บทที่ 240 ไม่กล้ามอง
จ้าวหย่าจิ้งจุดบุหรี่ ควันบุหรี่ได้พ่นออกมาจากปากของเธอ
หลินหยางถาม “ไม่รู้ว่าทำไมคุณถึงโมโหขนาดนี้ เด็กนั้นอยู่กับคุณมาหลายปี จำเป็นด้วยหรอ? อีกอย่างฉันเป็นคนทำ มีเรื่องอะไรคุณมาหาฉันสิ”
“แค่นี้ก็เริ่มเป็นห่วงแล้วหรอ？เมื่อคืนคงบำเรอให้นายสบายเลยสิ？” จ้าวหย่าจิ้งเขี่ยหัวบุหรี่แล้วถาม
หลินหยางยิ้มแล้วพูด “คุณไม่ต้องตรงไปตรงมาแบบนี้ได้ไหม เพราะคุณเป็นถึงนายกให้บริการแก่ประชาชนเลยนะ”
“นายก？ฉันมาที่นี่ไม่ใช่มาบริการนายคนเดียว นายบริการฉันด้วยได้ไหม？” จ้าวหย่าจิ้งมองเขาตาค้าง
หลินหยางเริ่มต้านไม่ไหวแล้วก็เลยพูด “นายกจ้าง ตอนพูดอย่าใช้น้ำเสียงแบบนี้ได้ไหม？เอาอย่างนี้ละกัน ผมจะเริ่มขั้นตอนรักษาคุณตอนนี้เลย ถือว่าผมไถ่โทษเลยดีไหม？”
“ต้องอย่างนี้สิ รอฉันอาบน้ำก่อน” จ้าวหย่าจิ้งบีบหัวบุหรี่ดับแล้วเดินตรงไปในห้องอาบน้ำ
ห้องอาบน้ำปกคลุมด้วยกระจกฝ้า ตัวของหลินหยางเกิดร้อนขึ้นมาอย่างแปลกๆ ร่างกายที่อยู่ในนั้นเป็นยังไงกันนะ
ที่ยั่วที่สุดต้องเป็นจ้าวหย่าจิ้งที่ตั้งใจเอาหลังมาแนบบนกระจกฝ้า ทำให้หลินหยางไม่กล้ามองเลย
เวลาผ่านไปพอสมควร จ้าวหย่าจิ้งถึงจะเดินออกมา ชุดนอนสีดำเซ็กซี่ทำให้หลินหยางกำเดาแทบพุ่ง
“สวยไหม？” จ้าวหย่าจิ้งตั้งใจหมุนตัวต่อหน้าหลินหยาง
ปลายกระโปรงโบกลอยขึ้นมา เหมือนจะเห็นว่าข้างล่างของเธอไม่ได้ใส่กางเกงใน มืดๆ ทำให้คนคิดเรื่อยเปื่อย
“ส…..สวย แต่ว่า ทำการรักษาก่อนเถอะ” หลินหยางพูดอย่างอาย
เห็นหลินหยาง
รูปร่างของจ้าวหย่าจิ้งพูดได้เลยว่าล้ำค้ามาก มองจากคอลงไป เนียนใสเหมือนหยก หน้าอกที่อวบอิ่ม ถ้าไม่ใช่ว่าตาของหลินหยางดีเกินไป คนปกติไม่มีทางมองออกว่าหน้าอกสองข้างนี้จะไม่เท่ากัน มองลงไปข้างล่างต่อ ท้องน้อยเรียบไม่มีแม้แต่ส่วนเกิน
ข้างล่างนั้นได้บ่งบอกว่าเธอเป็นคนที่มรเสน่ห์มาก ที่น่าสนใจที่สุดคือเธอยังเป็นสาวบริสุทธิ์
อายุ 38 ปีแล้ว จ้าวหย่าจิ้งบำรุงได้ดีขนาดนี้ ต้องลงทุนไปเยอะมากแน่ๆ
“เอาละ ตอนนี้เริ่มทำการรักษาได้แล้ว อย่ามองอย่างเดียว” จ้าวหย่าจิ้งพูด
หลินหยางกะพริบตาทีหนึ่ง อุตส่าห์เอาความสนใจไปไว้บนหน้าอกทั้งสองนั้น
เขาไอเบาๆ ทีหนึ่งแล้วพูดว่า “คุณนอนลงไปสิ หลับตาด้วย”
จ้าวหย่าจิ้งนอนลงบนโซฟา จัดท่าที่ยั่วคนแล้วพูดว่า “อย่างนี้ได้ไหม？แต่ว่าฉันจะลืมตาไว้ ฉันอยากดูหน้าตาของนายที่ถูกฉันดึงดูด”
