“โอ๊ย! ยังมีเรื่องไหนอีกล่ะ ก็เรื่องนี้ไง! ” จ้าวจินฟ่งยื่นมือไปจับระหว่างขาของหลินหยาง
ไม้กระบอกสีทองท่อนนั้นที่กำลังนอนหลับ เกิดการเปลี่ยนแปลงทันทีในมืออ่อนนุ่มของจ้าวจินฟ่ง ไม่นานมันก็ชี้ขึ้นฟ้า
รู้สึกถึงความร้อนแรงและความแข็ง ใบหน้าสวยของจ้าวจินฟ่งแดง หัวใจเต้นระรัว ปีนี้เธออายุ 23 แล้ว มีความปรารถนาเรื่องแบบนี้ตั้งนานแล้ว
ตั้งแต่ได้นอนเตียงเดียวกับหลินหยางสองสามวัน ถึงแม้ไม่ได้เกิดความสัมพันธ์ที่แท้จริงขึ้น แต่การเสียดสีของร่างกายโดยไม่รู้ตัวและบรรยากาศมีเสน่ห์นั้น มันทำให้เธอเกิดภาพลวงตาในบางแง่มุม
“ไม่……ไม่มี มีที่ไหนล่ะ” หลินหยางพูดหลบหลีก วิญญาณในหัวใจบอกว่าเขาขาดความมั่นใจ อย่างไรแล้วคืนนั้นเมื่อถึงบ้าน ตัวเองก็มีอะไรกับหวังเถียนเถียนเลย
“เจ้าของรถคนนี้คือใคร ออกมา!” มีเสียงดุดันดังมาจากชั้นล่าง หลินหยางถอนหายใจ โดนไล่ตามขึ้นมาจนได้
ให้จ้าวจินฟ่งรอ หลินหยางเดินลงไปข้างล่าง เห็นตำรวจจราจรสองนายยืนอยู่ด้านล่างจริงๆ ด้วย
“พี่ชายทั้งสอง มีเรื่องไรเหรอ? ” หลินหยางก้าวไปข้างหน้าอย่างกระตือรือร้นแล้วถามขึ้น
“รถเธอคันนี้……”
“พี่ชายสองท่านลำบากแย่เลย เข้ามานั่งก่อน” รอยยิ้มบนใบหน้าหลินหยางไม่เปลี่ยน แต่มือกลับหยิบธนบัตรกองหนาสองกองยัดใส่มือทั้งสองตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้
ตำรวจจราจรทั้งสองนายสีหน้าเคลื่อนไหว ธนบัตรหนานี้ อย่างน้อยก็สามพันหยวน
เก็บเงินไปอย่างเงียบๆ ตำรวจจราจรทั้งสองนายพูดกับหลินหยางอย่างเข้มงวด “ต่อไปก็ขับช้าหน่อยนะ ครั้งนี้คุณเกือบละเมิดกฎจราจร ครั้งนี้เตือนครั้งเดียว ถ้ามีครั้งหน้าจะยึดใบขับขี่และยึดรถทันที!”
