ตอนที่ 303 หนอนดิน(ตอนแปด)
ลูกธนูดอกนั้นปักอยู่บนร่างกายของหนอนดินตัวนึงที่กำลังพัวพันอยู่กับโล่เหล็กของแนวป้องกันไม่ลดละ
เมื่อถูกลูกธนูดอกหนึ่งปักเข้าใส่ร่างกาย เจ้าหนอนอ้วนตัวนั้นสะดุ้งตกใจเล็กน้อยกับการถูกลอบโจมตีอย่างไม่ทันตั้งตัว แต่ทว่าการโจมตีกลับมิสามารถสร้างบาดแผลให้กับมันได้เลยเสียนี้ แม้แต่เสียงร้องยังไม่มีให้ได้ยิน
หนอนดินตัวดังกล่าวสบัดตัวหนึ่งคราเพื่อให้ลูกธนูดอกนั้นหลุดออกไป พร้อมกับมุดลงพื้นดินจากหลุมที่พักพวกของมันได้สร้างเอาไว้
ไม่นานก็โผล่แทรกพื้นดินขึ้นมาจากหลุมใหม่เพื่อหลีกเลี่ยงการลอบโจมตีนั่นเอง มันมิให้ความสนใจกับลูกธนูที่สะกิดผิวหนังของมันมากนัก ร่วมแรงเสริมกำลังกับพักพวกโหมโจมตีเข้าใส่แนวป้องกันอย่างต่อเนื่อง
พร้อมกับโถมโง้มตัวใช้ลำตัวกระแทกเข้าใส่แนวป้องกันอย่างรุนแรงสร้างแรงกระแทกจนแนวป้องกันเกือบเสียรูปขบวนเลยทีเดียว แต่ไม่นานแนวโล่ป้องกันก็มั่นคงดังเดิมดั่งขุนเขา
ยิ่งทำให้หนอนยักษ์ตัวนั้นโกรธแค้นดุร้ายมากขึ้น มันมุดลงโพรงดินรูเดิมคืบคลานเว้นระยะออกนอกแนวต่อสู้ไปไกล เมื่อได้ระยะที่พอใจมันจึงหันหัวกลับตัววกกลับมาพร้อมกับเร่งความเร็วสูงสุดหมายจะใช้ความรวดเร็วเป็นตัวช่วยเพื่อพุ่งเข้าโจมตีแนวป้องกันอีกครา เมื่อใกล้ถึงโล่เหล็กแนวป้องกันมันใช้ส่วนหัวของตนแทรกพื้นดินโผล่ขึ้นมา
แต่ทว่า..
มันขึ้นจากมาพื้นดินได้เพียงแค่ครึ่งเดียวเท่านั้น ร่างกายของมันกลับแข็งค้างอยู่กลางอากาศ ร่างกายของมันค่อยๆสั่นจากเบาๆเริ่มแรงขึ้นเรื่อยๆ
มันทิ้งตัวลงนอนเกลือกกลิ้งบิดไปมาอยู่บนพื้นดินพร้อมกับสั่นเป็นเจ้าเข้า หางของมันที่อยู่ใต้ดินบัดนี้หดขดตัวเป็นวงกลมขึ้นมาอยู่บนพื้นผิวดินจนหมดแสดงอาการเจ็บปวดทรมานให้กับสายตาหลายคู่ที่กำลังจ้องมองปฏิกิริยาของมันอยู่
เมื่อเห็นปฏิกิริยาของหนอนดินตัวดังกล่าวส่งผลให้หลายคนอดยิ้มดีใจไม่ได้ ส่วนใหญ่คือทีมระยะไกล และ ชายฉกรรจ์ที่เป็นผู้สร้างลูกธนูพิษขึ้นมา เพราะนี่เท่ากับว่างานที่พวกเขาบรรจงสร้างขึ้นมามิเสียเปล่า
