผ่านวันนี้ไปผมยังเป็นคนซิงอยู่เลย “หลินหยางโกหกโดยที่หน้าไม่แดง หัวใจไม่เต้น
หลิวหลิงหลิงไม่ได้คาดหวังว่าหลินหยางจะมีเธอแค่คนเดียว ตอนนี้ได้ยินว่าหลินหยางเอาครั้งแรกให้ตนเอง ในใจมีความรู้สึกดีใจพุ่งขึ้นมา
“ถ้าเป็นเช่นนี้ วันนี้ถือว่าพี่เยว่เอาเปรียบคุณละสิ ใช่แล้ว ในหนังสือเคยเขียนไว้ว่าครั้งแรกของผู้ชายทำไม่ได้ดี ทำไมคุณถึงทำได้นานขนาดนั้น?”เหมือนคิดอะไรได้ หลิวหลิงหลิงรีบถาม
“ผมเรียนเกี่ยวกับแพทย์แผนจีน เชี่ยวชาญเรื่องการควบคุมร่างกายมนุษย์ คุณเคยได้ยินผู้ชายคนไหนที่เก่งเหมือนผมบ้าง ที่สามารถทำนานหลายชั่วโมง?”หลินหยางอธิบาย
เมื่อได้ยินเช่นนี้หลิวหลิงหลิงรู้สึกว่ามีเหตุผล ก็ไม่ได้ถามอะไรมากมายอีก
“เสี่ยวหยาง คืนนี้คุณอยู่ที่นี่ได้ไหม?ฉันยังอยากคุยกับคุณหน่อย”หลิวหลิงหลิงกอดหลินหยางไว้
“ถ้าคุณรู้สึกว่าสะดวก ผมก็จะอยู่”หลินหยางตอบตกลง
“งั้นพวกเราไปอาบน้ำกันเถอะ “หลิวหลิงหลิงพูดขึ้นมากะทันหัน
ถึงแม้ว่าสัมผัสได้ว่าคืนนี้น่าจะมีอะไรอีก แต่เมื่อได้ยินการเชิญชวนของหลิวหลิงหลิง ในใจหลินหยางก็อดไม่ได้ที่จะเต้นไปหลายที ใบหน้ากลับแดงไปสักพัก
เหมือนได้พบผืนดินใหม่ หลิวหลิงหลิงตะโกน “คุณหน้าแดงแล้ว”
“ผม…….”หลินหยางตั้งตัวไม่ทัน วินาทีนี้ หลินหยางรู้สึกว่าตนเองเหมือนเด็กนักเรียนที่ใสซื่อ กำลังถูกผู้หญิงร้ายๆกลั่นแกล้ง(แซวเล่น)
“มีอะไรน่าอายละ ก่อนหน้านี้ที่คุณทำสิ่งนั้นเก่งกาจขนาดนั้น……”พูดไปพูดมาเสียงของหลิวหลิงหลิงก็เริ่มเบาลง
ทันใดนั้นบรรยากาศดูสวยงามขึ้นมาทันที
“ทำไมคุณยังไม่ถอดเสื้อ จะใส่เสื้อผ้าอาบน้ำเหรอ?”
“ได้ๆ ผมช่วยคุณถอด “
“ใครให้คุณช่วยถอดละ”
ถึงแม้ในปากจะปฏิเสธ แต่หลิวหลิงหลิงก็ยังคงยกแขนขึ้น รอหลินหยางถอดเสื้อให้ตนเอง
หลินหยางแสร้งทำเป็นซุ่มซ่ามในการถอดเสื้อของหลิวหลิงหลิง เห็นหลินหยางถอดยกทรงด้วยความไม่ชิน ในใจก็เชื่อแล้วว่าครั้งแรกของหลินหยางได้ให้ตนเองแล้ว
เมื่อทั้งสองคน “พบเจอกันโดยไม่มีอะไรปิดบัง” มองดูหุ่นที่แชบของหลิวหลิงหลิง เซ็กซี่ดึงดูดใจคน ทันใดนั้นหลินหยางเริ่มแข็งตัว ทันใดนั้นขยายตัวขึ้นมาทันที
มองดูหลินหยาง หลิวหลิงหลิงอึ้ง มองดูสายตาหลินหยางน้ำก็จะพุ่งออกมาแล้ว
“เสี่ยวหยาง ก่อนหน้านี้ของอันนี้ของคุณยัดเข้าไปหมดเลย?”มือของหลิวหลิงหลิงจับหลินหยางไว้ ลูบเล่นเบาๆ
