บทที่ 188 รถสะเทือน
หลินหยางกวาดสายตามอง พูดโดยควบคุมไม่ได้ “หย่อนยานนิดหน่อย!”
ไป๋เซียนเฉ่าตะลึงไปสักครู่ กระโจนเข้าไปกัดข้อมือของหลินหยางด้วยความโกรธเคือง ผู้หญิงคนนี้บ้าคลั่งขึ้นมา หลินหยางไม่สามารถต้านทานได้เลยสักนิด!
เมื่อเห็นรอยฟันบนข้อมือ หลินหยางยิ้มแล้วพูดว่า “น่าจะกัดทางนี้อีกคำ เพิ่มให้เป็นนาฬิกาเรือนหนึ่งเลยดีกว่า!”
ไป๋เซียนเฉ่าปกปิดหน้าอกไว้ พูดอย่างไม่พอใจ “คุณเป็นหมอไม่ใช่เหรอ? ยังเคยรักษาตรงนี่ให้กับน้าฟางเลย ตรงนี้ของฉัน …… ยังสามารถรักษาได้ไหม?”
“อ๊าก……ได้แน่นอน เอวของคุณยังเจ็บอยู่ไหม?”
หลินหยางแสยะยิ้ม
ไป๋เซียนเฉ่าหน้าแดงระเรื่อ พูดตะกุกตะกัก “ดี……ดีมากแล้ว พูดเรื่องนี้กับคุณอยู่นะ!”
ไม่ได้ซักถามเรื่องที่เธอแกล้งป่วยอีก หลินหยางมองไปที่เนินเนื้อของเธอ แล้วพูดว่า “นี่เป็นเพียงปัญหาเล็กน้อยเท่านั้น เพียงแค่หนึ่งสัปดาห์ ฉันสามารถรับประกันได้ว่า สามารถเต่งตึงกระชับขึ้นมาได้ ยังสามารถใหญ่กว่าเดิมเพิ่มอีกหน่อย!”
ไป๋เซียนเฉ่ากัดริมฝีปากแล้วถามว่า “จริงเหรอ?”
“แน่นอน ทักษะทางการแพทย์ของฉัน ไม่ใช่ว่าคุณยังไม่เคยเห็นเสียหน่อย!” หลินหยางเลิกคิ้วแล้วพูดขึ้น
ไป๋เซียนเฉ่านอนหงายลงไป ปล่อยมือออกแล้วพูดว่า “งั้นคุณมานวดเถอะ แต่ว่า…… ห้ามทำเรื่องไม่ดีอย่างอื่น!”
หลินหยางกลอกตามองบน ม้วนแขนเสื้อขึ้น บริหารพลังมังกรและหงส์ แล้วเริ่มนวด รูปลักษณ์หน้าอกของไป๋เซียนเฉ่า สำหรับคนทั่วไปนั้น ก็เพียงพอมากแล้ว แต่คุณหนูอย่างเธอ สารอาหารโภชนาการดีมากขนาดนี้ การบำรุงยิ่งไม่ต้องพูดถึง อยากจะสวยขึ้นอีกอย่างแน่นอน
อุณหภูมิที่ร้อนระอุ ส่งมาจากฝ่ามือของหลินหยางและในไม่ช้า ไป๋เซียนเฉ่าก็รู้สึกเหมือนมีกระแสไฟฟ้ากระจายในบริเวณท้องน้อย ร่างกายอบอุ่น และรู้สึกเสียวซ่าเป็นช่วงๆ สบายยิ่งนัก
“เดี๋ยวจะคันเล็กน้อย คุณต้องอดทนหน่อย!” หลินหยางพูดเตือน
ไป๋เซียนเฉ่าส่งเสียงครางเบาๆ และปิดปากในทันที แต่นี่มันสบายมากจริงๆ ที่แย่ไปกว่านั้นคือ อาการคันนั้น เริ่มกระจายไปทั่วร่างกายแล้ว ด้านล่างแฉะชื้นเล็กน้อย เสมือนว่าจะมีน้ำทะลักออกมาข้างนอกแล้ว
โชคดีที่ไม่ถอดกางเกงใน ไม่งั้นคงน่าอับอายจริงๆ! ไป๋เซียนเฉ่ากำลังครุ่นคิดในใจ ว่าการนวดแบบนี้ ควรดำเนินต่อไปหรือไม่ แต่ในไม่ช้า ความรู้สึกของร่างกาย ก็ได้บอกเธอว่า ไม่สามารถหยุดได้แล้ว!