“ดี!” หลินหยางเขาก็รอคอยสังเกตุเจ้าหนอนดินตัวนี้อยู่เช่นกัน ยิ่งนานยิ่งขวัญเสียเมื่อไม่เห็นว่ามันมีท่าทีอันใดหลังจากถูกพิษไปเป็นเวลานาน จนกระทั่งมันนอนดิ้นทุรนทุรายอยู่บนพื้นบัดนี้
แสดงว่าธนูพิษนั้นยังมีผลกับมันอยู่ แต่อาจเป็นเพราะขนาดตัวที่ใหญ่โตยาวเหยียดกว่าสามเมตรของพวกมัน เมื่อได้รับพิษจึงเห็นผลช้า
แต่กระนั้นพิษที่อาบอยู่บนปลายศรนั้นก็มิสามารถเพิ่มประมาณได้อีกแต่อย่างใด เพราะหากพวกเขานำลูกธนูจุ่มอาบลงไปในเลือดของกบพิษนานเกินไปลูกธนูดอกนั้นก็จะถูกกัดกล่อนเสียหายจนมิสามารถใช้งานได้อีกต่อไป ดูได้จากลูกธนูที่เสียหายจากการถูกกัดเซาะจนเกิดรูขึ้นบนลูกธนูเหล่านั้นนั่นเอง
นี่คือปริมาณพิษสูงสุดที่สามารถใช้ได้ควบคู่กับลูกธนูแล้ว
หากพวกเขาต้องการให้พิษรุนแรงมากกว่านี้คงต้องหาพิษจากสัตว์ตัวอื่นที่มีฤทธิ์กัดกล่อนต่ำ และมีความเข้มข้นสูง หากเป็นเช่นนั้นพวกเขาก็ต้องรับความเสี่ยงเพิ่มขึ้นเช่นกัน ถ้าพวกเขาถูกพิษที่รุนแรงขนาดนั้นเข้าคงมิต้องถามหาสิ่งใดนอกจากฝากฝังพักพวกให้จัดหาโลงศพเอาไว้รอ..
ตอนที่ 304 หนอนดิน(ตอนจบ)
เจ้าหนอนดินตัวนั้นมันขดตัวบิดไปมาอย่างเจ็บปวดแต่ทว่ามันก็มิได้ตกตายลงไปแต่อย่างใด ดูท่าพิษที่อาบอยู่บนธนูนั้นมีไม่มากพอที่จะทำร้ายพวกมันให้ถึงตายได้ ปลายศรที่อาบจุ่มพิษเพียงเล็กน้อยอาจจะน้อยเกินไปสำหรับศัตรูที่มีขนาดตัวใหญ่
แต่ก็เพียงพอที่จะทำให้หนอนดินตัวดังกล่าวบาดเจ็บสาหัสไม่สามารถควบคุมตนเองได้
“ใช้พิษโจมตีพวกมัน” หลินหยางเอ่ยเน้นคำสั่งอีกครา
ไม่รอช้าทีมระยะใกล้ทั้งหลายล้วนหยิบจับลูกธนูพิษขึ้นมาใส่คันศรของตนเองพร้อมปลดปล่อยยิงเข้าใส่ร่างกายของหนอนดินที่ดุร้ายอย่างไม่ปราณี
ใช้เวลาไม่นานลูกธนูพิษทั้งห้าสิบดอกที่ได้ตระเตรียมเอาไว้ก็หมดลง มองลงไปยังผืนหญ้าหน้าประตูเมืองมีหนอนดินกว่าสามสิบตัวนอนขดตัวเป็นวงกลมคล้ายกับกิ้งกือก็มิปาน
บางตัวดิ้นทุรนทุราย บางตัวไร้เรี่ยวแรงค่อยๆคืบคลานไปบนพื้นดินอย่างเชื่องช้า บ้างก็นอนแน่นิ่งขดตัวกลมไม่ขยับเขยื้อน