“ไม่ต้องเป็นห่วง ไม่มีครั้งหน้าแน่นอน” หลินหยางพูดรับประกัน
หลังจากรอให้ตำรวจจราจรสองนายไปแล้ว หลินหยางก็อดไม่ได้ที่จะคร่ำครวญเสน่ห์ของเงิน
ร้านซักรีดยังคงต้องเปิดต่อไป หลินหยางจ้างคนอีกสองสามคนเพื่อทำความสะอาดห้อง ซื้ออุปกรณ์ซักผ้าอีกหน่อย เปลี่ยนประตูกระจกที่โดนทุบแตก แล้วคิดพิจารณาแผนการแก้แค้นของตน
ได้ยินคำพูดของจางเยว่ มู่ชิ่งชอบแข่งรถ ถ้าอย่างนั้นตัวเองก็สามารถเริ่มลงมือจากตรงนี้ได้ ถ้าเป็นไปได้ บางทีอาจจะจบชีวิตของมัน
หลังจากตัดสินใจแล้ว หลินหยางก็โทรหาไป๋เซียนเฉ่า
“เซียนเฉ่า ครีมแผลลายผสมเสร็จหมดแล้ว เอาให้เธอสามสิบขวดก่อนได้ไหม? ”
“ได้ นายอยู่ไหน ฉันจะไปเอา” ไป๋เซียนเฉ่าถาม
“ฉันอยู่ที่ร้านซักรีดเซียงจี้ถนนทางตะวันตกมหาวิทยาลัยแพทย์ เธอมาเอาก็ได้”
“โอ้ หมอเทวดาเปิดร้านซักรีดเหรอ? มีรสนิยมจริงๆ” ไป๋เซียนเฉ่าหยอกล้อหนึ่งประโยค
“ฮ่าๆ จริงสิ เซียนเฉ่า เธอรู้จักมู่ชิ่งไหม? ” หลินหยางเปลี่ยนหัวข้อถาม
“มู่ชิ่งบริษัทตระกูลมู่? ทำไมเหรอ? ” ไป๋เซียนเฉ่าถาม
“มันบาดหมางกับฉัน ฉันวางแผนจะลงโทษมัน ฉันได้ยินมาว่ามันแข่งรถบ่อย เธอรู้ไหมว่ามันขับรถที่ไหน?” หลินหยางถาม
“ฉันได้ยินมาว่าสนามแข่งรถของเมืองเจียงหลิง มักจะอยู่ละแวกชานเมืองฮวงหลง จริงสิทำไมนายไปบาดหมางกับมู่ชิ่งล่ะ? บริษัทตระกูลมู่นายคนเดียวจัดการไม่ได้หรอกนะ” ไป๋เซียนเฉ่าพูดอย่างค่อนข้างเป็นห่วง
หลินหยางเล่าเรื่องทั้งหมดให้ไป๋เซียนเฉ่าฟัง ไป๋เซียนเฉ่าได้ยินแล้วก็ถอนหายใจ ให้หลินหยางมีปัญหาอะไรก็โทรหาเธอ พอวางสายไปก็ขับรถมาที่บ้านหลินหยาง
เมื่อยามราตรีมาถึง หลังจากหลินหยางให้สองสาวพักผ่อนที่บ้านแล้วก็ขับเบนซ์ของตัวเองตรงไปที่ฮวงหลง
ฮวงหลงคือสถานที่รกร้างที่ยังไม่ได้พัฒนาของเมืองเจียงหลิง ที่นี่มีคนน้อยมาก ตอนกลางคืนจะกลายเป็นสวรรค์ของสนามแข่งรถ เดิมทีถนนที่แม้แต่ไฟถนนก็ไม่มี หลังจากถึงฮวงหลงแล้ว ไฟหน้ารถ เสียงนกหวีดและเสียงอึกทึกมากมายก็ดังขึ้น
หลินหยางมาที่นี่ครั้งแรก มองผ่านหน้าต่างรถไปด้านนอก เห็นแต่พวกอันธพาล ทุกคนมีรถสปอร์ตยอดเยี่ยมหลากหลาย มีสาวสวยที่สวมเสื้อผ้าร้อนแรงอยู่บางส่วน สวมกางเกงขาสั้นและกระโปรงสั้น ริบบิ้นสีดำล่อใจอย่างไม่มีสิ้นสุด เดินบิดสะโพก น่าดึงดูดจริงๆ
“หนุ่มหล่อ หน้าตาดีจัง อยากซื้อเครื่องดื่มไหม?” ผู้หญิงคนหนึ่งในมือมีน้ำส้มสองแก้ว เอนตัวไปที่รถของหลินหยาง
