เทพอสูรสยบโลกา – ตอนที่ 255-256

ตอนที่ 255 วิกฤต(ตอนหก)

มนุษย์กิ้งก่าเมื่อได้ฟังมันเองก็คิดทบทวนใช้ความคิดปรึกษาหารือกันกับพักพวกของตน

“ดูผู้นำของมันสิ ร่างกายผอมแห้งเช่นนั้น มีหรือจะสามารถต่อสู้กับศัตรูที่มีระดับสูงได้ ค้างคาวพวกนี้คงไม่ได้เก่งกาจอันใดเป็นแน่” ผู้นำกลุ่มมนุษย์กล่าวเสริมเมื่อเห็นว่าคำพูดของตนมีอิทธิพลอยู่ พลางชี้สายตาจ้องมองหลินหยาง

กองกำลังตรงหน้าเมื่อได้ฟังพวกมันก็คิดตามเช่นกัน

เป็นดังที่ผู้นำมนุษย์กล่าวเมื่อมองดูแล้วร่างกายของหลินหยางเองก็มิได้กำยำแข็งแรงที่บ่งบอกแสดงถึงพละกำลังอันใด

เมื่อมองไปยังซากค้างคาวหลายร้อยตัวตรงพื้นทำให้มนุษย์กิ้งก่าทั้งหลายเกิดความหิวโหยขึ้นมา

หากพวกมันสามารถจัดดการกับค้างคาวพวกนี้ได้พวกเขาจะได้รับทั้งอาหารที่มีมากมายมหาศาลและยิ่งกว่านั้นคือระดับที่เพิ่มพูนขึ้น ส่งเสริมให้การต่อสู้ของพวกเขาได้รับการพัฒนา

เมื่อพวกมันได้รับระดับเพิ่มขึ้นหนึ่งระดับและเพิ่มสถานะไปที่พลังนั้น พบว่าพละกำลังของมันเพิ่มสูงขึ้นกว่าเดิมถึงหนึ่งส่วนสิบ ทำให้พวกมันทราบถึงประโยชน์ของค่าสถานะที่แปลกใหม่เหล่านี้

“เจ้าพูดถูก” มนุษย์หมาป่าและมนุษย์กิ้งก่าเริ่มเห็นด้วยกับความคิดของมนุษย์ฝ่ายพันธมิตรของตน

ดูจากร่างกายของหลินหยางมิได้กำยำดังที่มันพูด แต่กลับสามารถฆ่าชีวิตเหล่าค้างคาวพวกนี้ได้พวกมันคิดว่าตัวมันเองก็มิได้ด้อยไปกว่าหลินหยางเลย แน่นอนพวกมันต้องแข็งแรงกว่าด้วยซ้ำ มีหรือจะเกรงกลัวค้างคาวตัวจ้อยพวกนี้

“ขอพวกเราเข้าไปด้วยได้ไหม” ผู้นำมนุษย์กิ้งก่ากล่าวอย่างสุภาพ

หลินหยางจ้องเขม็งไปยังผู้นำมนุษย์อย่างเคียดแค้นเดือดดาล

เจ้ามนุษย์โง่เง่าคนนี้ช่างมีฝีปากเป็นเลิศเสียจริง มันเป่าหูพันธมิตรของตนจนทำให้พวกเขาเห็นด้วยกับความคิดโง่งมของมัน

เขาใช้ความคิดจนหัวหมุน มิทราบต้องทำเช่นไร

แน่นอนเขาไม่ยอมให้พวกมันเข้าไปแย่งชิงขุมสมบัติแหล่งเพิ่มพูนระดับที่หาได้ยากเช่นนี้แน่

แต่กระนั้นหากพวกมันยอมหักไม่ยอมงอ ดื้อรั้นจะเข้าไปให้ได้สถานการณ์ย่อมวิกฤตอย่างแท้จริง

