บทที่ 184 กล้าแตะต้องผู้ชายของฉัน
หลินหยางคิดไม่ถึงว่าเบื้องหลังยังจะมีเรื่องแบบนี้ เห็นทีอิทธิพลความสัมพันธ์ของพวกเจียงหัวจะประมาทไม่ได้
“สร้างเรื่องตบตาเพราะมีจุดประสงค์อื่น?” หลินหยางก็รู้สึกสงสัย
“หากเป็นการสร้างเรื่องเพื่อตบตาก็ยังดี พวกเขากล้ามาก่อเรื่องวุ่นวาย ก็จะถือว่าเป็นการโฆษณาบริษัทของเรา ผลิตภัณฑ์ตัวใหม่กำลังไปได้ดี ที่กลัวก็คือพวกเขาไม่กล้ามาวุ่นวาย ยิ่งวุ่นวายก็ยิ่งดี การโฆษณาแบบนี้ดีกว่าอย่างอื่นไปไหนๆ แต่หากเจียงหัวร่วมมือกับหลิวจิ่น คนเจ้าเล่ห์คนนี้เกรงว่าคงจะมีจุดประสงค์อื่นอย่างแน่นอน” ไป๋เซียนเฉ่าขมวดคิ้วพูดขึ้น
หลินหยางไม่ค่อยเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องการแข่งขันในทางธุรกิจ ไป๋เซียนเฉ่าอธิบายให้เค้าฟังว่า “หลังจากเอกสารเทคโอเวอร์ถูกส่งมา เราจะไม่สามารถเปลี่ยนแปลงการผลิตและการจัดการมากจนเกินไป นี่เหมือนเป็นการใส่กุญแจมือควบคุมพวกเรา”
ยังมีผลถึงเช่นนี้ หลินหยางถามขึ้นว่า “หลิวจิ่นเป็นใครมาจากไหน เมื่อคืนคุณไม่ได้บอกผมอย่างละเอียด”
“หลิวจิ่นเป็นคนที่ฉลาดมากคนหนึ่ง เขากับเจียงหัวเป็นคู่แข่งกัน กลับไม่ต้องอาศัยเส้นสายอะไรมากมาย เพราะความฉลาดหลักแหลมของเขา ก็สามารถเอาชนะการโจมตีแต่ละครั้งของเจียงหัวได้ เขาตั้งตัวขึ้นมาจากศูนย์ ไม่มีทุนสนับสนุนอะไรอย่างอื่น นี่จึงเป็นส่วนที่น่ากลัวที่สุดของเขา คนที่ใช้สมองทำงานเป็นถือเป็นคู่แข่งที่น่ากลัว ตอนนี้ทั้งสองคนร่วมมือกัน อันธพาลที่มีหัวสมองก็คืออันธพาลที่อันตราย” ไป๋เซียนเฉ่าพูดขึ้น
หลินหยางพยักหัวพูดขึ้นว่า “เข้าใจแล้ว ปัญหาเกี่ยวกับธุรกิจ คุณเป็นคนจัดการ ผมเชื่อว่ายังไงคุณก็ไม่แพ้หลิวจิ่นคนนั้นแน่”
สำหรับคำชื่นชมของเขา ในใจไป๋เซียนเฉ่ารู้สึกดีใจมาก เอามือเท้าคางแล้วถามว่า “มาเซราติของฉัน เป็นยังไงบ้าง?”
“รถเป็นรถที่ดี แต่เสียดายไม่เหมาะที่จะให้ผมขับ วันนี้ที่มาก็เพื่อจะเอากุญแจมาคืนให้กับคุณ แต่รอให้ผมจัดการกับเจียงหัวได้แล้ว คุณต้องซื้อรถคันใหม่ให้ผม” หลินหยางยื่นกุญแจคืนให้
ไป๋เซียนเฉ่าถามขึ้นอย่างแปลกใจว่า “แต่คืนเดียวคุณก็มีวิธีแล้วหรือ?”