“แน่นอน “หลินหยางอุ้นหลิวหลิงเข้าไปในห้องอาบน้ำด้วยความภูมิใจ
มาถึงห้องน้ำวางหลิวหลิงหลิงลง อีกคนหน้าแดงหมดแล้ว
มือที่ใหญ่ของหลินหยางวางไว้บนภูเขาสองลูกของหลิวหลิงหลิง หลิวหลิงหลิงคราง เซนซิทีฟจนร่างกายอ่อนตัวลง ล้มลงไปกลางอกของหลินหยาง ครั้งนี้เนื่องจากการเคลื่อนไหวของร่างกายเยอะไป ทำให้ถ้ำน้ำตกไปโดนของสำคัญของหลินหยาง
ความรู้สึกแข็งส่งมา ทำให้หลิวหลิงหลิงครางอีกครั้ง
การอาบน้ำครั้งนี้ภายใต้การลูบคลำของทั้งสอง ทำไปเกือบครึ่งชั่วโมง ภายใต้การกระตุ้นของหลินหยาง ป่าท้อศักดิ์สัทธิ์ของหลิวหลิงหลิงมีน้ำไหลหลาก
“หลินหยาง รักฉัน!”เช็ดหยดน้ำบนตัวจนหมด มือใหญ่ของหลินหยางวางไว้บนก้อนหิมะทั้งสองก้อน หลิวหลิงหลิงร้องเสียงออกมา
เหมือนระเบิดถูกจุดไฟ ทันใดนั้นหลินหยางระเบิดออกมาทันที อุ้มหลิวหลิงหลิงเข้าไปในห้องนอน โยนไปที่เตียงนุ่มๆ งูยาวหาเส้นทาง สอดเข้าไปในถ้ำน้ำตกด้วยความแม่นยำ
ความรู้สึกแน่นกระชับส่งมา หลินหยางรู้สึกตื่นเต้น สัมผัสได้ว้าถ้ำน้ำตกมีน้ำทะเลสาบ ก็เลยสอดใส่อย่างวางใจ
ความรู้สึกเต็มเปี่ยมล้อมรอบไว้ในหัวของหลิวหลิงหลิง ปากเล็กๆของหลิวหลิงหลิงอ้าเล็กน้อย ความฟินฟุ้งกระจาย ใบหน้าแดงฉ่ำ เสียงครางเสียวดังก้อง
ตอนนี้มีแค่เธอและหลินหยางสองคน หลิวหลิงหลิงกล้าร้องกว่าตอนแรก ทั้งห้องเต็มไปด้วยเสียงครางเสียว
หลังจากหนึ่งชั่วโมงผ่านไป หลิวหลิงหลิงก็ไม่รู้ว่าตนเองถึงจุดสุดยอดไปแล้วกี่ที ในที่สุดตอนที่ตนเองทนไม่ไหว มีคลื่นอุ่นๆพุ่งเข้าไปสู่ร่างกายของตนเอง
หลังจากผ่านการต่อสู้มายาวนาน หลิวหลิงหลิงเหนื่อยมาก พูดหนึ่งคำกับหลินหยางเสร็จ ก็ล้มนอนลงไปแล้ว
มองดูรูปร่างที่สวยงามของหลิวหลิงหลิง หลินหยางยิ้มด้วยความพอใจ รู้สึกว่าอุณหภูมิในห้องต่ำไปหน่อย ก็หยิบผ้าห่มมาห่มให้เธอ ตนเองก็นอนพักในเตียง พลังลังมังกรและหงส์ในร่างกายเริ่มขับเคลื่อน
เวลาผ่านไปเรื่อยๆ หัวใจของหลินหยางเต้นแรง
โดยที่ไม่รู้ตัว ภายในตันเถียนของตนเองมีพลังหยวนยิน ภายใต้พลังที่มากมายเช่นนี้ ตันเถียนของหลินหยางเริ่มฟูขึ้น
ในใจหลินหยางรู้สึกตกใจ ทำไมจู่ๆจึงมีพลังหยวนยินออกมา?คิดถึงเรื่องที่วันนี้ทำไป นอกจากตอนเช้าทำกับหยางเฟินไปหนึ่งที ก็คือคืนนี้ทำหนึ่งทีกับจางเยว่ และทำสองครั้งกับหลิว หลิงหลิง
หลิวหลิงหลิงยังซิง หรือว่าเป็นเพราะเธอ?