ด้วยกำลังภายในของพลังมังกรและหงส์ เมื่อฝ่ามือของหลินหยางเคลื่อนไปที่หน้าอก ของเขาด้วยฝ่ามือของหลินหยางถั่วทั้งสองก็แข็งขึ้นทันที ยอดปทุมถันทั้งสอง ก็ตั้งชูชันขึ้นมาในทันที ไป๋เซียนเฉ่าร้องครางโดยควบคุมไม่ได้
“อืม……อึดอัดจัง!” ไป๋เซียนเฉ่าพูดพึมพำ
“อดทนหน่อยนะ นี่เพิ่งจะเริ่มต้นเองนะ!” หลินหยางพูดอย่างมาดขรึม
มือของหลินหยางขยับเร็วขึ้นเรื่อยๆ ทุกครั้งที่ผ่านไปตามร่างกาย ทำให้ขนลุกเป็นช่วงๆ ร่างกายของไป๋เซียนเฉ่าเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดง กลายเป็นร้อนระอุ
“อ๊าก……” เสียงของไป๋เซียนเฉ่า ก็ค่อยๆดังขึ้นอย่างตื่นเต้น
ยังดีที่ไป๋เซียนเฉ่าหาพื้นที่เปลี่ยว ลับตาคนแห่งนี้ ตั้งแต่แรก เสียงแบบนี้ ไม่ได้ดึงดูดผู้คนเข้ามา หลินหยางยังคงแสดงเทคนิคการนวดที่มหัศจรรย์ของเขา กลืนกินสติของไป๋เซียนเฉ่าทีละนิด
ผิวพรรณของไป๋เซียนเฉ่าอ่อนโยนมาก เต็มไปด้วยความยืดหยุ่นกระชับ หลินหยางรู้สึกจิตใจวาบหวามตั้งนานแล้ว ไม่สามารถต้านทานได้จริงๆ
ตามด้วยพลังมังกรและหงส์เคลื่อนไหว ได้สัมผัสอย่างใกล้ชิดกับไป๋เซียนเฉ่า ความรู้สึกที่แปลกประหลาดอย่างหนึ่ง ได้เข้าสู่ร่างของไป๋เซียนเฉ่าในทันที
“การนวดแผนจีนของฉันนี้ ใช้สำหรับทั้งร่างกายด้านล่างก็ต้องทำด้วยนะ!” หลินหยางพูดขึ้น
“คุณ……ตามสะดวก!” ไป๋เซียนเฉ่าหลับตาไว้ กำลังหายใจหอบ
มือใหญ่ของหลินหยาง ลูบไล้ลงไปตามต้นขาเรื่อยๆ เมื่อสองมือผ่านบั้นท้าย ยังแอบบีบเบาๆ ร่างกายของไป๋เซียนเฉ่า ราวกับถูกไฟดูด สั่นสะท้านในทันที เธอปิดริมฝีปากไว้แน่น อดทนต่อความเสียวซ่าน ที่ส่งมาจากบั้นท้ายอย่างเงียบๆ การเต้นของหัวใจ ยิ่งเร็วมากขึ้นอีก
“ทำไมถึงนวดตรงนี้นานจัง” ไป๋เซียนเฉ่าถามด้วยเสียงเบา หอบหายใจระรัวเล็กน้อย
“ฉันจะเสริมการทะลวงเส้นลมปราณให้ไหลเวียนคล่องทั่วร่างกายของคุณ ดังนั้นจึงต้องนวดนานหน่อยโดยธรรมดา” หลินหยางอธิบายด้วยรอยยิ้ม
“ยังมีจุดไหนที่ต้องนวด?” ไป๋เซียนเฉ่าถามต่อ
หลินหยางเช็ดเหงื่อแล้วพูดว่า “บอกไปแล้วว่าทั่วร่างกาย คุณอย่าขยับนะ!”