หลินหยางสำรวจผู้หญิงตรงหน้า ผู้หญิงคนนี้แต่งหน้าสวย มองไม่ออกถึงลักษณะที่แท้จริง แต่แบบนี้ดูแล้วก็สวยงามมาก
ขนาดหน้าอกก็ดี พองนูน สวมสายเดี่ยวตัวน้อย ด้านในรั่วไหลออกมาเล็กน้อย เผยสไตล์ที่เป็นผู้ใหญ่ ผ้าไหมสีดำด้านบนเป็นกระโปรงสั้นจิ๋ว สวมแล้วร้อนแรงสุดๆ
เห็นดวงตาหลินหยางมองสำรวจตน ผู้หญิงคนนี้ก็หัวเราะคิกคัก ยกขาขึ้นมาเล็กน้อย
ท่ายกขานี้ชำนาญอย่างมาก ไม่ได้เปิดเผยส่วนที่แท้จริง แต่กลับให้ความรู้สึกล่อใจอย่างรุนแรงกับผู้ชาย
หลินหยางเป็นผู้ชายธรรมดา เห็นภาพล่อใจแบบนี้แล้ว ก็เกิดอารมณ์บางอย่างทันที
หยิบธนบัตรสองใบขึ้นมาให้ผู้หญิงคนนั้นอย่างรวดเร็ว หลินหยางหยิบน้ำผลไม้มาหนึ่งแก้ว
เห็นหลินหยางหยิบน้ำผลไม้ไปแล้ว ผู้หญิงคนนั้นก็หัวเราะคิกคัก เปิดประตูแล้วเข้าไปนั่งบนตักหลินหยาง
“แข่งรถที่นี่เล่นยังไง?” หลินหยางถาม
“มาครั้งแรกจริงๆ เหรอ? คิกๆ น่าสนใจจริงๆ” ดื่มน้ำส้มไปหนึ่งอึก ผู้หญิงคนนั้นยิ้มพูด “สนามแข่งรถ แน่นอนก็ต้องแข่งรถ เพราะมันไม่เป็นทางการ เลยมีวิธีต่างๆ ผสมกัน คุณสามารถใช้วิธีต่างๆ ภายในกฎเพื่อเอาชนะได้ และทุกครั้งคนที่แข่งรถ ก็จะมีเดิมพันกันบ้าง”
“อะไรคือวิธีภายในกฎ? ปกติเดิมพันเท่าไร? ”
“ภายในกฎก็คือคุณสามารถใช้รถคุณชนรถคนอื่นได้ สามารถใช้รถคุณขวางทางได้ แต่ไม่อนุญาตให้ใช้วัตถุแปลกปลอม เช่นห้ามใช้หิน ปืนและอื่นๆ ทำลายรถของคนอื่น ผู้เดิมพันในการแข่งปกติ กลุ่มนี้มีประมาณแสน แน่นอนว่าจะมีมากขึ้น แต่ค่อนข้างน้อยเท่านั้น จริงสิ ฉันชื่อตู้ซายังไม่รู้จักชื่อคุณเลย”
“หลินหยาง”
“หนุ่มหล่อ คุณอยากเดิมพันไหม?” ตู้ซาเหมือนงูน้ำ บิดควงเอว
ด้านล่างเกิดความสุขของแรงเสียดทานทันที บั้นท้ายกลมของตู้ซามีเวทมนตร์อันไม่มีสิ้นสุด หลินหยางอดไม่ได้ที่จะเลิกกระโปรงสั้นจิ๋วของตู้ซาขึ้นมา แสวงหาเข้าไปในด้านใน
มือที่กำลังจะยื่นเข้าไปก็ถูกตู้ซาจับไว้ทันที หันศีรษะมาแล้วพูดด้วยน้ำเสียงยั่วยวน “หนุ่มหล่อ ฉันแพงมากนะ แน่ใจนะว่าอยากเล่น? ”
“แพง? ทำไมแพง? ”
“ฮ่าๆ แน่นอนว่าดูวิธีการเล่นของคุณ ถ้าแค่สัมผัส ราคาเริ่มต้นหนึ่งพัน ถ้าอยากทำอะไรอีกนิดหน่อย เริ่มต้นสองพัน ถ้าให้ฉันใช้ปากให้ตอนแข่งรถ เริ่มต้นสองพัน ถ้าอยากทำอะไรตื่นเต้นมากขึ้นตอนแข่งรถก็ห้าพัน หนุ่มหล่อยังอยากเล่นไหม? ”
รู้สึกถึงแท่งที่ตั้งโด่ของตัวเองแล้ว หลินหยางจะสนใจเงินที่ไหนกัน หยิบกองเงินที่เตรียมไว้ในอ้อมแขนตัวเองออกมา ยัดเข้าไปในเสื้อสายเดี่ยวของตู้ซา