“ใช่ เจียงหัวก็แค่คนสาระเลวคนหนึ่ง น้องสามารถทำให้เขาเป็นอัมพฤกษ์อัมพาตได้ภายในไม่กี่วินาที หลายวันนี้ผมได้วิเคราะห์ดูคู่ต่อสู้แล้ว คนคนนี้โลภมากและก็เจ้าชู้ เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสมผมจะทำให้เขาอับอายจนต้องออกไปจากเมืองเจียงหลิง” หลินหยางพูดขึ้นอย่างมั่นใจ
ชอบความมั่นใจของผู้ชายคนนี้ที่สุด ดวงตาของไป๋เซียนเฉ่าเป็นประกาย พูดขึ้นอย่างตื่นเต้นว่า “เล่าแผนการของคุณให้ฉันฟังหน่อย”
“ถึงตอนนั้นคุณก็จะรู้เอง คุณรีบไปจัดการเอกสารเทคโอเวอร์นี้ก่อนเถอะ” หลินหยางพูดขึ้น
“เชอะ เรื่องนี้ก็ไม่ใช่เรื่องยาก ฉันสามารถใช้ตลาดลองค่อยๆดูดเอาหุ้นของบริษัทเจียงหัวมา เขามีอาวุธในที่แจ้งฉันมีอาวุธในที่ลับ ในเมื่อเขาอยากเล่นใหญ่ ฉันก็จะเล่นเป็นเพื่อนเขาให้ถึงที่สุด” ตอนนี้ไป๋เซียนเฉ่า กลับมาเป็นนักธุรกิจที่มีความสามารถแล้ว
เมื่อแก้ไขปัญหาที่อยู่ตรงหน้าแล้ว ไป๋เซียนเฉ่าก็เปลี่ยนเรื่องถามขึ้นว่า “เมื่อวานค่อนข้างรีบร้อน ฉันลืมถามคุณไปเลยว่า เลขาหลินแค่ถูกวางยา ทำไมถึงเดินเหินค่อนข้างไม่ปกติ คุณทำอะไรเธอหรือเปล่า?”
หลินหยางพูดขึ้นอย่างจริงจังว่า “จะเป็นไปได้ยังไง ผมเป็นคนช่วยโอกาสแบบนั้นหรือ?”
“ก็ไม่แน่ คุณไปลองห้องทำงานใหม่ของคุณก่อนเถอะ ต่อไปเราจะเผชิญหน้ากับปัญหาพวกนี้ด้วยกัน” ไป๋เซียนเฉ่ายิ้มพูด
ค่อยโล่งอกไปที หลินหยางรีบออกไปทันที ผู้หญิงคนนี้ความรู้สึกไวมาก
เมื่อมานั่งบนที่นั่งในห้องทำงานของตนเอง หลินหยางก็เริ่มรวบรวมข้อมูลที่เกี่ยวกับเจียงหัว เขาจะเริ่มดำเนินแผนการของตนเองแล้ว หลินหยางจัดการเตรียมวิดีโอรูปภาพที่ตนเองถ่ายไว้เมื่อวานให้เรียบร้อย ตัดต่อเพิ่มเติมเล็กน้อย เสียดายที่ยังเหมือนขาดอะไรอยู่
คิดไม่ถึงว่าตอนที่กำลังยุ่งอยู่กับการรวบรวมข้อมูล จางเยว่ก็โทรศัพท์มาหาซึ่งช่วยเขาไว้ได้อย่างมาก
“คนเลว คุณหนีไปไหนอีกแล้ว?” เธอถามขึ้นอย่างอารมณ์เสีย
“ทำตัวเป็นคนใหม่ แล้วก็ตามหาศัตรูของผม” หลินหยางหัวเราะพร้อมพูดขึ้น
จางเยว่ถามขึ้นอย่างแปลกใจว่า “เป็นใครกันหรือ? เขาช่างกล้าเสียจริง”
“เจียงหัว ประธานบริษัทเครื่องสำอางเอซีซี”
“เจียงหัว? คุณไปมีปัญหากับเขาหรือ? เกิดอะไรขึ้นกันแน่?” จางเยว่ถามขึ้นอย่างร้อนใจ
หลินหยางหัวเราะ พร้อมพูดว่า “ก็แค่ครีมของผมส่งผลกระทบต่อการตลาดของเขาเท่านั้นเอง เขากลับคิดที่จะฆ่าผม ผมรู้ว่าเขามีอิทธิพลอย่างมาก นั้นผมจึงเตรียมการที่จะทำให้เขารู้ว่า ต่อให้มีอิทธิพลล้นฟ้าก็จะทำเรื่องเลวทรามไม่ได้”
“คุณ…จะทำยังไง?” จางเยว่กลัวว่าเขาจะทำเรื่องสิ้นคิด
“เป็นห่วงหรือ? ไม่เป็นไร ถึงผมจะชอบเอาคืนคนอื่นเหมือนกับที่คนอื่นทำกับผม แต่ตอนนี้ผมอยากที่จะเห็นเค้ากลายเป็นสุนัขจนตรอกคนหนึ่ง” หลินหยางพูดขึ้นอย่างแน่วแน่
จางเยว่ค่อนข้างตกใจและก็ค่อนข้างเป็นห่วง เธอถามขึ้นว่า “งั้นคุณจะให้ฉันช่วยคุณไหม?”