ไป๋เซียนเฉ่าฉลาดมาก ถามด้วยใบหน้าแดงก่ำในทันที “ถ้าอย่างนั้น เดี๋ยวคุณจะนวดตรงนั้นของฉันอีกสักพักใช่ไหม?”
“ตามทฤษฎีแล้ว ก็เป็นเช่นนั้น” หลินหยางก็รู้สึกอายเล็กน้อยเช่นกัน
ในขณะนี้ไป๋เซียนเฉ่าหน้าแดง อยากที่จะหาช่องมุดหัวเข้าไป ไอ้หมอนี่ยังอยากจะเลื้อยมือไม้ไปทั่วมือตรงนั้นอีกเหรอ?
แต่ในเวลานี้ ไม่ว่าหลินหยางพูดอะไร ไป๋เซียนเฉ่าก็จะฟังทั้งนั้น ยื่นมือเรียวออกไป ค่อยๆถอดกางเกงในสีชมพูออก แต่คาดไม่ถึงว่า จะมีของเหลวไหลออกมาตามช่องว่าง ช่างน่าอับอายเหลือเกิน!
“ห้ามดู!” ไป๋เซียนเฉ่ามองหลินหยางตาขวาง หันตัวไปด้านข้าง มองดูกางเกงในตัวจิ๋วในมือ เปียกแฉะไปหมดแล้ว! รีบโยนทิ้งไปด้านข้าง ไป๋เซียนเฉ่านอนลงไป ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
มือใหญ่ของหลินหยาง ยังคงนวดต่อไป คราวนี้นวดขึ้นไปตามเท้าหยกที่เรียบเนียนของเธอ ด้วยเจินชี่ของพลังมังกรและหงส์ ส่งความรู้สึกที่แปลกประหลาด ขาของไป๋เซียนเฉ่า ถึงกับอ้าออกเล็กน้อย โดยไม่รู้ตัว
หลินหยางก็หายใจเร็วระรัว กำลังครุ่นคิดว่า ยังดีที่ได้เห็นมาเยอะแล้ว ไม่เช่นนั้นก็อยากจะทับร่างลงไปจริงๆ กลั้นหายใจแล้วตั้งสมาธิ หลินหยางพยายามระงับไฟราคะในร่างกาย ดำเนินการไปจนสุด
ในที่สุด มือของหลินหยาง ก็นวดไปตามทางเข้าที่เปียกชื้น
“อาห์ อืมม์ ——” ไป๋เซียนเฉ่าส่งเสียงครางเบาๆ แก้มเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อตั้งนานแล้ว เหมือนผ้าแดงผืนใหญ่ เรื่องที่น่าอับอายเช่นนี้ ยังเป็นครั้งแรกของหญิงสาว
เมื่อสัมผัสถึงคลื่นที่อวบอิ่ม เต็มไปด้วยความกระชับนี้ หัวใจของหลินหยางก็ยิ่งวาบหวามมากขึ้น
มือของหลินหยางไม่ได้หยุดกับที่ นวดอยู่ในบริเวณนี้อย่างต่อเนื่อง สองขาของไป๋เซียนเฉ่า บิดตัวอย่างกระสับกระส่าย ดูเหมือนจะทนต่อความเจ็บปวดบางอย่าง
ในที่สุด ไป๋เซียนเฉ่าก็ใกล้จะถึงปลายทางที่อารมณ์จะพังทลาย ร้องครางพูดพล่ามในปาก เมื่อพบว่าตัวเองสามารถร้องเสียงที่น่าอับอายแบบนี้ออกมาได้ ไป๋เซียนเฉ่าก็ยิ่งรู้สึกอายมากขึ้น พยายามจะปิดปากตัวเองหลายครั้ง แต่ควบคุมไม่ได้ ที่อารมณ์ของตัวเองพลุ่งพล่านออกมา
“อยากจะร้องก็ร้องออกมาเถอะ” หลินหยางพูดเสียงเบา “คุณขับรถมายังสถานที่เปล่าเปลี่ยวห่างไกลเช่นนี้ จะมีคนที่ไหนกัน!”