ผู้หญิงคนนี้หน้าด้านจริงๆ แต่ว่าหลินหยางกลับชอบแบบนี้ หน้าแดงขึ้นมาเฉยเลย
พับแขนเสื้อขึ้น หลินหยางหายใจเข้าลึกๆ เพื่อเริ่มใช้บทหลงเฟิ่งเจว๋ มือทั้งสองเริ่มนวดจากท้องน้อยของเธอ
จ้าวหย่าจิ้งมองหลินหยางไว้ไม่ละสายตา ตั้งใจวัดดู ตอนที่ผู้ชายตั้งใจทำอะไรสักอย่างก็มีเสน่ห์อีกแบบ
ตอนนี้มีไอร้อนๆ ขึ้นมาจากท้องน้อยของเธอ ไหลไปทั่วร่างกายของเธอเลย รู้สึกอุ่นๆ สบายมากด้วย
จังหวะหายใจของจ้าวหย่าจิ้งก็สมดุลขึ้นมา อ่อนเพลีย ความรู้สึกเหมือนถูกกลืนกินกระดูก
“หลินหยาง นี่มันอะไรกัน” จ้าวหย่าจิ้งพูด
“ทนหน่อย นี่แค่เพิ่งเริ่มเองนะ” หลินหยางกลืนน้ำลายแล้วพูด
ในปากของจ้าวหย่าจิ้งมีเสียงคราวออกมา เธอรีบเอามือปิดปากของตัวเองไว้
“นายตั้งใจแกล้งใช่ไหม ทำไมถึงรู้สึกอึดอัดขนาดนี้？” จ้าวหย่าจิ้งบ่น
หลินหยางมองบนใส่เธอแล้วพูดว่า “ถ้าผมจะแกล้ง คุณยังจะนอนอยู่ตรงนี้อยู่หรอ？”
จ้าวหย่าจิ้งถามอย่างแปลกใจ “ถ้าอย่างนั้นนายจะทำยังไง？กินฉันหรอ？”
“ไม่ต้องพูด หลับตาลง” หลินหยางพูดอย่างหงุดหงิด
กินเธอ หลินอ่อนไหวยางยังไม่มีความกล้านี้พอ เขาเป็นผู้ชายที่มีความรับผิดชอบ ผู้หญิงของเขา เขาจะดูแลเป็นอย่างดี
แต่สำหรับผู้หญิงคนนี้แล้ว เขาไม่มีความมั่นใจนั้นเลย หลินหยางไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอต้องการให้เขาทำอะไรกันแน่
จ้าวหย่าจิ้งเห็นเหงื่อที่หน้าผากของหลินหยาง เธอยื่นมือไปเช็ดเหงื่อแล้วพูดว่า “นายรู้ไหมว่าเวลานี้นายหล่อมากเลย？”
“ใช่หรอ？ปกติไม่หล่อ？” หลินหยางถาม
“ปกตินายเอาแต่เถียงฉัน ไม่ซื่อ” จ้าวหย่าจิ้งบ่น
หลินหยางยิ้มแล้วก็รักษาต่อ มือทั้งสองของเขาดันขึ้นไป มาถึงบนหน้าอกทั้งสอง หน้าอกทั้งสองไม่เท่ากัน แรงที่ใช้ในการนวดก็จะไม่เท่ากัน เจินชี่ของหลินหยางเหมือนมายากลกำลังไหลไปมาในตัวของจ้าวหย่าจิ้ง เธอต้านความรู้สึกที่มหัศจรรย์นี้ไม่ได้
“หลินหยาง ทำไมฉันรู้สึกว่าข้างล่างร้อนจังเลย” จ้าวหย่าจิ้งถาม
ก็ต้องร้อนสิ รักษาไปเรื่อยๆ ข้างล่างก็จะเปียกด้วย หลินหยางไม่กล้าพูด ความลับของบทหลงเฟิ่งเจว๋มีแต่คนที่เคยลองแล้วถึงจะรู้
ร่างกายของจ้าวหย่าจิ้งนั้นอ่อนไหวกว่าจ้าวชิวเยว่อีก นวดหน้าอกไปมาไม่หยุด ข้างล่างก็เริ่มพุ่งน้ำแล้ว
“หลินหยาง นายทำอะไร” จ้าวหย่าจิ้งหน้าแดงไปหมด