“บอกผมว่าคนคนนี้มีที่กบดานกี่ที่ ผมจะส่งของขวัญชิ้นใหญ่ไปให้เขา อีกอย่างผมอยากได้คนคนหนึ่งจากคุณ” หลินหยางพูดยิ้มเหมือนอย่างโจร
เมื่อได้ที่อยู่ของเจียงหัวมาแล้ว หลินหยางก็ออกไปทันที
ไนต์คลับตงเซิง หลิวจิ่นกับเจียงหัวกำลังนั่งดื่มอยู่ด้วยกัน ด้านข้างยังมีสาวสวยอยู่ด้วยอีกหลายคน
“ประธานเจียง ทำไมสีหน้าดูไม่ค่อยดีเลย?” หลิวจิ่นถามขึ้น
สีหน้าเจียงหัวต้องไม่ดีอยู่แล้ว เมื่อคืนทั้งคืน เขาตกอยู่ในสภาพของหวาดกลัวทั้งคืน ด้วยเหตุนี้ดึกดื่นเที่ยงคืนแล้ว ก็ยังโทรไปหาหลิวจิ่นเพื่อให้เขารีบลงมือทันที
“ร่างกายไม่ค่อยสบาย ถือเป็นเรื่องเล็ก ทางด้านคุณเตรียมการถึงไหนแล้ว?” เจียงหัวถามขึ้น
“วางใจเธอ เอกสารเทคโอเวอร์ได้ส่งไปแล้ว จากนี้พวกเราก็สามารถประโคมข่าวได้แล้ว ทางด้านหนังสือพิมพ์ สำนักข่าว ต้องขอให้ประธานเจียงเป็นคนช่วยจัดการ เมื่อพวกเขาให้ความร่วมมือ ทุกอย่างก็จะง่ายขึ้น” หลิวจิ่นยกแก้วเหล้าขึ้นมาแล้วก็พูดขึ้น
เจียงหัวพยักหน้า เขารู้ว่าเกี่ยวกับการทำธุรกิจนั้น ตนเองมีความสามารถห่างไกลหลิวจิ่นอย่างมากมาย มีเขาเป็นคนวางแผนการ ทุกอย่างก็จะไม่ใช่ปัญหา
เมื่อแอลกอฮอล์ลงท้องไปแล้ว เจียงหัวก็ค่อยๆสนใจสาวสวยที่อยู่ด้านข้างขึ้นมา มือของเจียงหัวค่อยๆล้วงเข้าไปในเสื้อผ้าของเธอ
มองเห็นท่าทีลามกของเจียงหัว หลิวจิ่นคิ้วขมวด ผู้ชายคนนี้ไว้ใจไม่ได้ในแง่นี้จริงๆ เจียงหัวก็รู้ว่าหลิวจิ่นไม่เหมือนกับตนทางแง่นี้ คิดอยากที่จะดึงเขาลงมาเล่นด้วย จึงยิ้มพูดขึ้นว่า “ประธานหลิว ถ้าคุณชอบก็สามารถเลือกได้ตามใจชอบ ผู้หญิงในไนต์คลับตงเซิงได้ทุกคน”
หลิวจิ่นโบกมือ ชี้ไปที่หัวแล้วพูดว่า “ดื่มไปเยอะแล้ว ผมไม่เล่นแล้ว เชิญคุณตามสบาย”
เจียงหัวเม้นมุมปากอย่างไม่รู้ตัว มาถึงที่นี่แล้วยังจะทำเป็นเสแสร้ง เขาโอบกอดผู้หญิงด้านข้างแล้วก็ขึ้นไปบนห้องอย่างไม่สนใจเขา เพียงแต่เขาไม่ทันสังเกตเห็นว่ามีคนคนหนึ่งกำลังตามอยู่ด้านหลังขึ้นไปพร้อมกับเขา
กอดรัดเดินโซซัดโซเซกันมาจนถึงห้องประจำของตน เจียงหัวหัวเราะพร้อมพูดกับหญิงสาวว่า “คืนนี้ทำให้ผมมีความสุข แล้วผมจะไม่ให้คุณไปรับแขกคนอื่นอีก”
หญิงสาวกำลังจะตอบ กลับคิดไม่ถึงว่าจะมีชายมาดเข้มคนหนึ่งตามพวกเขาเข้ามา
“คุณ… คุณเป็นใคร” เจียงหัวพูดขึ้นอย่างค่อนข้างติดอ่าง