คำพูดของหลินหยาง เสมือนกุญแจดอกหนึ่ง เปิดกล่องมหัศจรรย์ของแพนโดราออก ไป๋เซียนเฉ่าไม่กลั้นอีกต่อไป เสียงคราง เสียงหอบ ปั่นป่วนว้าวุ่น
แล้วผ่านไปอีกสักพัก ในที่สุดหลินหยางก็หยุดมือ นั่งลงด้านข้าง ส่วนไป๋เซียนเฉ่ายิ่งแย่ไปอีก อ่อนระทวยเสียวซ่านไปทั้งตัว เบาะนั่งของรถ ราวกับมหาสมุทรตั้งนานแล้ว การหายใจที่ระรัว ทำให้หน้าอกที่สูงตระหง่าน กระเพื่อมขึ้นลง
“หลินหยาง นายมันคือไอ้ชั่ว!” ไป๋เซียนเฉ่าพูดอย่างอ่อนแรง
หลินหยางพูดอย่างจนใจ “ฉันเป็นอะไรหรือ? ฉันนวดให้คุณจนเหงื่อแตกท่วมหน้าไม่พูดถึง ยังถูกด่าแบบนี้ มีอย่างที่โดนปรักปรำอย่างฉันอีกหรือ?”
“ร่างกายของฉัน คุณดูก็ดูแล้ว จับก็จับแล้ว วันนี้ปล่อยให้คุณเอาเปรียบฉันฟรีๆแบบนี้ไม่ได้” ไป๋เซียนเฉ่าทำแก้มป่องแล้วพูดขึ้น
หลินหยางยิ้มเล็กน้อยแล้วพูดว่า “ทำไม? คุณยังต้องการเอาคืนอีกหรือ? ผู้ชายมีอะไรที่น่าเอาเปรียบ?”
ประโยคนี้ เป็นเหมือนสารเร่งปฏิกิริยาที่รุนแรง ไป๋เซียนเฉ่าพยุงร่างขึ้น จับปืนใหญ่ที่ตั้งชูชันของหลินหยางกะทันหัน
“คุณ…… คุณลงมือจริงๆหรือเนี่ย!” หลินหยางพูดด้วยความตะลึง
ไป๋เซียนเฉ่าไม่เพียงแต่ลงมือเท่านั้น ยังกระโจนเข้าไป ขึ้นคร่อมหลินหยาง หลินหยางก็รู้สึกสงสัยเช่นกัน ทำไมผู้หญิงถึงได้ชอบท่านี้นัก?
“คุณดู……” หลินหยางพูดพลางชี้ไปที่ของเหลว ที่ไหลลงมาจากต้นขาของเธอ
ก้มหัวลงแล้วเหลือบมอง เกลียดชังในใจยิ่งนัก ไอ้สารเลวนี่ ปลุกเร้ายั่วยวนอารมณ์ในร่างกายของตัวเอง จนตื่นขึ้นมาทั้งหมดแล้ว แล้วก็แสร้งทำเป็นเหมือนคนไม่เป็นอะไร! วันนี้จะยอมให้เรื่องมันจบลงง่ายๆได้ยังไง! ไป๋เซียนเฉ่าฉีกกระชากเสื้อผ้าของหลินหยางออกทันที นี่เป็นหนึ่งในชุดสูทในไม่กี่ชุดของหลินหยางนะ ในเวลานี้ กระดุมจะเด้งออกจากกันแล้ว
“คุณบ้าไปแล้ว! ทำอะไรอ่ะ!” หลินหยางพูดด้วยความตกตะลึง
“เอาเปรียบคุณ!” ไป๋เซียนเฉ่าพูดด้วยน้ำเสียงเง้างอน
หลินหยางกอดเธอไว้ พูดด้วยรอยยิ้ม “คุณบ้าไปแล้วจริงๆ!”