ยิ้มอย่างมีเสน่ห์ ตู้ซานำเงินยัดใส่ในกระเป๋าเล็กของตัวเอง เห็นความหนาของเงินนี้ อย่างน้อยก็หนึ่งหมื่น ตู้ซาชอบคนใจกว้างแบบนี้ไปโดยปริยาย เพราะถ้าตัวเองทำได้ดี อาจจะเป็นไปได้ว่าจะได้ทิปเพิ่มอีก
นิ้วของหลินหยางใส่เข้าไปในส่วนที่ตัวเองต้องการแสวงหาอย่างรวดเร็ว หลังจากสัมผัสความรู้สึกของหญ้าที่หอมหวน หลินหยางถึงได้รู้ว่าข้างล่างของตู้ซานั้นเป็นสุญญากาศจริงๆ
ตู้ซามีของที่น่าดึงดูดของตัวเองจริงๆ ด้วยการหยอกล้อของหลินหยาง ตู้ซาบิดเอวเบาๆ คล้อยตาม ส่งเสียงครวญครางเบาๆ ในปาก
และช่องว่างระหว่างหอยแมลงภู่นั้น ค่อยๆ มีร่องรอยน้ำไหลออกมาทีละนิด และเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ผู้หญิงที่อ่อนไหวและมีเสน่หาจะชอบตรงนั้นกันมาก
ไม่นานตู้ซาก็หน้าแดง หน้าอกอวบอิ่มกระเพื่อมตามการหายใจ ดวงตาพร่ามัวมองหลินหยาง ปากก็พึมพำ “หนุ่มหล่อ ฉันต้องการ”
หลินหยางควบคุมไม่ค่อยได้แล้ว ยิ้มและพูดขึ้น “อย่าเพิ่งรีบร้อน เดี๋ยวอยู่บนถนนค่อยว่ากัน เธอบอกฉันทีว่าถ้าจะแข่งรถต้องเริ่มยังไง?”
“แน่นอนว่าต้องบอกเงินเดิมพัน จากนั้นก็ถามว่ามีคนสนใจไหม”
“คนไหนคือมู่ชิ่ง? ทักษะเขาเป็นไง?”
“คุณชายมู่เหรอ? ทักษะขับรถเขายอดเยี่ยม ค่อนข้างดังในวงการนี้” ตู้ซามือชี้ไปที่คนหนึ่งที่อยู่ไม่ไกลแล้วพูดขึ้น
มองตามสายตาตู้ซา หลินหยางเห็นร่างหนึ่งกำลังพิงรถเฟอร์รารี่คันดำขาวสวยงามคันหนึ่ง ข้างกายกำลังโอบกอดสองสาวรูปร่างสุดฮอต มือกำลังบีบลูกบอลนิ่มขนาดเท่าลูกวอลเลย์บอล
นึกถึงแผลบนร่างกายจ้าวจินฟ่งในวันนี้ หลินหยางก็โกรธในใจ
“นั่งดีๆ นะ” หลังจากหลินหยางตัดสินใจแล้ว ก็พูดกับตู้ซาหนึ่งประโยค
ตู้ซาเดิมทีนั่งอยู่บนตักหลินหยาง บั้นท้ายถูระหว่างขาหลินหยางไม่หยุด ถึงจะไม่ได้ใช้มือสัมผัส แต่ความร้อนและความรู้สึกด้านล่างทำให้เธอรู้ว่าตรงนั้นของหลินหยางแข็งแกร่ง บางทีครั้งนี้อาจจะเป็นค่ำคืนที่ได้รับทั้งความสุขและเงิน
เห็นตู้ซาซบอกตัวเอง หลินหยางก็เหยียบคันเร่ง พุ่งไปทางมู่ชิ่ง
มู่ชิ่งไม่ว่าจะเป็นสถานะหรือทรัพยากรทางการเงิน ก็เป็นจุดความสนใจของวงการนี้อยู่ตลอดเวลา ตอนหลินหยางเพิ่งมาถึงที่นี่ยังไม่ค่อยมีคนสนใจมากนัก แต่เมื่อเขาขับรถพุ่งไปทางมู่ชิ่งอย่างรวดเร็ว ทุกสายตาก็จับจ้องมาที่นี่
“อ๊ะ! เจ้านั่นบ้าไปแล้ว มันคิดจะทำอะไร!”