เพราะเพียงแค่ค้างคาวปีกเหล็กภายในถ้ำแห่งนี้ก็ตึงมือเขาอยู่ไม่น้อย

หากต้องมาปะทะกับเหล่าพันธมิตรสามเผ่าพันธุ์ทั้งร้อยชีวิตนี้อีกต้องแย่แน่นอน ยิ่งกว่านั้นหากเขาถอยทัพออกจากถ้ำค้างคาว เจ้าค้างคาวปีกเหล็กข้างในต้องไล่ตามออกมาแน่นอน

“ผมขอคุยกับคุณตามลำพัง” หลินหยางกล่าวกับผู้นำของกองกำลังพันธมิตร ผู้นำมนุษย์กิ้งก่านั่นเอง

หากเขาอธิบายรายละเอียดและโน้มน้าวให้แก่ผู้นำของพวกมันได้ อาจสามารถแก้ไขความเข้าใจผิดที่ถูกบิดเบือนไปโดยผู้นำเมืองมนุษย์

ดูแล้วผู้นำมนุษย์กิ้งก่ารายนี้มิใช่ไร้เหตุผลซะทีเดียว

ตั้งแต่ต้นจนจบเขายังพูดด้วยถ้อยคำสุภาพมีมารยาทและเป็นมิตรมิได้พ่นถ้อยคำหยาบคายดังผู้นำของมนุษย์ในกลุ่มพันธมิตรของมันแต่อย่างใด

จะเป็นเรื่องดีกับทั้งสองฝ่าย พวกมันเองก็มิต้องเอาชีวิตไปทิ้งไว้ภายในถ้ำ และเขาเองก็มิต้องสู้ไปโดยที่พะวงหลัง

“อย่าไปเลยท่าน มันต้องวางแผนอะไรอยู่แน่ๆ” ผู้นำชาวมนุษย์กล่าว

“…” เขาอยากจะตบกระบาลเจ้านี้เสียจริง มันคอยขัดแข้งขัดขาเขาอยู่ตลอดเวลา

จากคำกล่าวของมันทำให้เหล่ากองกำลังพันธมิตรเริ่มหวาดระแวงต่อหลินหยาง

แน่นอนพวกมันย่อมเชื่อใจพักพวกของตนเองมากกว่าคนนอกอย่างหลินหยางมากกว่า คำกล่าวของผู้นำมนุษย์จึงมีน้ำหนักไม่น้อย..

ตอนที่ 256 วิกฤต(ตอนเจ็ด)

‘ฮึ่ม’ หลินหยางพ่นลมออกจมูก

ตอนนี้คำพูดของเขาคงไร้น้ำหนักสำหรับฝ่ายตรงข้ามแล้ว

เดิมทีเขาตั้งใจจะพาผู้นำของมนุษย์กิ้งก่าเข้าไปดูการสู้รบภายในถ้ำ ให้มันเห็นถึงความรุนแรงของสงครามระหว่างการต่อสู้กับเหล่าค้างคาวปีกเหล็ก

แต่เมื่อเหตุการณ์แปรผันเปลี่ยนเป็นเช่นนี้คงไม่มีทางเลือกนอกจากต้องแสดงฝีมือจัดการกับพวกมันเสียแล้ว

“พวกนายพาคนเจ็บเข้าไปด้านใน บอกจิ่นเหอถึงสถานการณ์ภายนอกให้ขบวนรบถอยกลับมาอยู่ใกล้ปากทาง ตั้งแนวป้องกันประกบชิดปากทางเข้าถ้ำ” หลินหยางกล่าวพลางวางแผนป้องกันสงคราม

โดยเขาให้ขบวนรบภายในถ้ำถอยล่นระยะกลับมาอยู่ปากทางเข้าถ้ำ แต่มิได้ออกมาแต่อย่างใด เพียงแต่เพิ่มการป้องกันแถวหลังด้วยนั่นเอง

นี่คือการตั้งขบวนชั่วคราวเท่านั้นเพื่อรอเขากลับไปบัญชาการอีกครา

“ครับ!” ชายฉกรรจ์ทั้งสิบเมื่อได้รับคำสั่งพวกมันทำตามอย่างรวดเร็วมิเสียเวลา

พวกเขาขนย้ายร่างผู้บาดเจ็บทั้งสิบเข้าไปหลบภัยภายในถ้ำทันที เมื่อพวกเขาหายเข้าไปภายในถ้ำหมดแล้ว