คิดอยู่ตั้งนาน หลินหยางรู้สึกว่าน่าจะเป็นไปได้ ในใจกระตุก สงบใจลงมาขับเคลื่อนพลังเจินชี่ในร่างกาย ขับเคลื่อนตามเส้นลมปราณ
หมุนรอบเส้นลมปราณทั้งหมดหนึ่งครั้ง เส้นลมปราณทั้งหมดก็เต็มไปด้วยพลังหยวนยิน
“ผมสมกันเดี๋ยวนี้!”หลินหยางออกคำสั่งในใจ ขับเคลื่อนเหมือนเครื่องจักร เจินชี่ไหลเวียนด้วยความรวเร็วในเส้นลมปราณ จากนั้นพุ่งเข้าไปสุดแรงที่ตันเถียน
ตันเถียนที่ฟูขึ้นเรื่อย ระเบิดออกมาภายใต้การอัด ทำให้เกิดอาการความเจ็บปวดที่เสียดสีกระดุก
แต่ไม่นานตันเถียนก็สามารถทนต่อแรงกระแทกจากคลื่นนี้ ความหย่อนยานแบบนี้ ทำให้มีความรู้สึกสบายอีกแบบ
เหมือนผ่านขั้วไฟกับขั้วน้ำแข็ง ได้ยินข้างในตันเถียนส่งเสียงระเบิด”ปุ้ม”ดังขึ้น เจินชี่ในร่างกายของหลินหยางเหมือนน้ำไหลหลาก ไหลเวียนไปมาในร่างกาย
ตรวจเช็ดร่างกายดูดีๆ เจินชี่ใหญ่กว่าก่อนหน้านี้หลายเท่า เจินชี่ที่อยู่ในตันเถียนเมื่อเทียบกับเมื่อก่อน ก็เต็มเปี่ยมกว่าเมื่อก่อน
เมื่อเข้าใจถึงสภาพร่างกายของตนเองแล้ว ในใจหลินหยางรู้สึกมีความสุขมาก ตนเองกลับก้าวข้ามอีกขั้นในเวลานี้ เข้าไปสู่ช่วงระยะสุดท้ายแล้ว!
เดิมทีไม่เคยสัมผัสถึงความรู้สึกตัน แต่หลังจากที่ทำกับหลิวหลิงหลิงเสร็จ ตนเองกลับทะลุผ่านจนได้!
หลินหยางไม่ได้รีบหยุด แต่กลับขับเคลื่อนเจินชี่ไปเรื่อยๆ ยึดมั่นการเพาะปลูกในตอนนี้ ตื่นจากวันนี้ ฝีมือด้านกานแพทย์ของตนเองก็จะสูงขึ้นอีกขั้น!
ฟ้าเริ่มสว่าง ทุกสิ่งบนโลกเริ่มตื่น แสงสีม่วงที่ไม่สามารถเห็นได้ชัด พุ่งเข้าสู่ร่างกายของหลินหยาง
ภายใต้การพุ่งชนของแสงสีม่วงนี้ หลินหยางค่อยๆลืมตาขึ้น แสงสีม่วงสองเส้นวาบผ่านตาของหลินหยาง หลินหยางพ่นลมหายใจขุ่นออกมา
มองดูชุดนอนของตนเอง กลับมีของดำๆติดไว้ หลินหยางรู้ว่าตนเองผ่านการล้างเอ็น มองดูสิ่งสกปรกในร่างกายถูกขับออกมาน้อยขนาดนี้ หลินหยางรู้ว่าสิ่งสกปรกในร่างกายของตนถูกขับออกมาเจ็ดแปดส่วนแล้ว
มองดูหลิวหลิงหลิงที่ยังคงนอนอยู่ หลินหยางลุกขึ้นเล็กน้อย วางชุดนอนไว้บนเครื่องซักผ้า ตนเองเดินเข้าไปห้องอาบน้ำไปชำละล้างร่างกาย
เมื่อคืนกลับมาถึงบ้านก็ดึกมากแล้ว สองคนต่อสู้กันทั้งคืน หลินหยางเดาดู ไม่ถึงเก้าโมงหรือสิบโมง เธอคงไม่ตื่นหรอก
พึ่งถูกเปิดซิง และบวกกับเสียพลังงานไปเยอะขนาดนี้ ร่างกายของหลิวหลิงหลิงต้องการบำรุงแล้ว
ขับรถไปที่ตลาดสินค้าเกษตร ซื้อไก่มาหนึ่งตัวและผักอื่นๆ หลินหยางไปที่ร้านยาแผนจีน ซื้อยาบำรุงกลับมา
หลังจากกลับถึงบ้านหลิวหลิงหลิง ก็แปดโมงครึ่งแล้ว เห็นเธอยังไม่ตื่น หลินหยางเดินเข้าไปในห้องครัวแล้วเริ่มทำอาหารเช้า
เกือบสี่สิบนาที หลินหยางยกอาหารผัดสามอย่างและต้มหนึ่งอย่างออกมา
เดินเข้าไปห้องนอนเรียกหลิวหลิงหลิงตื่น แต่กลับถูกภาพตรงหน้าทำให้รู้สึกขำ
ตอนที่หลินหยางทำอาหาร ลืมปิดประตูของห้องนอน กลิ่นหอมของห้องครัวโชยมา หลิว หลิงหลิงที่นอนอยู่ได้กลิ่น น้ำลายไหลออกมา กลืนน้ำลายไม่หยุด
“นางขี้เกียจ ลุกขึ้นมากินข้าวได้แล้ว “หลินหยางบิดแก้มของหลิวหลิงหลิง
“อย่ามาจับฉัน ฉันกำลังกินน่องไก่อยู่!”หลินหยางพึงพำ ข้างหูส่งเสียงหลินหยางที่อดขำไม่ได้มา
ค่อยๆลืมตาขึ้นมา เมื่อเห็นตนเองนอนอยู่บนเตียง จึงพูดด้วยความโมโห “หลินหยางนะหลินหยาง กว่าฉันจะได้กินอาหารที่อร่อยขนาดนี้ กลับถูกคุณทำให้ตื่น คุณชดใช้อาหารมื้อนี้มาให้ฉันเลยนะ!”