“ก็ต้องช่วยคุณรักษาไง” หลินหยางปากแข็ง
จ้าวหย่าจิ้งด่า “ไอ้บ้า นายใช้วิธีอะไรเนี่ย ฉันใกล้จะ……..แตกแล้ว”
จากนั้นก็มีของเหลวสีใสพุ่งออกมา ไปตีโดนหน้าท้องน้อยของหลินหยาง ทำให้เขาตกใจเลยทีเดียว
จ้าวหย่าจิ้งปิดหน้าไว้ไม่กล้ามองหลินหยางเลย ไอ้บ้านี่แค่นวดก็ทำให้เธอถึงจุดสุดยอดแล้ว มิน่าล่ะถึงมีผู้หญิงมากมายยอมตามเขา ความรู้สึกที่แปลกนี้ จ้าวหย่าจิ้งอยากจะจมอยู่ในความรู้สึกนั้น
“คุณเก่งจริงๆ” หลินหยางพูด
ถอดเสื้อนอกออกเลยละกัน หลินหยางตัวเปล่าได้เริ่มนวดให้เธอด้วย ครั้งนี้จ้าวหย่าจิ้งไม่ได้ปกปิดจุดอ่อนไหวของตัวเองอีก เสียงครางได้ออกมาเป็นช่วงๆ
ผ่านไปสักพัก รู้ว่าจ้าวหย่าจิ้งจะถึงจุดสูงสุดแล้วหลินหยางก็หยุดมือไป
จ้าวหย่าจิ้งตัวสั่นไม่หยุด ไม่กล้ามองเขา พยายามหันข้างเข้าโซฟา แต่เธอคิดไม่ถึงว่าได้เผยก้นออกมา หลินหยางแทบจะกำเดาพุ่งแล้ว
“เสร็จแล้ว หลังจากทำอย่างนี้อีกไม่กี่ครั้ง ความใหญ่ของทั้งสองข้างก็จะสมดุลกันแล้ว” หลินหยางยิ้มแล้วพูด
เธอพูดพึมพำ ‘แค่ไม่กี่ครั้งเองหรอ？”
“ใช่สิ ความสามารถของผมไม่ใช่เรื่องหลอกนะ รับรองว่าอีกไม่กี่ครั้งก็จะปกติแล้ว” หลินหยางตบหน้าอกแล้วพูด
ถอนหายใจทีหนึ่ง จ้าวหย่าจิ้งพยุงตัวลุกขึ้น จ้องหลินหยางไว้แล้วพูด “เรื่องแบบนี้นายเคยทำให้ผู้หญิงคนอื่นรึเปล่า？”
“คุณถามเรื่องนี้ทำไม？ไม่มีปัญหาผมจะทำแบบนั้นทำไม？” หลินหยางตอบอย่างงง
ตาห่างจากผู้ชายคนนี้แค่ไม่กี่เซน ปากก็ใกล้มาก จ้าวหย่าจิ้งไม่รู้ว่าเป็นอะไร เธอได้ยื่นหน้าไปจูบปากของเขา
หลินหยางหลบได้แท้ๆ แต่ก็ถูกเธอจูบไว้ ร่างกายของผู้หญิงคนนี้เกร็งไปหมด และยังสั่นๆ ด้วย การจูบที่ไม่ชำนาญ ไม่รู้จริงๆ ว่าตลอด 30 กว่าปีเธอผ่านมาได้ยังไง
หลินหยางกอดคอของเธอไว้ ทำให้อารมณ์ของเธอสงบลง ไม่ได้เกร็งเหมือนเมื่อกี้แล้ว เขาได้ใช้ลิ้นเปิดปากของจ้าวหย่าจิ้ง เพื่อหาลิ้นที่น่ารักนั้น จากนั้นทั้งสองคนก็พัวพันต่อ
หัวใจของจ้าวหย่าจิ้งเต้นแรงมาก พระเจ้า เธอกำลังทำอะไรอยู่ เธอไปจูบผู้ชายที่เล็กกว่าตัวเองได้ยังไง นี่มันเป็นจูบแรกของตัวเองเลยนะ ส่งออกไปอย่างนี้เฉยเลย
หลินหยางอาจจะเห็นแก่เธอที่ประสบการณ์ไม่พอ หลินหยางไม่ได้ดำเนินขั้นตอนต่อไป แค่จูบไม่กี่นาทีก็จบแล้ว