บัดนี้ปากทางเข้าถ้ำเหลือเพียงหลินหยางยืนอยู่ผู้เดียว โดยรอบกายเขานั้นถูกล้อมไปด้วยฝ่ายศัตรูที่จับมือเป็นพันธมิตรกันกว่าร้อยชีวิต

กองกำลังพันธมิตรตรงหน้าสับสนเล็กน้อยกับการกระทำของหลินหยาง เขาพึ่งให้พักพวกทั้งสิบของตนหนีหายเข้าไปในถ้ำที่มิสามารถมองทะลุเข้าไปได้ เหลือเพียงตัวมันที่ยังคงยืนนิ่งอยู่มิได้ทำสิ่งใด

ตึงง~

ทันใดนั้นเองเกิดเสียงอึกทึกควบแน่นขึ้นมา ต้นเสียงนั้นมาจากหลินหยางนั่นเอง เขาใช้ปลายหอกเหล็กภายในมือปักลงบนพื้น พร้อมกับจับโล่โลหะขึ้นมาด้วยมือข้างซ้าย

“หากยังยืนยันจะเข้าไปข้างใน ก็ผ่านผมไปให้ได้ก่อน!” หลินหยางกล่าวดุดัน

“ฮ่าๆๆ” เหล่ากองกำลังพันธมิตรหัวเราะร่า มองหลินหยางราวกับตัวตลก

“นี่แกคิดหรอว่าจะสู้กับคนทั้งหมดได้” ผู้นำชาวมนุษย์ในกลุ่มพันธมิตรกล่าวขึ้น พลางส่งสายตามองคนรอบๆ พวกมันมีคนกว่าร้อยคน!

“ไม่ แต่สำหรับแกละก็…ไม่แน่” หลินหยางกล่าวเยาะเย้ยถากถาง

มิผิดสำหรับกองกำลังพันธมิตรกว่าร้อยชีวิตนี้แน่นอนตัวเขาคงไม่สามารถต้านทานได้แน่แม้จะใช้ออกด้วยทักษะที่มีทั้งหมดก็ไม่สามารถต่อสู้ไหว

การที่เขาปักหลักอยู่ตรงนี้มิใช่ลำพองตัว แต่เพื่อซื้อเวลาให้กองกำลังของเขาถอยกลับมาตั้งหลัก ณ ปากถ้ำตามแผนเสียก่อน

ซึ่งบัดนี้พวกเขายังอยู่ที่ส่วนกลางของถ้ำ หากถูกตีตื้นทั้งสองฝั่งพวกเขาคงเกิดการสูญเสียมหาศาลเป็นแน่

แต่หากพวกเขาอยู่ใกล้ชิดปากถ้ำและตั้งโล่ป้องกันเอาไว้ เมื่อศัตรูบุกผ่านเข้าไปภายในถ้ำมันก็จะถูกแรงดึงดูดของถ้ำส่งเข้าไปภายในและเสียหลักการทรงตัวบ้าง

แม้แต่ตัวเขาที่เคยเข้าออกหลายครั้งหลายครายังยากที่จะทรงตัวอยู่ได้เช่นกัน

พวกเขาจะใช้จังหวะนั้นในการตอบโต้พวกมัน

รวมถึงปากถ้ำที่มิสามารถมองทะลุได้นี้ย่อมถ้ำให้พวกมันเสียเปรียบไม่มากก็น้อย

“สารเลว” เมื่อได้ฟังถากถางของหลินหยาง

ชายชาวมนุษย์เดือดดาลราวกับถูกตบหน้า มันจ้องมองหลินหยางด้วยความอาฆาตแต่กระนั้นมันมิได้มั่นใจในฝีมือการต่อสู้ของตนเองมากนัก

“ฆ่ามัน!!” มันออกคำสั่งด้วยเสียงที่โหดเหี้ยม มันตั้งใจจะใช้กองกำลังที่มีบดขยี้หลินหยาง!