“ผมเป็นใครไม่ใช่เรื่องสำคัญ ที่สำคัญคือคืนนี้จะไม่ใช่สาวคนนี้มาทำให้คุณมีความสุข” ชายมาดเข้มพูดขึ้นอย่างเย็นชา
หญิงสาวที่อยู่ด้านข้างสีหน้าขาวซีด กำลังอยากที่จะกรีดร้องออกมา ชายมาดเข้มตบลงไปหนึ่งที เธอก็สลบไปแล้ว เจียงหัวฟื้นขึ้นมาจากอาการเมาทันที คิดอยากที่จะล้วงมือถือออกมาจากในกระเป๋า แต่อีกฝ่ายกลับผลักเขาล้มไปบนเตียง
“คุณคิดจะทำอะไร? คุณ… คุณรู้ไหมว่าผมเป็นใคร?” เจียงหัวตกใจ
“ผมไม่สนว่าคุณเป็นใคร แต่มีคนขายคนให้กับผมแล้ว ผมชอบคนอ้วนแบบคุณนี้มาก” ชายมาดเข้มหัวเราะพูดขึ้น
เจียงหัวอึ้งจนตาค้าง ไม่ถึงว่าจะได้เจอพวกที่กินไม่เลือก
ชายมาดเข้มคนนี้ถอดเสื้อผ้าของเจียงหัวออกจนเกลี้ยง กำลังจะคร่อมขึ้นไปอย่างมีความสุข
ด้วยเสียงกรีดร้องที่น่าสังเวชในแต่ละครั้ง เจียงหัวก็เสียครั้งแรกของประตูหลังไปเรียบร้อยแล้ว ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน ชายมาดเข้มล้วงกล้องSLRออกมา หลังจากถ่ายรูปอย่างเมามันแล้ว ยังโพสต์ท่าที่ค่อนข้างยั่วยวนกับเขาอีกหลายท่า ยิ่งสนุกไปกว่านั้นก็คือชายมาดเข้มยังเอาตัวหญิงสาวที่สลบไปแล้วคนนั้น เข้ามามีส่วนร่วมด้วย
หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจแล้ว ชายมาดเข้มผิวปาก พร้อมหัวเราะพูดขึ้นว่า “เอาล่ะ มีโอกาสก็ไปหาผมได้ที่คุกนะครับ”
ชายมาดเข้มหันตัว แล้วก็เดินออกไป มาถึงด้านนอกประตูไนต์คลับตงเซิง ชายมาดเข้มเข้าไปนั่งในรถคันหนึ่ง
ยื่นกล้องSLR ให้กับหลินหยาง ชายมาดเข้มหัวเราะ พร้อมพูดขึ้นว่า “สะใจมากเลย คราวหน้าหากมีเรื่องดีๆแบบนี้อีกจะต้องบอกผมนะ”
“หวังว่าอย่าให้มีครั้งต่อไปอีกเลย ครั้งนี้ต้องขอบคุณคุณมาก” หลินหยางยิ้มพูด
ชายมาดเข้มหัวเราะเสียงดัง และพูดว่า “เรื่องของผู้อำนวยการจาง ก็คือเรื่องของผม อยู่ในคุกน่าเบื่อขนาดนี้ มีเรื่องสนุกๆแบบนี้ให้ทำผมต้องขอบคุณคุณด้วยซ้ำ”
โบกมือส่งนักโทษคนนี้ไปแล้ว หลินหยางก็มาเลื่อนดูกล้องในมือ ดูรูปภาพอนาถพวกนี้ผ่านตาหนึ่งรอบ ก็อดที่จะชื่นชมความแข็งแรงของร่างกายเจียงหัวไม่ได้ หลายท่วงท่าที่นักยิมนาสติกเท่านั้นที่จะทำได้ เขาก็สามารถทำได้อย่างยอดเยี่ยมที่สุด
หรือว่าเรื่องนี้ประสบความสำเร็จได้อย่างสมบูรณ์ ของที่อยู่ในมือนี้ไม่แพ้อาวุธใดๆเลย สามารถระเบิดบริษัทเครื่องสำอางเอซีซีให้แหลกเป็นชิ้นๆได้ในพริบตา