“ได้ๆ ผมชดใช้ให้ คุณลองดมดูดีๆ หอมไหม?”หลินหยางถาม
“หอมอะไรหอม!”ยังไม่ทันพูดจบ หลิวหลิงหลิงสตั้น จมูกดมสุดแรง น้ำลายที่ยังไหลไม่หมดในความฝัน ไหลออกมาอีกที
“หอมจังเลย หลินหยาง นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”
“เมื่อกี้ผมไปตลอดสินค้าเกษตร ซื้อพวกผักมาทำอาหารให้คุณกิน คุณรีบลุกขึ้นมากินเถอะ”หลินหยางพูดด้วยความอ่อนโยน
ได้ยินคำพูดของหลินหยาง หลิวหลิงหลิงรู้สึกอบอุ่นหัวใจ
ตนเองใช้ชีวิตมาคนเดียวหลายปี ปกติก็กินแบบง่ายๆ มีแค่ตอนกลางคืน ตนเองจึงจะเข้าครัวไปทำอาหารให้ตนเองกิน
ถูกคนอื่นดูแลแบบนี้ นอกจากตอนที่พ่อแม่ยังอยู่ข้างกายจึงจะมีความรู้สึกแบบนี้ มีหลายปีผ่านไป คิดไม่ถึงว่าในวันนี้จะมีโอกาสสัมผัสความรู้สึกแบบนี้
ความอบอุ่นและความลำบากพุ่งขึ้นไปในหัว ดวงตาของหลิวหลิงหลิงแดง
มองดูสภาพของหลิวหลิงหลิง หลินหยางรีบถาม “เป็นอะไร?ไม่ชอบเหรอ?”
“ไม่ ฉันชอบ คุณช่วยฉันใส่เสื้อ ฉันก็แค่…..หลายปีแล้วที่ไม่มีคนทำอาหารให้ฉัน รู้สึกตื้นตันใจ”
ได้ยินเช่นนี้หลินหยางรู้สึกปวดใจ มองดูผู้หญิงที่ภายนอกดูเข็งแกร่ง แต่ใครจะไปรู้ว่าในใจกลับต้องการคนดูแล?
“ต่อไปถ้ามีเวลาอีกผมมาทำอาหารให้คุณกินอีก รีบตื่นเถอะ”หลินหยางเปิดผ้าห่มออก เผยห่นที่สวยงามของหลิวหลิงหลิง
“อ๊า!คุณก็นะ!เสื้อผ้าของฉันละ!”ไม่ทันตั้งตัว หลิวหลิงหลิงตกใจ รีบนำผ้าห่มมาปิดร่างกายตนเองไว้
หลินหยางได้ยินเช่นนี้หน้ามืดขรึม เมื่อคืนยังอาบน้ำด้วยความกล้ากับตนเอง และให้ตนเองทำเธอด้วยความบ้าคลั่ง เวลาแค่หนึ่งคืนก็เปลี่ยนกลับมาเป็นกุลสตรี จริงด้วยที่เค้าพูดกันว่าผู้หญิงมักชอบเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา
รอให้หลิวหลิงหลิงใส่เสื้อผ้าเสร็จ หน้าแดงเดินออกมา เห็นอาหารที่มากมายบนโต๊ะ ชูนิ้มโป้งขึ้น รีบไปล้างหน้าแปรงฟัน จากนั้นรีบมานั่งบนโต๊ะแล้วกินอย่างเอร็ดอร่อย
จางเยว่ลาให้เธอแล้ว วันนี้เธอไม่ต้องไปทำงาน หลังจากกินข้าวเสร็จ หลินหยางยังไม่ทันพูดคุยกับหลิวหลิงหลิงเลย โทรศัพท์ก็ดังขึ้นมา
หยิบโทรศัพท์ออกมาเป็นเบอร์ของหยางเฟิน หลินหยางรู้ว่าตนเองต้องนวดหน้าอกครั้งสุดท้ายให้กับเธอ