“ถูกต้อง ฉันบ้าไปแล้ว! พละกำลังที่ฉันต่อสู้มาหลายปี ในตอนที่ฉันคิดว่าคุณตายไปแล้ว ก็ได้บ้าคลั่งไปแล้ว ทำให้ฉันยอมแพ้ต่อพ่อฉัน คุณรู้ไหมว่า หลังจากสิ้นปีนี้ ฉันก็กลับมาไม่ได้อีกแล้ว? ฉันจะไม่ได้เจอคุณอีก!” น้ำตาของไป๋เซียนเฉ่าไหลทะลักออกมาในทันที
เมื่อนึกถึงคำพูดในคืนนั้นของไป๋เซียนเฉ่า หลินหยางรู้สึกตื้นตันใจเล็กน้อย กอดเธอไว้แน่น
“หลินหยาง เร็ว มารักฉันเถอะ!” ไป๋เซียนเฉ่าปาดน้ำตาออก พูดอย่างจริงจัง
ไป๋เซียนเฉ่าดึงเสื้อผ้าของหลินหยางลงมาอย่างลุงแรง จากนั้นสองมือจับมือของหลินหยางไว้ กดไว้ที่หน้าอกของตัวเอง
โอกาสที่ดีมากขนาดนี้ หลินหยางจะไม่ปล่อยมันไปโดยธรรมดา ไม่ขัดขวางการกระทำของเธออีก ถอดกางเกงของตัวเองตามเธอด้วย มือข้างหนึ่งบีบเนินอกของเธอไว้ ใช้ปากมอมไว้อีกข้างหนึ่ง
ถูกหลินหยางยั่วยวนกะทันหันแบบนี้ ไป๋เซียนเฉ่าก็อดใจไม่ไหว นั่งคร่อมบนตัวเขา พยายามยัดปืนใหญ่เข้าไป
“โอ๊ย!” ไป๋เซียนเฉ่าเจ็บจนเหงื่อแตกพลั่ก
“ยัยโง่ จะทำด้วยไม้แข็งได้อย่างไร!” หลินหยางพูดด้วยความทะนุถนอม
ไป๋เซียนเฉ่าพูดอย่างหงุดหงิด “ก็เพราะคนชั่วอย่างคุณไม่ใช่หรือไง ทำไมถึงมีขนาดใหญ่อย่างนี้ แทงฉันจนจะตายแล้ว!”
หลินหยางจ่อไว้ที่ทางเข้าเบาๆ ค่อยๆกอดเธอไว้แน่นถึงได้รวมเข้าด้วยกันอย่างสมบูรณ์
แนวป้องกันของไป๋เซียนเฉ่าถูกทำลายแล้ว และไม่มีเวลาไปสนใจอย่างอื่น ความเสียวซ่านที่หลินหยางนวดให้กับตัวเอง ทำให้เธอคันวูบวาบ อดใจไม่ไหวตั้งนานแล้ว
ร่างของทั้งสองคนพัวพันกันไว้ รถแลนด์โรเวอร์เริ่มสั่นสะเทือน การเคลื่อนไหวภายใน ก็ไม่ได้น้อยตามไปด้วย
“หลินหยาง ใช้แรงรักฉันให้หนัก อย่าทำให้ฉันผิดหวัง!” ภายใต้การกระแทกของหลินหยาง ไป๋เซียนเฉ่าไม่สามารถทนได้อีกต่อไป เริ่มร้องครางพึมพำ
ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน ในที่สุดหลินหยางก็พุ่งทะลักจนไหลเยิ้มแฉะ ร่างของไป๋เซียนเฉ่า ก็ชักกระตุกไม่หยุด
ทั้งสองกอดกันไว้ หลินหยางหายใจหอบอย่างเงียบๆ ไป๋เซียนเฉ่าทั้งร้องไห้และหัวเราะ พิงอยู่บนตัวเขา
“เป็นอะไรหรือ?” หลินหยางถาม
“ดีใจ! ดีใจที่ในที่สุด ฉันก็เอาเปรียบกลับคืนมาได้แล้ว ดีใจที่ฉันยังมีอีกหลายเดือน ที่ไม่ต้องโดดเดี่ยวเดียวดาย!” คำพูดของไป๋เซียนเฉ่ากระทบหัวใจของหลินหยาง
หลังจากจูบเธอเบาๆ หลินหยางก็พูดอย่างเคร่งขรึม “นี่คุณคิดที่จะเล่นตัวฉันไม่กี่เดือน แล้วทิ้งฉันไปหรือ?”