แต่เรื่องราวกลับไม่ได้ง่ายเหมือนอย่างที่เขาคิด วันที่สองเมื่อมาถึงออฟฟิศ ไป๋เซียนเฉ่า โยนหนังสือพิมพ์มาให้กล่องหนึ่ง บนข่าวเต็มไปข่าวด้านลบของเซียนเฉ่าเก๋อ ข้อความที่สงสัยว่าหลอกลวงผู้บริโภค ขายของปลอมและไร้ประสิทธิภาพ
หลินหยางพูดขึ้นอย่างดูถูกว่า “ใช้วิธีที่น่ารังเกียจเช่นนี้ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นฝีมือของเจียงหัว ในมือของผมมีข้อมูลเป็นกอง คุณจะดูไหม? หาที่ที่หนึ่งปล่อยข่าวออกไป รับรองว่าเจ้าคนนี้จะสงบทันที”
ไป๋เซียนเฉ่าเมิน พร้อมพูดว่า “ฉันไม่อยากดูภาพอนาถพวกนั้น เจียงหัวอ้วนท้วมลามกคนนั้น จะมีอะไรน่าดู สิ่งที่พวกเราเผชิญหน้าตอนนี้ไม่ใช่บริษัทเครื่องสำอางเอซีซีของเจียงหัว ยังมีบริษัทของหลิวจิ่น เอกสารเทคโอเวอร์ในครั้งนี้เขาเป็นคนส่งมา ตอนนี้พวกเรากำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่อันตรายมาก หากไม่จัดการข่าวเสียหายพวกนี้ให้ดี พวกเราอาจจะต้องปิดบริษัทกันเสียก่อนแล้ว”
“ข่าวพวกนี้ล้วนเป็นข่าวปลอม ยังจะต้องจัดการอะไร พวกเราจัดงานแถลงข่าวไป แล้วก็หาโอกาสให้ลูกค้าพวกนั้นได้ทดลองใช้สินค้าฟรี ความจริงเท็จก็จะปรากฏเอง” หลินหยางพูดขึ้นอย่างไม่เห็นเป็นเรื่องใหญ่
“มันไม่ง่ายขนาดนี้น่ะสิ ยังไม่พูดถึงว่าตอนนี้สำนักข่าวเป็นพวกเดียวกับเจียงหัว แค่เอาเอกสารเทคโอเวอร์มาพูด ตอนนี้พวกเราไม่สามารถทำอะไรที่ขัดต่อธุรกิจ ไม่เช่นนั้นหลิวจิ่นก็จะคัดค้านได้ในนามของผู้ถือหุ้นที่ได้มา” ไป๋เซียนเฉ่าพูดขึ้นอย่างโมโห
หลินหยางค่อยเข้าใจความร้ายแรงที่หลิวจิ่นกระทำ ตบหลังคนอื่นไม่พอ ยังจะถอนฟืนใต้กระทะอีกหรือ?
“คุณมีวิธีรับมือไหม? ความเห็นของผมก็คือในเมื่อพวกเขาใช้วิธีสกปรกแบบนี้ พวกเราก็ไม่จำเป็นต้องไว้หน้าพวกเขา ขับไล่เจียงหัวออกไปจากเจียงหลิงได้แล้วค่อยว่ากัน เมื่อหลิวจิ่นไม่มีเจียงหัวคอยสนับสนุน เขาก็จะโลดโผนได้เพียงไม่กี่วัน” หลินหยางพูดขึ้น
ไป๋เซียนเฉ่าพยักหน้าพูดว่า “ของที่อยู่ในมือของคุณ ก็ถือว่าใช้เป็นวิธีตอบกลับได้ไม่เลว แต่ว่าไม่ใช่เวลานี้ ให้ฉันได้เตรียมตัวก่อน ครั้งนี้ฉันจะต้องแก้แค้นให้กับคุณ กล้าแตะต้องผู้ชายของฉัน”
ประโยคหนึ่งถูกพูดหลุดปากออกมา ทำให้ไป๋เซียนเฉ่าหน้าแดง หลินหยางตกใจ หัวเราะพร้อมพูดว่า “ผมจะต้องรอคอยดูแล้ว”
“เอาล่ะ เอาล่ะ คุณไม่ต้องมาวุ่นวายกับฉันที่นี่ ฉัน…ฉันยังมีงานยุ่งมาก” ไป๋เซียนเฉ่าไล่เขาออกไปด้วยความเอียงอาย