ใกล้กับกำแพงเมืองนั้นมีซากหนอนดินราวสิบตัวนอนตายเกลื่อนกลาดไร้วิญญาณ บนร่างของพวกมันล้วนถูกปักเจาะไปด้วยหอกเหล็กแหลมคม
ตอนนี้เหลือหนอนดินที่สามารถต่อสู้ได้เพียงไม่ถึงยี่สิบตัว ด้วยจำนวนที่ลดลงทำให้ทีมระยะใกล้ที่สร้างแนวป้อมปราการมนุษย์กันอยู่นั้นได้ผ่อนคลายลงไปมากโข มิต้องออกแรงเกร็งกำลังดังเดิม
ฟุ่บบ~
หอกเล่มหนึ่งพุ่งปักร่างของหนอนดินจนทะลุลงไปปักอยู่บนพื้นดิน สร้างรูกลวงโบ๋บนร่างกายของมันให้สามารถมองทะลุรอดไปอีกฟากฝั่งได้อย่างชัดเจน
ส่งให้มันตกตายลงไปอย่างมิต้องทรมานดังพักพวกที่ถูกโจมตีด้วยธนูพิษ มันมาจากรถยิงธนูที่ได้รับการควบคุมจากทีมก่อสร้างนั่นเอง
การต่อสู้ยังมิจบจนกว่าหนอนดินทั้งหมดจะสิ้นฤทธิ์
ฟิ้วว~
ลูกธนูและด้ามหอกบินว่อนบนอากาศเป็นห่าฝนไม่ขาดสายอย่างยาวนาน ปักโจมตีเข้าใส่ร่างกายของหนอนดินทั้งพวกที่กำลังโจมตีเข้าใส่แนวป้องกัน รวมถึงหนอนดินที่ถูกพิษนอนขดตัวด้วยเช่นกัน พวกเขาโจมตีไม่หยุดหย่อน
‘คุณฆ่าหนอนดินระดับ 7 ยี่สิบสามตัว’
และแล้วการต่อสู้ก็จบลงด้วยชัยชนะที่สดใสของพลเมืองหลินหยางที่สามารถปกป้องเมืองเอาไว้ได้อย่างปลอดภัยไร้อันตราย ไร้ผู้เสียชีวิต มีเพียงบาดเจ็บเล็กน้อยของเหล่าพลโล่เท่านั้น
หลินหยางได้ยินเสียงหวานใสดังขึ้นเมื่อหนอนดินตัวสุดท้ายสิ้นชีวิตลงไป เขามีส่วนร่วมในการคร่าชีวิตของหนอนดินระดับเจ็ดไปถึงยี่สิบสามตัว แต่กระนั้นเขาก็แค่สร้างบาดแผลเล็กน้อยเท่านั้น ระดับของเขาจึงมิได้เพิ่มขึ้นมากมายอันใด
ผู้ที่ได้ประโยชน์สูงสุดในการปกป้องเมืองจากหนอนดินครั้งนี้คือทีมระยะไกล ทีมก่อสร้าง รองลงมาก็คือทีมจู่โจมที่คอยปิดชีวิตหนอนดินมิให้เข้าใกล้กำแพงเมืองนั่นเอง
ส่วนทีมระยะใกล้นั้นแม้จะใช้กำลังต่อต้านรับแรงปะทะจากหนอนดินตกเป็นเป้าหมายหลักมากที่สุด แต่พวกเขาแทบมิได้ระดับจากการที่หนอนดินทั้งหลายตกตายลงไปเลย
พวกเขามุ่งเน้นไปที่การป้องกันเสียส่วนใหญ่ หอกที่วางพาดค้ำเอาไว้มิได้มีเป้าหมายในการโจมตีแต่อย่างใด เพียงแค่ป้องกันมิให้หนอนดินโง้มตัวโจมตีเข้ามาจากมุมสูงได้นั่นเอง