ทั้งสองคนต่างมองอีกฝ่าย ในใจของจ้าวหย่าจิ้งมีความรู้สึกเอ่อล้นออกมามากมาย ตัวเธอเองก็ไม่สามารถแยกแยะได้ว่าความรู้สึกไหนของตัวเองกันแน่ที่เป็นความรู้สึกที่แท้จริง
หลินหยางจับหน้าของเธอแล้วพูดว่า “คุณดูเหมือนจะเป็นผู้ใหญ่ อารมณ์แปรปรวน แต่คิดไม่ถึงว่าจะใส่ซื่อและไม่ชำนาญแบบนี้”
“ฉันไม่ชำนาญตอนไหน” จ้าวหย่าจิ้งทำหน้าปูดแล้วพูด
“เมื่อกี้ไง ผู้ชายกับผู้หญิงจูบกันยังไง ถ้าไม่ใช่ว่าผมสอนคุณ คุณยังไม่เป็นเลย” หลินหยางหัวเราะ
“ไม่จำเป็นต้องให้นายสอน ฉันฝึกรู้เรื่องแล้ว” จ้าวหย่าจิ้งพูดจบก็จูบไปอีกครั้ง
ครั้งนี้เธอฉลาดขึ้นแล้ว สามารถจับจังหวะของลิ้นตัวเองได้อย่างดี แย่งพื้นที่กับหลินหยางไม่หยุด ศึกครั้งนี้ใช้เวลานานมาก
“เอาละ ถ้ายังจูบต่อไป คุณจะหายใจไม่ออกนะ” หลินหยางพูด
จ้าวหย่าจิ้งกัดปากไว้แล้วพูดว่า “นายได้ดีแล้วยังจะมาล้อฉันอีก ผู้ชายเลวแบบนี้กันหมด”
“อย่าเหมารวมผู้ชายทุกคนสิ” หลินหยางพูด
“นายเลวกว่า ฉัน……รู้สึกงง” จ้าวหย่าจิ้งนวดหัวแล้วพูด
เธอก็ต้องงงสิ จากที่เป็นคนจู่โจมเอง ความสามารถทั้งสองคนก็ก้ำกึ่งกันอยู่ แต่กลับเสียการควบคุมไปทันที
หลงจากจูบอย่างดูดเดือดแล้ว ทั้งสองคนจะไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว ความสัมพันธ์เริ่มแปลกๆ แล้ว
จ้าวหย่าจิ้งคิดอยู่ว่าตัวเองกำลังแย่งผู้ชายของหลานสาว น่าสมเพชจริงๆ
“คุณนี่เป็นผู้หญิงที่เปลี่ยนอารมณ์ง่ายจริงๆ คุณลองไปส่องกระจกก็รู้” หลินหยางชม
จ้าวหย่าจิ้งทำปากปูดแล้วพูดว่า “ดึงดูดนายรึยัง？นายก็ยังเย็นชาอยู่แบบนี้ ในใจอาจจะคิดอยู่ว่าจะเอาคืนฉันยังไงดีแน่ๆ”
หลินหยางใช้การกระทำในการตอบเธอ กอดเธอไว้แน่น ใช้อกที่กว้างใหญ่ของตัวเองในการยอมเธอ
ไม่รู้ว่าทำไม น้ำตาของจ้าวหย่าจิ้งก็ไหลออกมาไม่หยุด วันนั้นที่ถูกเขาลักพาตัว อารมณ์ของเธอเริ่มปั่นป่วนอย่างนี้ คิดไปคิดมา จ้าวหย่าจิ้งรู้สึกว่าตัวเองขายหน้ามากเลย ถูกผู้ชายคนนี้จับเอาหัวใจไป
“ร้องไห้ทำไม เสน่ห์ของคุณไม่จำเป็นต้องยืนยัน ผมเข้าใจก็พอแล้ว” หลินหยางปลอบ
จ้าวหย่าจิ้งมองท่าทางทั้งสองคนที่ตัวติดกันอย่างกับแฝดตัวติดกันเลย เธอพูดอย่างเขิน “ปากพูดอย่างดี นายลองทำให้ดูสิ”
หลินหยางจูบหน้าผากของเธอแล้วพูดว่า “ตอนนี้ฉันจะเอาของที่สำคัญที่สุดของเธอไปแล้วนะ เธออย่าเสียใจทีหลังละ”
จ้าวหย่าจิ้งเงยหน้าแล้วพูดว่า “นายกล้าเอา ฉันก็กล้าให้”