“ฮิๆ ถ้าคุณมีความสามารถ ถึงเวลานั้น คุณก็ไปตามฉันกลับมาที่ยันจิงสิ” ไป๋เซียนเฉ่าพูดด้วยน้ำตาแล้วรอยยิ้ม
เมื่อคิดถึงพ่อที่เจ้ากี้เจ้าการของตัวเอง อารมณ์ของไป๋เซียนเฉ่าก็ตกต่ำอีกครั้ง
“ตอนนี้คุณเป็นผู้หญิงของฉันแล้ว ตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป ไม่มีใครมีสิทธิ์พรากคุณไปจากฉันทั้งนั้น รวมถึงพ่อผู้บัญชาการของคุณด้วย!” หลินหยางพูดอย่างดุดันมีอำนาจ
สัมผัสใบหน้าของหลินหยาง ไป๋เซียนเฉ่าส่ายหัวแล้วพูดว่า “คุณอย่าทำอะไรโง่ๆ ครอบครัวอย่างเรา ความรักเป็นของฟุ่มเฟือย การแต่งงานไม่เคยอยู่ในการควบคุมของตัวเอง! ฉันจะจดจำคุณไปตลอดชีวิต ถ้ามีโอกาส ฉันจะแอบออกมาพลอดรักเป็นชู้กับคุณ!”
นี่มันเรื่องประสาอะไรกัน หลินหยางรู้สึกกลุ้มใจยิ่งนัก ตบที่สะโพกกระชับของเธอ และพูดตำหนิ “ฉันพูดได้ทำได้ ถึงเวลานั้นฉันกลับไปยันจิงกับคุณ พ่อของคุณไม่ใช่เหนือมนุษย์ สามหัวหกแขนเสียหน่อย ฉันไม่กลัวเขาจะกินฉัน!”
หลังจากได้ยินคำพูดของหลินหยาง อารมณ์ของไป๋เซียนเฉ่า ก็ดีขึ้นเป็นอย่างมาก จูบเขาเต็มแรง แล้วพูดว่า “ได้ กินคุณไม่ได้หรอก! คุณแค่ให้ฉันกินได้เท่านั้น!”
ประโยคเดียว ปลุกเร้าไฟราคะของหลินหยางอีกครั้ง ไป๋เซียนเฉ่าก็อารมณ์อ่อนไหวเป็นพิเศษ ทั้งสองก็เร่าร้อนอีกครั้ง
รถสะเทือนในครั้งนี้ ดำเนินไปจนถึงฟ้ามืด ทั้งสองไม่ได้กลับไป ดื่มด่ำกับความอ่อนโยนของกันและกันในชานเมือง
วันรุ่งขึ้น ทั้งสองขับรถแลนด์โรเวอร์กลับด้วยกัน ไม่คาดคิดว่า เพิ่งถึงบริษัท พวกเขาก็ได้เห็นฉากที่ต้องตกตะลึงค้าง