“คงไม่คิดจะชนคุณชายมู่หรอกนะ เชี่ย คืนนี้น่าตื่นเต้นจริงๆ !”
คนรอบข้างเห็นรถเบนซ์พุ่งออกมา ก็ตกใจกันหมด
มู่เฉิงตกใจที่จู่ๆ พุ่งเข้ามาทางรถของตน ผลักผู้หญิงสองคนแล้วไปหลบข้างๆ
เห็นรถนั้นเร็ว ทุกคนก็ตกใจ ถ้ายังขับแบบนี้ต่อ เดาว่าถ้าไม่ชนมู่ชิ่งก็จะชนรถเฟอร์รารี่ของเขา
ตู้ซาที่อยู่ในรถหัวสมองว่างเปล่า เสียใจไม่รู้จบภายในใจที่ทำไมตัวเองขึ้นรถของคนบ้ามา เจ้านี่อยากตายหรือไงที่ขับไปรถไปชนคนอื่น ตัวเองยังอยากมีชีวิตอยู่นะ
“เอี๊ยด——” เสียงเบรกยืดยาวดังขึ้น หลินหยางกระแทกพวงมาลัยทันที รถหมุนตัวในมุมที่น่าเหลือเชื่อ จากนั้นก็จอดอย่างมั่นคงลงข้างๆ เฟอร์รารี่
“แกอยากตายหรือไง!” เห็นรถหลินหยางจอดลง มู่ชิ่งก็กระโดดออกมาแล้วด่าทอ
“ห้าล้าน กล้าแข่งสักครั้งไหม? ” หลินหยางไม่สนใจเสียงคำรามของมู่ชิ่ง ดวงตามองสำรวจมู่ชิ่ง เหมือนดูถูก
“ห้าล้าน!” คนที่อยู่ที่นี่ส่วนมากเป็นคนรวยและมีอำนาจ แต่ห้าล้านที่พูดนั้น เป็นครั้งแรกที่ปรากฏในสนามแข่งรถเมืองเจียงหลิง
ห้าล้าน มู่ชิ่งจ่ายได้อยู่แล้ว แต่ถ้าตัวเองแพ้ เกรงว่าตัวเองจะกลายเป็นคนจนจริงๆ
“ทำไม ไม่กล้าเหรอ? ฉันคิดว่าเป็นคุณชายที่สุดยอดมากซะอีก ที่แท้ก็กาก!” หลินหยางพึมพำอย่างไม่พอใจ เสียงไม่ดัง แต่ด้วยการช่วยเหลือจากลมปราณ ทำให้คนที่นั่นได้ยินกันอย่างชัดเจน
ทุกคนเอ่อเข้ามาทางนี้กันอย่างตื่นเต้น มองสำรวจข้างใน คนที่มาแข่งรถที่นี่ ส่วนมากมาตามหาความตื่นเต้น และผู้เดิมพันห้าล้านนี้ สร้างความอับอายขายหน้าให้กับมู่ชิ่งอย่างตามอำเภอใจไม่เกรงกลัว กระตุ้นประสาททุกคนอย่างลึกซึ้งโดยไม่ต้องสงสัย
ด้วยการกระตุ้นของหลินหยาง มู่ชิ่งมองหลินหยางด้วยใบหน้าแดงก่ำ พูดขึ้นอย่างเย็นยะเยือก “ห้าล้าน? เก่งแต่ปาก แกมีปัญญาเอาออกมา?”
“ห้าล้านฉันมีปัญญาเอาออกมาได้อยู่แล้ว ตอนนี้ฉันกลัวว่าคุณชายมู่จะปฏิเสธฉัน” หลินหยางพูดขึ้นพลางดื่มน้ำส้มอย่างไม่สนใจ
“ฉันจะปฏิเสธแก? ตลกสิ้นดี แค่แกมีห้าล้าน ฉันก็จะเดิมพันกับแกทันที” มู่ชิ่งที่อารมณ์คงที่แล้วก็พูดขึ้นอย่างอัดอั้น
